Το θεσμικό πλαίσιο που περιβάλλει τις υιοθεσίες

Η διαδικασία που ακολουθείται για την υιοθεσία ενός τέκνου, ορίζεται στον Αστικό Κώδικα και διαφοροποιείται ανάλογα με το εάν υιοθετείται ανήλικος ή ενήλικος.

Αρμοδιότητα έχει πλέον το ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (αρ. 740 ΚΠολΔ, όπως είχε  αντικατασταθεί με το άρθρο 39 Ν.2447/1996 (Α 278) και τροποποιηθεί με το άρθρο 17 Ν.4055/2012 (ΦΕΚ Α 51) και 1 περ.α` Ν. 4077/2012 (ΦΕΚ Α 168),αντικαταστάθηκε ως άνω με το  άρθρο 9  παρ. 1 Ν.4138/2013 ΦΕΚ Α 72/19.3.2013,το οποίο ισχύει από την 1.3.2013).

Αναλυτικά το θεσμικό πλαίσιο για τις υιοθεσίες, όπως ορίζεται στον Αστικό Κώδικα:

Το δέκατο τρίτο Κεφάλαιο του Τέταρτου βιβλίου του Αστικού Κώδικα που αναφέρεται στην  υιοθεσία (άρθρα 1568 έως 1588) καταργείται στο σύνολό του. Στη θέση των ήδη καταργημένων με το άρθρο 17 του ν.1329/1983 άρθρων 1542 έως 1567 του  Αστικού Κώδικα και των καταργούμενων με την προηγούμενη παράγραφο  διατάξεων τίθεται νέο κεφάλαιο δέκατο τρίτο με το ακόλουθο περιεχόμενο:

Κεφάλαιο Δέκατο Τρίτο – Υιοθεσία

• Πότε επιτρέπεται

Η υιοθεσία επιτρέπεται  με την εξαίρεση της περίπτωσης  του άρθρου 1579, μόνο όταν αυτός  που υιοθετείται είναι ανήλικος. Η  υιοθεσία πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του υιοθετούμενου.

• Ποιος μπορεί να υιοθετήσει

Αυτός που υιοθετεί ανήλικο πρέπει να είναι ικανός  για δικαιοπραξία, να έχει συμπληρώσει τα τριάντα χρόνια του και να μην έχει υπερβεί τα

εξήντα.

• Διαφορά ηλικίας

Αυτός που υιοθετεί ανήλικο πρέπει  να είναι μεγαλύτερος από τον υιοθετούμενο τουλάχιστον κατά δεκαοκτώ, αλλά όχι και περισσότερο από πενήντα χρόνια. Ο περιορισμός  της ηλικίας δεν ισχύει για  εκείνον από τους συζύγους που  επιθυμεί να υιοθετήσει τέκνο που  υιοθετείται ή που έχει ήδη υιοθετηθεί από το σύζυγό του.

Σε περίπτωση υιοθεσίας τέκνου του συζύγου, καθώς και αν συντρέχει σπουδαίος λόγος, το δικαστήριο μπορεί να επιτρέπει την υιοθεσία και όταν υπάρχει διαφορά ηλικίας μικρότερη, αλλά όχι κάτω των δεκαπέντε ετών.

• Υιοθεσία από περισσότερους

Δεν επιτρέπεται να υιοθετηθεί το ίδιο πρόσωπο  ταυτόχρονα απο περισσοτέρους, εκτός  αν αυτοί είναι σύζυγοι. Επίσης δεν επιτρέπεται η υιοθεσία προσώπου που  είναι ήδη υιοθετημένο απο άλλον, όσο διαρκεί η υιοθεσία,εκτός αν πρόκειται  για διαδοχική υιοθεσία του ίδιου προσώπου και απο το σύζυγο αυτού που υιοθέτησε πρώτος.

• Υιοθεσία από έγγαμο

Ο έγγαμος δεν  μπορεί να υιοθετήσει χωρίς την Συναίνεση του συζύγου του η οποία παρέχεται αυτοπροσώπως με δήλωση στο δικαστήριο. Αν ο σύζυγος έχει τη συνήθη διαμονή του στην αλλοδαπή, η Συναίνεση του μπορεί να δοθεί και με δήλωση ενώπιον συμβολαιογράφου.Το δικαστήριο όμως μπορεί να επιτρέπει την υιοθεσία και χωρίς  αυτή τη Συναίνεση αν η παροχή της είναι αδύνατη για νομικούς ή πραγματικούς λόγους ή αν εκκρεμεί ανάμεσα στους  συζύγους δίκη διαζυγίου.

• Υιοθεσία πολλών

Επιτρέπεται να υιοθετηθούν,απο το ίδιο πρόσωπο, περισσότεροι ανήλικοι με την ίδια πράξη ή διαδοχικά.

Υιοθεσία υπό αίρεση ή προθεσμία δεν επιτρέπεται.

• Διαδικασία

Η υιοθεσία τελείται με δικαστική απόφαση ύστερα  απο αίτηση του υποψηφίου θετού γονέα. Αυτός που υιοθετεί συναινεί αυτοπροσώπως ενώπιον  του δικαστηρίου.

• Συναίνεση των γονέων ή του νόμιμου αντιπροσώπου

Για να υιοθετηθεί  ένας ανήλικος χρειάζεται να  συναινέσουν ενώπιον του δικαστηρίου οι γονείς του ή ο ένας τους μόνο, αν ο άλλος  έχει εκπέσει απο τη Γονική μέριμνα κατά το άρθρο 1537 ή η συναίνεσή  του είναι αδύνατη γιατί έχει τεθεί σε στερητική δικαστική συμπαράσταση, που περιλαμβάνει και τη στέρηση  της ικανότητας να συναινεί για την υιοθεσία του παιδιού του.Αν ο ανήλικος δεν  έχει γονείς,συναινεί ενώπιον του δικαστηρίου ο επίτροπος ύστερα απο άδεια του εποπτικού συμβουλίου.

Η Συναίνεση της προηγούμενης  παραγράφου είναι στην περίπτωση που ο ανήλικος προστατεύεται απο  αρμόδια κοινωνική υπηρεσία ή  οργάνωση, έγκυρη και όταν αυτός που συναινεί δεν  γνωρίζει το πρόσωπο του υποψήφιου θετού γονέα.

• Χρόνος της Συναίνεσης

Η Συναίνεση των γονέων για υιοθεσία δεν επιτρέπεται να δοθεί προτού να συμπληρωθούν τρείς μήνες απο τη γέννηση του τέκνου.

– Δικαστική αναπλήρωση  της Συναίνεσης

Η Συναίνεση των  γονέων για υιοθεσία του τέκνου τους αναπληρώνεται, με ειδικώς αιτιολογημένη απόφαση  του δικαστηρίου, στις ακόλουθες περιπτώσεις: α) αν οι γονείς είναι άγνωστοι ή  το τέκνο είναι έκθετο, β) αν και οι δύο γονείς έχουν εκπέσει από τη Γονική μέριμνα ή βρίσκονται σε καθεστώς στερητικής δικαστικής συμπαράστασης  που τους αφαιρεί και την ικανότητα  να συναινούν για την υιοθεσία του παιδιού τους, γ) αν οι γονείς έχουν άγνωστη διαμονή είτε πριν είτε μετά την παροχή της γενικής εξουσιοδότησης του  άρθρου 1554, δ) αν το τέκνο προστατεύεται από αναγνωρισμένη κοινωνική οργάνωση, έχει αφαιρεθεί από τους γονείς η άσκηση της επιμέλειας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1532 και 1533, και αυτοί αρνούνται καταχρηστικά να συναινέσουν και ε) αν το τέκνο έχει παραδοθεί με τη Συναίνεση των γονέων σε οικογένεια για φροντίδα και ανατροφή, με σκοπό την υιοθεσία, και έχει ενταχθεί σε αυτήν επί χρονικό διάστημα ενός τουλάχιστον έτους, οι δε γονείς εκ των υστέρων αρνούνται καταχρηστικά να συναινέσουν. Αν οι περιπτώσεις α` έως  ε` συντρέχουν μόνο στο πρόσωπο του  ενός εκ των γονέων, η απόφαση του δικαστηρίου  αναπληρώνει τη Συναίνεση μόνο αυτού.

Με απόφαση του δικαστηρίου αναπληρώνεται και η Συναίνεση του επιτρόπου για την υιοθεσία του ανηλίκου, εφόσον ο τελευταίος προστατεύεται  από αναγνωρισμένη κοινωνική  οργάνωση και ο επίτροπος αρνείται καταχρηστικά να συναινέσει.

• Ακρόαση συγγενών

Στις περιπτώσεις υπό στοιχεία β` έως ε`της πρώτης παραγράφου, καθώς και  στην περίπτωση της δεύτερης παραγράφου του προηγούμενου άρθρου, το δικαστήριο μπορεί να ζητήσει την ακρόαση των  πλησιέστερων συγγενών, αν αυτή είναι εφικτή.

• Γενική εξουσιοδότηση

Με την επιφύλαξη των διατάξεων των τριών προηγουμένων άρθρων,οι γονείς ή ο επίτροπος μπορούν να δίνουν, με δήλωση τους ενώπιον του δικαστηρίου, στην αρμόδια κοινωνική υπηρεσία ή την αναγνωρισμένη κοινωνική οργάνωση που περιθάλπουν τον ανήλικο,γενική εξουσιοδότηση να κινούν τη διαδικασία μελλοντικής υιοθεσίας του ανηλίκου απο πρόσωπο ή απο ζεύγος συγύγων που θα επιλέγονται ελεύθερα απο την κοινωνική υπηρεσία ή την οργάνωση. Η εξουσιοδότηση αυτή μπορεί να ανακαλείται απο τους γονείς ή τον επίτροπο, επίσης με δηλωσή τους προς το δικαστήριο, που θα πρέπει να κοινοποιείται στην υπηρεσία ή την  οργάνωση το αργότερο έως την κατάθεση, απο αυτές στο δικαστήριο της αίτησης  για υιοθεσία.

• Συναίνεση του ανηλίκου

Ενώπιον του δικαστηρίου  συναινεί αυτοπροσώπως και ο ανήλικος που υιοθετείται,εφόσον έχει συμπληρώσει το δωδέκατο έτος της ηλικίας του, εκτός αν βρίσκεται σε κατάσταση ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής που περιορίζει αποφασιστικά τη λειτουργία της βουλησής του. Σε κάθε περίπτωση το δικαστήριο, ανάλογα με την  ωριμότητα του ανηλίκου, οφείλει να ακούει και τη δική του γνώμη.

• Ακρόαση των τέκνων αυτού που υιοθετεί

Όταν αυτός που υιοθετεί έχει ήδη τέκνα το  δικαστήριο, ανάλογα με την ωριμότητά τους, οφείλει να ακούει και τη δική τους γνώμη.

• Κοινωνική έρευνα

Πριν από την τέλεση της υιοθεσίας διεξάγεται από την κοινωνική υπηρεσία ή άλλη υπηρεσία ή κοινωνική οργάνωση,αναγνωρισμένη οτι ειδικεύεται στις υιοθεσίες,επισταμένη κοινωνική έρευνα και κατατίθεται εμπρόθεσμα στο δικαστήριο σύμφωνα  με τα οριζόμενα ειδικότερα στο νόμο,σχετική  έκθεση για το αν,με βάση τα στοιχεία που προέκυψαν,η συγκεκριμένη υιοθεσία συμφέρει ή όχι τον υιοθετούμενο.

Το δικαστήριο απαγγέλλει την υιοθεσία, εφόσον  συντρέχουν οι όροι του νόμου και αφού διαπιστώσει, συνεκτιμώντας και την έκθεση του προηγούμενου άρθρου, ότι, εν όψει της  προσωπικότητας της υγείας και της  οικογενειακής και περιουσιακής κατάστασης εκείνου που υιοθετεί και του υιοθετούμενου, καθώς και της αμοιβαίας ικανότητας τους προσαρμογής, η υιοθεσία συμφέρει τον υιοθετούμενο.

• Μυστικότητα της υιοθεσίας

Η υιοθεσία ανηλίκων τηρείται μυστική. Στις περιπτώσεις  της δεύτερης παραγράφου του άρθρου 1550, καθώς και του άρθρου 1552, η  μυστικότητα ισχύει και έναντι των φυσικών γονέων.

Το θετό τέκνο έχει, μετά την ενηλικίωσή του,το δικαίωμα να πληροφορείται πλήρως απο τους θετούς γονείς και από κάθε αρμόδια αρχή τα στοιχεία των φυσικών γονέων του.

• Έναρξη αποτελεσμάτων

Τα αποτελέσματα της δικαστικής απόφασης για την υιοθεσία αρχίζουν, αφότου αυτή γίνει τελεσίδικη.

• Ενταξη στην οικογένεια του  θετού γονέα

Με την υιοθεσία  διακόπτεται κάθε δεσμός του  ανήλικου με τη φυσική του οικογένεια,με εξαίρεση τις ρυθμίσεις περί κωλυμάτων  γάμου των άρθρων 1356 και 1357 και ο ανήλικος εντάσσεται πλήρως στην οικογένεια του  θετού γονέα του. Έναντι του θετού  γονέα και των συγγενών του  ο ανήλικος έχει όλα τα δικαιώματά και τις  υποχρεώσεις τέκνου γεννημένου σε γάμο. Το ίδιο ισχύει και για τους κατιόντες  του θετού τέκνου. Σε περίπτωση ταυτόχρονης ή διαδοχικής υιοθεσίας περισσοτέρων, δημιουργείται μεταξύ τους συγγένεια όμοια με αυτήν που υπάρχει μεταξύ αδελφών.

Όταν ο ένας σύζυγος υιοθετεί το τέκνο του άλλου, οι δεσμοί του υιοθετούμενου με το φυσικό γονέα του και τους συγγενείς του δεν διακόπτονται. Κατά τα λοιπά  η υιοθεσία παράγει όλα τα αποτελέσματα υιοθεσίας που γίνεται  και από τους δύο συζύγους.

• Επώνυμο του θετού τέκνου

Το θετό τέκνο παίρνει το επώνυμο του θετού  γονέα. ‘Εχει όμως δικαίωμα, όταν ενηλικιωθεί,να προσθέσει  και το πριν την υιοθεσία επώνυμό  του. Αν το τελευταίο αυτό ή το το επώνυμο του θετού γονέα αποτελείται από δύο επώνυμα, χρησιμοποιείται για το σχηματισμό του σύνθετου επωνύμου του θετού τέκνου το πρώτο από αυτά.

Σε περίπτωση κοινής υιοθεσίας απο συζύγους ή υιοθεσίας από τον ένα σύζυγο του τέκνου του άλλου,ισχύει και  για το θετό τέκνο η δήλωση που τυχόν έκαναν οι σύζυγοι σχετικά με το Επώνυμο  των τέκνων τους, σύμφωνα με τις διατάξεις των δυο πρώτων παραγράφων του άρθρου 1505. Αν δεν έχει γίνει παρόμοια δήλωση μπορεί να γίνει στο ληξιαρχείο ταυτόχρονα με την καταχώρηση της  υιοθεσίας στα οικεία ληξιαρχικά βιβλία.

• Προσθήκη ή απάλειψη κύριου ονόματος

Το δικαστήριο μπορεί, με την απόφαση του περί υιοθεσίας, να επιτρέψει  στον υποψήφιο θετό γονέα, ύστερα από αίτηση του, να προσθέσει στο  κύριο όνομα του θετού τέκνου και άλλο όνομα. Στην περίπτωση αυτή το δικαστήριο μπορεί, ύστερα από αίτηση του θετού γονέα, που υποβάλλεται μετά τη συντέλεση  της υιοθεσίας αλλά το αργότερο εντός  ενός έτους από αυτήν, να επιτρέψει  την απάλειψη του κύριου ονόματος που έφερε το θετό τέκνο πριν την υιοθεσία, εφόσον τούτο επιβάλλεται από  το συμφέρον του τέκνου.

Αν το θετό τέκνο έχει συμπληρώσει το δωδέκατο έτος της ηλικίας του, είναι απαραίτητη, σε κάθε περίπτωση, για τη χορήγηση της άδειας του δικαστηρίου η Συναίνεση του ίδιου.

• Γονική μέριμνα

Αφότου συντελεστεί η υιοθεσία,τη Γονική μέριμνα  των φυσικών γονέων ή την επιτροπεία, υπό την οποία τυχόν τελούσε το θετό τέκνο, αντικαθιστά αυτοδικαίως η Γονική μέριμνα των θετών γονέων. Οι φυσικοί  γονείς δεν έχουν ούτε δικαίωμα επικοινωνίας με το θετό τέκνο. Αν ένας απο τους συζύγους υιοθετήσει το τέκνο  του άλλου, τη Γονική μέριμνα απο  κοινού και οι δύο σύζυγοι”.

• Διαζύγιο, ακύρωση του γάμου ή Διακοπή της συμβίωσης των θετών γονέων

Σε περίπτωση κοινής υιοθεσίας ανηλίκου απο συζύγους, αν κολουθήσει διαζύγιο,ακύρωση του γάμου ή διακοπή της συμβίωσής  τους,έχουν ανάλογη εφαρμογή,σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας, τα άρθρα 1513 και 1514.

Όταν όμως πρόκειται  για υιοθεσία,του τέκνου του άλλου  συζύγου, η άσκηση της γονικής μέριμνας ανήκει αποκλειστικά στο φυσικό γονέα του  ανηλίκου, εκτός  αν το δικαστήριο αποφασίσει διαφορετικά λόγω συνδρομής σπουδαίου λόγου”.  

• Συνέπειες παύσης της γονικής  μέριμνας

Αν κατά τη διάρκεια της ανηλικότητας του τέκνου  η Γονική μέριμνα του θετού ή των θετών γονέων έπαψε για οποιονδήποτε λόγο,δεν επανέρχεται στους εξ αίματος γονείς. Σ’ αυτή την περίπτωση έχουν εφαρμογή οι διατάξεις για την επιτροπεία.

• Προσβολή της υιοθεσίας

Η υιοθεσία προσβάλλεται  μόνο με την άσκηση των προβλεπόμενων ένδικων μέσων ή βοηθημάτων κατά της σχετικής δικαστικής απόφασης, αν δεν συνέτρεξαν οι όροι του νόμου ή αν η Συναίνεση ενός απο τα πρόσωπα που σύμφωνα με το νόμο ήταν αρμόδια να συναινέσουν υπήρξε άκυρη για οποιονδήποτε λόγο ή δόθηκε υπο την επήρεια πλάνης ως προς την ταυτότητα του προσώπου του θετού γονέα ή του θετού τέκνου,απάτης ως προς ουσιώδη περιστατικά  ή παράνομης ή ανήθικης απειλής.

• Ποιοί έχουν δικαίωμα να προσβάλουν

Δικαίωμα να προσβάλουν την υιοθεσία για έναν απο  τους λόγους του προηγούμενου άρθρου έχουν, αν μεν υπήρξαν διάδικοι στη  δίκη με το ένδικο μέσο της έφεσης και αν όχι, με τριτανακοπή:

1.Στις περιπτώσεις  μη συνδρομής των όρων του νόμου,οποιοσδήποτε έχει έννομο συμφέρον ή ο εισαγγελέας.

2.Στις περιπτώσεις  έλλειψης έγκυρης Συναίνεσης,καθώς  και όταν αυτή υπήρξε προϊόν πλάνης, απάτης ή απειλής,αυτός του οποίου λείπει η έγκυρη

Συναίνεση ή ο οποίος πλανήθηκε, εξαπατήθηκε ή απειλήθηκε,όχι  όμως και οι κληρονόμοι τους.

• Λύση με δικαστική απόφαση

Αν ο θετός γονέας εκπέσει απο τη Γονική μέριμνα  ή αν του αφαιρεθεί η ασκησή της για έναν απο τους λόγους του άρθρου 1532, καθώς και αν συντρέχει λόγος αποκλήρωσης του  θετού τέκνου για μια απο τις  περιπτώσεις 1,2 και 3 του άρθρου 1840, το δικαστήριο μπορεί,εφόσον οι συνέπειες αυτές  κρίνονται ανεπαρκείς,να διατάσσει  λόγω της βαρύτητας της περίπτωσης ακόμη και τη λύση της υιοθεσίας.

Η απόφαση του προηγούμενου άρθρου λαμβάνεται ύστερα απο αγωγή του θετού τέκνου που συμπλήρωσε το δωδέκατο έτος της ηλικίας του  και αν δεν το συμπλήρωσε,του ειδικού  επιτρόπου του,ή του θετού γονέα  ή του εισαγγελέα ή και αυτεπαγέλτως.

• Συναινετική λύση

Οταν ο θετός γονέας και το θετό τέκνο,μετά την ενηλικίωσή του συμφωνούν να λυθεί η υιοθεσία,μπορούν  να το ζητήσουν απο το δικαστήριο με κοινή αίτησή τους που δικάζεται κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας.

Για να λυθεί η υιοθεσία,σύμφωνα με την προηγούμενη  παράγραφο,πρέπει να έχει διαρκέσει τουλάχιστον ένα χρόνο πριν απο την κατάθεση της αίτησης και η συμφωνία των  μερών να δηλωθεί στο δικαστήριο αυτοπροσώπως σε δυο συνεδριάσεις που να απέχουν μεταξύ τους τουλάχιστον  έξι μήνες. Εφόσον απο την πρώτη συνεδρίαση πέρασαν δυο χρόνια, η δήλωση της συμφωνίας παύει να ισχύει.

• Αποτελέσματα της λύσης

Με την αμετάκλητη δικαστική απόφαση που λύνει  την υιοθεσία,η υιοθεσία αίρεται για το μέλλον,παύει  η σχέση συγγένειας του θετού τέκνου και των κατιόντων του με αυτόν που το υιοθέτησε και τους έως  τότε συγγενείς του και αναβιώνουν οι δεσμοί με τη φυσική οικογένεια. Το δικαστήριο όμως μπορεί να αναθέτει σ’ αυτήν την περίπτωση,την άσκηση της  γονικής μέριμνας του θετού τέκνου, εφόσον είναι  ανήλικο, σε τρίτον, αν το επιβάλλει το συμφέρον του.

• Αυτοδίκαιη λύση

Η υιοθεσία λύνεται αυτοδικαίως και αίρεται αναδρομικά  η σχέση που απορρέει απο αυτήν, αν τέλεσαν γάμο, κατά παράβαση του  νόμου, ο θετός γονέας με το θετό τέκνο. Αν ο Γάμος ακυρώθηκε,διατηρούνται από τη σχέση υιοθεσίας μόνο τα περιουσιακά  δικαιώματα του θετού τέκνου.

• Το επώνυμο μετά τη λύση

Με τη λύση της υιοθεσίας για οποιονδήποτε απο τους λόγους των προηγούμενων άρθρων, παύει το δικαίωμα του θετού τέκνου να φέρει το επώνυμο του θετού γονέα, εκτός αν το δικαστήριο,εκτιμώντας την ύπαρξη δικαιολογημένου συμφέροντος του τέκνου, αποφασίσει, με αίτησή του διαφορετικά.

• Ανασύσταση υιοθεσίας

Σε περίπτωση δικαστικής λύσης της υιοθεσίας, αν εκλείψει  ο λόγος της λύσης ή ακολουθήσει συγγνώμη του υπαιτίου της λύσης, είναι δυνατή η ανασύσταση της υιοθεσίας  με εφαρμογή της διατάξεων των άρθρων 1542 έως 1559. Στην περίπτωση  αυτή η ηλικία υιοθετούντος και οθετουμένου δεν λαμβάνεται υπόψη. Τα αποτελέσματα της ανασύστασης της  υιοθεσίας επέρχονται από την  τελεσιδικία, χωρίς αναδρομική ενέργεια.

Υιοθεσία ενηλίκου

Η υιοθεσία ενηλίκου επιτρέπεται μόνο όταν ο υιοθετούμενος είναι συγγενής ως και τον  τέταρτο βαθμό εξ αίματος ή  εξ Αγχιστείας αυτού που υιοθετεί.

Στην υιοθεσία ενηλίκου έχουν ανάλογη εφαρμογή οι διατάξεις που ισχύουν για την υιοθεσία ανηλίκου,εφόσον δεν θεσπίζεται διαφορετική ρύθμιση απο τις διατάξεις που ακολουθούν.

• Κοινή αίτηση υιοθετούντος και υιοθετουμένου

Η υιοθεσία ενηλίκου απαγγέλεται απο το δικαστήριο,ύστερα  απο κοινή αίτηση αυτού που  υιοθετεί και εκείνου που υιοθετείται. Αν ο υιοθετούμενος είναι ανίκανος για δικαιοπραξία,τη σχετική αίτηση υποβάλλει ο νόμιμος αντιπρόσωπός του.

• Περιορισμοί ως προς την ηλικία

Αυτός που υιοθετεί πρέπει να έχει συμπληρώσει  τουλάχιστον το τεσσαρακοστό έτος της ηλικίας του και να είναι μεγαλύτερος απο τον υιοθετούμενο τουλάχιστον  κατά δεκαοκτώ χρόνια.

• Υιοθεσία εγγάμου

Ο έγγαμος ενήλικος δεν μπορεί να υιοθετηθεί χωρίς  τη Συναίνεση του συζύγου του,που παρέχεται  με αυτοπρόσωπη δήλωση στο δικαστήριο.

• Αποτελέσματα

Απο την τέλεση της υιοθεσίας,το θετό τέκνο  και οι κατιόντες του που γεννήθηκαν μετά την υιοθεσία έχουν θέση κοινού τέκνου και κοινών κατιόντων και των δύο συζύγων.Ο  δεσμός του θετού τέκνου με τον  άλλο φυσικό γονέα του και τους συγγενείς του  διατηρείται.

• Επώνυμο του θετού τέκνου

Το θετό τέκνο παίρνει το επώνυμο του θετού  γονέα του,στο οποίο έχει το δικαίωμα να προσθέσει και το πρίν απο την υιοθεσία επώνυμό του. Αν το τελευταίο αυτό ή το επώνυμο του θετού γονέα αποτελείται  απο δύο επώνυμα, χρησιμοποιείται για  το σχηματισμό του σύνθετου επωνύμου του θετού τέκνου το πρώτο απο αυτά.

Στην υποχρέωση για τη διατροφή του θετού  τέκνου, εκείνος που υιοθέτησε προηγείται απο τους εξ αίματος συγγενείς του τέκνου.

• Λύση της υιοθεσίας

Η υιοθεσία ενηλίκου λύεται με δικαστική απόφαση,ύστερα από αγωγή του θετού γονέα ή του θετού τέκνου, αν συντρέχει παράπτωμα που δικαιολογεί  την αποκλήρωση ή που συνιστά  λόγο αχαριστίας του θετού τέκνου απέναντι σ’ αυτόν που το υιοθέτησε.

ΠΔ 503/1985: Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας

Έκτο Βιβλίο – Διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας (Κεφάλαιο Α’)

Αρθρο 739

Ολες οι υποθέσεις  που αναφέρονται στα άρθρα 782 έως 866 υπάγονται στην ειδική διαδικασία των άρθρων 741 έως 781, καθώς και κάθε άλλη υπόθεση που υπάγεται με διάταξη νόμου στη διαδικασία αυτή.

Αρθρο  740.

1. Στην Αρμοδιότητα  των μονομελών πρωτοδικείων υπάγονται οι υποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 739, εκτός από: α) εκείνες που αφορούν την υιοθεσία, οι οποίες υπάγονται στην Αρμοδιότητα των πολυμελών πρωτοδικείων, β) εκείνες που από το νόμο υπάγονται στην Αρμοδιότητα των ειρηνοδικείων.

*** ΠΡΟΣΟΧΗ: Η  παράγραφος 1 αντικαθίσταται από την 1η Μαρτίου 2013, δυνάμει των άρθρων 17 παρ.1, 110 παρ.21 Ν.4055/2012 (ΦΕΚ Α 51) και 1 περ. α` Ν. 4077/2012, (ΦΕΚ Α 168) ως εξής:

«1. Στην αρμοδιότητα των ειρηνοδικείων υπάγονται οι υποθέσεις οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 739, εκτός από την ανακοπή του άρθρου 787 και 82 Α.Κ., η οποία υπάγεται στην αρμοδιότητα του μονομελούς πρωτοδικείου.»

2. Στις υποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 739 δεν επιτρέπεται παρέκταση της Αρμοδιότητας.

3. Στην κατά  την πρώτη παράγραφο του παρόντος  Αρμοδιότητα των μονομελών πρωτοδικείων υπάγεται και η θέση προσώπου σε ακούσια νοσηλεία, σύμφωνα με τις διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου”.

*** ΠΡΟΣΟΧΗ: Η  παράγραφος 3  αντικαθίσταται από  την 1η Μαρτίου 2013,δυνάμει των  άρθρων 17 παρ.2, 110 παρ.21 Ν.4055/2012 (ΦΕΚ Α  51) και 1 περ.α` Ν. 4077/2012, (ΦΕΚ Α  168) ως εξής:

«3. Στην κατά την  πρώτη παράγραφο του παρόντος αρμοδιότητα των ειρηνοδικείων υπάγεται και η θέση προσώπου σε ακούσια νοσηλεία, σύμφωνα με τις διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου.»

*** Το άρθρο 740 αντικαταστάθηκε ως άνω με  το άρθρο 39 Ν.2447/1996 (Α 278).

Αρθρο 741

Τα άρθρα 1 έως 590 εφαρμόζονται και κατά τη διαδικασία των άρθρων 743 έως 781, εκτός αν είναι αντίθετα προς ειδικές διατάξεις ή δεν προσαρμόζονται στη διαδικασία αυτή.

Αρθρο 743

Η πληρεξουσιότητα  δίνεται και με ιδιωτικό έγγραφο, κατά το άρθρο 96 παράγραφοι 1 και 3.

Αρθρο 744

Το δικαστήριο μπορεί και αυτεπαγγέλτως να διατάζει κάθε μέτρο πρόσφορο για την εξακρίβωση πραγματικών γεγονότων, ακόμη και εκείνων που δεν έχουν προταθεί και ιδιαίτερα γεγονότων που συντελούν στην προστασία των ενδιαφερομένων ή της έννομης σχέσης ή του γενικότερου κοινωνικού συμφέροντος.

Αρθρο :745

Εως την περάτωση και της τελευταίας Συζήτησης στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο επιτρέπεται η προβολή πραγματικών  ισχυρισμών.

Αρθρο 746

Τα έξοδα  επιβάλλονται σε βάρος του αιτούντος  εφόσον η αίτηση έχει υποβληθεί για το συμφέρον του, αλλιώς σε βάρος εκείνου προς το συμφέρον του οποίου έχει υποβληθεί. Τα έξοδα μπορεί να επιβληθούν όλα ή κατά ένα μέρος σε βάρος του υπαιτίου για τη διεξαγωγή της δίκης.

Αρθρο 747

1. Η αίτηση  ασκείται με δικόγραφο που  πρέπει να κατατεθεί στη γραμματεία  του δικαστηρίου στο οποίο απευθύνεται. Η αίτηση μπορεί να ασκηθεί και προφορικά, οπότε συντάσσεται έκθεση.

*** ΠΡΟΣΟΧΗ: Η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από την 1η  Μαρτίου 2013,δυνάμει των άρθρων 17 παρ.3, 110 παρ.21 Ν.4055/2012 (ΦΕΚ Α 51) και  1 περ.α` Ν. 4077/2012, (ΦΕΚ Α 168) ως εξής:

«1. Η αίτηση ασκείται με δικόγραφο  που πρέπει να κατατεθεί στη γραμματεία του ειρηνοδικείου στο οποίο απευθύνεται. Η αίτηση μπορεί να ασκηθεί και προφορικά, οπότε συντάσσεται έκθεση.»

2. Το δικόγραφο της  αίτησης ή η έκθεση πρέπει  να περιέχει, εκτός από όσα ορίζονται στο άρθρο 118 ή 117 α) ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της υπόθεσης, β) ορισμένο αίτημα, γ) σαφή έκθεση των γεγονότων που δικαιολογούν το αίτημα κατά το κύριο αντικείμενο και τα παρεπόμενά του, καθώς και την εξουσία για την υποβολή του. Στην αίτηση αναφέρονται ακόμη τα στοιχεία που θεμελιώνουν την Αρμοδιότητα του δικαστηρίου.

3. Για την κατάθεση  συντάσσεται έκθεση κάτω από  το πρωτότυπο της αίτησης. Η έκθεση αναφέρει την ημέρα και την ώρα της κατάθεσης και το όνομα και το επώνυμο εκείνου που την κατέθεσε.

4. Όταν κατά το νόμο  το δικαστήριο έχει την εξουσία  να ενεργεί αυτεπαγγέλτως, μπορεί  να διατάξει την εισαγωγή της  υπόθεσης προς συζήτηση με  πράξη του και αν πρόκειται  για πολυμελές δικαστήριο, με πράξη του προέδρου του. Η πράξη πρέπει να περιλαμβάνει το αντικείμενο της υπόθεσης, υπογράφεται από αυτόν που την εκδίδει και αναφέρεται στο βιβλίο που τηρείται κατά το άρθρο 776.

*** ΠΡΟΣΟΧΗ: Η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από την 1η  Μαρτίου 2013, δυνάμει των άρθρων 17 παρ.4, 110 παρ.21 Ν.4055/2012 (ΦΕΚ Α 51) και 1 περ.α` Ν. 4077/2012, (ΦΕΚ Α 168) ως εξής:

 «4. Όταν κατά το  νόμο το δικαστήριο έχει την  εξουσία να ενεργεί αυτεπαγγέλτως,  μπορεί να διατάξει την εισαγωγή  της υπόθεσης προς συζήτηση  με πράξη του. Η πράξη πρέπει  να περιλαμβάνει το αντικείμενο της υπόθεσης, υπογράφεται από αυτόν που την εκδίδει και αναφέρεται στο βιβλίο που τηρείται κατά το άρθρο 776.»

Αρθρο 748

1 Η αίτηση  υποβάλλεται χωρίς υπαίτια καθυστέρηση  από τη γραμματεία στο δικαστήριο και αν πρόκειται για πολυμελές πρωτοδικείο, στον πρόεδρο, για να ορίσουν δικάσιμο. “Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται το άρθρο 226, εκτός από το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2.”

*** Το δεύτερο εδάφιο  της παρ.1 αντικαταστάθηκε από  ως άνω με το άρθρ.21 παρ.1 Ν.2915/2001,ΦΕΚ  Α 106/29.5.2001.

“Η δικάσιμος για  την επανάληψη των δηλώσεων  των συζύγων περί συναινετικής  λύσης του γάμου τους ορίζεται  υποχρεωτικά εντός τριάντα ημερών  από τη συμπλήρωση του προβλεπόμενου  από το άρθρο 1441 παρ. 2 του Α.Κ.  χρονικού διαστήματος των έξι  μηνών. Κατά την περίοδο των δικαστικών διακοπών, των Χριστουγέννων Νέου Ετους και του Πάσχα, η δικάσιμος ορίζεται, υποχρεωτικά, εντός τριάντα ημερών από την επανέναρξη της κανονικής λειτουργίας των δικαστηρίων.”

*** Το τελευταίο εδάφιο  της παρ.1 προστέθηκε με το άρθρο  19 Ν.3346/2005, ΦΕΚ Α 140/17.6.2005.

*** ΠΡΟΣΟΧΗ: Η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από την 1η  Μαρτίου 2013,δυνάμει των άρθρων 17 παρ.5, 110 παρ.21 Ν.4055/2012 (ΦΕΚ Α 51) και  1 περ.α` Ν. 4077/2012, (ΦΕΚ Α 168) ως  εξής:

«1. Η αίτηση υποβάλλεται  χωρίς υπαίτια καθυστέρηση από τη γραμματεία στο δικαστήριο για να ορίσει δικάσιμο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται το άρθρο 226. Κατά την περίοδο των δικαστικών διακοπών, των Χριστουγέννων, Νέου Έτους και του Πάσχα, η δικάσιμος ορίζεται, υποχρεωτικά, εντός τριάντα ημερών από την επανέναρξη της κανονικής λειτουργίας των δικαστηρίων »

2. Αντίγραφο της αίτησης με σημείωση για τον προσδιορισμό της δικασίμου πρέπει να κοινοποιείται στον εισαγγελέα πρωτοδικών της περιφερείας του δικαστηρίου στις περιπτώσεις των άρθρων 782, 783, 784, 796, 797, 799, 800 και 801 ή αν το διατάξει ο δικαστής που αναφέρεται στην παρ. 1.

3. Ο δικαστής που είναι  αρμόδιος κατά την παρ. 1 μπορεί  να διατάξει την κλήτευση τρίτων που έχουν έννομο συμφέρον από τη δίκη. Η κλήτευση γίνεται με κοινοποίηση αντιγράφου της αίτησης στο οποίο σημειώνεται ο προσδιορισμός της δικασίμου.

4. Ο δικαστής ορίζει  την προθεσμία που κατά την  κρίση του απαιτείται για τις κοινοποιήσεις που αναφέρονται στις παρ. 2 και 3.

*** ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι παράγραφοι 3  και 4 αντικαθίστανται από την 1η Μαρτίου 2013,δυνάμει των άρθρων 17 παρ.6 και 7 αντίστοιχα, 110 παρ.21 4055/2012 (ΦΕΚ Α 51) και 1 περ.α` Ν. 4077/2012, (ΦΕΚ Α 168) ως εξής:

«3. Ο ειρηνοδίκης που  είναι αρμόδιος κατά την παράγραφο 1 μπορεί να διατάξει την κλήτευση τρίτων που έχουν έννομο συμφέρον από τη δίκη. Η κλήτευση γίνεται με κοινοποίηση αντιγράφου της αίτησης στο οποίο σημειώνεται ο προσδιορισμός της δικασίμου.»

«4. Ο ειρηνοδίκης  ορίζει την προθεσμία που κατά την κρίση του απαιτείται για  τις κοινοποιήσεις που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3.»

5. Στις υποθέσεις  που εισάγονται κατά την παρ. 4 του άρθρου 747, εκείνος που εξέδωσε την πράξη ορίζει δικάσιμο. Κοινοποιεί αντίγραφο της πράξης στον εισαγγελέα και μπορεί να διατάξει την κλήτευση στη δίκη οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον.

Αρθρο 749

Οι διατάξεις  για Απόπειρα συμβιβασμού δεν  εφαρμόζονται.

Αρθρο 750

Ο εισαγγελέας  πρωτοδικών δικαιούται να παρίσταται κατά τη Συζήτηση στο ακροατήριο και ενώπιον του ειρηνοδικείου.

*** ΠΡΟΣΟΧΗ: Το  άρθρο 750 αντικαθίσταται από την 1η Μαρτίου 2013,δυνάμει των άρθρων 17 παρ.8, 110 παρ.21 Ν.4055/2012 (ΦΕΚ Α 51) και 1 περ.α` Ν. 4077/2012, (ΦΕΚ Α 168) ως εξής:

«Ο εισαγγελέας  πρωτοδικών δικαιούται να παρίσταται  κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο  ενώπιον του ειρηνοδικείου.»

Αρθρο 751

Μεταβολή της  αίτησης επιτρέπεται με άδεια  του δικαστή, εφόσον κατά την κρίση του δεν βλάπτονται συμφέροντα εκείνων που μετέχουν στη δίκη ή τρίτων. Η μεταβολή αναφέρεται στο βιβλίο που τηρείται κατά το άρθρο 776.

*** ΠΡΟΣΟΧΗ: Το  άρθρο 751 αντικαθίσταται από την 1η Μαρτίου 2013,δυνάμει των άρθρων 17 παρ.9, 110 παρ.21 Ν.4055/2012 (ΦΕΚ Α 51) και 1 περ.α` Ν. 4077/2012, (ΦΕΚ Α 168) ως εξής:

«Μεταβολή της  αίτησης επιτρέπεται με άδεια  του ειρηνοδίκη, εφόσον κατά την  κρίση του δεν βλάπτονται συμφέροντα εκείνων που μετέχουν στη δίκη ή τρίτων. Η μεταβολή αναφέρεται στο βιβλίο που τηρείται κατά το άρθρο 776.»

Αρθρο 752

1. Η Κύρια  παρέμβαση ασκείται με δικόγραφο  και εφαρμόζονται για την παρέμβαση αυτή τα άρθρα 747, 748 και 751.

2. Η Πρόσθετη  παρέμβαση μπορεί να ασκηθεί και κατά τη Συζήτηση στο ακροατήριο, χωρίς Προδικασία.

Αρθρο 753

1. Κάθε διάδικος  μπορεί να προσεπικαλεί τρίτο  που έχει έννομο συμφέρον να προσέλθει στη δίκη. Το ίδιο μπορεί να πράξει και το δικαστήριο αυτεπαγγέλτως.

2. Η προσεπίκληση  ασκείται με δικόγραφο και εφαρμόζονται τα άρθρα 747, 748 και 751. Αν το δικαστήριο διέταξε την προσεπίκληση, αυτή γίνεται με επιμέλεια του διαδίκου που ορίζεται στην απόφαση.

Αρθρο 754

1. Αν κατά  την ορισμένη για τη Συζήτηση  της αίτησης δικάσιμο δεν εμφανιστεί ο αιτών ή εμφανιστεί και δεν λάβει κανονικά μέρος στη Συζήτηση, η Συζήτηση ματαιώνεται, ακόμη και αν παρίσταται ο τρίτος που κλητεύθηκε ή που είχε ασκήσει παρέμβαση χωρίς να κλητευθεί και εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 746.

2. Αν κατά  την ορισμένη για τη Συζήτηση της αίτησης δικάσιμο εμφανιστεί ο αιτών και λάβει κανονικά μέρος στη Συζήτηση, ενώ δεν εμφανίζεται ή εμφανίζεται αλλά δεν μετέχει κανονικά στη Συζήτηση ο τρίτος που έχει κλητευθεί ή έχει παρέμβει, η Συζήτηση προχωρεί σαν αυτός να είχε εμφανιστεί. (Το τεκμήριο του άρθρου 271 παρ. 3 δεν ισχύει στην περίπτωση αυτή).

*** ΠΡΟΣΟΧΗ: Το  δεύτερο εδάφιο της παρ.2 ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ   από 16.9.2001  με  το άρθρ.21 παρ.2 Ν.2915/2001,ΦΕΚ Α 106/29.5.2001.

Αρθρο 755

Τα Πρακτικά συντάσσονται συνοπτικά και εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 257

Αρθρο 756

Οι αποφάσεις  δημοσιεύονται σε δημόσια συνεδρίαση προφορικά και αμέσως μετά τη Συζήτηση της υπόθεσης, και, αν αυτό δεν είναι δυνατό, το συντομότερο.

*** ΠΡΟΣΟΧΗ: Το άρθρο  756 αντικαθίσταται από την 1η  Μαρτίου 2013,δυνάμει των άρθρων 17 παρ.10, 110 παρ.21 Ν.4055/2012 (ΦΕΚ Α 51) και 1 περ.α` Ν. 4077/2012, (ΦΕΚ Α 168) ως εξής:

«Το δικαστήριο αποφαίνεται  οριστικά και δέχεται ή απορρίπτει την αίτηση. Η απόφαση του δημοσιεύεται σε δημόσια συνεδρίαση μετά την περάτωση της ακροαματικής διαδικασίας και το αργότερο μέχρι και σαράντα οκτώ (48) ώρες μετά τη συζήτηση, καταχωριζομένου του διατακτικού της κάτω από την αίτηση ή στα πρακτικά. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις και αν για ειδικούς λόγους επιβάλλεται να επιφυλαχθεί το δικαστήριο να εκδώσει την απόφαση του σε μεταγενέστερο χρόνο, αυτός που διευθύνει τη συζήτηση έχει την υποχρέωση να γνωστοποιεί την ημέρα και ώρα που θα δημοσιευθεί η απόφαση, η οποία περιέχει συνοπτική αιτιολογία ως προς την ύπαρξη ή ανυπαρξία του επικαλούμενου δικαιώματος και τη συνδρομή ή μη επικείμενου κινδύνου ή επείγουσας περίπτωσης, μέσα σε αποκλειστική προθεσμία τριάντα (30) ημερών από τη συζήτηση της αίτησης. Μέσα στην ίδια προθεσμία ο δικαστής που εκδίδει την απόφαση οφείλει να συντάξει, χρονολογήσει και υπογράψει το σύνολο των αποφάσεων επί των υποθέσεων που συζητήθηκαν.

Αρθρο 757

Η παρουσία κατά τη δημοσιεύση της απόφασης εκείνου  στον οποίο πρέπει να επιδοθεί ή του νόμιμου αντιπροσώπου του που διεξάγει τη δίκη ή του πληρεξούσιου δικηγόρου του ισχύει ως επίδοση.

Αρθρο  800

1. Αρμόδιο για  την τέλεση υιοθεσίας είναι  το δικαστήριο, στην περιφέρεια του οποίου έχουν την συνήθη διαμονή τους εκείνος που υιοθετεί ή εκείνος που υιοθετείται.

“Τα ελληνικά δικαστήρια  έχουν δικαιοδοσία για την  τέλεση της υιοθεσίας, όταν ο υιοθετών ή ο υιοθετούμενος είναι ελληνικής ιθαγένειας, ακόμη και αν δεν έχουν τη συνήθη διαμονή τους στην Ελλάδα. Στην περίπτωση αυτή είναι αρμόδια τα δικαστήρια της πρωτεύουσας του Κράτους.”

*** Τα δεύτερο και τρίτο  εδάφια προστέθηκαν με το άρθρο 20 Ν.3719/2008,ΦΕΚ Α 241/26.11.2008.

2. Οι συναινέσεις για  την υιοθεσία δηλώνονται ενώπιον  μέλους της σύνθεσης του δικαστηρίου που τελεί την υιοθεσία. Οι συναινέσεις δηλώνονται σε ιδιαίτερο γραφείο χωρίς δημοσιότητα.

Η ίδια διαδικασία τηρείται και όταν πρόκειται για την ακρόαση, από το δικαστήριο, του υποψηφίου να υιοθετηθεί ανηλίκου που δεν συμπλήρωσε το δωδέκατο έτος της ηλικίας του ή άλλων τέκνων του υποψηφίου θετού γονέα, στις περιπτώσεις που η ακρόαση αυτή προβλέπεται από το ουσιαστικό δίκαιο. “Στην περίπτωση υιοθεσίας ανηλίκου που προστατεύεται από αρμόδια κοινωνική υπηρεσία ή αναγνωρισμένη κοινωνική οργάνωση, η συναίνεση των φυσικών γονέων για την τέλεση της υιοθεσίας μπορεί να δηλωθεί και ενώπιον δικαστηρίου ή δικαστή που έχουν λάβει σχετική εντολή.”

*** Το άνω εντός εδάφιο  προστέθηκε με το άρθρο 25 παρ.2 Ν.2915/2001,ΦΕΚ Α 109.29.5.2001.

3. Οι προθεσμίες της  έφεσης, της αναίρεσης και της  Αναψηλάφησης εναντίον απόφασης που απαγγέλλει την υιοθεσία είναι, αν δεν επιδοθεί η απόφαση, ένα έτος και αρχίζουν σε κάθε περίπτωση από τη δημοσίευση της απόφασης.

4. Η προθεσμία της  τριτανακοπής κατά της απόφασης  που τελεί την υιοθεσία είναι έξι μήνες από τη γνώση της υιοθεσίας και εν πάση περιπτώσει τρία έτη από την τελεσιδικία της απόφασης. O φυσικός γονέας που λόγω, της εφαρμογής διατάξεων του ουσιαστικού δικαίου, δεν συναίνεσε στην υιοθεσία του παιδιού του έχει το δικαίωμα, προκειμένου να ασκήσει τριτανακοπή κατά της σχετικής δικαστικής απόφασης, να πληροφορείται τα στοιχεία αυτής της απόφασης από την αρμόδια κοινωνική υπηρεσία ή οργάνωση που συνέπραξε στην τέλεση της υιοθεσίας.

5. Οι ανήλικοι που  έχουν συμπληρώσει το δωδέκατο  έτος της ηλικίας τους έχουν την ικανότητα να παρίστανται αυτοπροσώπως στο δικαστήριο κατά την τέλεση της υιοθεσίας και να ασκούν ένδικα μέσα κατά της σχετικής απόφασης, ανεξάρτητα από το αντίστοιχο δικαίωμα του νομίμου αντιπροσώπου τους.

6. Το δικαστήριο μπορεί  να διατάξει, η κύρια διαδικασία  τέλεσης της υιοθεσίας να διεξάγεται “κεκλεισμένωντων θυρών”.

*** Το άρθρο 800 τροποποιήθηκε ως άνω με το άρθρο 43 Ν.2447/1996 (Α 278).