Το Κλασικό συναντά το Μοντέρνο Ι

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών συνεχίζει τη συνεργασία της με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και αυτή είναι η πρώτη από δύο συναυλίες που θα πραγματοποιηθούν στον ιστορικό αυτό χώρο, υπό τον τίτλο «Το Κλασικό συναντά το Μοντέρνο». Στο πρόγραμμα συνυπάρχουν έργα Ελλήνων συνθετών με έργα του κλασικού ρεπερτορίου, με όλες τις αντιθέσεις που μπορεί να εμπεριέχει μια τέτοια συνύπαρξη. Στις 31 Μαρτίου, ο διακεκριμένος νέος αρχιμουσικός Κωνσταντίνος Τερζάκης θα διευθύνει τη διάσημη «Σκωτική» Συμφωνία τού Φέλιξ Μέντελσον, ένα έργο που αποτυπώνει την αίσθηση του συνθέτη από την ατμόσφαιρα και τα χρώματα της Σκωτίας. Το πρόγραμμα θα ανοίξει με το Cantus in memoriam Benjamin Britten του Άρβο Περτ, ενός από τους γνωστότερους συνθέτες του 20ού αιώνα που φημίζεται για την πνευματική δύναμη των έργων του. Ανάμεσα στα δύο έργα, θα παρουσιαστεί το Divertimento για τρομπέτα και ορχήστρα του Μπάμπη Κανά, με σολίστ έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες τρομπετίστες, τον Δημήτρη Γκόγκα. Η σύμπραξη τριών Ελλήνων μουσικών – συνθέτη, μαέστρου και σολίστα – συνιστά μια συνάντηση που αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον.

Το πρόγραμμα με μία ματιά

ΑΡΒΟ ΠΕΡΤ (γεν. 1935)

Cantus in Memoriam Benjamin Britten

ΜΠΑΜΠΗΣ ΚΑΝΑΣ (γεν. 1952)

Divertimento για τρομπέτα και ορχήστρα, έργο 59

ΦΕΛΙΞ ΜΕΝΤΕΛΣΟΝ (1809-1847)

Συμφωνία αρ. 3 σε λα ελάσσονα, έργο 56, «Σκωτική»

ΣΟΛΙΣΤ: Δημήτρης Γκόγκας | τρομπέτα

ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Κωνσταντίνος Τερζάκης

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Είσοδος Ελεύθερη

Περισσότερα εδώ

Για την Ιστορία

ΑΡΒΟ ΠΕΡΤ (γεν. 1935)
Cantus in Memoriam Benjamin Britten

Στις 5 Δεκεμβρίου 1976, ο Εσθονός συνθέτης Άρβο Περτ άκουσε στο ραδιόφωνο ότι ο κορυφαίος Άγγλος συνθέτης του 20ου αιώνα Μπέντζαμιν Μπρίττεν είχε αφήσει την προηγούμενη μέρα την τελευταία του πνοή. Ο Περτ είχε σχετικά πρόσφατα ανακαλύψει τη μουσική του Άγγλου συναδέλφου του και είχε θαυμάσει την ασυνήθιστη αγνότητά της. Εκείνη την εποχή ο Περτ, κατά σύμπτωση, εργαζόταν πάνω σε ένα συμφωνικό έργο ελεγειακού χαρακτήρα, το οποίο αποφάσισε να αφιερώσει στη μνήμη του μεγάλου εκλιπόντος. Το Cantus in Memoriam Benjamin Britten παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Ταλίν, στις 7 Απριλίου 1977. Βγαίνοντας από μία μακρά περίοδο ενδοσκόπησης, υπαρξιακής κρίσης και πλήρους απόρριψης των μέχρι τότε πρωτοποριακών του έργων, ο Περτ άρχιζε εκείνη την εποχή να πειραματίζεται με τα πιο απλά των μουσικών υλικών, επιχειρώντας να επαναφέρει στο προσκήνιο της καλλιτεχνικής του δημιουργίας το «στοιχειώδες», τον απλό, μεμονωμένο ήχο σε όλη την απλότητα και πνευματικότητά του, δημιουργώντας μία μουσική χωρίς στοιχεία καλλωπισμού ή εντυπωσιασμού, προσηλωμένη σε μία απλότητα «μεταφυσικών» καταβολών. Όσο και αν όλα αυτά φαντάζουν θεωρητικώς απλά, το άκουσμα αποδεικνύεται στην πράξη εντυπωσιακά περίπλοκο αλλά βαθύτατα υποβλητικό και μυσταγωγικό, με μία απόχρωση θρήνου, δικαιώνοντας έτσι στο ακέραιο τις προθέσεις του δημιουργού.

ΜΠΑΜΠΗΣ ΚΑΝΑΣ (γεν. 1952)
Divertimento για τρομπέτα και ορχήστρα, έργο 59

Γραμμένο κατά την περίοδο 2017-19, το έργο παρουσιάζεται σε πρώτη εκτέλεση και και αποτελείται από τέσσερα μέρη, τα οποία θα μπορούσαν να αντιστοιχούν στα τέσσερα στάδια μιας πορείας. Ο τίτλος Divertimento δίνει έμφαση στην αναζήτηση της χαράς της ζωής, όσο είναι εφικτό κάτι τέτοιο. Είναι γραμμένο για ορχήστρα εγχόρδων, αλλά περιλαμβάνει και έναν εκτεταμένο σολιστικό μονόλογο για τρομπέτα.

(Σημείωμα του συνθέτη)

ΦΕΛΙΞ ΜΕΝΤΕΛΣΟΝ (1809 – 1847)
Συμφωνία αρ.3 σε λα ελάσσονα, έργο 56, «Σκωτική»

1. Andante con moto – Allegro un poco agitato –
2. Vivace non troppo –
3. Adagio –
4. Allegro vivacissimo – Allegro maestoso assai

Η πρώτη από τις πολλές επισκέψεις του Φέλιξ Μέντελσον στη Βρετανία πραγματοποιήθηκε την άνοιξη του 1829. Στα μέσα Ιουλίου, ο Μέντελσον επισκέφθηκε τη Σκωτία, έναν τόπο που στη σκέψη του ήταν κυρίως συνδεδεμένος με τη Μαρία Στιούαρτ, καθώς και με τα μυθιστορήματα και τα ποιήματα του Σερ Γουόλτερ Σκοτ. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τον Σκοτ από κοντά και να δει τη Γλασκώβη, το Περθ, το Ινβερνές, και κάποια από τα νησιά των Εβρίδων. Φυσικά δεν θα ήταν δυνατό να μην περάσει από το Εδιμβούργο, στο οποίο επισκέφτηκε το βασιλικό παλάτι Χόλυρουντ. Σε επιστολή του της 30ης Ιουλίου έγραψε για την επίσκεψη αυτή: «Όταν πήρε να σουρουπώνει, επισκεφτήκαμε το παλάτι, όπου η Μαρία [Στιούαρτ] έζησε και αγάπησε… Το παρεκκλήσι κοντά του δεν έχει πια στέγη, κισσοί και χλόη φυτρώνουν ολόγυρα, και στον κατεστραμμένο βωμό η Μαρία είχε στεφθεί Βασίλισσα της Σκωτίας. Όλα γύρω είναι διαλυμένα και μουχλιασμένα, ανοιχτά στον καθαρό ουρανό. Πιστεύω πως εκεί σήμερα βρήκα την αρχή της Σκωτικής Συμφωνίας μου».

Ο όρος «Σκωτική» σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι ο συνθέτης στη συμφωνία χρησιμοποίησε θεματικό υλικό σκωτσέζικης προέλευσης· απεναντίας, απεχθανόταν τους ήχους της παραδοσιακής μουσικής της Σκωτίας. Αργότερα ο Μέντελσον διευκρίνισε με σαφήνεια την πραγματική έμπνευση για τη συμφωνία του: «Σε εικόνες, ερείπια και φυσικά τοπία ανακαλύπτω τη μουσική». Πράγματι, η συμφωνία είναι ένα μακρύ ηχητικό οδοιπορικό, ένα έργο που αποτυπώνει το γκρίζο, μελαγχολικό και συχνά άγριο τοπίο της σκωτσέζικης γης και τα ποικίλα συναισθήματα που αυτό αναδύει.

Κείμενα «για την Ιστορία»: Τίτος Γουβέλης