Σαν σήμερα η Ιαπωνία παραδίδεται και λήγει ο Β’ Παγκόσμιος

Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1945, ο Ιάπωνας Υπουργός Εξωτερικών Μαμόρου Σιγκεμίτσου υπογράφει την άνευ όρων παράδοση της Ιαπωνίας, πάνω στο κατάστρωμα του αμερικανικού θωρηκτού Μιζούρι, παρόντος του στρατηγού Ρίτσαρντ Σάδερλαντ. 

Εκεί και τότε λήγει πρακτικά ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, με τη Γερμανία να έχει συνθηκολογήσει από το Μάιο του 1945, και αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν βομβαρδίσει με πυρηνικές βόμβες τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι ένα μήνα πριν, δείχνοντας σε όλους, Ιάπωνες, συμμάχους και κυρίως στους Σοβιετικούς, ποιος είναι ο αληθινός νικητής του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, που θα έχει το πάνω χέρι στον μεταπολεμικό κόσμο.

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος διήρκεσε γύρω στα έξι χρόνια – ως αφετηρία του θεωρείται η 1η Σεπτεμβρίου του 1939, όταν η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία. Στον πόλεμο πήραν μέρος τα περισσότερα κράτη του κόσμου, συντασσόμενα με τους Συμμάχους απ’ την μια, και τον Άξονα από την άλλη.

Να πούμε πως ο Β’ Π.Π., που άλλαξε τον παγκόσμιο ανθρωπογεωγραφικό χάρτη, ήταν η πιο εκτεταμένη γεωγραφικά, αλλά και δαπανηρή σε πλουτοπαραγωγικούς πόρους ένοπλη σύγκρουση στην ιστορία της ανθρωπότητας, στην οποία έλαβαν μέρος περισσότεροι από 100 εκατομμύρια άνθρωποι από περισσότερες από 30 χώρες.

Σ’ αυτή την πελώρια, πλανητική σύγκρουση οι βασικοί πρωταγωνιστές έριξαν ότι είχαν και δεν είχαν:  όλες τις οικονομικές, βιομηχανικές και επιστημονικές ικανότητες τους στην υπόθεση του πολέμου, μην κάνοντας διάκριστ μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών πόρων.

Πέρα από τους αναμενόμενους, όπως συμβαίνει σε κάθε πόλεμο, θανάτους ενόπλων αλλά και αμάχων, ο Δεύτερος Παγκόσμιος στιγματίστηκε από το όνειδος των μαζικών εξολοθρεύσεων. Στο Ολοκαύτωμα, οι Γερμανοί Ναζί εξετέλεσαν περισσότερους από 11 εκατομμύρια άνθρωπους, ενώ η στρατηγική βομβαρδισμού βιομηχανικών κέντρων και κατοικημένων περιοχών δημιούργησε περισσότερα από ένα εκατομμύριο θύματα – ξεχωριστο κεφάλαιο σ’ αυτή τη Μαύρη Βίβλο των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας ήταν οι εκατοντάδες χιλιάδες των Ιαπώνων πολιτών που σκοτώθηκαν στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι.

Τελικά, νίκησαν η Ελευθερία και η Δημοκρατία; Έγινε ο κόσμος καλύτερος, απ’ ό,τι ήταν πριν ξεσπάσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος; Έπιασε τόπο η θυσία των 23 εκατομμυρίων στρατιωτών και των 57 εκατομμυρίων αμάχων που έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας του πολέμου; Εδώ η απάντηση δεν είναι αυτονόητη. Ναι μεν συνετρίβησαν ο Ναζισμός και ο Φασισμός, αλλά από την άλλη η οικονομική, πολιτική και στρατιωτική επικυριαρχία των ΗΠΑ στον μισό κόσμο, με τη Σοβιετική Ένωση να ελέγχει με σιδερένιο χέρι τον υπόλοιπο, σίγουρα δεν βοηθούν στο να δοθεί μια κατηγορηματική, καταφατική απάντηση.

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.