Στυλ: Τι σημαίνει

Καλλιτεχνικός ρυθμός, ιδιαίτερος τρόπος έκφρασης, τεχνοτροπία, χαρακτηριστικός τρόπος εμφάνισης και συμπεριφοράς, ύφος: μιλάμε για το στυλ. Η λέξη είναι δάνειο από τα γαλλικά: από το style, το οποίο προέρχεται από το λατινικό “stylus”, με ύψιλον το “στυ”, αλλά και με γιώτα. Τώρα αυτός ο “stylus” των Λατίνων σημαίνει τη γραφίδα, το αιχμηρό όργανο γραφής και χάραξης υφασμάτων σε κέρινη πινακίδα, όπως λέει το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας.

Η γραφή με ύψιλον συνδέεται με το αρχαιοελληνικό “στύλος”, λόγω του σχήματος αυτού του όργανου γραφής. Από αυτή τη λέξη παράγεται και το γαλλικό επίσης “stylographe”, ο γνωστός μας στυλογράφος, απ’ όπου προκύπτει και η πολύ συνηθισμένη στη γλώσσα μας λέξη «στυλό», με ύψιλον βεβαίως, στην οποία δώσαμε και αρσενικό γένος – ένας στυλός, λέμε, ή δυο στυλοί, αν και αυτό ακούγεται κάπως αδόκιμο. Τώρα, η γραφή της λατινικής λέξης stilus, με γιώτα το “sti”,  ετυμολογείται όχι από τον ελληνικό στύλο, αλλά από το λατινικό επίσης stimulus, που σημαίνει “κεντρί, αιχμή”.

Όποια όμως κι αν είναι η προέλευσή του, το προσωπικό στυλ είναι για κάποιους εκ των ων ουκ άνευ. Αυτοί οι κάποιοι, εκτός από τον εντελώς ξεχωριστό, δικό τους τρόπο να ζουν τη ζωή τους, εκτός δηλαδή από το στυλ που τους διακρίνει, θεωρούν εαυτούς πρόσωπα, και όχι άτομα, πολίτες και οχι υπηκόους. Όσοι δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά, μάλλον δεν έχουν δικό τους στυλ.

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.