Ο Χρήστος Ροζάκης, η προσφυγή στη Χάγη για το Μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης και η διαμάχη των “υπέρ” και των “κατά”

Πολλές συζητήσεις προκαλεί η πρόταση του καθηγητή Χρήστου Ροζάκη, μέσω της «Καθημερινής», για προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο για το Μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης, ως εναλλακτικής λύσης στην προσφυγή στη Χάγη για τις ελληνοτουρκικές διαφορές, από τη στιγμή που δύσκολα η Άγκυρα θα δεχτεί την ελληνική ατζέντα για το συνυποσχετικό που θα πρέπει να υπογραφεί ως προς το τι θα συζητήσει το Δικαστήριο.

«Το αντικείμενο της προσφυγής θα είναι η νομιμότητα ή όχι του τουρκολιβυκού μνημονίου από πλευράς Διεθνούς Δικαίου, δηλαδή κατά πόσον η οριοθέτηση που περιλαμβάνει είναι νόμιμη από τη στιγμή που περικλείει τμήματα ελληνικής υφαλοκρηπίδας σε θαλάσσιες περιοχές που δικαιωματικά ανήκουν στην Ελλάδα», σημειώνει στο άρθρο του ο κορυφαίος καθηγητής και συμπληρώνει: «Με το ερώτημα αυτό η Ελλάδα προσδοκά ότι τι Διεθνές Δικαστήριο θα κηρύξει παράνομη τη συμφωνία και παράλληλα θα λύσει και το πρόβλημα της ακριβούς επήρειας των ελληνικών νησιών που εμπλέκονται στην οριοθέτηση. Είναι μια λύση, όχι ιδανική, αλλά που κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες είναι η μόνη, κατά τα φαινόμενα, εφικτή».

Το άρθρο Ροζάκη προκάλεσε στο παρασκήνιο μεγάλες επικρίσεις, με το σκεπτικό πώς θα προσφύγει η Αθήνα στο Διεθνές Δικαστήριο για ένα Μνημόνιο που η ίδια μέσω του Προέδρου της Δημοκρατίας αρχικά και εν συνεχεία μέσω του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών, έχει χαρακτηρίσει «παντελώς ανυπόστατο» και που ουδείς στη διεθνή κοινότητα-πέραν των εμπλεκομένων πλευρών- θεωρεί νόμιμο. Οι επικριτές της πρότασης τονίζουν ότι εάν συμβεί κάτι τέτοιο τότε είναι σαν η Αθήνα να βάζει σε συζήτηση την ΑΟΖ της Κρήτης ή της Ρόδου, κάτι που ακριβώς επιδιώκει ο Ταγίπ Ερντογάν!

Η ουσία είναι πως, όπως και στο Κυπριακό με το Σχέδιο Ανάν, στην Αθήνα διαμορφώνονται για την αντιμετώπιση των ελληνοτουρκικών διαφορών δυο σχολές σκέψεις, για να το πούμε έστω και «χυδαία», οι «υπέρ» και οι «κατά» της προσφυγής στη Χάγη. Συζήτηση που δεν γίνεται ευθέως, ενώ η μη σύγκλιση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών αφήνει κενά και ασάφειες ως προς τη στρατηγική της χώρας.

Και όλα αυτά σε μια περίοδο που σύμφωνα με τις πληροφορίες των «Παιχνιδιών Εξουσίας» έχει αναρτηθεί στη σελίδα των Ηνωμένων εθνών το Μνημόνιο Τουρκίας– Λιβύης. Εάν οι πληροφορίες είναι αληθείς ξεκινά ήδη το κρίσιμο διάστημα που ο Ερντογάν θα αποστείλει γεωτρύπανο στην περιοχή που καλύπτει το Μνημόνιο, κίνηση που η Αθήνα θεωρεί βεβαία. Το δε χρόνο και χώρο θα επιλέξει ο ίδιος ο τούρκος πρόεδρος, αναλόγως και των εξελίξεων των μετώπων της άγκυρας σε Συρία και Λιβύη.