Netflix: Το Rising Phoenix είναι πολλά περισσότερα από μια ταινία που παίζει ο πρίγκιπας Harry

“Αν σκέφτεσαι κάθε μέρα, γιατί να συμβεί σε μένα; Δεν θα μπορέσεις να πας πουθενά”. Τα λόγια της Beatrice Vio είναι όλη η ουσία του Rising Phoenix, του νέου ντοκιμαντέρ του Netflix που στριμάρει από σήμερα στις οθόνες μας. Η Beatrice Vio είναι παραολυμπιονίκης της ξιφασκίας, που νίκησε το θάνατο από τη μηνιγγίτιδα είναι μονάχα μία από τις χιλιάδες προσωπικές ιστορίες δύναμης ψυχής και θέλησης, κόντρα στις μεγαλύτερες αντιξοότητες της ζωής.

Το φιλμ εξιστορεί την ιστορία Παραολυμπιακών Αγώνων, από το όραμα του νευροχειρουργού Sir Ludwig Guttmann και την πρώτη διοργάνωση στα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μέχρι την ανάδειξη του θεσμού ως του τρίτου δημοφιλέστερου αθλητικού γεγονότος στον κόσμο. Αποτελεί ένα φόρο τιμής στους ήρωες που βρήκαν το σθένος να συνεχίσουν, μέσα από τα αγαπημένα τους αθλήματα.

Στο νέο ντοκιμαντέρ εμφανίζονται μεταξύ άλλων οι Bebe Vio, Ellie Cole και Jean-Baptiste Aliaze, καθώς και ο πρίγκιπας Harry. Το Netflix αποφάσισε να μην αλλάξει τον προγραμματισμό του μετά την αναβολή των Ολυμπιακών Αγώνων και να κυκλοφορήσει την ταινία κανονικά. Στόχος, η περαιτέρω ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και η ουσιαστικότερη αλλαγή των αντιλήψεων για τις αναπηρίες και τη διαφορετικότητα, μέσα από την προβολή μιας διοργάνωσης που ουδέποτε διαφημίστηκε όσο οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ούτε έλαβαν όμοια χρηματοδότηση.

“Δεν υπάρχει τίποτα άλλο στον κόσμο που μπορεί να σε επαναφέρει από τα πιο σκοτεινά μέρη, από τον αθλητισμό”, είναι το μήνυμα του Harry στο επίσημο τρέιλερ της ταινίας των Ian Bonhôte και Peter Ettedgui που είχαν συνεργαστεί και για το McQueen.

“Ο δούκας είναι περήφανος που ήταν ένας από τους ανθρώπους που συνέβαλαν σε αυτήν την ταινία, ένα μοναδικό και ισχυρό ντοκιμαντέρ που ελπίζει να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι βλέπουν την αναπηρία – και να πει την απίστευτη ιστορία των Παραολυμπιακών Αγώνων” δήλωσε εκπρόσωπος της βασιλικής οικογένειας για τη συμμετοχή του Harry.

Αξίζει να σημειώσουμε πως ο πρίγκιπας Χάρι και η Μέγκαν Μαρκλ ζουν μόνιμα στις ΗΠΑ και σχεδιάζουν να αναμειχθούν και με την παραγωγή ταινιών. Για την ώρα, τα πρότζεκτ τους παραμένουν επτασφράγιστο μυστικό. Ήδη πάντως έχει γίνει γνωστό πως βρίσκονται σε συζητήσεις με τα NBC Universal Content Studios.

Το Παραολυμπιακό κίνημα

Ήταν 1944 όταν ο νευροχειρουργός Δρ. Λούντβιχ Γκούτμαν δημιούργησε κέντρο αποκατάστασης αναπήρων πολέμου στο νοσοκομείο Στόουκ Μάντεβιλ της Αγγλίας. Ο ίδιος παρατήρησε πως η χρήση των αθλητικών δραστηριοτήτων μπορεί να γίνει ένα πολύ καλό μέσο αποκατάστασης των στρατιωτών με αναπηρία. Έτσι, μέσα από την αθλητική ενασχόληση των παραπληγικών και ακρωτηριασμένων στρατιωτών γεννήθηκε η ιδέα της ολιστικής αποκατάστασης των αναπήρων διεθνώς.

Οι πρώτοι αγώνες για αθλητές με αναπηρία έγιναν το 1948 στο Στόουκ Mάντεβι, τέσσερα χρόνια μετά τη δημιουργία του κέντρου αποκατάστασης. Την ημέρα της τελετής έναρξης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948 στο Λονδίνο, ξεκίνησαν και θεσμοθετήθηκαν οι αγώνες του Στόουκ Mάντεβιλ και πραγματοποιήθηκε η πρώτη αθλητική διοργάνωση για αθλητές με αμαξίδιο.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, αθλητές από την Ολλανδία συμμετείχαν σε αυτούς τους αγώνες και έτσι γεννήθηκε το διεθνές κίνημα που είναι γνωστό πλέον ως Παραολυμπιακό κίνημα. Μετά το 1954 άλλωστε, στους αγώνες αυτούς συμμετείχαν όλο και περισσότερες χώρες. Νοσοκομεία και διάφορα κέντρα αποκατάστασης περιελάμβαναν τον αθλητισμό στις τεχνικές θεραπείας και αποκατάστασης των ασθενών.

Οι πρώτοι Αγώνες Ολυμπιακού χαρακτήρα για αθλητές με αναπηρία οργανώθηκαν το 1960 στην Ρώμη, ύστερα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες που έλαβαν χώρα στην ίδια πόλη. Θεωρούνται ως οι πρώτοι Παραολυμπιακοί Αγώνες. Περίπου 400 αθλητές από 23 χώρες συμμετείχαν σε 8 αθλήματα, 6 από τα οποία εξακολουθούν να περιλαμβάνονται στο αγωνιστικό πρόγραμμα των Παραολυμπιακών Αγώνων (Τοξοβολία, Κολύμβηση, Ξιφασκία, Καλαθοσφαίριση, Επιτραπέζια Αντισφαίριση, Στίβος).

Από τότε, οι Παραολυμπιακοί Αγώνες διεξάγονται κάθε 4 χρόνια, πάντα την ίδια χρονιά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 1976 στο Τορόντο, προστέθηκαν και άλλες κατηγορίες αναπηρίας και γεννήθηκε η ιδέα της συγχώνευσης διαφορετικών κατηγοριών αθλητών με αναπηρία για τη συμμετοχή τους σε διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις. Την ίδια χρονιά έγιναν και οι πρώτοι Χειμερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες στην Σουηδία.

Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες της Σεούλ (1988) ξεχώρισαν και από το γεγονός ότι οι Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί Αγώνες φιλοξενήθηκαν στην ίδια χώρα, στην ίδια πόλη και χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιες εγκαταστάσεις με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έκτοτε, οι Παραολυμπιακοί Αγώνες γίνονται πάντα στην ίδια πόλη με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Από το 1960, έχουν διοργανωθεί δώδεκα Θερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες και εννέα Χειμερινοί. Οι Έλληνες αθλητές συμμετέχουν στους Παραολυμπιακούς Αγώνες από το 1976.