Η Βαρβάκειος Αγορά είναι η κοιλιά της πόλης

Το 1886, πριν από εκατόν τριάντα δύο χρόνια εγκαινιάστηκε η Νέα Αγορά στην Αθήνα, αυτή που σήμερα λέμε Βαρβάκειος Αγορά, καθώς οι εργασίες είχαν ξεκινήσει οκτώ χρόνια νωρίτερα με δωρεά του εθνικού ευεργέτη Ιωάννη Βαρβάκη.

Η δημοτική αγορά της Αθήνας είναι ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό δείγμα οργανωμένης συνοικιακής αγοράς, κοντά στο παλιό δημαρχιακό μέγαρο στην πλατεία Κοτζιά, κυριολεκτικά στην καρδιά της παλιάς πόλης. Ή μάλλον, για να είμαστε ακριβέστεροι, στην κοιλιά της πόλης. Κάθε πόλη έχει τη γαστέρα της – της Αθήνας είναι ακριβώς η Αγορά της, και όχι μόνο γιατί εκεί διατίθενται κρέατα, πουλερικά, θαλασσινά, λαχανικά, φρούτα, τυριά, μπαχαρικά και ξηροκάρπια, αλλά γιατί εκεί υπάρχουν και τα περίφημα φαγάδικα για τις μικρές ώρες.

Όποιος κατοικεί στην Αθήνα ή την περιηγείται, και δεν έχει περάσει τα ξημερώματα να στυλωθεί στα εστιατόρια της αγοράς, τίποτα δεν έχει καταλάβει από την κορμί, άρα και από τη ψυχή της πόλης, αρκούμενος να την φωτογραφίζει από το δεύτερο πάτωμα του τουριστικού λεωφορείου, ηλεκτρονικώς αμέτοχος, σαν γιαπωνέζος τουρίστας. Όμως οι μύστες μεταλαβαίνουν της αθηναϊκής ψυχής, όταν συντρώγουν στην Αγορά με ανήσυχους ξενύχτηδες, ξεθεωμένες ιεροδουλες, παραπαίοντες μπεκρήδες, και λοιπά πλάσματα της νύχτας, που αδερφώνονται πάνω από τον πατσά και το καρτούτσο, σαν καλόγεροι σε μοναστηριακή τράπεζα.

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.