ΚΕΘΕΑ: Καταδικάζονται απεξαρτημένοι για παλιά αδικήματα και μικροποσότητες και δεν οδηγούνται σε φυλακές με πρόγραμμα

Το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) “ΝΟΣΤΟΣ” καταγγέλλει ότι απόφοιτος του θεραπευτικού προγράμματος θα οδηγηθεί στις φυλακές της Άμφισσας για να εκτίσει  ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών, καθώς το 2006, ενώ ήταν στη χρήση και πριν ενταχθεί στο πρόγραμμα απεξάρτησης, είχε συλληφθεί για κατοχή μικροποσότητας ουσιών.

“Κατ’ επανάληψη απόφοιτοι του ΚΕΘΕΑ και άλλων θεραπευτικών φορέων έχουν έρθει αντιμέτωποι με τον εγκλεισμό για αδικήματα που διέπραξαν ενώ ήταν εξαρτημένοι”, αναφέρεται μεταξύ άλλων.

Το κοινωνικό κράτος πρόνοιας, δείχνει και πάλι το πρόσωπο του.

Η απίστευτη καταγγελία αναλυτικά:

“Τον περασμένο Ιούνιο ο Φώτης αποφοίτησε από το θεραπευτικό πρόγραμμα Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) “ΝΟΣΤΟΣ”. Τέσσερα ολόκληρα χρόνια καθαρός, μακριά από την πιάτσα, τη χρήση, την εγκληματικότητα. Με απόφαση του δικαστηρίου ο Φώτης θα οδηγηθεί τις επόμενες μέρες στις φυλακές της Άμφισσας για να εκτίσει ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών, καθώς το 2006, ενώ ήταν στη χρήση και πριν ενταχθεί στο πρόγραμμα απεξάρτησης, είχε συλληφθεί για κατοχή μικροποσότητας ουσιών.

Ο εγκλεισμός του Φώτη τινάζει στον αέρα την επίπονη και πολύχρονη προσπάθειά του για καθαρή ζωή και ισότιμη ένταξη στην κοινωνία.

Δυστυχώς, κατ’ επανάληψη απόφοιτοι του ΚΕΘΕΑ και άλλων θεραπευτικών φορέων έχουν έρθει αντιμέτωποι με τον εγκλεισμό για αδικήματα που διέπραξαν ενώ ήταν εξαρτημένοι.

Η αντιμετώπιση των απεξαρτημένων ως κοινών εγκληματιών αγνοεί τα ερευνητικά δεδομένα και την πολύχρονη κλινική εμπειρία διεθνώς που αποδεικνύουν ότι απεξάρτηση σημαίνει αλλαγή τρόπου ζωής, απαγκίστρωση από το φαύλο κύκλο της εξάρτησης και του εγκλήματος, και παραγωγική ένταξη στην κοινωνία. Η διαφύλαξη του δικαιώματος στην απεξάρτηση είναι κοινωνική και ανθρωπιστική αναγκαιότητα που ενισχύει την κοινωνική ένταξη και συνοχή.

Η εξέλιξη αυτή δεν θα έχει αρνητικές συνέπειες μόνο για τον ίδιο το Φώτη. Αποτελεί δυσοίωνο και αποτρεπτικό μήνυμα και για χιλιάδες άλλους χρήστες που αγωνίζονται να σταματήσουν τη χρήση, αποδυναμώνοντας το κίνητρό τους για ένταξη και παραμονή στη θεραπεία.

Επιπλέον, ανάλογες αποφάσεις θέτουν πρόσθετα εμπόδια στο έργο των προγραμμάτων απεξάρτησης, τα οποία από την έναρξη της κρίσης δίνουν με μειωμένους πόρους τη δύσκολη μάχη υποστήριξης ενός εξαιρετικά ευάλωτου πληθυσμού οι ανάγκες του οποίου οξύνονται καθημερινά.

Στο Φώτη δεν δόθηκε καν η δυνατότητα κράτησης σε σωφρονιστικό κατάστημα όπου λειτουργεί θεραπευτική κοινότητα, όπως οι φυλακές Κορυδαλλού, στην οποία θα μπορούσε να ενταχθεί, ώστε να υποστηριχθεί η προσπάθειά του να παραμείνει καθαρός σε συνθήκες εγκλεισμού.

Το ΚΕΘΕΑ ζητά από τη δικαιοσύνη να δείχνει το ανθρώπινο πρόσωπό της απέναντι σε όσους ολοκληρώνουν πρόγραμμα απεξάρτησης, εναρμονιζόμενη με το πνεύμα της νέας νομοθεσίας για τα ναρκωτικά, και απευθύνει έκκληση τουλάχιστον για άμεση μεταφορά του Φώτη στις φυλακές Κορυδαλλού, ώστε να ενταχθεί στο πρόγραμμα απεξάρτησης ΚΕΘΕΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ, και να απομακρυνθεί ο κίνδυνος υποτροπής του στη χρήση”.

“Αυτές οι αποφάσεις είναι ακραίες, δεν οδηγούν στην κοινωνική επανένταξη αλλά σε κοινωνικό αποκλεισμό”

Σε συνέχεια του ρεπορτάζ μιλήσαμε με τον κ. Πουλόπουλο, αναπληρωτή καθηγητή Κοινωνικής Εργασίας στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης. Ο ίδιος δραστηριοποιείται στον τομέα αντιμετώπισης των εξαρτήσεων από το 1983 και είναι Πρόεδρος της Επιστημονικής και Συμβουλευτικής Επιτροπής της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Θεραπευτικών Κοινοτήτων.

Σχετικά με το γεγονός σχολίασε:

“Δεν είναι η πρώτη φορά που καταγγέλλουμε κάτι τέτοιο και συμβαίνει ένα περιστατικό σαν αυτό. Πολύ συχνά απόφοιτοι οδηγούνται πάλι στη φυλακή. Πολύ συχνά επίσης, αυτό που κάνει η δικαιοσύνη είναι να σκληραίνει τη στάση της και οδηγεί στη φυλακή για κάποιες παραβάσεις αυτά τα άτομα, την περίοδο που ήταν χρήστες.

Δεν αναγνωρίζει ενώ θα έπρεπε κανονικά, το ότι κάποιος έχει απεξαρτηθεί, ότι αυτές οι παραβάσεις έγιναν το διάστημα κατά το οποίο κάποιος ήταν χρήστης και ουσιαστικά τον επιστρέφει στη φυλακή με αυξημένο κίνδυνο της υποτροπής, δηλαδή της επιστροφή του και στη χρήση και στην παραβατικότητα.

Αυτό έχει έναν παραλογισμό πολλές φορές. Αυτές οι αποφάσεις είναι ακραίες, δεν οδηγούν στην κοινωνική επανένταξη αλλά σε κοινωνικό αποκλεισμό. Μιλάμε για μικροποσότητες, ενώ το ζήτημα είναι ότι αυτά τα άτομα δεν οδηγούνται σε θεραπευτικές κοινότητες των φυλακών πολλές φορές”.

Εξαντλεί την αυστηρότητα της η δικαιοσύνη

Ο Ανδρέας Κρεμμύδας, υπεύθυνος του προγράμματος στο ΚΕΘΕΑ, επιβεβαίωσε το περιστατικό και είπε:

“Στείλαμε δελτίο τύπου για να κοινοποιηθεί το συμβάν. Η απόφαση ελήφθη την Τετάρτη και την Παρασκευή σε δύο διαδοχικά δικαστήρια για μικροποσότητες, για κατοχή και διακίνηση, ήταν η κατηγορία. Το πρώτο δικαστήριο εκδίκασε δύο χρόνια ποινή και την Παρασκευή για 4 γραμμάρια κατοχής χασίς, άλλα δύο χρόνια. Η πρώτη κατηγορία ήταν για 7-8 γραμμάρια, μιλάμε για τέτοιες ποσότητες.

Έχουμε κινητοποιηθεί, θα κάνουμε παραστάσεις στα θεσμικά όργανα της δικαιοσύνης. Προσπαθούμε να πετύχουμε τη μεταγωγή στον Κορυδαλλό όπου υπάρχει πρόγραμμα απεξάρτησης για να βοηθηθεί. Δεν του δόθηκε η δυνατότητα κράτησης σε σωφρονιστικό κατάστημα όπου λειτουργεί θεραπευτική κοινότητα.

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά είναι η πρώτη που έχουμε τέτοιο περιστατικό μετά τη ψήφιση του νέου νόμου.

Το σκεπτικό ήταν ότι δεν ήταν εξαρτημένος, ενώ ο νόμος δίνει το δικαίωμα σε όσους έχουν τελειώσει το θεραπευτικό πρόγραμμα να θεωρούνται εξαρτημένοι, δεν μπορεί να ξέρει κανένας πως ήταν κάποιος πριν από 10 χρόνια.

Το δικαστήριο δεν το έλαβε αυτό υπόψη και θεώρησε πως από το 2006 μέχρι το ’10 μπορεί να μην είχε εξαρτηθεί ακόμα και να εξαρτήθηκε στην πορεία. Πρόκειται για αυστηρή εφαρμογή του “γράμματος” του νόμου.

Ο Εισαγγελέας έκρινε πως πρέπει να πάει στην Άμφισσα, θεραπευτές και δικηγόροι ζήτησαν να πάει στον Κορυδαλλό και είπαν όχι. Τουλάχιστον, προσπαθούμε να πετύχουμε τη μεταγωγή του στον κορυδαλλό”.

Διαβάστε ένα άρθρο του Χαράλαμπου Πουλόπουλου για τον νόμο για τα ναρκωτικά

Ο κ. Πουλόπουλος παρατηρεί ότι με τον νέο νόμο οι “εξαρτημένοι αντιμετωπίζονται καταρχήν ως άτομα που χρειάζονται θεραπεία, καθώς αναγνωρίζεται ότι η συμμετοχή σε πρόγραμμα απεξάρτησης, δίνει ουσιαστική διέξοδο τόσο στο άτομο όσο και την κοινωνία, αφού είναι αποτελεσματική και ως προς τη χρήση και ως προς την παραβατικότητα.

Οι σημαντικότερες καινοτομίες του νόμου έχουν κυρίως να κάνουν με την καθιέρωση της αρχής της αναλογικότητας για τις συνδεόμενες με τα ναρκωτικά παραβάσεις, τη διεύρυνση των εναλλακτικών της φυλάκισης μέτρων, τη θέσπιση ενός πιο έγκυρου τρόπου πιστοποίησης της εξάρτησης ενώπιον του δικαστηρίου και τις ρυθμίσεις για τα όργανα και τις διαδικασίες συγκρότησης και εφαρμογής της εθνικής πολιτικής για τα ναρκωτικά.

Με αυτές  τις σημαντικές αλλαγές, ο νόμος δημιουργεί τις νομικές προϋποθέσεις για να ανοίξει ο δρόμος της απεξάρτησης και της επιστροφής στην κοινωνία για χιλιάδες χρήστες ουσιών που βρίσκονται αντιμέτωποι με το νόμο ή στη φυλακή”.