Βόρεια Μακεδονία: Δημοκρατία του… Τριαντάφυλλου και του Μαρτάκη

Αποστολή του News 24/7 στην Βόρεια Μακεδονία

Οι κραυγές των διαφωνούντων-ένθεν και ένθεν- για τη Συμφωνία των Πρεσπών ακούγονται ακόμα στα αυτιά μας. Οι λέξεις προδοσία και ξεπούλημα “έπαιξαν” δυνατά και στις δύο χώρες και υιοθετήθηκαν ασμένως από πολιτικές παρατάξεις, πολιτικούς ηγέτες, περιφερειάρχες, αρθρογράφους και πάει λέγοντας. Τι έχει μείνει στην ατμόσφαιρα τώρα που ο κουρνιαχτός κατακάθισε;

Μα τι άλλο από τις … αφίσες του Τριαντάφυλλου και του Κώστα Μαρτάκη σε μεγάλο καζίνο στη Γευγελή. Ο πρώτος έδωσε το σόου του μόλις την Κυριακή. Ο άλλος θα παίξει στις 24 Μαρτίου, προφανώς με το αζημίωτο. Τι δείχνει αυτό; Ότι η ζωή στην Ελλάδα και τη Βόρεια Μακεδονία συνεχίζεται. Κανονικά και απρόσκοπτα. Οι δύο τους μάλιστα αλληλεπιδρούν. Ελληνες καλλιτέχνες (η αισθητική είναι άλλη κουβέντα που δεν μπορεί να γίνει από εδώ) παίζουν στη Βόρεια Μακεδονία όχι μόνο φυσικά για το ντόπιο κοινό αλλά και για το ελληνικό που εξακολουθεί να συρρέει στα καζίνο της γείτονος. Καλές οι εθνικιστικές κορώνες, ακόμη καλύτεροι όμως οι κουλοχέρηδες και το μπλακ τζακ μετά μουσικής.

Αν ρωτάτε αν η Συμφωνία εφαρμόζεται στο θέμα των πινακίδων κτλ από τους γείτονες, η απάντηση είναι “βρίσκονται σε πορεία υλοποίησης”¨. Στους δρόμους οι ταμπέλες έχουν αλλάξεις. Οι στολές των αστυνομικών όμως (για παράδειγμα) εξακολουθούν να γράφουν “Δημοκρατία της Μακεδονίας” σκέτο. Είναι σαφές ότι οι γείτονες έχουν δουλειά ακόμη να κάνουν αλλά το σημαντικό είναι ότι δείχνουν ότι θέλουν να την κάνουν.

Δουλειά, ειρήσθω εν παρόδω, έχουν να κάνουν και στο οδικό τους δίκτυο. Το εθνικό, όχι το τοπικό. Η λακκούβα δίνει και παίρνει και όσο και κουρασμένος και αν είσαι δεν μπορείς να κοιμηθείς από τα συνεχή τραντάγματα.

Στη Γευγελή εκτός από καζίνο με έντονο ελληνικό χρώμα υπάρχει και… οδοντιατρείο που απευθύνεται κυρίως σε Ελληνες. Διότι τι άλλο να υποθέσεις όταν μετά το “Dental Centre” διαβάζεις στα ελληνικά “οδοντιατρικό κέντρο”; Και για να υπάρχει η σχετική πινακίδα στα ελληνικά, προφανώς υπάρχουν και πελάτες που περνούν τα σύνορα για εξαγωγές, απονευρώσεις, σφραγίσματα και μασέλες. Το γιατί μην το ψάχνετε. Έχει να κάνει με τις τιμές και μόνο.

Η πρωτεύουσα της χώρας θυμίζει Ζάγκρεμπ. Και Βελιγράδι. Και Σεράγεβο. Δεν είναι να απορείς. Απλά συνειδητοποιείς αμέσως ότι οι τεράστιες εργατικές πολυκατοικίες που κατασκεύασε το καθεστώς Τίτο είναι ακόμη εκεί, όπως και στις άλλες πόλεις της άλλοτε ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Εξ ου και η ομοιότητα.

Υπό άλλο πρίσμα όμως τα Σκόπια δεν είναι ούτε Ζάγκρεμπ, ούτε Βελιγράδι, ούτε Σεράγεβο. Είναι μία μουντή πρωτεύουσα με κόκκινα, αλά Λονδίνο, λεωφορεία και σχεδόν κίτρινα ταξί που προσπαθεί να αποδείξει στους επισκέπτες ότι βγάζει το μανδύα της επαρχιακής πόλης, που είχε φορέσει επί σοσιαλισμού, και επιχειρεί να φορέσει αυτόν της μεγαλούπολης.

Δεν είναι εύκολο αλλά οι εργολάβοι βάζουν το χεράκι τους. Καινούργια κτίρια “σηκώνονται” παντού. Τι συμβαίνει; “Construction mafia” απαντούν οι ντόπιοι, και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Η ανάπτυξη, πάντως, με κάποιο τρόπο πρέπει να έρθει και σ’ αυτή τη γωνιά του πλανήτη.

Τα Σκόπια επίσης έχουν πολλά ποδήλατα, ελάχιστες θέσεις πάρκινγκ και ΤΡΟΜΕΡΟ νέφος. Από το Νews 24/7 είχατε πληροφορηθεί τις προηγούμενες εβδομάδες ότι η πρωτεύουσα της Βόρειας Μακεδονίας είναι μία από τις πιο μολυσμένες πόλεις της Ευρώπης. Δεν χρειάζεται να είσαι περιβαλλοντολόγος για να το καταλάβεις αυτό. Το διαισθάνεσαι στον αέρα και στη… μουντάδα που λέγαμε πιο πριν.

Ο Βαρδάρης χωρίζει την πόλη στα δύο και αποτελεί σημείο αναφοράς, οι Αλβανοί έχουν τη δική τους συνοικία, οι Μουσουλμάνοι δίνουν το δικό τους στίγμα και η ζωή εξακολουθεί να κυλάει στους γνωστούς, βαλκανικούς ρυθμούς. Βορειομακεδόνες, Αλβανοί, Σέρβοι (κατά κύριο λόγο) προσπαθούν να ζήσουν μαζί και να βρουν πατήματα μετά τη Συμφωνία.