Κώστας Αρζόγλου για Χούντα: "Με συνέλαβαν οι ασφαλίτες πάνω στη σκηνή"

Κώστας Αρζόγλου για Χούντα: “Με συνέλαβαν οι ασφαλίτες πάνω στη σκηνή”

Κώστας Αρζόγλου Glomex

Με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου, ο γνωστός ηθοποιός Κώστας Αρζόγλου περιέγραψε τα γεγονότα που έζησε ο ίδιος με την Χούντα και το πώς τον συνέλαβαν την στιγμή που έπαιζε θέατρο.

NEWSROOM
17 Νοεμβρίου 2022 16:36

Καλεσμένος στην εκπομπή “Πρωίαν σε είδον την μεσημβρίαν” της ΕΡΤ βρέθηκε καλεσμένος ο Κώστας Αρζόγλου την Πέμπτη (17/11).

Με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου, ο γνωστός ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος περιέγραψε τα γεγονότα που έζησε ο ίδιος με την Χούντα.

“Παίζαμε στο θέατρο Αθηνά τον “Πινόκιο”, η Χούντα έκανε προληπτικές συλλήψεις, γιατί πλησίαζε η 21η Απριλίου και φοβούνταν μήπως γίνει κάτι. Άρχισαν να με ψάχνουν από τις 19. Είχαν πληροφορίες για μένα ήδη από τότε που παίζαμε την “Ιστορία του Αλή Ρέτζο” ότι οι αντιστασιακοί αντάλλασσαν σημειώματα στα σκοτάδια”, είπε αρχικά ο Κώστας Αρζόγλου.

“Πήγα στη μητέρα μου, λέω “τι βλάκας είσαι” και έφυγα. Πήγα σε μία φίλη μου,δεν μπορούσα να μπω από την κύρια πόρτα, της χτύπησα το παντζούρι στις 3 τα ξημερώματα και μπήκα απ’ το παράθυρο. Στις 5 ακούμε ξαφνικά βήματα στην αυλή, είχαν περικυκλώσει το σπίτι. Έφυγα από την πόρτα της κουζίνας, πήδηξα κάτι μάντρες και ξέφυγα“, ανέφερε.

“Αφού πέρασε η 21η Απριλίου, παίρνω τηλέφωνο την Ξένια Καλογεροπούλου και της λέω: παίζουμε. Και εκεί που παίζαμε στη μέση της σκηνής, ανεβαίνουν οι Ασφαλίτες, με συλλαμβάνουν. Ο Γιάννης Φέρτης μου φέρνει μία κουβέρτα, με βάζουν σε μία μαύρη wolseley και με πηγαίνουν στη Μεσογείων. Και εκεί απομόνωση. Ήταν ανήκουστο αυτό το πράγμα. Δεν έζησα βασανιστήρια, κάτι χαστούκια έφαγα από τον Μάλλιο. Έκατσα εκεί κανένα 10ήμερο”, κατέληξε ο Κώστας Αρζόγλου.

Αναφερόμενος στο βράδυ της 17ης Νοεμβρίου, ο γνωστός ηθοποιός περιέγραψε: “Κάναμε πρόβα σε ένα ξυλουργείο και είχε ακουστεί ήδη από την προηγούμενη ημέρα ότι είχε μαζευτεί κόσμος στο Πολυτεχνείο. Πήγαμε εκεί, φωνάζαμε, αλλά ήμουν άπραγος. Κάποιος δίπλα μου μου φώναζε “φύγε τώρα, τρέχα”. Δίπλα ήταν κάτι άλλοι τύποι που δεν έκαναν μπαμ, μια χαρά φαίνονταν, φώναζαν κι αυτοί μαζί μας. Μόνο που κρατούσαν εφημερίδες και μέσα στις εφημερίδες έκρυβαν γκλομπ. Άρχισα να τρέχω, δεν ήξερα τι να κάνω και κάπου στη Βησσαρίωνος με στρίμωξαν κι έφαγα το ξύλο της χρονιάς μου“.