Trisha Paytas: Πώς η 32χρονη προβοκάτορας έχτισε μια online αυτοκρατορία εκατομμυρίων

Trisha Paytas: Πώς η 32χρονη προβοκάτορας έχτισε μια online αυτοκρατορία εκατομμυρίων
Η Trisha Paytas απέναντι στο κοινό της. ALAMY/VISUALHELLAS.GR

Ξεκίνησε ποστάροντας φαν βιντεάκια για τον Κουέντιν Ταραντίνο και σήμερα μετρά εκατομμύρια followers σε YouTube και TikTok και μια πλουσιοπάροχη online καριέρα. Πώς το κατάφερε; Κάνοντας ό,τι πρέπει για να τραβά διαρκώς την προσοχή.

Τα πάντα είναι ψέμα. Ίσως αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να πετύχεις. Τα πάντα, κάθε λέξη, είναι ψέμα. Είναι περφόρμανς. Είναι επιτήδευση.

«Σκέφτηκα, ξερωγώ, δεν είμαι αληθινά ταλαντούχα ή τίποτα τέτοιο, οπότε ίσως πρέπει απλά να προσπαθώ να προσβάλω όσο περισσότερους ανθρώπους είναι δυνατόν, για να βγάλω χρήματα», λέει η YouTube προσωπικότητα Trisha Paytas στο Vulture εξηγώντας τι είναι αυτό που εξαρχής λειτούργησε ως κινητήρια δύναμη για την ίδια. Τότε, στις αρχές των ‘10s, όταν μια σειρά από προβοκατόρικα, διχαστικά βίντεο στο κανάλι της στο YouTube, είχαν ως αποτέλεσμα να αρχίσει να λαμβάνει ένα γερό εισόδημα λόγω των μεγάλων αριθμών views.

Το 2012 ανέβασε το βίντεο «Γιατί θα ψηφίσω τον Μιτ Ρόμνεϊ», με λόγους που περιλάμβαναν για παράδειγμα ότι «η γάτα μου λέγεται Μιτς». Το βίντεο προφανώς έγινε αντικείμενο μεγάλης κριτικής από το νεανικό κοινό και από την ευρύτερη YouTube κοινότητα όμως μέσα από το εμφανές αυτό τρολάρισμα, έγινε viral επιτυχία. Σήμερα έχει φτάσει περισσότερες από 3 εκατομμύρια θεάσεις, ενώ τότε απέφερε στην Paytas 8.000 δολάρια δείχνοντάς της τον δρόμο.

Αν κάτι χαρακτηρίζει στα αλήθεια τα ‘10s, είναι πως ήταν η δεκαετία κατά τη διάρκεια της οποίας έπαψε να υφίσταται η έννοια του παγκόσμιου και του επίμονου σταρ. Χάρη στη διάσπαση των social (και πριν φτάσουμε στην σημερινή συνθήκη όπου τα πάντα ξανά μοιάζουν να ελέγχονται από συγκεκριμένους κολοσσούς) οι διάφορες μικροκουλτούρες έστεφαν δικούς τους ηγέτες- για λίγο πριν τους γκρεμίσουν και αναζητήσουν νέους. Οι μεγάλοι και μεγάλες σταρ προσπαθούσαν απεγνωσμένα να επικρατήσουν στην κοινή συζήτηση τη στιγμή που για αρκετά χρόνια έμοιαζε να μην υφίσταται πλέον καμία κοινή συζήτηση.

Καθώς το παραδοσιακό star system επιχειρούσε άτσαλα, ζορισμένα, να εισχωρήσει στην social κουλτούρα του ίντερνετ, νέοι σταρ έμοιαζαν να ανακηρύσσονται απευθείας -ας πούμε- από τον λαό. Μουσικοί έφτιαχναν καριέρες από το MySpace και το YouTube, δημοσιογραφία γεννιόταν στα blogs, διαφήμιση επανακαθοριζόταν στο Instagram. Οι άνθρωποι που προέρχονταν από τις πλατφόρμες έμοιαζαν να κατανοούν με έναν πιο ενστικτώδη τρόπο το πώς πρέπει να προσφέρεις -και να αντιδράς- διαρκώς. Το ίντερνετ είναι ένα χάος περιεχομένου όπου χάνεσαι αν δεν είσαι ένα διαρκές viral, αλλά για να είσαι ένα διαρκές viral πρέπει μονίμως να μετασχηματίζεσαι.

Σε μια συγκεκριμένη γενιά online stars, αυτή η ανάγκη έρχεται ως δεύτερη φύση. Δεν διδάσκεται. Η Trisha Paytas το κατάλαβε γρήγορα, περνώντας μέσα από το κανάλι της διάφορες φάσεις, καταφέρνοντας διαρκώς να συζητιέται από την κοινότητα και διαρκώς να βρίσκει τα κουμπιά του κόσμου. Αυτό κι αν είναι ταλέντο.
 

 

Έχει περάσει φάσεις πιο θρησκευτικού περιεχομένου, έχει μιλήσει για body positivity, έχει προκαλέσει αυτοκαθοριζόμενη ως «νάγκετ κοτόπουλου». Έχει προσπαθήσει να σπάσει το ρεκόρ Γκίνες ταχύτερης ομιλίας (κάτι που την έφερε στην τηλεοπτική εκπομπή της Έλεν ΝτεΤζένερις).
 


 

Έχει ξεκινήσει το βασικό της κανάλι στο YouTube ως homage στον Κουέντιν Ταραντίνο και στις ταινίες του (σε ένα βίντεο παραδίδει μαθήματα για το πώς να φιλάς ένα μαξιλάρι με τον Ταραντίνο πάνω).
 

 

Έχει κυκλοφορήσει τραγούδια, κάποια εκ των οποίων υιοθετώντας την -ρατσιστική- περσόνα της υποθετικής γιαπωνέζας ποπ σταρ «Τρίσι».
 

 

Έχει επιδοθεί σε «mukbang», ένα δηλαδή συγκεκριμένο υποείδος βίντεο περιεχομένου όπου ο host μασουλάει, τρώει μεγάλες ποσότητες φαγητού όσο αλληλεπιδρά με το κοινό που παρακολουθεί. Έχει αποκαλύψει προβλήματα εθισμού και καταχρήσεων μία φορά μάλιστα φτάνοντας στο νοσοκομείο όταν θεατής ενός Instagram Live της κάλεσε τις αρχές ανησυχώντας για την κατάστασή της. Έχει εμπλακεί σε μια ατέλειωτη σειρά από ερωτικά και μη δράματα με άλλες περσόνες της σκηνής, κάτι αρκετά σημαντικό για τη φήμη της: Στο YouTube υπάρχει μια ολόκληρη οικονομία που στηρίζεται σε YouTubers που εξηγούν τα δράματα ανάμεσα σε άλλους YouTubers. Σκέψου τα μεσημεριανάδικα που σχολιάζουν τα ριάλιτι της προηγούμενης βραδιάς.

Το κατά πόσο δεν υπάρχει αρνητική διαφήμιση αρκεί όλοι να σε συζητάνε, είναι κάτι προς ανάλυση. Αλλά το ένα μέρος όπου αυτό ισχύει πέραν πάσης αμφιβολίας είναι το YouTube, όπου φαινομενικά κανείς ποτέ δεν καταστρέφεται σε όσα δράματα κι αν γίνει μέρος, σε όσες προβληματικές καταστάσεις κι αν εμπλακεί. (Πρακτικά δεν υπάρχει σταρ του YouTube για τους οποίους να μην έχουν αποκαλυφθεί καταστροφικά βιντεάκια ή σχόλια από το παρελθόν τους.) Μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία, η Πέιτας μοιάζει διαρκώς σε κάθε βήμα να είναι μπροστά, εκμεταλλευόμενη ακριβώς αυτό τον τρόπο με τον οποίο το, ας το πούμε έτσι, Επαγγελματικό Δράμα μοιάζει διαρκώς να την ενισχύει.
 

 

Μέσα από τις διάφορες φάσεις της περσόνας της, όσο προκαλεί με κάθε λογής τρόπο, όσο γίνεται μέρος του gossip οικοσυστήματος της online ζούγκλας, κάποια πράγματα μοιάζουν να μένουν σταθερά, πίσω από την πρόσχαρη εμφάνισης μιας πλατινέ ξανθιάς με μεγάλα νύχια και ένρινη άρθρωση. Μπορεί να υπάρχει μια αγνότητα σε αυτό το σερί προκλήσεων; Μπορείς πραγματικά να προβάλεις κάτι ψεύτικο για τόσο πολύ καιρό, κοροϊδεύοντας τόσο πολύ κόσμο;
 

 

Ακόμα και όσο το φυσικό της σκηνικό σταδιακά γίνεται πιο λουσάτο, πιο ακριβό, όλο και πιο απομακρυσμένο από το κανονικό, αναγνωρίσιμο δωμάτιο του νέου κοριτσιού από το οποίο ξεκίνησε να ποστάρει πάνω από μια δεκαετία πριν. Ακόμα και όσο τα χιλιάδες δολάρια ενός πετυχημένου βίντεο δίνουν τη θέση τους σε μια αληθινή επιχείρηση: Κάποτε έβγαζε μέχρι και 200.000 δολάρια το χρόνο από το YouTube αλλά τώρα το βασικό της έσοδο έρχεται από το OnlyFans, την πλατφόρμα που χρησιμοποιούν κυρίως εργάτριες του σεξ και η οποία έχει δει τεράστια άνοδο κατά την περίοδο της πανδημίας.

Στο OnlyFans οι συνδρομητές πληρώνουν για να έχουν πρόσβαση στα όσα ανεβάζει κάθε creator, όπου υπολογίζεται πως η Τρίσα μπορεί να κερδίζει 1 εκατομμύριο δολάρια το χρόνο. «Όλοι υπέθεταν πως ανέκαθεν έκανα πορνό, αλλά εγώ ποτέ δεν περίμενα πως θα το έκανα», λέει η ίδια στο Vulture συμπληρώνοντας πως «Νομίζω στα 32 μου κάπως σκέφτηκα “Ποιος νοιάζεται; Η εικόνα μου είναι ήδη αμαυρωμένη”».

Μεγάλωσε μοιράζοντας χρόνο ανάμεσα στους δύο γονείς της, στο Ιλινόις και στην Καλιφόρνια. Η μητέρα της δούλευε πολλές δουλειές ταυτόχρονα για να τα βγάλει πέρα και αργότερα στην εφηβεία της η Τρίσα άρχισε να ζει μόνη της. Όταν αρκετά μεγαλύτερος άντρας τον οποίον έβλεπε, άρχισε να της ζητά νοίκι, έπιασε δουλειά σε ένα στριπτιζάδικο του Λος Άντζελες, παρά το γεγονός πως δεν ήξερε καν να χορεύει. Κάποιοι άνθρωποι, απλά δεν βλέπουν ένα πρόβλημα ως πρόβλημα, υποθέτουμε. Ακολούθησαν γνωριμίες με κόσμο -σημαντικό ή στον περίγυρο σημαντικών- και ναρκωτικά και πολλές οριακές καταστάσεις, μέχρι που με την έλευση της χρηματικής εκμετάλλευσης του YouTube, η Trisha Paytas βρήκε το κάλεσμά της.
 

 

Το πρώτο της βίντεο είναι ένα κομμάτι 43” όπου ραπάρει το Ice Ice Baby, και θα ήταν απλώς η αρχή για την ιντερνετική κυριαρχή της σημερινής 32χρονης προσωπικότητας. Η οποία αυτή τη στιγμή αριθμεί 6 εκατομμύρια followers στα κανάλια της στο YouTube και σχεδόν 5 εκατομμύρια στο TikTok όπου έκανε σχετικά πρόσφατα λογαριασμό. Είναι μια ζωή και μια προσωπικότητα ως εργοστάσιο παραγωγής online περιεχομένου, όπου τα πάντα φαίνεται την ίδια στιγμή να είναι απόλυτα υπολογισμένα και απόλυτα ενστικτώδη.

Γιατί, τελικά, τα πάντα πρέπει να είναι -και- αλήθεια. Ίσως αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να πετύχεις. Ξέρει κανείς με σιγουριά; Ή, παρατηρώντας προσεκτικά το οικονομικό και κοινωνικό οικοσύστημα της online οικονομίας, μπορεί κανείς να ισχυριστεί με σιγουριά, πως ξέρει πού βρίσκονται οι γραμμές;

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα