Η  Αθήνα  επιδιώκει να μην ισχύσει το μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης μετά την εκεχειρία Χάφταρ-Σάρατζ

Ραγδαίες αναμένονται οι εξελίξεις για την επίτευξη πολιτικής λύσης και τον τερματισμό της εμφύλιας σύρραξης στη Λιβύη, με την ανάμειξη πολλών ξένων δυνάμεων, μετά και τη συνάντηση Χάφταρ και Φάρατζ στη Μόσχα.

Η επιδίωξη πολιτικής λύσης από την διεθνή κοινότητα φάνηκε και από το γεγονός ότι δεν επέτρεψαν στον Χάφταρ να καταλάβει την πρωτεύουσα της χώρας Τρίπολη, καθώς δεν ήθελαν πραγματικό νικητή- και στη συγκεκριμένη περίπτωση ανάδειξη της Μόσχας σε πρωταγωνιστικό ρόλο την επόμενη ημέρα της εμφύλιας σύγκρουσης.

Η Αθήνα, στην πολιτική λύση που θα επιδιωχθεί, με τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας που θα περιλαμβάνει και στελέχη τόσο από πλευράς Χάφταρ όσο και από πλευράς Φάρατζ, είναι να μην ισχύσει το Μνημόνιο που έχει υπογραφεί μεταξύ Άγκυρας και Τρίπολης για την ΑΟΖ των δυο χωρών. Είναι ελπιδοφόρο βέβαια που κατόπιν ενεργειών και της ελληνικής διπλωματίας υπό τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια, το σχετικό Μνημόνιο δεν έχει αναρτηθεί στην επίσημη ιστοσελίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και συνεπώς στερεί από τον Ταγίπ Ερντογάν να ενεργοποιήσει τους σχεδιασμούς του στην περιοχή καθώς στερούνται ακόμα και της τυπικής διεθνούς νομιμότητας.

Διπλωματικές πηγές εκτιμούν πως εφόσον όντως επιτευχθεί πραγματική εκεχειρία στη Λιβύη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, το Μνημόνιο Ερντογάν-Σάρατζ, δύσκολα θα ισχύσει ως έχει, αλλά και δύσκολα δεν θα ισχύσει καθόλου. Πολύ περισσότερο καθώς η Άγκυρα διαδραματίζει ήδη σημαντικό ρόλο στη Λιβύη και διαθέτει αναβαθμισμένο κύρος  στις διαπραγματεύσεις που θα διεξαχθούν για την επόμενη ημέρα.

Κάποιες, μάλιστα, πηγές εκτιμούν πως θα υπάρξει προτροπή της διεθνούς κοινότητας για διάλογο μεταξύ Άγκυρας, Τρίπολης και Αθήνας προς «εξεύρεση λύσης» στο πρόβλημα που έχει δημιουργήσει το Μνημόνιο του τούρκου Προέδρου με τον Αιγύπτιο ομόλογό του.

 Ιδιαίτερο δε ενδιαφέρον εμφανίζει και το τι θα πράξει έως τότε ο Ταγίπ Ερντογάν και το εάν θα θελήσει να δημιουργήσει τετελεσμένα, με την αποστολή γεωτρύπανων σε μέρος που προβλέπεται από τη Συμφωνία με τον Σάρατζ, αλλά είναι διεθνώς παράνομο.

Η ελληνική κυβέρνηση, πάντως, δεν έχει ακόμα κατορθώσει να συμμετάσχει η χώρα μας στη Διαδικασία του Βερολίνου, όπου θα επιδιωχθεί να συμφωνηθεί η τελική πολιτική λύση στο «Λιβυκό» και όπου βεβαίως συμμετέχει εξ αρχής η Τουρκία. Τα «Παιχνίδια Εξουσίας» εξαρχής επιμένουν στην αναγκαιότητα αυτή, προειδοποιώντας πως δεν αρκεί για τα ελληνικά συμφέροντα η συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως συνόλου, πολύ περισσότερο που στη Διαδικασία του Βερολίνου συμμετέχουν χώρες πολύ πιο μακριά από την Ελλάδα σε σχέση με τη Λιβύη και με μικρότερα  συμφέροντα για τη λύση που θα δοθεί. Ο πρωθυπουργός έχει δεσμευτεί με τη συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής» ότι θα κάνει τα πάντα στην κατεύθυνση της ελληνικής συμμετοχής, πλην όμως αυτή δεν έχει επιτευχθεί ακόμα. Και η τελική σύνοδος της Διαδικασίας του Βερολίνου, εάν εφαρμοστεί πλήρως η εκεχειρία και δεν υπάρξει παραβίασή της από κάποια πλευρά, θα πραγματοποιηθεί τέλη Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου -και συνεπώς ο  χρόνος που απομένει προκειμένου η Ελλάδα να επιτύχει τη συμμετοχή της στη διεθνή αυτή πρωτοβουλία όλο και λιγοστεύει.