Ted Lasso: Έβγαλε ένα από τα καλύτερα Χριστουγεννιάτικα επεισόδια στην ιστορία της τηλεόρασης. Μέσα στο καλοκαίρι
Ο χαρακτήρας του Jason Sudeikis με το πληθωρικό μουστάκι συμβολίζει την απλοχεριά, τη καλή διάθεση και τον ρεαλισμό κόντρα στα στερεότυπα του κόσμου. Ή των διαφορετικών κόσμων.
- 18 Αυγούστου 2021 17:41
Το 2012 ο συμπαθής “μουστάκιας” Ted Lasso, ήταν ένας καλτ χαρακτήρας που προπονούσε ομάδες του αμερικανικού football και προσπαθούσε μέσα από το NBC να εξηγήσει στους πολίτες των ΗΠΑ το τι εστί αγγλικό soccer. Κοινώς, το ποδόσφαιρο όπως το ξέρουμε στην Ευρώπη.
Ο Jason Sudeikis ταυτίστηκε με τη περσόνα και η Apple TV+ αποφάσισε να επενδύσει πάνω του λανσάροντας μια ολόκληρη σειρά που βασίζεται ακριβώς σε αυτό το concept. Ο αμερικανός προπονητής που έρχεται ως “ούφο” στη Βρετανιία για να προπονήσει μια ομάδα ποδοσφαίρου της Premier League, χωρίς να έχει ιδέα από βρετανικό ποδόσφαιρο, παρότι έχει κάθε καλή πρόθεση για να τα καταφέρει. Αυτό που αρχίζει ως φαρσοκωμωδία, γίνεται μια βαθύτατα συναισθηματική σειρά που ρίχνει τα φώτα της στους χαρακτήρες, στις σχέσεις, στο δέσιμο και τους διαλόγους, και όχι στο σπορ καθεαυτό.
Ο Ted “γεννήθηκε” το μακρινό 2001 μέσα από σκετσάκια του Sudeikis και του Brendan Hunt, που αποτελεί και τον βοηθό του coach στη σειρά, και ακριβώς γι’ αυτό το λόγο οι δυο τους αποτελούν και τη ραχοκοκαλιά του show. Ξέρουν τόσο καλά τους ήρωές τους που είναι σαν να υποδύονται τους εαυτούς τους.
Μετά από μία σεζόν, η σειρά γνώρισε την απόλυτη αποθέωση. Βαθμολογία κοντά στο 9 στο IMDb, πάνω από 90% στο rottentomatoes. Η σειρά ανανεώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, και τώρα “τρέχει” η δεύτερη σεζόν που μας έχει χαρίσει τέσσερα μισάωρα επεισόδια.
Τι κάνει όμως το Ted Lasso να λειτουργεί τόσο καλά; Μάλλον το γεγονός ότι ο Ted, παρά την έκδηλη χαρά και εξωστρέφειά του, δεν είναι ένας μονοδιάστατος, “χάρτινος” χαρακτήρας. Προσπαθεί να περάσει προς τα έξω τη θετική του ενέργεια, να φτιάξει το κλίμα στα αποδυτήρια, να κάνει τον ψυχολόγο των παικτών του, αλλά παράλληλα, αποδέχεται τη δική του σκοτεινή πλευρά και τις αδυναμίες του. Από την άλλη, οι “συμπληρωματικοί” χαρακτήρες, λειτουργούν παραπάνω από συμπληρωματικά.
H Rebecca Welton (Hannah Waddingham) ως “σκληρή” πρόεδρος της ομάδας, ο Roy Kent (Brett Goldstein) ως μπαρουτοκαπνισμένος αυθάδης αντιήρωας των γηπέδων, ο Jamie Tartt (Phil Dunster) ως ανισόρροπος νάρκισσος, ο Coach Beard (Brendan Hunt) ως άλτερ έγκο του Τεντ, ο υπέροχος Nathan Shelley (Nick Mohammed) ως πρώην “κουβαλητής” των αποδυτηρίων που είδε την τύχη να του γελά από το πουθενά, η δαιμόνια Keeely Jones (Juno Temple), όλοι τους προσφέρουν το μικρό λιθαράκι που κάνει τη διαφορά.
Και στο επίκεντρο είναι η διακωμώδηση των στερεοτύπων, των εθνικών στεγανών, των αδιέξοδων προκαταλήψεων που τελικά γίνονται ένα μέσα στα κοινά ντους, τις ιδρωμένες φανέλες, τις βραδιές στην τοπική μπυραρία, μέσα από τα αστεία που δεν τα πιάνει ο μέσος Βρετανός αλλά γελάει με συμπάθεια όταν ο αμήχανος Αμερικανός ανοίγει τη ψυχή του. Οι νίκες, οι ισοπαλίες και οι ήττες δεν έχουν σημασία, το μόνο που μετρά είναι η ενότητα της ομάδας.
Πόσο fiction μπορούν να φαντάζουν όλα αυτά; Ίσως πολύ, ίσως και καθόλου. Μάλλον καθόλου, μιας και μέσα από την τηλεοπτική απεικόνιση μιας ευφάνταστης ουτοπίας, αυτό που περνάει προς τα έξω είναι μια αισιόδοξη μεγάλη εικόνα ελπίδας και χαράς. Από τους δρόμους, εκεί που ορισμένοι οπαδοί αποκαλούν τον Τεντ “μ@κα”, μέχρι τη κοινή διαμαρτυρία των παικτών για τις πετρελαϊκές εταιρίες που ρημάζουν τη Νιγηρία, πατρίδα του Sam Obisanya.
Εκεί που η σειρά δε φοβάται να πολιτικοποιηθεί, κόντρα στο no politica που διέπει μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις.
Carol of the Bells
Και μέσα σε όλο αυτό το φαντεζί καλειδοσκόπιο χαρακτήρων και στιγμών που κάνουν τα επεισόδια σχεδόν αυτοτελή, η Apple ήρθε να μας χαρίσει ένα από τα καλύτερα τηλεοπτικά χριστουγεννιάτικα επεισόδια που έχουμε δει ποτέ, μέσα στο κατακαλόκαιρο. Το χριστουγεννιάτικο επεισόδιο του “Ted Lasso” στα μέσα Αυγούστου, μπορεί να είναι το ομορφότερο επεισόδιο που μας έχει δώσει η σειρά ως τώρα, σε επίπεδο συμπυκνωμένων νοημάτων.
Το επεισόδιο ήρθε να προστεθεί ως ένα από τα δύο έξτρα που θα δούμε, τα οποία μπήκαν ανάμεσα στα δέκα συνολικά που είχαν προγραμματιστεί για τη δεύτερη σεζόν (φτάνοντας στα 12). Είναι φοβερό το πώς βρεθήκαμε λοιπόν ως τηλεθεατές να βλέπουμε χιόνια, ανταλλαγή δώρων, χριστουγεννιάτικα τραγούδια, ευχές και αγιοβασίληδες τον Δεκαπενταύγουστο, από ένα νέο τηλεοπτικό επεισόδιο, χωρίς να μας ενοχλεί καθόλου. Αφενός γιατί το επεισόδιο “δένει” απόλυτα με την όλη αισθητική της σειράς και τη χρονική αλληλουχία των γεγονότων της, αφετέρου γιατί μάλλον, αυτές τις ευχάριστες στιγμές κανονικότητας που δεν ζήσαμε πέρυσι, τις έχουμε απόλυτη ανάγκη.
Το επεισόδιο ήρθε κάπως “ετεροχρονισμένα” μέσα στον Αύγουστο, με τη παραγωγή να θέλει ακριβώς αυτό. Δεν ήταν σχεδιασμένο να βγει τα Χριστούγεννα, αντιθέτως ως “μπόνους”, ως special, αποφασίστηκε να βγει τώρα, ως αφιέρωμα στα όσα δε ζήσαμε. Τα γυρίσματα άλλωστε είχαν “παγώσει” από τον περασμένο Δεκέμβρη.
“Είναι μια ευκαιρία για να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα που χάσαμε πριν λίγους μήνες” είπε ο σκηνοθέτης του επεισοδίου, Declan Lowney, στους LA Times. “Ελπίζουμε ο κόσμος να μη το βρει πολύ παράταιρο και εν τέλει, να το δει ξανά τα Χριστούγεννα και να το χαρεί”, πρόσθεσε ο σεναριογράφος Joe Kelly.
Σε κάθε περίπτωση, το “Carol of the Bells” είναι ένα γλυκό, αστείο επεισόδιο που διερευνά το κεντρικό θέμα του Ted Lasso για το τι σημαίνει να είσαι καλός, γενναιόδωρος άνθρωπος, χωρίς να αναγκάζεις κανέναν να πάει κόντρα στον εαυτό του ή να αισθανθεί άβολα με αυτό που πραγματικά είναι. Κάνοντάς τον να σκεφτεί την αλλαγή, βλέποντας τις δικές σου προθέσεις καλοσύνης. Ούτως ή άλλως, στη πρώτη σεζόν ο Ted τα έβαλε με όσους έμπαιναν εμπόδιο στα πλάνα του (Rebecca, Jamie Tartt, Trent Crimm, Rupert), αγγίζοντας όμως τελικά τον καλό τους εαυτό. Καθόλου τυχαίο το ότι το επεισόδιο διέπεται από το πνεύμα του Love Actually, σαν να είναι κάθε μέρα μια γιορτή.
Οι σκηνές ειδικά στο σπίτι του Higgins με τους ξένους παίκτες της “Richmond AFC” να γίνονται ένα, αποτελούν μια τέλεια παραβολή για το πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει ένα μεγάλο σπίτι για μια πολυπολιτισμική κοινότητα. Μάλιστα, και το αστείο του Sam Obisanya για την αποικιοκρατία, αποτελεί ένα ήπιο “χαστούκι” στον ύστερο μεγαλοϊδεατισμό του δυτικού κόσμου. Έρχεται γλυκά, αλλά απολύτως εύστοχα.
Άλλο highlight του επεισοδίου είναι τα… “Sexy Christmas” της Keeley και του Roy που “ακυρώνονται”, εξ αιτίας περιστατικού μπούλινγκ στη μικρή Phoebe. Ναι, και ο τρόπος που η σειρά “στέκεται” μπροστά στην απεικόνιση της συγχώρεσης από τον μικρό “τραμπούκο”, είναι ένα ακόμη σύντομο μάθημα προς όλους. Κι ύστερα ο Ted με τη Rebecca που πάνε δώρα σε παιδιά πόρτα-πόρτα, σε ένα άρτια σουρεαλιστικό και τόσο συναισθηματικό, “Merry August 13”.
H πολύπειρη σε μιούζικαλ, Hannah Waddingham, σε μια φοβερή ερμηνεία:
Γενικώς, δείτε το Ted Lasso. Μπορεί να είναι απροκάλυπτα feelgood, αλλά θα σας κάνει να αισθανθείτε λίγο καλύτερα και ίσως σας έρθει η ανάγκη να κάνετε κάτι -έστω- μικρό, για τους γύρω σας.
Για την ιστορία, η πρεμιέρα της δεύτερης σεζόν του “Ted Lasso”, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 23 Ιουλίου, έγινε η μεγαλύτερη που έχει δει το Apple TV+ στην ιστορία των τριών ετών του (χωρίς το δίκτυο να αποκαλύπτει τα νούμερα που κατέγραψε). Παράλληλα, έχει ήδη 20 υποψηφιότητες για τα βραβεία Emmy του 2021.
Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις