Νεκρός στο Κολαστήριο. Κραυγή αγωνίας από τους κρατούμενους

Ακόμη ένας άνθρωπος πέθανε στο Κολαστήριο του Κορυδαλλού, με τις δεσμεύσεις Τσίπρα και Φυτράκη, μέχρι τώρα να μεταφράζονται ως επικοινωνιακά πυροτεχνήματα.

Σύμφωνα με τον λογαριασμό που διατηρούν οι ίδιοι οι κρατούμενοι στο Twitter, ο άνδρας βρισκόταν στη φυλακή λόγω ακάλυπτων επιταγών. Η είδηση διαδόθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το hashtag #save_kolastirio γέμισε δικαίως, με μηνύματα οργής.

Τα tweets απευθύνονται στον ίδιο τον πρωθυπουργό, από τον οποίο οι κρατούμενοι που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο ζητούν μια άμεση λύση.

Ο νόμος Παρασκευόπουλου, παρά την πρόθεση του υπουργού για να βρεθεί λύση, δεν εφαρμόζεται βάσει εισαγγελικών αποφάσεων και δεδικασμένων, ενώ η σχετική ρύθμιση που εντάσσεται στον νόμο για το Σύμφωνο Συμβίωσης, δεν μπορεί να καλύψει το νομικό κενό.

“Καταβάλλονται εντατικές προσπάθειες να βελτιωθούν οι υποδομές συνθήκες διαβίωσης, οι οποίες δεν έχουν φτάσει ακόμα στο επιθυμητό επίπεδο. Η κυβέρνηση νομοθέτησε άμεσα (ν. 4322/2015), δίνοντας τη δυνατότητα αποφυλάκισης των κρατουμένων με σοβαρές αναπηρίες, μετά όμως από πιστοποίηση επίσημου φορέα (ΚΕΠΑ) και κρίση δικαστικού οργάνου. Ήδη 50 κρατούμενοι αποφυλακίστηκαν, λόγω της αναπηρίας τους (44 με 67% και 6 με 80%)” ανέφερε η ανακοίνωση του υπουργείου, προσθέτοντας πως ήδη έχει δρομολογηθεί και η ενίσχυση του προσωπικού.

Από τη μια όμως οι υποσχέσεις μονάχα δρομολογούνται, ενώ η αποφυλάκιση εξαρτάται περισσότερο από την εισαγγελική κρίση και όχι από τα ιατρικά χαρτιά και τις σχετικές γνωμοδοτήσεις. Οι ασθενείς-κρατούμενοι που παλεύουν να επιβιώσουν σε ένα περιβάλλον που προκαλεί αποτροπιασμό, φαίνεται πως παλεύουν κόντρα σε γενικολογίες, με μεγαλύτερο όπλο, τη φωνή τους.

Ο Μανώλης, κρατούμενος στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού, επικοινώνησε με το NEWS 247 και μας είπε τα παρακάτω:

Σχετικά με τον νέο θάνατο μέσα στο νοσοκομείο του Κορυδαλλού:

“Ο άνθρωπος πέθανε την Κυριακή. Ήταν 75 χρονών, ήρθε κανονικά εδώ, στην αρχή κάναμε πλάκα, μιλούσαμε, αλλά σιγά σιγά κατέπεσε. Ήταν μια χαρά ο άνθρωπος. Οι συνθήκες εδώ συντέλεσαν στο να φτάσουμε στο να έχουμε πάλι νεκρό. Είχε χρόνια αναπνευστικά προβλήματα όμως συντηρούνταν όσο ήταν έξω. Λόγω ελλιπούς φροντίδας και περίθαλψης άρχισε να επιδεινώνεται η κατάσταση του μέχρι που πέθανε. Ήταν εδώ περίπου εννιά μήνες.

Αυτή τη στιγμή, μαζί με το παράρτημα είμαστε 180 άτομα. Τον Νοέμβριο του 2014 ο Αναστασίου είχε τότε δώσει εντολή να ανοίξει η πτέρυγα των οροθετικών όπου μεταφέρθηκαν 50 άτομα. Από 220 άτομα πήγαμε στα 170 περίπου. Από εκεί και πέρα δεν έχει αλλάξει κάτι. Δεν είναι μεν το ίδιο χάλι που ήταν παλιά, αλλά αυτό δε σημαίνει πως μπορούμε να μιλάμε για νοσοκομείο.

Στις 12 Δεκέμβρη είχε έρθει ο γ.γ. εδώ, ο οποίος είχε παραδεχθεί πως υπάρχει πρόβλημα και πως πρέπει κάτι να γίνει. Εμείς τότε υποδείξαμε στον κύριο Φυτράκη τον άνθρωπο που πέθανε και του είχαμε πει πως αυτός θα πεθάνει, γιατί τον κρατάτε εδώ; Άλλα θα μείνουν ανάπηροι μια ζωή, γιατί να μένουν εδώ; Από τη στιγμή που δεν μπορεί να υπάρξει σωστή περίθαλψη. Η απάντηση ήταν πως δεν μπορεί να παρέμβει στη δικαιοσύνη, δεν μπορεί να κάνει άλλες νομοθετικές ρυθμίσεις και πως είναι υπεύθυνος για τα θέματα δομών”.

Μετά την παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα, τι;

“Η παρέμβαση του ίδιου του πρωθυπουργού ήταν ένα θετικό βήμα. Η απάντηση όμως αμέσως μετά μέσω του υπ. Δικαιοσύνης μέσω του δελτίου τύπου που εξέδωσε ήταν κάτι το οποίο μας έδειξε ότι η κυβερνητική παρέμβαση ήταν επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Η ανακοίνωση αναφέρει ότι αποφυλακίστηκαν 44 άτομα με 67% αναπηρία και άλλα 6,7 άτομα με 80%. Αυτό είναι ψεύδος. Και μάλιστα ακριβώς την επόμενη μέρα ο Αραβαντινός διέψευσε το υπουργείο λέγοντας ότι από το νοσοκομείο έχουν φύγει 18 άτομα. Εμείς τους είχαμε μετρήσει 16, αυτός είπε 18. Εκεί είναι η αλήθεια όμως.

Όταν λοιπόν το υπουργείο βγάζει μια τέτοια ανακοίνωση, εμείς τι να πιστέψουμε;

Ότι έχει θέληση για νομοθετικές ρυθμίσεις; Ο ίδιος ο υπουργός μίλησε στον κ. Χατζηνικολάου και παραδέχθηκε ότι ο νόμος είναι σε αχρηστία. Σήμερα, μετά τον θάνατο, ο κ. Αραβαντινός προσπάθησε να διαψεύσει την κατάσταση εδώ, αλλά εν μέσω τρέχουσας γλώσσας παραδέχθηκε και εκείνος ότι το νοσοκομείο δεν μπορεί να περιθάλψει τα βαριά περιστατικά. Είπε πως τα βαριά περιστατικά στέλνονται στα δημόσια νοσοκομεία αλλά λόγω έλλειψης κρεβατιών τα γυρνούν πίσω. Είπε, “τους παρκάρουν στο νοσοκομείο του Κορυδαλλού για να πεθάνουν”. Εμείς αυτό φωνάζουμε. Να μας ξεπαρκάρουν από εδώ. Εάν μιλούσαμε για ελεύθερους πολίτες αυτό θα έκαναν; Έχουμε μια άνιση μεταχείριση μεταξύ πολιτών”.

Γιατί δεν γίνονται οι αποφυλακίσεις.

“Σε ό,τι αφορά τα φάρμακα, υπάρχουν τα πολύ βασικά. Οι καρκινοπαθείς δεν έχουν φάρμακα. Τους πηγαίνουν πίσω να κάνουν τη θεραπεία τους και τους επιστρέφουν εδώ, τους ταλαιπωρούν.

Η αποφυλάκιση κολλάει στους εισαγγελείς. Ο νομοθέτης, ο κ. Παρασκευόπουλος θέσπισε έναν νόμο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αρκετά γενναίος. Έλυνε προβλήματα, όμως δεν εφαρμόστηκε. Εφαρμόστηκε έναν μήνα και μετά λόγω δημοψηφίσματος και νέων εκλογών, έμεινε στην τύχη του. Με αποτέλεσμα οι εισαγγελείς και οι δικαστές που από την αρχή διαφωνούσαν με αυτόν τον νόμο, με μία δύο αρνητικές αποφάσεις, να δημιουργήσουν ένα δεδικασμένο που για αυτούς θεωρείται νομολογία και βασίζονται σε αυτές τις εισαγγελικές διατάξεις απορρίπτοντας τον τόπο όλο. Μάλιστα έχουν χαρακτηρίσει τον νόμο “Κερκόπορτα”.

Όταν λοιπόν οι εισαγγελικές αρχές της χώρας χαρακτηρίζουν τον νόμο “Κερκόπορτα”, εμείς δεν έχουμε καμία τύχη, δεν θα βγούμε ποτέ από εδώ. Ζητάμε νέα νομοθετική ρύθμιση. Τώρα, στο σχέδιο του Συμφώνου Συμβίωσης υπάρχει ρύθμιση που λέει ότι όσοι είναι “προσωρινά” ανάπηροι, δηλαδή να λήγει το ΚΕΠΑ τους, βγαίνουν έξω μέχρι τη λήξη του ΚΕΠΑ, ο εισαγγελέας διατάσσει επανεξέταση και αν εγώ που θα βγω έξω έχω βελτιώσει την υγεία μου κοντά στους δικούς μου ανθρώπους κατά ένα τοις εκατό, από 67 σε 66%, επιστρέφω στη φυλακή. Εδώ θα υποτροπιάσω ξανά γιατί δεν μπορούν να μου παρέχουν αυτά που χρειάζομαι, θα ξαναπάω 67%, θα ξαναμπαίνω, θα ξαναβγαίνω και πάει λέγοντας. Αυτό είναι αυτοκτονικό. Δεν υπάρχει θεραπεία μέσα. Το θέμα είναι να τον αφήσουν τον άλλο να πάει να κοιτάξει την υγεία του”.

“Οι δικαστές κρίνουν τα ιατρικά χαρτιά ως άλλοι γιατροί”

“Υπάρχουν τώρα εδώ 30 ασθενείς που είναι πάνω από 67% και από τους 30 οι 10 φτάνουν το 80%. Αυτοί οι άνθρωποι κρατούνται εδώ μέσα κατ’ εμάς παράνομα, για τον απλούστατο λόγο, όπως παραδέχθηκε και ο κ. Αραβαντινός, ότι δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν τα βαριά περιστατικά από το Νοσοκομείο Κρατουμένων και πως είναι ένας σταθμός διακομιδής.

Πολλοί οροθετικοί έχουν κάψει τις αγωγές τους, δεν ξέρω τι επιπτώσεις θα έχει αυτό σε βάθος χρόνου. Προσωπικά είμαι εδώ δύο χρόνια, με ξαναγύρισαν χωρίς να έχω κάνει άλλο αδίκημα, επειδή δεν μπόρεσα να τηρήσω μία φορά το “παρών” λόγω υγείας και αγωνίζομαι να αναγνωριστούν τα ιατρικά μου χαρτιά.

Οι δικαστές κρίνουν τα ιατρικά χαρτιά ως άλλοι γιατροί. Δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό, είναι τόσο πολυποίκιλο το επαγγελματικό τους γίγνεσθαι; Όταν ο γιατρός λέει ότι ο άνθρωπος έχει φυματίωση και πρέπει να μείνει στο σπίτι, πρώτον για να μην κολλήσει τον κόσμο αλλά και για τον ίδιο, και παραβιάζουν τον νόμο, που εμείς πληρώνουμε τις συνέπειες για αυτό, κάπου θα πρέπει να υπάρξουν και ευθύνες. Κάποιος θα πρέπει να τιμωρηθεί. Ας ελπίσουμε να μην πεθάνει κι άλλος”.

Τα αιτήματα των ασθενών: