Δαφνί: Από πού πήρε το όνομά του;

Όταν ακούμε την φράση «αυτός είναι για το Δαφνί» καταλαβαίνουμε πως ο εν λόγω είναι τρελός και πρέπει να τον κλείσουν στο ψυχιατρείο. Το Δαφνί είναι περιοχή του Δήμου Χαϊδαρίου, όπου βρίσκεται βυζαντινό μοναστήρι του 11ου αιώνα, η Μονή Δαφνίου, αλλά και το Δρομοκαΐτειο Ψυχιατρείο.

Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την προέλευση του ονόματος: το είπανε Δαφνί για τις πολλές δάφνες που υπήρχαν εκεί, ή από τη Μονή, που έχει το ίδιο όνομα με γνωστό μοναστήρι της Κωνσταντινούπολης, ή, τέλος, το όνομα «Δαφνί», αναγόμενο στην εποχή της Φραγκοκρατίας, όπως λέει το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, αποδίδει το γαλλικό «Dauphine», δηλαδή Δελφινάτο, που είναι ένας τύπος αυτοδιοικούμενης επαρχίας.

Όπως και να’ χει, το Δαφνί, προσωπικά, το συνδέω με το Δρομοκαΐτειο. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τους νοσηλευόμενους, που για πολύ βολικούς λόγους εμείς οι λογικοί, τρομάρα μας, αποκαλούμε τρελούς και ξεμπερδεύουμε μαζί τους… Θα τους θυμάμαι πάντα σκαρφαλωμένους στα κάγκελα να ζητάνε, παρακλητικά και πιεστικά μαζί, από τους διερχόμενους τσιγάρα. «Δωσ’μου ένα τσιγάρο, φίλε, ένα τσιγάρο, έχεις τσιγάρα;» θυμάμαι να μου λένε πυρετικά.

Θυμάμαι επίσης τον εαυτό μου να τρέχει στο πλησιέστερο περίπτερο, να αγοράζει ένα πακέτο και να το πετάει πάνω από τα κάγκελα με ενοχές, με ντροπή, όπως θα ένιωθα εάν πετούσα ένα ξεροκόμματο σε ένα παιδί που πεινάει.

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.