Σταύρος Ζαλμάς: Τα δημοσιεύματα που άλλαξαν τη ζωή του και η μήνυση που δεν έκανε
Διαβάζεται σε 2'Σε μία από τις δυσκολότερες περιόδους της ζωής του, όταν επηρεάστηκαν η προσωπική και η επαγγελματική του ζωή λόγω ενός ψευδούς δημοσιεύματος αναφέρθηκε ο Σταύρος Ζαλμάς.
- 12 Μαρτίου 2024 10:34
Ο Σταύρος Ζαλμάς βρέθηκε καλεσμένος στο The 2Night Show το βράδυ της Δευτέρας (11/03) και μεταξύ άλλων μίλησε για τη δημοσιογραφική αλητεία, θύμα της οποίας έπεσε πριν χρόνια.
Ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε στην περίοδο, που ο Τύπος της εποχής έγραφε για τον ίδιο και το AIDS, λόγω του χαμού του Αλέξη Μπίστικα το 1995, ενός ανθρώπου που αποτέλεσε σταθμό στη ζωή του.
Έτσι, ο Σταύρος Ζαλμάς βρέθηκε να πρέπει να δώσει εξηγήσεις για το τι συμβαίνει λόγω του ότι συγκατοικούσαν.
“Η δημοσιογραφία έχει πολύ μεγάλη αλητεία μέσα στης. Όταν τραβάς τα φώτα ή είσαι στη δημοσιότητα θα ‘γυρίσει’ πάνω σου και αν πέσεις στα χέρια κάποιων αλητών, θα γράψουν αλητείες. Τότε δεν αντέδρασα γιατί είχα τα μυαλά πάνω από το κεφάλι. Τώρα θα τους είχα κάνει μία μήνυση και θα έπαιρνα πολλά χρήματα”, είπε αρχικά ο Σταύρος Ζαλμάς, εξηγώντας ότι ήταν μία από τις περιπτώσεις που άξιζε να ασχοληθεί καθώς επηρεάστηκε όλη του η ζωή.
“Αξίζει να ασχοληθείς όταν ξαφνικά η ποιότητα της ζωής σου, λόγω του ότι κάποιοι έγραψαν ψέματα για εσένα, αλλάζει ριζικά. Τότε ήταν η αρχή της αρρώστιας αυτής και το AIDS ήταν κοινωνική πανούκλα. Άλλαξε ριζικά η ζωή μου, έγινε ζημιά και στην προσωπική και στην επαγγελματική μου ζωή”, σχολίασε.
Στη συνέχεια μίλησε για το πώς ήταν η εμπειρία του να συγκατοικεί με έναν οροθετικό, με τον Σταύρο Ζαλμά να εξηγεί: “Εγώ είχα ένα μεγαλούτσικο σπίτι και ο Αλέξης νοίκιαζε ένα δωμάτιο μέσα σε αυτό για τις περιόδους που γυρνούσε από την Αγγλία, εκεί σπούδαζε, για έναν δύο μήνες. Αυτή ήταν η συγκατοίκηση. Κάποια στιγμή χτύπησε η πόρτα, τον είδα μπροστά μου και είπα: ‘εδώ συμβαίνει κάτι πολύ κακό’. Το παιδί αυτό αν ζούσε θα έφτανε πάρα πολύ ψηλά, είχε τεράστιο ταλέντο και πολυσχιδές. Μαζευτήκαμε οι φίλοι και κουβεντιάσαμε την περίπτωση αυτή και τον οδηγήσαμε στους γιατρούς όπου και διεγνώσθη γιατί ο ίδιος ήταν αρνητικός. Ήταν ένας άνθρωπος που δεν ήθελε να κάνει τέχνη για τους λίγους, αλλά για τους πολλούς”.