Πρεμιέρα σε ένα εντελώς νέο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο

Πρεμιέρα σε ένα εντελώς νέο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο
Κυριάκος Μητσοτάκης και Αλέξης Τσίπρας Eurokinissi

«Αναγνωριστικό» παιχνίδι στη συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης.

Σε ένα εντελώς νέο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο πραγματοποιείται η συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων και η ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η νέα κυβέρνηση μοιάζουν πραγματικά παντοδύναμοι. Αυτοδυναμία 158 εδρών, παραλαβή της οικονομίας -κατά ομολογία “γαλάζιων” στελεχών, όπως ακόμα και του Άδωνι Γεωργιάδη- σε καλή κατάσταση, με τη χώρα εκτός Μνημονίων, με το κλείσιμο του “μετώπου” με τα Σκόπια, καθώς η Συμφωνία των Πρεσπών δεν αμφισβητείται πλέον ούτε στο παραμικρό.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ελέγχει σχεδόν τα πάντα: κατ’ αρχήν το κόμμα του (παρότι στο παρασκήνιο η γκρίνια είναι έντονη για τις επιλογές των στελεχών μετά την εκλογική νίκη, κυρίως για τους Γενικούς Γραμματείς των υπουργείων), με τη ΝΔ αργά αλλά σταθερά να μετασχηματίζεται σε ένα “νεομητσοτακικό” σχήμα.

Παράλληλα, όρισε Επίτροπο, θα επιλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, ενώ ελέγχει Επιμελητήρια, Περιφέρειες, Δήμους και πολλά συνδικάτα -ακόμα και πολλά από αυτά που διοικούνται από “πράσινους” συνδικαλιστές.

Όποιοι φορείς δεν είναι με τη ΝΔ μοιάζουν περίπου με … “γαλατικά χωριά” που όμως δεν θα διαθέτουν αυτοδυναμία. Απόλυτη εικόνα παντοδυναμίας, όλες οι προϋποθέσεις για μια κυβέρνηση θητείας 4+2 (τουλάχιστον) ετών, για όποιον δεν γνωρίζει το αξίωμα της πολιτικής πως οι κυβερνήσεις κρίνονται από την αποτελεσματικότητά τους, από το αν προασπίζονται τα δικαιώματα της χώρας και των πολιτών της, ενώ πολλά εξαρτώνται και από εξωγενείς παράγοντες -την αναμενόμενη διεθνή ύφεση, τυχόν διαπραγμάτευση με την Τουρκία για το Κυπριακό ή άλλα θέματα κοκ.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μάλιστα, γνωρίζει άριστα πως τα πολύ δύσκολα μέτρα, που θα συγκεντρώσουν πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις θα πρέπει να τα λάβει εμπροσθοβαρώς, έως το τέλος της άνοιξης, καθώς μετά -όπως είναι φυσικό- δεν θα διαθέτει το ίδιο πολιτικό κεφάλαιο, ενώ, παρά το πολιτισμένο κλίμα των ημερών, θεωρείται βέβαιον ότι θα υπάρξει σημαντική επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ, με δικαστικές και άλλες υποθέσεις, υπαρκτές ή ανύπαρκτες.

Η αξιωματική αντιπολίτευση, την ίδια ώρα, θα έχει να διαβεί μια πολιτική έρημο, τουλάχιστον ενός έτους, καθώς είναι αξίωμα της πολιτικής ότι η αντιπολίτευση έχει μέλλον, όταν η κυβέρνηση έχει παρελθόν. Οι πρωτοβουλίες του Μεγάρου Μαξίμου θα δημιουργήσουν το πρώτο διάστημα πίεση στην Κουμουνδούρου αλλά και ευκαιρία για ανάταξη.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο πρώτος πρωθυπουργός μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου το 1993 που, δεν παραιτείται από το κόμμα του μετά από εκλογική ήττα, γεγονός που καθιστά ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη ανανέωσης του ΣΥΡΙΖΑ.

Χωρίς να πετάξει το μωρό μαζί με το νερό, η ηγεσία της Κουμουνδούρου θα πρέπει να αποδείξει ότι έλαβε τα μηνύματα που της έστειλαν οι πολίτες στις ευρωεκλογές και τις εθνικές εκλογές, με γενναία ανανέωση, γενναία ανοίγματα, ενασχόληση με τα μαζικά κινήματα και, κυρίως και πρωτίστως, με τη συγκρότηση μιας εναλλακτικής πολιτικής πρότασης για τη χώρα, που αποτελεί και τη βάση για όλα τα υπόλοιπα.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει να επιλέξει εάν θα προχωρήσει το πολιτικό του σχέδιο, έστω και με συγκρούσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ ή εάν θα συμβιβαστεί, δημιουργώντας συνθήκες “αμφισβήτησής” του για αργότερα. Το δε άνοιγμα για την προοδευτική παράταξη πρέπει να είναι αληθινό, καθώς προϋποθέτει να θυσιαστούν από τις θέσεις τους στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όχι βεβαίως για να τους αντικαταστήσουν άλλοι, γυρολόγοι και παραγοντίσκοι, αλλά προκειμένου να αναδειχθούν νέες δυνάμεις από την κοινωνία, μεταξύ των οποίων και πολλά “πράσινα” στελέχη.

Το Κίνημα Αλλαγής αντιτάσσει για τον εαυτό του έναν ρόλο που είχε το “κόμμα Γκένσερ”, ένα ρόλο κόμματος-μπαλαντέρ στην πολιτική ζωή, που να συνεργάζεται πότε με τη ΝΔ και πότε με τον ΣΥΡΙΖΑ για τον σχηματισμό κυβέρνησης, επιδιώκοντας και με αυτόν τον τρόπο να αντέξει στις πιέσεις που δέχεται από το δικομματισμό.

Τα δύσκολα για τη Χαριλάου Τρικούπη είναι, επίσης, μπροστά και πολλά θα κριθούν από το τι θα πράξει στις συζητήσεις για την αλλαγή του εκλογικού συστήματος, αλλά και στις επιθέσεις φιλίας που θα δεχθεί από τον Αλέξη Τσίπρα.

Ο Περισσός, με τη σειρά του, θα πρέπει να συζητήσει με ακόμα μεγαλύτερη υπευθυνότητα και σε μεγαλύτερο βάθος τις αιτίες της στασιμότητας του στον εκλογικό τομέα, ενώ “αίνιγμα” αποτελούν για την αντοχή τους και τη στρατηγική τους οι Κυριάκος Βελόπουλος και Γιάνης Βαρουφάκης.

Εκτός Βουλής, στο πολιτικό επίπεδο, τα ερωτήματα πολλά: Υπάρχει χώρος για άλλο κόμμα της ακροδεξιάς, πλην της Ελληνικής Λύσης, τώρα που η ΝΔ θα μετακινηθεί προς συγκεκριμένες πολιτικές στην εξωτερική πολιτική και την κοινωνία; Υπάρχει χώρος για νέο σχήμα στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ; Και, κυρίως, υπάρχει χώρος για νέο σχήμα στο χώρο του κέντρου (κεντροαριστεράς ή κεντροδεξιάς), ιδίως τώρα που πρόσωπα όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι εκτός κομματικών μηχανισμών; Οι προγραμματικές δηλώσεις και η συζήτηση για αυτές στη Βουλή, άλλωστε, δεν αποτελούν παρά μόνο αναγνωριστικό παιχνίδι…

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα