Η Φώφη βάζει δύσκολα στον Κυριάκο για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Η προειδοποίηση της Φώφης Γεννηματά (συνέντευξη στο iefimerida και τον Άγγελο Μόσχοβα) ότι δεν ψηφίζει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας πρόσωπο προερχόμενο από τη Νέα Δημοκρατία, βάζει ασφαλώς δύσκολα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αν και ο πρωθυπουργός, ανεξαρτήτως του τι λέγεται δημοσίως, μάλλον έχει λάβει ήδη τις αποφάσεις του για το νέο ένοικο της Ηρώδου της Αττικού.

Μετά την παρέμβαση της επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ και με προϋπόθεση ότι δεν θα αλλάξει η απόφαση ο προτεινόμενος για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα να είναι πολιτικό πρόσωπο (ή πρόσωπο του ευρέως πολιτικού χώρου), ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει να επιλέξει ανάμεσα από:

Πρώτον, να προτείνει την ανανέωση της θητείας του Προκόπη Παυλόπουλου, τον οποίον έχουν στηρίξει και τα δυο μεγάλα κόμματα και που μπορεί να λάβει πάνω από 240 ψήφους, συγκεντρώνοντας στο πρόσωπό του τη συναίνεση της ΝΔ (από την οποία και προέρχεται) και του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ διαθέτει και τη «συμπάθεια» του ΚΚΕ, ανεξαρτήτως ότι ο Περισσός δεν ψηφίζει κανένα πρόσωπο για τη θέση.

Δεύτερον, να προτείνει ένα πρόσωπο από το χώρο της κεντροαριστεράς, ώστε να δελεάσει –όπως πιθανόν νομίζει- και τη Φώφη Γεννηματά ενόψει της αλλαγής του εκλογικού νόμου. Με δεδομένο ότι Κώστας Σημίτης, Γιώργος Παπανδρέου και Ευάγγελος Βενιζέλος προκαλούν ισχυρές αντιδράσεις εντός της ΝΔ, ενδέχεται να επιλεγεί ένα πρόσωπο που ανήκει στο χώρο, όπως πχ ο Λουκάς Παπαδήμος ή ο καθηγητής Βασίλης Σκουρής, ενώ ακούγονται και επιλογές προσώπων που κατ’ ουσία φλερτάρουν παρασκηνιακά με τη Νέα Δημοκρατία, όπως ο πρώην υπουργός Γιάννης Μανιάτης. Η Χαριλάου Τρικούπη, πάντως, μάλλον θα υπήρξε πιο ευτυχής εάν επιλεγόταν για την Προεδρία ένα πρόσωπο όπως η ιστορικός Μαρία Ευθυμίου, αδερφή του πρώην υπουργού Πέτρου Ευθυμίου, ενώ δύσκολα θα απέρριπτε τυχόν υποψηφιότητα της Μαρίας Δαμανάκη, που τα «Παιχνίδια Εξουσίας» επιμένουν ότι βρίσκεται με ισχυρές πιθανότητες στο τραπέζι. Η αλήθεια είναι, όπως σημειώσαμε τη Δευτέρα, πως το ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί πλέον παρά να ψηφίσει οποιαδήποτε υποψηφιότητα από το χώρο της κεντροαριστεράς τυχόν προτείνει ο πρωθυπουργός, καθώς ενδέχεται στην πορεία –και για το θέμα του εκλογικού νόμου- να βρεθεί δέσμιο των ίδιων των προτάσεών του.

Τρίτον, να προτείνει ο πρωθυπουργός πρόσωπο από τη Νέα Δημοκρατία, που θα απορριφθεί από τα άλλα κόμματα, αλλά θα επιτρέπει στον ίδιο να τα κατηγορεί για ανευθυνότητα. Πχ πώς το ΚΙΝΑΛ θα αιτιολογήσει ότι δεν ψηφίζει για Πρόεδρο τον Σταύρο Δήμα, αν τυχόν προταθεί, αφού ήταν πρόσωπο που προτάθηκε-και εκθειάστηκε- από την τότε κυβερνητική πλειοψηφία Σαμαρά-Βενιζέλου; Μπορεί, όμως, να προτείνει και άλλα πρόσωπα, όπως ο Παναγιώτης Πικραμμένος ή η Μαριέττα Γιαννάκου, αλλά αφενός θα γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θα ψηφιστούν μόνο από τη Νέα Δημοκρατία και μόνο, δεν θα υπάρξει δηλαδή ευρύτερη συναίνεση, αφετέρου δεν θα μπορεί να δικαιολογήσει γιατί δεν ανανέωσε την θητεία Παυλόπουλου.

Τέταρτον, να έχει στα χέρια του ένα πολύ καλό «χαρτί» -αληθινό, όμως, όχι επικοινωνιακό- και να κάνει την έκπληξη.

Ας περιμένουμε, όμως, μέσα στον Ιανουάριο θα μάθουμε…