Πνιγμός: Μάστιγα της Ελλάδας ο “αθόρυβος θάνατος”

Μόλις τα τελευταία 24ωρα έχουν σημειωθεί τρεις θάνατοι από πνιγμό σε πισίνες ξενοδοχείων στην Ελλάδα.

Δύο νεαρές αδερφές Γαλλίδες, ηλικίας μόλις 16 και 19 ετών που βρίσκονταν στη Ρόδο, έχασαν τη ζωή τους μέσα στην πισίνα του ξενοδοχείου όπου διέμεναν. “Δεν ήξεραν κολύμπι”, κατέθεσαν οι γονείς των άτυχων κοριτσιών. Μόλις μία μέρα μετά, άλλο ένα παιδί 8 ετών πνίγηκε σε πισίνα στην Κρήτη.

Τα περιστατικά αυτά προστίθενται στον μακρύ κατάλογο των ανθρώπων που έχουν χάσει τη ζωή τους στις ελληνικές ακτές, κατάλογο στον οποίο δεν κατατάσσονται μόνο τουρίστες από χώρες μη παραθαλάσσιες, αλλά και μεγάλος αριθμός Ελλήνων. Τα στοιχεία για τους πνιγμούς χτυπούν “καμπανάκι”, και σύμφωνα με τον Εθνικό Οργανισμό Δημόσιας Υγείας οι πνιγμοί αποτελούν τη δεύτερη αιτία θανάτου μετά τα τροχαία.

Ο μέχρι τώρα απολογισμός θανάτων από πνιγμό, με βάση στοιχεία της Διεύθυνσης Λιμενικής Αστυνομίας του Αρχηγείου του Λιμενικού Σώματος, αναφέρει ότι 140 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στην Ελλάδα από την αρχή του τρέχοντος έτους μέχρι και τις 24 Ιουλίου, ενώ ένα από τα παράδοξα της υπόθεσης είναι πως περίπου το 60% των Ελλήνων δεν γνωρίζει πώς να κολυμπά. Η χώρα μας κατέχει την 6η θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 28 κρατών-μελών και την 39η μεταξύ 116 χωρών στους θανάτους από πνιγμό.

Ο εν ενεργεία ναυαγοσώστης Δημήτριος Ιωνάς, μέλος του Ναυαγοσωστικού Οργανισμού Κέρκυρας, μιλάει στον News 24/7 για τους πνιγμούς στις πισίνες αλλά και στις ακτές, το νομικό πλαίσιο γύρω από το εν λόγω θέμα, τους λόγους που οδηγούν στον “αθόρυβο θάνατο” όπως χαρακτηριστικά περιγράφει, ενώ εξηγεί γιατί η κατάσταση είναι τόσο δραματική στη χώρα μας.

Νομικό Πλαίσιο

Ο κ. Ιωνάς ερωτηθείς για το νομικό πλαίσιο σχετικά με την παρουσία ναυαγοσώστη στις πισίνες ξενοδοχείων ανέφερε: “Είναι το νομοσχέδιο του 1973, το οποίο με λίγα λόγια υποχρεώνει τον ιδιοκτήτη πισίνας να προσλαμβάνει επόπτες ασφαλείας για όλες τις ώρες λειτουργίας που είναι ανοιχτή η πισίνα. Τις άλλες ώρες θα πρέπει η πισίνα να κλείνει.

Αυτό που δυστυχώς συνηθιζόταν πάντοτε και ακόμα συμβαίνει, είναι να υπάρχει κάποιο άτομο που είναι εκπαιδευμένο σαν επόπτης ασφαλείας αλλά να μην βρίσκεται αποκλειστικά στην πισίνα για να προσέχει, αλλά ταυτοχρόνως να εκτελεί παράλληλες εργασίες: είτε να δουλεύει στα μπαρ, είναι να είναι συντηρητής πισίνας κλπ. Στην παραλία απεναντίας, απαγορεύεται ο εργαζόμενος να εκτελεί παράλληλη εργασία. Τέτοιος περιορισμός δεν υπάρχει στο νομικό πλαίσιο για τις πισίνες, δεν υφίσταται νομικά κάποια απαγόρευση στο να κάνει ο υπεύθυνος παράλληλες εργασίες”.

“Ο πνιγμός δεν εξαρτάται πάντοτε από την ηλικία του θύματος. Εξαρτάται κατά έναν μεγάλο βαθμό από τις γνώσεις που έχει κανείς πάνω στην κολύμβηση. Είναι θλιβερό το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι δεν έχουν καθόλου γνώση κολύμβησης”, πρόσθεσε.

Λόγοι που οδηγούν σε πνιγμούς παιδιών σε πισίνα:

1. Τα φουσκωτά στρώματα: Ένα παιδί μπορεί να βρίσκεται πάνω σε στρώμα, να ξεσπάσει ένα ξαφνικό μπουρίνι και να μείνει μετέωρο. Το παιδί που δεν γνωρίζει από κολύμπι διατρέχει έτσι τον κίνδυνο να πνιγεί.
2. Οι γονείς που δεν προσέχουν γιατί θεωρούν ότι δεν πρόκειται να πνιγεί το παιδί τους. Είναι πολύ σύνηθες σε μία πισίνα ο γονιός να κατευθυνθεί στο μπαρ για να πιει ή να φάει κάτι, ενώ το παιδάκι να παραμείνει μόνο του στην πισίνα, χωρίς καμία επιτήρηση.
3. Απόσπαση προσοχής. Όταν για παράδειγμα είναι η στιγμή του aqua aerobic όλοι στρέφουν την προσοχή τους στον άνθρωπο που κάνει το μάθημα και έτσι κάποια παιδιά μένουν τελείως απρόσεχτα, χωρίς εποπτεία.

“Πιο επικίνδυνη για ένα παιδί είναι η πρώτη μέρα στην πισίνα επειδή ακόμα δεν έχει επίγνωση του μεγέθους και του βάθους της πισίνας, με αποτέλεσμα να βρεθεί να κολυμπάει σε σημείο που δεν πατάει”, τόνισε.

“Αθόρυβος Θάνατος”

“Κάποιος που νιώθει ότι πνίγεται δε μπορεί να κάνει τίποτα, προσπαθεί να μείνει στην επιφάνεια, πασχίζει να σωθεί και δεν έχει ανάσα, δεν μπορεί να φωνάξει. Γι αυτό λέμε ότι ο πνιγμός είναι ένας αθόρυβος θάνατος, γιατί συνήθως ένα παιδί προσπαθεί να βγει στην επιφάνεια και δεν έχει δύναμη να φωνάξει. Το θέμα είναι να μην φτάσουμε στη φάση του πνιγμού.”

Θάλασσα ή πισίνα;

Στην ερώτηση πού συναντά μεγαλύτερη δυσκολία ένας ναυαγοσώστης στη θάλασσα ή στην πισίνα , ο κ. Ιωνάς είναι ξεκάθαρος: “Είναι πιο εύκολο να εποπτεύεις σε μία θάλασσα, όσο περίεργο και αν σας φαίνεται. Και αυτό διότι οι πνιγμοί εκεί παρατηρούνται κυρίως όταν υπάρχουν ρεύματα και είναι συγκεκριμένες αυτές οι μέρες. Λέγονται κυματογενή ρεύματα επιστροφής (ή Rip currents). Έτσι λοιπόν, σε μία μέρα που θα υπάρχουν τέτοιου είδους ρεύματα, θα γνωρίζω σε ποιο σημείο είναι πιο πιθανό κάποιος να κινδυνεύσει να πνιγεί και θα έχω το νου μου. Από την άλλη, στην πισίνα είναι απρόβλεπτη η κατάσταση, δεν υπάρχει συγκεκριμένο σημείο κινδύνου”.