Πέτρος Γαϊτάνος για αντιδράσεις ιερέων στο νόμο για τα ομόφυλα ζευγάρια: “Η εκκλησία έχει κανόνες”

Η Κατερίνα Καινούργιου κάθισε απέναντι από έναν άνθρωπο που έχουμε συνδέσει με τις ημέρες του Πάσχα. Βέβαια, τον Πέτρο Γαϊτάνο τον γνωρίσαμε ως τραγουδιστή, ωστόσο μετά το άλμπουμ με τίτλο «Ώρα Ενάτη» που είχε κυκλοφορήσει το Πάσχα του 1995, φάνηκε να επικεντρώνεται στην ιδιότητα του ψάλτη.

Μίλησε -μεταξύ άλλων- για το γάμο, το μοναχισμό, το νόμο για τα ομόφυλα ζευγάρια, την τραπ μουσική και τη διαφήμιση στην οποία είχε πρωταγωνιστήσει το 2020, ερμηνεύοντας το ρόλο πιστού που «χάνει» τα μαλλιά του από τη φλόγα του Άγιου Φωτός, το βράδυ της Ανάστασης.

Κατά καιρούς έχει απασχολήσει και με μέσω της έκφρασης ακραίων απόψεων. Για κάποιες έχει ζητήσει συγγνώμη.

Σε ό,τι αφορά τη διαφήμιση του 2020 για γνωστή εταιρεία παιχνιδιών, είπε πως δεν έχει μετανιώσει που την είχε κάνει. «Αυτή η διαφήμιση έγινε με πολύ προσεκτικό σενάριο. Αυτό ήταν που με παρακίνησε πιο πολύ να την κάνει, πέραν του ότι ήθελα ο κόσμος να δει την πιο χαλαρή, χιουμοριστική πλευρά μου. Με παρακίνησε και ότι μέσω αυτής της διαφήμισης αναδεικνύεται πως ο Πέτρος Γαϊτάνος δεν θα έκανε κάτι φθηνό. Για αυτό και το σενάριο ζητάει από τον Γαϊτάνο να κάνει πράγματα που τους λέει ‘αποκλείεται’».

«Δεν είμαι άξιος να κάνω οικογένεια ή μοναχισμό»

Μολονότι έχει 4 ανίψια που όπως είπε, λατρεύει δεν απέκτησε δικό του παιδί. «Είναι ωραίο πράγμα η οικογένεια, αλλά ο χαρακτήρας μου και η ζωή μου δεν εξελίχθηκαν με τρόπο που να αποκτήσω δική μου. Αυτό ταιριάζει με κάτι που μου λένε πολλές φορές, αν σκέφτηκα ποτέ να γίνω μοναχός. Αισθάνομαι ότι δεν είμαι άξιος να κάνω τίποτα από αυτά, γιατί είμαι μαθημένος και λίγο καλομαθημένος, μέσα από τη δουλειά μου να εκφράζομαι άνετα και άμεσα -ως καλλιτέχνης- για ό,τι κάνω.

Δυσκολεύομαι να το βάλω σε καλούπια ‘πρέπει’, οικογένειας και μιας πιο ασκητικής ζωής -όταν μιλάμε για το μοναχισμό και την ιεροσύνη.

Θα ήθελα ό,τι και αν έκανα είτε έναντι μιας οικογένειας, είτε έναντι του Θεού να το έκανα τίμια. Επειδή ξέρω πως δεν είμαι έτοιμος να το κάνω τίμια, δεν θέλω να προδώσω ούτε τους ανθρώπους, μηδέ κυρίως το Θεό.

Προσπαθώ με τον καλύτερο τρόπο να κάνω αυτό που μπορώ, δηλαδή να εμπνεύσω την αγάπη και το σεβασμό των ανθρώπων προς τα παιδιά, προς τις μητέρες που αγαπώ ιδιαίτερα και πολύ ισχυρά και προς το πρότυπο του άνδρα, του πατέρα, του ανθρώπου που έχει την ισχυρή φυσιογνωμία που αγκαλιάζει όλη την υπόλοιπη κοινωνία».

Έχει αφιερώσει τη ζωή του στο Θεό ή έχει σύντροφο;

«Ζω πολύ μοναχικά. Δεν αισθάνομαι πολύ μόνος. Χοροπηδώ στο σπίτι. Τις περισσότερες φορές κάνω τα πάντα με γρήγορες κινήσεις από χαρά. Η ζωή μου είναι γεμάτη από χαρά και δοκιμασίες κάποιες φορές στις οποίες δείχνω υπομονή.

Πολλές φορές αισθάνομαι ότι είμαι πολύ ευνοημένος από το Θεό, σε σχέση με τους συνανθρώπους μου. Το περίσσευμα της δικής μου εύνοιας προσπαθώ να το θυσιάσω σε περισσότερη δουλειά προς τον κόσμο, γιατί λέω για να μου δίνει εμένα ο Θεός περισσότερη υγεία, περισσότερη χαρά και ενδεχομένως περισσότερα προσόντα και δυνατότητες από κάποιους, δεν τα παίρνω μόνο για να τα χαίρομαι, αλλά και να τα δίνω σε άλλους γιατί είναι από το Θεό».

«H αδιαφορία είναι ένα πολύ αρρωστημένο πράγμα»

Η Καινούργιου ζήτησε την άποψη του Γαϊτάνου επί της μουσικής που προτιμάται αυτήν την εποχή από τη νεολαία και είναι η τραπ. «Λέμε πολλές φορές ‘δεν πειράζει η νεολαία ας εκφραστεί έτσι’. Είναι αποτέλεσμα της αδιαφορίας που -πάντα κατά την άποψη μου- υπάρχει από το σύνολο της κοινωνίας και τις οικογένειες, σε σχέση με τον τρόπο που μεγαλώνουν τα παιδιά.

Είναι πολύ σημαντικό το ‘είναι’ του ανθρώπου. Ας μην το προσπερνάμε. Όπου και αν βρίσκεται ο άνθρωπος, ό,τι και αν συμβαίνει γύρω του, το βασικό στοιχείο που τον κατευθύνει είναι το ‘είναι’ του.

Όταν ακούμε κάτι που είναι απαξιωτικό, βρίζει ένας άνδρας μια γυναίκα σε ένα τραγούδι ή και το αντίθετο -μια γυναίκα που είναι μητέρα, πιο ευαίσθητη, πιο ευάλωτη- δεν πρέπει κανείς να το ανεχτεί αυτό. Αν το ανεχτείς και το προσπεράσεις, συνηθίζεις γύρω από το τέρας και το αφήνεις να εξελίσσεται.

Η αδιαφορία θεωρώ πως είναι ένα πολύ αρρωστημένο πράγμα. Πρέπει να παίρνουμε θέση, όχι όμως όπως γίνεται συχνά μέσω βίντεο που κάνουν οι πάντες, που βρίζουν, κρίνουν -ο καθένας λέει ό,τι νομίζει- και τελικά, ‘φαγώνονται’ όλοι. Όταν θέλουμε να πούμε δημοσίως την άποψη μας, πρέπει να τη λέμε με μια διάκριση. Να μη δίνουμε δικές μας ερμηνείες και να μη χαρακτηρίζουμε».

«Πρέπει να αφήσουμε ελεύθερους τους ιεράρχες μας να εκφραστούν»

Όταν του ζητήθηκε να κρίνει την στάση ανθρώπων της εκκλησίας (η Καινούργιου έδωσε και συγκεκριμένα παραδείγματα -είπε ονόματα) επί του νόμου του κράτους για τα ομόφυλα ζευγάρια, που απαγορεύουν την είσοδο στους ναούς σε βουλευτές που ψήφισαν υπέρ, ο Γαϊτάνος είπε πως «καίει αυτή κουβέντα, με την έννοια πως εγώ δυσκολεύομαι να σχολιάζω πράγματα που έχουν σχέση με τη σύγχρονη εκκλησία και τα πρόσωπα της εκκλησίας. Πρώτα από όλα γιατί αγαπώ, εκτιμώ και σέβομαι πολύ όλους τους Μητροπολίτες και όσους έχουν το σχήμα της ιεροσύνης και του μοναχισμού.

Πρέπει να αφήσουμε ελεύθερους τους ιεράρχες μας να εκφραστούν και από εκεί και πέρα, ο καθένας έχει τις δικές του ερμηνείες και επιλογές.

Σε όλα είμαι της άποψης πάντα να υπάρχει μια διάκριση. Είναι η κορυφαία αρετή που έχουμε στη ζωή μας, το πότε, το πού και το πώς λέμε κάτι. Χωράει πολύ νερό και κρασί στον καθένα. Το πώς τα αναμειγνύει ο καθένας είναι επιλογή του, βάσει του ‘είναι’ και της έκφρασης του. Όταν μιλάμε για το θεσμό της εκκλησίας και τους ανθρώπους που την εκπροσωπούν, θέλει περισσότερη διάκριση και προσοχή.

Δεν ξέρουμε για ποιο λόγο ένας ιερέας ή ένας μητροπολίτης μπορεί να λέει κάτι που εμείς πιθανόν δεν βλέπουμε ή δεν εννοεί έτσι ή είναι μια ηχηρή καμπάνα που δεν θα ξαναηχήσει».

Όταν η παρουσιάστρια τον ρώτησε για τη δική του άποψη για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και το δικαίωμα τους στην τεκνοθεσία, εξήγησε ότι «στο κομμάτι που δυο άνθρωποι, όπως και να ‘ναι, ό,τι και να ‘ναι, μοιράζονται μια τρυφερότητα, μια αγάπη και έναν έρωτα θα πρέπει όλοι να στεκόμαστε με έναν σεβασμό και -ας πούμε- με μια απάθεια. Δεν μας αφορά.

Από εκεί και πέρα, όλα τα υπόλοιπα έχουν πολλή κουβέντα.

Σκεφτείτε να είσαι ερωτευμένος με έναν άνθρωπο και να σε κυνηγούν χιλιάδες άλλοι -να σε δείχνουν- γιατί τον αγαπάς. Αυτός ο έρωτας μπορεί να εξελιχθεί με διάφορους τρόπους, σε ετεροφυλόφιλους και ομοφυλόφιλους. Εμείς δεν πρέπει να κατηγορούμε τη διάθεση την ερωτική.

Θα πρέπει να αισθανόμαστε άβολα και να παίρνουμε διαφορετική θέση σε αυτό το οποίο ξεφεύγει, είτε γιατί γίνεται πολύ επιθετικό και ακραίο, είτε γίνεται πολύ προσβλητικό γύρω από τα κοινά ήθη και τις αξίες.

Με αυτές τις θέσεις ο καθένας μπορεί να τοποθετήσει καλύτερα και πιο στρογγυλά -και από τη μια και από την άλλη- τι είναι αυτό που πρέπει να έχουμε για να το διαχειριστούμε.

Θα κλείσω, επαναλαμβάνοντας ότι στον έρωτα, την αγάπη, την τρυφερότητα και την συντροφικότητα δεν πρέπει να παρεμβάλετε κανείς. Πρέπει οι άνθρωποι να είναι ελεύθεροι».

Και τι ισχύει για τους ιερείς που αρνούνται να βαφτίσουν παιδιά ομόφυλων ζευγαριών -και άρα δεν αναγνωρίζουν την αγάπη;

«Θα πρέπει να καταλάβουμε κάτι και συγχώρησε με που θα το πω λίγο επισταμένα και ίσως λίγο αυστηρά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε κάτι πολύ σημαντικό: ο Χριστός και η εκκλησία του ήταν, είναι και θα είναι πάντα ίδια.

Άρα δεν μπορούμε να κινούμαστε, να ζητούμε, να χαρακτηρίζουμε, να συντονίζουμε και να βγάζουμε συμπεράσματα για τους τρόπους που εκφράζεται αιωνίως η εκκλησία, μέσα από τους κανόνες του Ευαγγελίου και την έκφραση των Αγίων Πατέρων της -όπως ο καθένας νομίζει.

Υπάρχουν κανόνες που αφήνουν τον άνθρωπο μια ολόκληρη ζωή να αμαρτάνει, να έχει ατέλειες και να ξεφεύγει γιατί μέσα από αυτήν την ελευθερία αναδεικνύει το πραγματικό του ‘είναι’.

Αυτά τα πράγματα, όταν τα αποφασίζει η επίσημη εκκλησία είναι θέμα που θέλει ειδική κουβέντα. Δεν το κάνει γιατί το θέλουν κάποιοι, αλλά επειδή εκπορεύεται και αναδεικνύεται μέσα από την αποκάλυψη του ίδιου του Θεού, τα Ευαγγέλια, το λόγο του Χριστού και το λόγο των Αγίων Πατέρων που ερμηνεύουν αυτά τα λόγια».