Έρρικα Πρεζεράκου: “Το χέρι μου ήταν διαλυμένο, είπαν θα το κόψουν από τον ώμο”
Η Έρρικα Πρεζεράκου μίλησε για το ατύχημα που οδήγησε στον ακρωτηριασμό δαχτύλου της, για τη διαδικασία αποθεραπείας, για τα δύσκολα παιδικά χρόνια, αλλά και για τον αγώνα που δίνει η 7χρονη ανιψιά της με τον καρκίνο.
- 12 Μαρτίου 2021 07:47
Την πρώτη της τηλεοπτική συνέντευξη μετά το ατύχημα που οδήγησε σε ακρωτηριασμό ενός δαχτύλου της στο δεξί χέρι, έδωσε το βράδυ της Πέμπτης 11/3 στον ALPHA η Έρρικα Πρεζεράκου.
Η αθλήτρια, που την Τετάρτη 10/3 ανήρτησε για πρώτη φορά φωτογραφία από το χέρι της μετά το ατύχημα, μίλησε για τα παιδικά της χρόνια, τον αθλητισμό και τις αναμνήσεις από την οικογένειά της.
Ακόμη, μίλησε για τη δικαστική διαμάχη με τον οδηγό του σκάφους, μέσα στο οποίο προκλήθηκε το ατύχημα, αλλά και για την επίπονη διαδικασία αποθεραπείας του χεριού της.
Τέλος, μίλησε για τον αγώνα που δίνει για η 7χρονη ανιψιά της, Αναστασία, που διεγνώσθη με μια σπάνια μορφή καρκίνου στον εγκέφαλο, ενώ συγκινήθηκε αναφερόμενη στην αγάπη που έχει δεχτεί από τον κόσμο όλο αυτό το διάστημα.
Έρρικα Πρεζεράκου: Πώς έγινε το ατύχημα
“Το σκάφος πήγαινε πολύ γρήγορα. Είχε δύο 300άρες μηχανές και συζητούσαν όλοι πόσο γρήγορα και πόσο καλά πάει το σκάφος. Και κάνει ένα… έτσι και γυρίζει το σκάφος 360 μοίρες. Ξαφνικά βρίσκομαι εκσφενδονισμένη μέσα στη θάλασσα. Σε αυτήν την κίνηση, προφανώς, ο οδηγός δεν κατάλαβε ότι κάποιος έχει πέσει μέσα στη θάλασσα. Πετάγομαι μέσα στο νερό και κάνω αυτή την κίνηση, το σκάφος συνεχίζει και γυρίζει γιατί είναι στην κλίση των 300 μοιρών. Πάει να κάνει έναν κύκλο ουσιαστικά, μια στροφή. Την ώρα που βγαίνω, θυμάμαι ότι κουτρουβαλάω μέσα και, την ώρα που πάω να βγω, βγαίνω κάτω από τις προπέλες. Το χέρι μου κρεμόταν. Μου έκοψε η προπέλα το χέρι, ήταν διαλυμένο.. Μου είπαν ότι θα πρέπει να μου το κόψουν από τον ώμο”, δήλωσε, μεταξύ άλλων, για το ατύχημα που οδήγησε στον ακρωτηριασμό δαχτύλου της.
Ενώ συνέχισε: “Είχα μάθει να δουλεύω πολύ με το σώμα και θες να διδάξεις σε παιδιά, που το πρώτο που κοιτάνε είναι τα χέρια σου και συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να κάνεις κινήσεις για να το κάνεις αυτό. Νιώθεις ότι δεν μπορείς να εργαστείς στον βαθμό που μπορούσες να εργαστείς πριν και φυσικά δεν μπορώ να κάνω και απλές καθημερινές κινήσεις. Μετά το χειρουργείο ένιωθα ότι ήμουν στις προσευχές των ανθρώπων. Το ένιωθα πολύ έντονα. Αισθάνθηκα μεγάλη ευγνωμοσύνη τις δυο μέρες μετά το χειρουργείο, ήταν ευλογημένες”.
Έρρικα Πρεζεράκου: Ο αγώνας για την ανιψιά μου
“Νιώθω ότι είναι τόσο δύσκολο να πεις σε έναν γονιό, που έχει ένα παιδί 7 χρονών, πως το παιδί του δεν θα υπάρχει σε έξι μήνες! Εγώ δεν έχω παιδιά, αλλά μπορώ να αισθανθώ πολύ έναν γονιό που έχει μεγαλώσει, έχει συνδεθεί, έχει δημιουργήσει ένα παιδί. Ξαφνικά του λες πως σε έξι μήνες δεν θα υπάρχει αυτό. Μόνο να το βοηθήσουμε μπορούμε. Ό,τι μπορούσαμε το κάναμε. Είναι πάρα πολύ βάρβαρο και σκληρό αυτό το πράγμα. Η αδελφή μου έχει ένα παιδί, το οποίο και αυτό γεννήθηκε από θαύμα με έναν τρόπο. Είναι πραγματικά μαχήτρια, είναι πάρα πολύ δύσκολο αυτό που περνάει. Δεν είναι εύκολο καθόλου. Είναι πολύ επικίνδυνο”, είπε για τη μάχη που δίνει η ανιψιά της με τον καρκίνο.
Ενώ συμπλήρωσε: Τεράστιο μάθημα η αγάπη του κόσμου. Απαντάω σε όλους. Όλοι οι άνθρωποι αυτοί είναι οικογένειά μου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι στάθηκαν σε μας. Υπάρχει ανθρωπιά και αγάπη ακόμη και μέσα στην κρίση. Είναι λυτρωτικό αυτό”.
Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις