Σαν σήμερα η πυρηνική βόμβα στο Ναγκασάκι

Ναγκασάκι, στα γιαπωνέζικα, σημαίνει «Μακρύ Ακρωτήριο». Σ’ αυτή την Ιαπωνική πόλη λοιπόν, στο Ναγκασάκι, την έδρα του ομώνυμου νομού, στις 9 Αυγούστου του 1945, οι Αμερικανοί έριξαν τη δεύτερη πυρηνική βόμβα, μόλις τρεις μέρες μετά από τον πυρηνικό βομβαρδισμό της Χιροσίμα.

Βεβαίως οι ίδιοι λένε πως εξαέρωσαν μέσα σε μια στιγμή σαράντα χιλιάδες ανθρώπους για να τερματιστεί ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, που μαινόταν ακόμα στον Ειρηνικό, με την Ιαπωνία να αρνείται να παραδοθεί. Έτσι προσπαθούν να δικαιολογήσουν ένα μαζικό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, εάν δινόταν λίγος περισσότερος χρόνος στην Ιαπωνική κυβέρνηση να εκτιμήσει το μέγεθος της καταστροφής, τον απίστευτο όλεθρο στη Χιροσίμα, ώστε να πράξει αναλόγως και να συνθηκολογήσει.

Όμως, προφανώς οι τρεις μέρες προθεσμία που έδωσε ο Χάρι Τρούμαν στον Αυτοκράτορα Χιροχίτο δεν έφτασαν, κι έτσι έπεσε η βόμβα πλουτωνίου, στις 11 το πρωί, σκοτώνοντας, τελικά, πολύ περισσότερους από τις αρχικές 40.000: ο τελικός απολογισμός του βομβαρδισμού, εννοείται μόνο για εκείνη την αποφράδα ημέρα του Αυγούστου, ήταν 73.884 νεκροί, 74.909 τραυματίες και 120.820 ασθενείς, που προσβλήθηκαν από τη ραδιενέργεια. Βέβαια τα θύματα πολλαπλασιάστηκαν στο διάβα του χρόνου – ακόμα πεθαίνουν στο Ναγκασάκι.

Τώρα, η ειρωνεία είναι πως το Ναγκασάκι θα τη γλίτωνε, εάν δεν υπήρχε ομίχλη εκείνο το πρωί της Πέμπτης 9/8/45 πάνω από τον αρχικό στόχο των Αμερικανών, που ήταν η πόλη Κοκούρα. Όμως, επειδή το νησί Κιουσού, που βρίσκεται αυτή, ήταν καλυμμένο από πυκνή ομίχλη, ο επικεφαλής της αποστολής ταγματάρχης Σουέινι, ακολουθώντας το σχέδιο, υποχρεώθηκε να στραφεί στον εφεδρικό. στόχο, την πόλη του Ναγκασάκι.

Όπως και να’ χει, το Ναγκασάκι βομβαρδίστηκε, η Ιαπωνία συνθηκολόγησε άνευ όρων, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τερματίστηκε με μία εκατόμβη, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες, ξεκίνησαν, ουσιαστικά από τότε, από τον Αύγουστο του 1945, την καριέρα τους ως ηγέτιδα δύναμη στον πλανήτη, στεφανωμένες με το ραδιενεργό φωτοστέφανο των δύο πυρηνικών βομβών…

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.