Παυλόπουλος σε Σταινμάϊερ: Να αλλάξει η πολιτική λιτότητας στην Ευρώπη γιατί τροφοδοτεί το ναζισμό

Σημαντικές παρεμβάσεις για το σύνολο των θεμάτων της εξωτερικής μας πολιτικής, την πορεία της Ευρώπης, αλλά και του κατοχικού δανείου αναμένεται να κάνει ο Προκόπης Παυλόπουλος με τις δηλώσεις του μετά τη συνάντηση με τον γερμανό ομόλογό του Φρανς –Βάλτερ Σταινμάϊερ  και με την προσφώνησή του στο επίσημο δείπνο.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα θέσει ως μείζον το θέμα αλλαγής της πολιτικής λιτότητας στην Ευρώπη, διότι κατά την πάγια άποψή του αυτή οδηγεί σε κατάρρευση του κοινωνικού κράτους και τροφοδοτεί έτσι τα μορφώματα του λαϊκισμού που αγγίζουν τα όρια του ναζισμού, ενώ θα καταδικάσει ευθέως τις χώρες του Βίζεγκραντ.

Για το μακεδονικό αναμένεται να τονίσει ότι «μόνον όταν τελειώσει οριστικά – δεν πρόκειται σ΄ αυτό να υπάρξουν εκπτώσεις – όλη αυτή η διαδικασία και αφού διαπιστωθεί ότι η συνταγματική αναθεώρηση εμπεριέχει όλες τις εγγυήσεις, για τις οποίες μίλησα προηγουμένως, τότε είναι δυνατό να υπάρξει πρόσκληση για ένταξη στο ΝΑΤΟ καθώς και ουσιαστική έναρξη συζητήσεων, σε ό,τι αφορά την ενταξιακή πορεία της ΠΓΔΜ προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τότε, και μόνο τότε, είναι δυνατό να οριστικοποιηθεί και το περιεχόμενο της Συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ και να έρθει προς κύρωση στην Βουλή των Ελλήνων».

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος αναμένεται, με κατανομή μεταξύ των κοινών δηλώσεων και της προσφώνησης στο βραδινό δείπνο, να θέσει τα εξής ζητήματα , όπως είναι σε θέση να γνωρίζουν τα «Παιχνίδια Εξουσίας»:

Το διακύβευμα των Ευρωεκλογών και το προσφυγικό

Το μεγάλο διακύβευμα των Ευρωεκλογών και τον κίνδυνο να έχουν μεγάλη επιρροή στο Ευρωκοινοβούλιο τα μορφώματα του λαϊκισμού που αγγίζουν τα όρια του ναζισμού. Εδώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος θα θέσει ως μείζον το θέμα αλλαγής της πολιτικής λιτότητας στην Ευρώπη, διότι κατά την πάγια άποψή του αυτή οδηγεί σε κατάρρευση του κοινωνικού κράτους και τροφοδοτεί έτσι τα μορφώματα αυτά.

Θα θέσει το επίσης μεγάλο ζήτημα της αλληλεγγύης μεταξύ των Εταίρων στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το προσφυγικό και το μεταναστευτικό, καταδικάζοντας ευθέως ιδίως τις χώρες του Βίζεγκραντ.

«Δεν  είναι νοητή Κυπριακή Δημοκρατία με περιορισμένη κυριαρχία»

Κυπριακό: Ως προς το Κυπριακό –και με την αυτονόητη βεβαίως διευκρίνιση ότι αυτό αποτελεί διεθνές και, κυρίως, ευρωπαϊκό ζήτημα- επιδιώκουμε, το συντομότερο δυνατό, την δίκαιη και βιώσιμη λύση του. Όμως η Κυπριακή Δημοκρατία, ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής  Ένωσης, δεν είναι νοητή με περιορισμένη κυριαρχία, την οποία  θα προκαλούσαν στρατεύματα κατοχής και αναχρονιστικές εγγυήσεις τρίτων. Τούτο είναι αντίθετο προς κάθε έννοια Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου, ιδίως δε αντίθετο προς τις διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 2 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον δε, θα δημιουργούσε ένα επικίνδυνο ως και καταστροφικό προηγούμενο για την κυριαρχία κάθε κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι προϋποθέσεις για τις σχέσεις με την Άγκυρα

Ελληνοτουρκικές σχέσεις: Επαναλαμβάνω, για πολλοστή φορά-αναμένεται να τονίσει- ότι επιδιώκουμε σχέσεις φιλίας και καλής γειτονίας και ευνοούμε την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Τούτο, όμως, προϋποθέτει εκ μέρους της Τουρκίας ειλικρινή σεβασμό του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου –αναπόσπαστο μέρος του οποίου είναι και το πρόγραμμα «NATURA 2000»- και του συνόλου του Διεθνούς Δικαίου. Άρα και οι διατάξεις της Συνθήκης της  Λωζάνης  και της Συνθήκης των Παρισίων του 1947 –οι οποίες είναι απολύτως σαφείς και πλήρεις και δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για γκρίζες ζώνες- πρέπει να γίνονται απ΄όλους πλήρως σεβαστές. Πολλώ μάλλον όταν η αμφισβήτησή τους οδηγεί σε αμφισβήτηση των συνόρων όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, ιδίως ως προς την ΑΟΖ, η Τουρκία οφείλει να σέβεται το Δίκαιο της Θάλασσας, όπως ισχύει με βάση την Συνθήκη του Montego Bay  του 1982. Το οποίο την δεσμεύει, μολονότι δεν έχει προσχωρήσει σ΄αυτό, διότι, κατά την νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, παράγει πλέον γενικώς παραδεδεγμένους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.

«Μόνο εφόσον ολοκληρωθεί η συνταγματική αναθεώρηση στη FYROM»

Τέλος, ως προς το ζήτημα που αφορά τις σχέσεις μας με την γειτονική μας χώρα, την ΠΓΔΜ: Και εδώ είμαστε απολύτως σαφείς και απολύτως ειλικρινείς. Επιδιώκουμε σχέσεις φιλίας, καλής γειτονίας και εμπράκτως αποδεικνύουμε ότι ευνοούμε την προοπτική της στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως προς αυτό, όμως, υπάρχει μια σημαντική προϋπόθεση:  Η επίλυση του ζητήματος του ονόματος σύμφωνα με την Ιστορία και το Διεθνές Δίκαιο. Για να γίνει αυτό – όπως καταστήσαμε σαφές και είναι θέση αποδεκτή και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από το ΝΑΤΟ και από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών – πρέπει η γειτονική μας χώρα να επιφέρει τις αναγκαίες αλλαγές στην έννομη τάξη της, και πρωτίστως στο σύνταγμά της. Γιατί το σύνταγμά της, ως έχει σήμερα, δεν ανταποκρίνεται σε αυτές τις προϋποθέσεις. Και πράγματι, ανέλαβαν αυτή, την υποχρέωση. Κατόπιν τούτου, περιμένουμε την εκπλήρωσή της. Μόνον όταν τελειώσει οριστικά – δεν πρόκειται σ΄αυτό να υπάρξουν εκπτώσεις – όλη αυτή η διαδικασία και αφού διαπιστωθεί ότι η συνταγματική αναθεώρηση εμπεριέχει όλες τις εγγυήσεις, για τις οποίες μίλησα προηγουμένως, τότε είναι δυνατό να υπάρξει πρόσκληση για ένταξη στο ΝΑΤΟ καθώς και ουσιαστική έναρξη συζητήσεων, σε ό,τι αφορά την ενταξιακή πορεία της ΠΓΔΜ προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τότε, και μόνο τότε, είναι δυνατό να οριστικοποιηθεί και το περιεχόμενο της Συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ και να έρθει προς κύρωση στην Βουλή των Ελλήνων.

«Να δεχτεί το Βερολίνο την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο»

Τέλος, στο δείπνο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όπως το συνηθίζει στις συναντήσεις του με τους γερμανούς ομολόγους του, θα θέσει ως κορυφαίο το ζήτημα του κατοχικού δανείου και των αποζημιώσεων της κατοχής. Θα τονίσει ότι για την Ελλάδα οι απαιτήσεις αυτές είναι νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες. Και θα καταλήξει λέγοντας ότι ο ευρωπαϊκός νομικός πολιτισμός επιβάλλει στη Γερμανία να δεχθεί να υπάρξει προσφυγή στο αρμόδιο διεθνές δικαστήριο, του οποίου η όποια απόφαση θα είναι δεσμευτική.