Σαν σήμερα σκοτώνεται ο Μουαμάρ Καντάφι

Στις 20 Οκτωβρίου του 2011 ο 69χρονος Μουαμάρ Μουχάμαντ Αμπού Μινιάρ Αλ Καντάφι, ο πρώην ηγέτης της Λιβύης, βρίσκει τραγικό θάνατο στα χέρια αντικυβερνητικών ανταρτών, οι οποίοι τον λιντσάρουν τραβώντας μάλιστα τη σκηνή σε βίντεο, το οποίο και κυκλοφορεί σε όλο τον κόσμο, για να πειστούν οι πάντες πως η Δημοκρατία επιτέλους επικράτησε και στη Λιβύη…

Βεβαίως έχει προηγηθεί, ως μέσο εμπέδωσης του δημοκρατικού ιδεώδους, ο βομβαρδισμός της Λιβύης, από τον Πρόεδρο Ρήγκαν, το 1986, ως αντίποινα για την υποτιθέμενη εμπλοκή του Λιβυκού κράτους στην βομβιστική επίθεση σε μια ντισκοτέκ του Βερολίνου, με 2 νεκρούς Αμερικανούς στρατιώτες – οι απώλειες Λίβυων πολιτών από τον αμερικανικό βομβαρδισμό τότε έφτασαν τους 60 νεκρούς…

Ο Μουαμάρ Καντάφι, με καταγωγή από Βεδουίνους νομάδες είχε σπουδάσει νομικά, αλλά ακολούθησε τη στρατιωτική καριέρα. Τον Σεπτέμβρη του 1969, μια μικρή ομάδα από αξιωματικούς του στρατού υπό την ηγεσία του ανέτρεψε με αναίμακτο πραξικόπημα τον 79χρονο βασιλιά της Λιβύης Ίντρις, ενώ ο τελευταίος παραθέριζε στην τουρκική λουτρόπολη Προύσα. Το νέο καθεστώς, όχι μόνο δεν συνάντησε την παραμικρή αντίσταση, αλλά αναγνωρίστηκε και από τον διάδοχο του θρόνου και ανιψιό του Ίντρις, πρίγκιπα Χασάν αλ Ρίντα. Πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης ήταν ο δικηγόρος Μαχμούντ Σόλιμαν αλ Μαχράμπι, αλλά ιθύνων νους του κινήματος ήταν ο ηλικίας μόλις 27 χρόνων Μουαμάρ Καντάφι.

Ο Καντάφι, λοχαγός του λιβυκού στρατού τη στιγμή του πραξικοπήματος, προήχθη σε συνταγματάρχη, ανέλαβε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων και εμφανίστηκε ως Πρόεδρος του «Επαναστατικού Συμβουλίου», συγκεντρώνοντας όλες τις εξουσίες στα χέρια του. Η Λιβύη έγινε έτσι μια «Επαναστατική Σοσιαλιστική Δημοκρατία», μια «Λαϊκή Τζαμαχιρία». Ο Καντάφι έδιωξε από το έδαφος της Λιβύης τις βρετανικές και τις Αμερικανικές βάσεις, ενώ η ιδεολογία του ήταν ο «παναραβισμός», δηλαδή η συστράτευση όλων των Αραβικών λαών εναντίον της Δύσης και του Ισραήλ.

Ο Καντάφι συνέτριψε με σιδερένιο χέρι τους αντικαθεστωτικούς στη χώρα του, που τόλμησαν να αμφισβητήσουν την κυριαρχία του. Τελικά, οι αντάρτες, παρακινούμενοι, εξοπλιζόμενοι και υποστηριζόμενοι ποικιλοτρόπως από τη Δύση, κατάφεραν να τον ανατρέψουν και τελικά να τον σκοτώσουν με αυτό τον άθλιο τρόπο, αποδεικνύοντας πόσο τιμούν τη Δημοκρατία, προς χάριν της οποίας υποτίθεται πως εκθρόνισαν τον ισχυρό άντρα της Λιβύης. Ο Καντάφι ασφαλώς ήταν ένας εθνικιστής δεσποτικός δικτάτορας, αλλά τουλάχιστον ποτέ δεν κορόιδεψε τον κόσμο συγκαλύπτοντας τα εγκλήματά του με το φερετζέ της «Δημοκρατίας»…

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.