Άνω κάτω κάνουν την Ευρώπη οι ευρωεκλογές
Ίσως χρειαστεί ακόμα και συνεργασία τριών ευρωπαϊκών κομμάτων προκειμένου να βγει Πρόεδρος της Κομισιόν. Τα διλήμματα για τις συμμαχίες στο ΕΛΚ. Οι εξελίξεις πιθανόν να επηρεάσουν τους σχεδιασμούς για τα πρόσωπα που προτείνονται ως διάδοχοι του Γιούνκερ, αλλά και για τον Πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου και τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
- 07 Νοεμβρίου 2018 09:03
Τα δυο κυρίαρχα κόμματα, ο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, ο ιδιότυπος δηλαδή δικομματισμός που κυριαρχούσε στην ΕΕ, δείχνει πως από την επομένη των ευρωεκλογών του προσεχούς Μαΐου δεν θα έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν τις εξελίξεις.
Οι προσεχείς ευρωεκλογές αναμένεται να δημιουργήσουν νέα δεδομένα. Όπως δείχνουν και οι μετρήσεις στις Βρυξέλλες η δεξιά στην Ευρώπη, το κυρίαρχο έως τώρα ΕΛΚ, θα δει τις δυνάμεις του να υποχωρούν σημαντικά, ακόμα και με τη διατήρηση του ακροδεξιού Όρμπαν στις τάξεις του. Οι σοσιαλιστές θα συνεχίσουν την πτώση τους, αν και όπως όλα δείχνουν θα διατηρήσουν τη δεύτερη θέση στο Ευρωκοινοβούλιο. Η άνοδος της ακροδεξιάς, ωστόσο, θα είναι το νέο χαρακτηριστικό του Ευρωκοινοβουλίου που θα προκύψει τον Μάιο, ως συνέχεια και αποτύπωμα της ανόδου των κομμάτων αυτών σε πολλές χώρες-μέλη.
Το ΕΛΚ, που θα αναδειχθεί πρώτη δύναμη, δεν θα έχει τη δύναμη που απαιτείται για να εκλέξει τον υποψήφιό του (τον Γερμανό Βέμπερ, όπως όλα δείχνουν πως θα αποφασίσει το Συνέδριο του κόμματος σήμερα και αύριο στο Ελσίνκι) για Πρόεδρο της Κομισιόν. Πιθανολογείται ότι θα χρειαστεί τη συνεργασία με δυο κόμματα ακόμα που αναμένεται να θέσουν όρους για το πρόσωπο του διαδόχου του Γιούνκερ. Με δεδομένο ότι το ΕΛΚ θα συνεργαστεί με κεντρώα κόμματα και όχι με την ακροδεξιά, ακούγονται μάλιστα στις Βρυξέλλες από τώρα άλλα ονόματα υποψηφίων. Το «παζάρι» αυτό (όπου βέβαια τον κυρίαρχο ρόλο έχουν τα κράτη-μέλη, πρωτίστως η Γερμανία) αναμένεται να επεκταθεί και στα υπόλοιπα αξιώματα που θα «μοιραστούν» αυτό του Προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου και του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Χαρακτηριστικό, άλλωστε, των διεργασιών που γίνονται είναι οι προσπάθειες συνεννόησης για την επόμενη ημέρα μεταξύ των σοσιαλιστών, των πράσινων και της αριστεράς, όπως και το «φλερτ» μεταξύ ακροδεξιών (π.χ. Σαλβίνι) και των ακραίων του ΕΛΚ (π.χ. Όρμπαν), που προϊδεάζουν εξελίξεις μετά τις ευρωκάλπες του Μαΐου. Κάλπες που θα δημιουργήσουν ένα νέο τοπίο στην Ευρώπη και που θα αποτελέσουν ασφαλώς αφετηρία εξελίξεων σε πολλά μέτωπα, με αναβαθμισμένο-όπως όλα δείχνουν- το ρόλο της ακροδεξιάς.
