Σαν σήμερα τραγουδιέται για πρώτη φορά η “Άγια Νύχτα”

Στις 24 Δεκεμβρίου του 1818, στη λειτουργία της Παραμονής των Χριστουγέννων, στην εκκλησία του χωριού Όμπερντορφ στην περιοχή του Ζάλτσμπουργκ της Αυστρίας, τραγουδιέται για πρώτη φορά το πιο γνωστό χριστουγεννιάτικο τραγούδι, η Άγια Νύχτα («Stille Nacht, heilige Nacht» ο τίτλος του στα γερμανικά). Τοι τραγούδι έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 300 γλώσσες και διαλέκτου,ς και είναι το βασικό μέρος του χριστουγεννιάτικου ηχοχρώματος, όπου γης…

Για πολλά χρόνια πολλοί νόμιζαν πως το τραγούδι ήταν του Μότσαρτ, του Μπετόβεν ή του Χάυντν, ή πως επρόκειτο για κάποιο παραδοσιακό γερμανικό τραγούδι. Όμως, οι συνθέτες του είναι Αυστριακοί: είναι ο Φραντς Ξάβερ Γκρούμπερ και ο Γιόζεφ Μορ.

Τα ονόματα των δημιουργών του τραγουδιού αναφέρονταν σε να χειρόγραφο του 1820, με τους στίχους του τραγουδιού, που ανακαλύφθηκε το 1995, και φέρει την υπογραφή του εφημέριου του Όμπερντορφ, του Γιόζεφ Μορ, καθώς και τον συνθέτη της μουσικής: «Melodie von Fr. Xav. Gruber», λέει, δηλαδή: «Μελωδία του Φραντς Γκρούμπερ», που ήταν ο δάσκαλος του Όμπερντορφ και ο οργανίστας στην εκκλησία του χωριού.

Να πούμε πως η «Άγια Νύχτα» ήταν το αγαπημένο τραγούδι του βασιλιά Φρειδερίκου-Γουλιέλμου Δ΄ της Πρωσσίας, ο οποίος διέταξε την διεξαγωγή έρευνας για τον εντοπισμό των δημιουργών του. Οι έρευνες ξεκίνησαν το 1854 και τελικά κατέληξαν στη γνωστοποίηση των Μορ και Γκρούμπερ. Το τραγούδι είναι εξαιρετικά δημοφιλές τόσο μεταξύ των Καθολικών, όσο και των Προτεσταντών, αλλά και των Ορθοδόξων.

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου τραγουδήθηκε ταυτόχρονα στην αγγλική και γερμανική γλώσσα από τα αντιμαχόμενα στρατεύματα στο μέτωπο κατά τη χριστουγεννιάτικη ανακωχή του 1914, καθώς ήταν από τα λίγα χριστουγεννιάτικα τραγούδια που ήξεραν και οι δύο αντίπαλοι στρατοί…

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.