Η Ακροδεξιά πάει πόλεμο

Το Σημείο για τη Μελέτη και την Αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς, σε συνεργασία με το NEWS 24/7, παρουσιάζει τα… σουξέ του αντιδραστικού λόγου: Ένα από αυτά αφορούν τα εξοπλιστικά.

Fake

“Οι Πολωνοί πέτυχαν καλύτερη συμφωνία. Παίρνουν τα ίδια υποβρύχια με εμάς, με συμπαραγωγή κατά 50%. Τέτοια κυβέρνηση θέλω εγώ, κύριε πρωθυπουργέ. Να παίρνει συμπαραγωγές και υπεραξία των οπλικών συστημάτων, γιατί είναι το χρήμα του ελληνικού λαού, να έχουν θέσεις εργασίας, για να μην φεύγουν τα παιδιά μας από την Ελλάδα”. (Κυριάκος Βελόπουλος, πρόεδρος Ελληνικής Λύσης, στη Βουλή 2.2.2025).

“Ξέρω τι λένε κάποιοι, ότι δεν χρειαζόμαστε άλλα Rafale, φρεγάτες, αλλά χρειαζόμαστε ΜΕΘ. Μα, η Ιστορία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν συγχωρεί τη λήθη ούτε τις αυταπάτες. Όποιος επενδύει μόνο στην ευημερία και αδιαφορεί για την ασφάλεια, στο τέλος, τα χάνει και τα δύο” (Βασίλης Στίγκας, πρόεδρος Σπαρτιατών, στη Βουλή 2.2.2025).

No Fake

Φεύγουν πράγματι οι νέοι από την Ελλάδα επειδή δεν επενδύει αρκετά στη βιομηχανία του πολέμου – ή μήπως γιατί η χώρα ζει πάνω από 15 χρόνια μια ατέλειωτη λιτότητα χωρίς, παρ’ όλα αυτά, να προσελκύει επενδύσεις που δημιουργούν θέσεις εργασίας;

Είναι ο πόλεμος λύση για την ανεργία; Και επενδύει στ’ αλήθεια η Ελλάδα στην ευημερία αντί για την ασφάλεια – όταν το ΕΣΥ καταρρέει, αλλά οι κυβερνήσεις κάθε τόσο αγοράζουν φρεγάτες και πολεμικά αεροσκάφη, προσλαμβάνουν κυρίως αστυνομικούς και δίνουν ψηφοθηρικά μπόνους στα σώματα ασφαλείας;

Στη συζήτηση της Τετάρτης στη Βουλή για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα επανεξοπλισμού της Ευρώπης (Re-arm) –μέρος της οποίας αφορούσε τις αυξήσεις που υποσχέθηκε η κυβέρνηση στους ένστολους–, οι τρεις αρχηγοί της Ακροδεξιάς έδειξαν ότι κάτω από τη γαλανόλευκη στολή φορούν χακί στρατιωτική παραλλαγή. Ο «λαϊκός πατριωτισμός» τους δεν είναι «αγάπη για την πατρίδα», όπως προσπαθούν να μας πείσουν, αλλά φιλοπόλεμος εθνικισμός.

Καταρχάς, οικονομικός εθνικισμός: το πρόβλημά τους δεν είναι οι κίνδυνοι για την ειρήνη που σηματοδοτεί ο επανεξοπλισμός της Ευρώπης, ούτε οι αλόγιστες δαπάνες για πολεμικές προετοιμασίες, ενώ η πλειοψηφία της κοινωνίας δεν τα βγάζει πέρα με τίποτα.

Το βασικό πρόβλημά τους είναι αν τα όπλα που θα σκοτώνουν θα έχουν παραχθεί στην Ελλάδα, αντί στη Γαλλία ή τη Γερμανία. Το θέμα δηλαδή δεν είναι η ειρήνη, αλλά αν μπορούμε να στηριχτούμε σε δική μας βιομηχανία πολέμου.

Έπειτα, στρατιωτικός ανταγωνισμός: πολεμική προετοιμασία απέναντι στον εξωτερικό εχθρό, την Τουρκία. Και τέλος, αυταρχικός εθνικισμός: ιδεολογική προετοιμασία για πόλεμο, συμμόρφωση στην εξουσία, κατασκευή εσωτερικών εχθρών που πρέπει να αντιμετωπιστούν τώρα που είναι νωρίς.

Για τους τρεις αρχηγούς της Ακροδεξιάς, όποιοι έχουν αντιρρήσεις για το κλίμα πολεμικού ενθουσιασμού που καλλιεργείται στην Ευρώπη, όποιοι κάνουν κριτική στα εξωφρενικά έξοδα για όπλα, όποιοι προειδοποιούν πως οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις παίζουν με τη φωτιά και την καταστροφή, βαφτίζονται από τώρα «ανθέλληνες».

Fake αντισυστημικοί (ξανά)

Στη συζήτηση στη Βουλή απολαύσαμε τον δήθεν αντισυστημισμό της Ακροδεξιάς;

• Τάζει ο ένας υπουργός μετά τον άλλο αυξήσεις στους στρατιωτικούς – και τελικά σε όλους τους ενστόλους; Οι ακροδεξιοί θα πουν ότι δεν τις δίνει όσο γρήγορα χρειάζεται και δεν είναι αρκετές.
• Κάνει ο πρωθυπουργός τον πλασιέ εξοπλισμών, στηρίζοντας το πρόγραμμα της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν; Οι Σπαρτιάτες θα πουν για τα μάτια του κόσμου ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι «οίκος ανοχής», προσθέτοντας όμως ότι θεωρούν το πρόγραμμα «ευκαιρία».
• Προσπαθεί η κυβέρνηση να πετύχει τη συναίνεση της αντιπολίτευσης στο εξοπλιστικό φαγοπότι; Στίγκας και Νατσιός θα τονίσουν πόσο σημαντικό είναι «να καλλιεργούμε μυαλά, να εκπαιδεύουμε, να εμπνέουμε», προειδοποιώντας για «την ανθελληνική προπαγάνδα, που γίνεται μέσα στα σχολεία».
• Ετοιμάζεται η Ελλάδα να εμπλακεί σε πόλεμο με τη Ρωσία με το επιχείρημα ότι το κάνει για να μην αφήσει περιθώριο στην Τουρκία να εκμεταλλευτεί την κατάσταση; Το ζήτημα για την Ακροδεξιά είναι να κρατήσουμε φιλικές σχέσεις με τον Τραμπ, να εστιάσουμε στην Τουρκία και να φροντίσουμε τα όπλα μας να γράφουν “made in Greece”. Τόσος αντισυστημισμός…

Πέρα από τα fake: προετοιμασία για ειρήνη ή για πόλεμο;

Η συζήτηση στη Βουλή για τους εξοπλισμούς δεν ήταν μια συζήτηση για τις ιδέες: το θέμα ήταν αν η Ευρώπη, και μαζί και η χώρα μας, προετοιμάζεται για την ειρήνη ή για πόλεμο. Στη συζήτηση αυτή, τα ψέματα και οι μισές αλήθειες της Ακροδεξιάς έχουν μεγαλύτερο βάρος. Δεν πρόκειται απλώς για την ειλικρίνειά τους.

Αυτό που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι το ενδεχόμενο ένας παγκόσμιος πόλεμος να μην είναι πίσω μας, στο μακρινό παρελθόν, αλλά στο κοντινό μέλλον.

Απέναντι στους πλασιέ όπλων, ευρωπαϊκών ή ελληνικών (παπούτσι από τον τόπο μας…), είναι τιμή για τις σημερινές γενιές να κάνουν, να κάνουμε, ό,τι είναι δυνατό για να αποτρέψουμε την αιματοχυσία. Το θέμα είναι να σταματήσουμε τον πόλεμο από την Ουκρανία ως την Παλαιστίνη, όχι να απλώσουμε τη δυστυχία και την καταστροφή του πολέμου εκεί και στη γειτονιά μας.