Maestro: Η “αόρατη” βία και η συγκλονιστική σκηνή της απόπειρας βιασμού

Πρεμιέρα έκανε το βράδυ της Δευτέρας (02/12) η τρίτη σεζόν του “Maestro” στο MEGA, με το ξεκίνημα του επεισοδίου να είναι ιδιαίτερα συνταρακτικό, αφού στα πρώτα μόλις 5 λεπτά, είδαμε μια σκηνή απόπειρας βιασμού.

Συγκεκριμένα, στο πρώτο επεισόδιο της τρίτης σεζόν, που ξεκινά από την Αθήνα, βλέπουμε την Κλέλια (Κλέλια Ανδριολάτου) να επισκέπτεται απρόοπτα τον σύντροφό της, τον Θάνο (Δημήτρης Κίτσος), στο νοσοκομείο όπου δουλεύει. Εκεί, “πιάνει στα πράσα” τον σύντροφό της με μία άλλη συνάδελφό του, τη στιγμή που βρίσκονται σε ερωτικές περιπτύξεις.

Γυρνώντας στο σπίτι όπου μένουν μαζί, η Κλέλια τον χωρίζει και μαζεύει τα πράγματά της, ενώ εκφράζει τον θυμό της και την απογοήτευσή της στον Θάνο, ο οποίος μέχρι πρότινος της ζητούσε να τον παντρευτεί. Τη στιγμή που πάει προς την έξοδο, ο Θάνος αρπάζει το χέρι της Κλέλιας και δεν την αφήνει να τον εγκαταλείψει, ενώ αυτό επαναλαμβάνεται 2-3 φορές. Η Κλέλια του ζητά να την αφήσει και να μην την ακουμπήσει ξανά με αυτό τον τρόπο, με τον Θάνο να εκνευρίζεται και να ξεσπά, χτυπώντας την στον πρόσωπο.

Τα χαστούκια διαδέχονται το ένα το άλλο, με τον νεαρό άντρα να οδηγεί με τη βία την σύντροφό του στο δωμάτιο, να τη ρίχνει στο κρεβάτι και κρατώντας το σώμα της κάτω, να προσπαθεί να τη γδύσει και να έρθει σε σεξουαλική επαφή μαζί της, χωρίς τη θέλησή της, τη στιγμή που η ίδια του ουρλιάζει να σταματήσει. Εκείνος διακόπτει την πράξη που ήταν έτοιμος να κάνει και η Κλέλια βρίσκει την ευκαιρία να ξεφύγει από το σπίτι του, τρομαγμένη και εμφανώς αναστατωμένη.

Η ανωτέρω σκηνή ήταν γροθιά στο στομάχι, φέρνοντας στο προσκήνιο την έμφυλη βία και, μάλιστα, μια μορφή της που συχνά είναι “αόρατη”. Οι απόπειρες βιασμού ή ακόμα και οι ίδιοι βιασμοί, όταν συμβαίνουν σε άτομα που διατηρούν κάποιου είδους ερωτική σχέση, συχνά υποτιμώνται ως περιστατικά.

Η άποψη πως δεν υπάρχει βιασμός εντός σχέσης “υιοθετείται”, δυστυχώς, τόσο από την κοινωνία, όσο και από τις αρχές, αλλά και από το ίδιο το θύμα, που ενδεχομένως να αισθάνεται πως “έδωσε το δικαίωμα”, επειδή ακριβώς ο θύτης είναι ο σύντροφός της. Κι αυτό συμβαίνει διότι η πατριαρχική κουλτούρα θεωρεί πως το σώμα και η σεξουαλικότητα της γυναίκας δεν ανήκει στην ίδια αλλά στον άντρα – σύντροφο -σύζυγο – “ιδιοκτήτη” της.

Στην εν λόγω σκηνή, η απόπειρα βιασμού θα μπορούσε εύκολα να αποσιωπηθεί από το θύμα, καθότι αισθάνεται πως, ευτυχώς, γλίτωσε τα χειρότερα, ωστόσο, η συνέχεια, με την Κλέλια να αποφασίζει να επισκεφθεί ένα αστυνομικό τμήμα και να προχωρήσει σε καταγγελία, δίνει δύναμη και θάρρος στις γυναίκες. Ωστόσο, στη σειρά, βλέπουμε την ιδανική – και αυτονόητη – στάση που θα έπρεπε να έχουν οι αρχές σε τέτοιες περιπτώσεις, αφού ο αστυνομικός την ακούει, την πιστεύει και την προτρέπει να προχωρήσει όντως στην καταγγελία.

Αυτό, φυσικά, έρχεται σε αντίθεση με την συνηθισμένη αντιμετώπιση που έχουν τα θύματα σε περιστατικά κακοποίησης, ειδικά στην Ελλάδα, αφού δεν είναι λίγες οι φορές που γυναίκες έκαναν το βήμα να περάσουν το κατώφλι του αστυνομικού τμήματος, αλλά είτε δεν εισακούστηκαν, είτε “εστάλησαν” πίσω στον κακοποιητή τους. Άλλωστε, έχουμε γίνει μάρτυρες γυναικοκτονίας στο κατώφλι ενός ΑΤ, στην περίπτωση των Αγίων Αναργύρων.

Μάλιστα, καθόλου εντύπωση δεν προκαλεί η σκηνή με τον πατέρα της Κλέλιας, Φάνη (Φάνη Μουρατίδη, που όταν η κόρη του, του εξιστορεί το περιστατικό αρχικά σοκάρεται, ενώ όταν του δηλώνει ότι πήγε σε ΑΤ και κατέθεσε μήνυση, εκείνος εκφράζει την ατυχή απορία: «Καλά, αφού δεν σε βίασε τελικά, γιατί κατέθεσες μήνυση;». «Και μόνο που με χτύπησε και πήγε να με βιάσει άξιζε να του κάνω μηνυση και ας ήμασταν σε σχέση» του απάντησε αφοπλιστικά η ίδια.

Οι σκηνές αυτές, που “μιλούν” για την έμφυλη βία και, παράλληλα, αποτυπώνουν παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας, εντάσσονται σε μια γενικότερη προσέγγιση που έχει “υιοθετήσει” ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης στο “Maestro” και για την οποία του αξίζουν συγχαρητήρια. Είναι σημαντικό, πάντως, να παρακολουθούμε στην τηλεόραση γυναίκες που παίρνουν τον έλεγχο της ζωής τους και διεκδικούν το δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση και στη ζωή, σε μια εποχή που οι γυναικοκτονίες στη χώρα μας έχουν καταντήσει καθημερινότητα.

Στο σημείο αυτό, αξίζει να πούμε, πως στην προηγούμενη σεζόν είχαμε δει τα “red flags” του Θάνου, μικρές, καθημερινές, χειριστικές συμπεριφορές, που μπορούμε να αναγνωρίσουμε στις δικές μας πραγματικότητες. Η καταπίεση που μοιάζει με νοιάξιμο, η προσπάθεια να κλείσεις το ταίρι σου σε ένα κλουβί, η υπερβολική ζήλεια, οι εκρήξεις θυμού και το “δεν θα ξανασυμβεί”, ο συναισθηματικός εκβιασμός. Όλα αυτά είναι σημάδια της “αόρατης” βίας, αλλά και της κλιμάκωσής της, που ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις πού θα φτάσει.

Η ίδια η ηθοποιός, η Κλέλια Ανδριολάτου, στην αβάν-πρεμιέ του πρώτου επεισοδίου της τρίτης σεζόν, στην οποία παρευρέθηκε το NEWS 24/7, είχε δηλώσει για τη συγκεκριμένη σκηνή: «Η ιδέα αρχικά ήταν σε μία διαφορετική μορφή βίας, που είναι η χειριστικότητα, μη οποία είναι πολύ συχνή στο σήμερα. Πολλές φορές δεν καταλαβαίνεις τι σου συμβαίνει στη ζωή και είναι πολύ λεπτές οι γραμμές της βίας στη ζωή μας. Όμως, η Κλέλια είναι νέο κορίτσι και θέλαμε να δείξουμε ότι μπορούμε τουλάχιστον να έχουμε τη δύναμη να μοιραστούμε κάτι και να έχουμε ανθρώπους δίπλα μας. Μου αρέσει αυτό το μήνυμα που περνάει».

Τα μηνύματα στο Twitter/X για τη σκηνή του “Maestro”