Πέτρος Κωστόπουλος: “Το λέω τώρα, γιατί δεν μπορούν να με συλλάβουν πια”

Καλεσμένος στην εκπομπή “Στούντιο 4” ήταν το απόγευμα της Τετάρτης (19/03) ο Πέτρος Κωστόπουλος, ο οποίος μίλησε για τα νεανικά του χρόνια, για την πτώχευση και την οικογένειά του.

“Από το Παρίσι πήγα στις Βρυξέλλες, ήμουν μωρό 25 – 26 χρονών, ήμουν ο πρώτος υπάλληλος επιστημονικού επιπέδου στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Όπου στις Βρυξέλλες είδα λεφτά, πολλά λεφτά. Δηλαδή ο μπαμπάς μου μού έστελνε 4.000 δραχμές και αυτό το συμπλήρωνα δουλεύοντας σε πράγματα και κλέβοντας κάποια προϊόντας από τα σούπερ μάρκετ. “Δανειζόμουν” κάποια πράγματα δηλαδή. “Δανειζόμουν” τυρί καλό, “δανειζόμουν” μπιφτέκια. Εγώ το λέω τώρα γιατί δεν μπορούν να με συλλάβουν πια, έχουν περάσει πολλά χρόνια“.

“Ζήταγα από τον πατέρα μου λεφτά για να κάνω τα μαθήματα, να αγοράσω βιβλία και πήγαινα και “ξήλωνα” όλη την επωνυμία. Μπαίναμε μέσα και φεύγαμε με 5 τη φορά! Άλλα 5 την άλλη μέρα και άλλα 5. Δηλαδή αυτό ήταν ένα συμπλήρωμα εισοδήματος το οποίο νομίζω πως είναι νόμιμο, δεν έλειψε από την επωνυμία κάτι” δήλωσε.

 

“Και ρόδες κλέβαμε από αυτοκίνητα. Τις βάζαμε μετά στα δικά μας αυτοκίνητα. Βρίσκαμε ένα ίδιο αλλά να ανήκει σε κάποιον πλούσιο, όπως ήταν οι Άραβες που είχαν λεφτά. Μάλιστα βάζαμε και πίσω ρόδες, δεν τα αφήναμε σε τούβλα, οπότε ήταν “ανταλλαγή” αυτό”, συμπλήρωσε ο Πέτρος Κωστόπουλος.

Στη συνέχεια, μίλησε για μία από τις δυσκολότερες περιόδους της ζωής του, εκείνη της πτώχευσης της ΙΜΑΚΟ. “Σε προσωπικό επίπεδο, όταν παθαίνεις αυτό, παθαίνεις ψυχολογικό κλακάζ, τρελαίνεσαι, πέφτεις σε βαριά κατάθλιψη, παίρνεις χάπια. Δεν είναι ένα πράγμα, είναι πολλά πράγματα” δήλωσε αρχικά.

“Έπρεπε να καταλάβω νωρίτερα ότι τελειώνει όλο αυτό γιατί έκανα κακό στα ίδια μου τα παιδιά. Για έναν άνθρωπο που χάνει τα πάντα και έχει δώσει τα πάντα είναι πολύ σκληρό. Μετά από λίγο συνέπεσε και το διαζύγιό μου, ήταν πολύ δύσκολο. Αυτοί οι μισθοί που έδινα εκεί δεν έχουν επανέλθει ποτέ μέχρι και σήμερα. Δεν ήταν ότι είμαι καλός, έτσι ήταν. Η ΙΜΑΚΟ ήταν το πρώτο μαγαζί που είχε τους πιο πολλούς γκέι. Ήταν ένα μαγαζί πολύ ανοιχτό και στα γραπτά και στην αντίληψη και σε όλα. Έβγαιναν τότε κάποια αντίπαλοι να γράψουν πράγματα αλλά δε με ενδιέφερε καθόλου. Σήμερα στο δρόμο λαμβάνω την καλύτερη εικόνα από τον κόσμο που με χαιρετάει”, συμπλήρωσε ο ίδιος.

“Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές το μόνο που σε κρατάει είναι τα παιδιά. Μπορεί να σκεφτείς μέχρι και να πυροβοληθείς, να δώσεις μία με ένα πιστόλι και να φύγεις. Αν εσύ δεις το παιδί σου και σκεφτείς τι μπορεί να πάθει αν εσύ κάνεις καμιά χαζομάρα, αυτό αρκεί. Αυτό είναι ένα υπέροχο σωσίβιο”, είπε ο Πέτρος Κωστόπουλος.

Ο ίδιος συνέχισε αναφέροντας: “Όταν πέφτει ένας μεγάλος παίρνει μαζί του κι άλλους. Έδωσα όλα μου τα χρήματα για να κρατήσω αυτό το μαγαζί, τα χρήματα αυτά πήγαιναν σε μισθούς. Δεδουλευμένα δεν υπήρχαν στην ΙΜΑΚΟ, ήταν οι αποζημιώσεις. Σιγά, να δώσω και το συκώτι μου; Τα είχα δώσει όλα κι ήταν γνωστά, σπίτια, αυτοκίνητα. Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα ότι, αφού δεν το κατάλαβα νωρίτερα να το τελειώνω, ότι έκανα κακό στα δικά μου τα παιδιά και στον εαυτό μου. Εάν χάσω μία δουλειά τώρα, it’s ok. Αν φαλιρίσω όλο το μαγαζί είναι πολύ πιο σκληρό”.

Στη συνέχεια, ο Πέτρος Κωστόπουλος μίλησε για τα παιδιά του, καθώς και για τον αρραβώνα της κόρης του, Αμαλίας.

“Στην αρχή όταν φλέρταρε η Αμαλία ήμουν και λίγο στραβωμένος με τους υποψήφιους εκεί που γυρνούσαν γύρω – γύρω και κάναμε πλάκες. Έκανα πλάκες και με κυνηγούσε η γυναίκα μου και η Αμαλία. Τους απόπαιρνα στην πλάκα. “Εσύ τι θες ρε;” έλεγα. Μετά το μαθαίνεις, μετά είναι το επόμενο βήμα” ανέφερε ο Πέτρος Κωστόπουλος.

Έπειτα, ο ίδιος δήλωσε: “Η μεγαλύτερη αγωνία μου ήταν να τελειώσουν τα πανεπιστήμιά τους, ήθελα τα παιδιά μου να δουλέψουν. Έφυγαν, τα ετοίμαζα να φύγουν τα παιδιά από τριών χρονών. Είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι τα παιδιά στα 18 πρέπει να φεύγουν”.

Για τον γιο του Μάξιμο Κωστόπουλο, ο ίδιος είπε: “Το μικρό ακόμα και οι αδερφές του τον έχουν σαν παιδί τους. Είναι και αγοράκι, με τη έννοια ότι πιο πολλά μπορώ να πω, με τις κούκλες δεν το είχα και πολύ. Θα στεναχωρηθώ όταν φύγει ο Μάξιμος, θα μου λείψει πολύ”.