Παιδιά με δότες από Ελλάδα

Γεννημένος στη Μελβούρνη ο Δρ. Πάντος, την πρώτη εμπειρία επαναπατρισμού την βιώνει ως μαθητής δημοτικού όταν ακολουθεί τους γονείς του στα Κιούρκα Αττικής. Ατυχής η προσπάθεια στα δύσκολα χρόνια της χούντας και ξανά επιστροφή στη Μελβούρνη, όπου σπούδασε, αλλά επέστρεψε και πάλι στην Ελλάδα. Με σπουδές στη Μελβούρνη και την Αθήνα εξακολουθεί να συνεργάζεται με αυστραλιανά ιδρύματα και επιστήμονες.

Ο Δρ. Πάντος λέει πως πολλά από τα ζευγάρια από την Αυστραλία, τα οποία έρχονται στην Ελλάδα να πάρουν ξένο ωάριο από δότες αλλά και άλλα με το δικό τους γενετικό υλικό, έχουν κάνει πολλές αποτυχημένες προσπάθειες στην Αυστραλία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας γυναίκας από Μελβούρνη που έκανε 40 προσπάθειες στην Αυστραλία και έμεινε έγκυος στην Ελλάδα με την πρώτη σε δίδυμα.

“Όσοι έρχονται για ξένο γενετικό υλικό”, λέει ο Έλληνας επιστήμονας, “είναι γιατί στην Αυστραλία ο δότης πρέπει να είναι γνωστός και να έχει πρόσβαση στο αρχείο το παιδί, οπότε μόλις ενηλικιωθεί έχει το δικαίωμα να επιδιώξει να συναντήσει το βιολογικό του πατέρα ή μητέρα. Αυτό απωθεί πάρα πολλά ζευγάρια αλλά και δότες τη στιγμή που ξέρουν ότι κάποια μέρα θα χτυπήσει την πόρτα ένα παιδί και θα πει ‘μπαμπά’ ή ‘μαμά’!”.

“Οπότε” καταλήγει “υπάρχει μεγάλη έλλειψη γενετικού υλικού με αποτέλεσμα πολλά ζευγάρια να πηγαίνουν Ευρώπη, ή σε μας ή Αμερική”.