Στο Στρασβούργο ξεκινά η “μάχη” για το μέλλον της Ευρώπης

Οι ομιλίες του έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, του –απερχόμενου- Προέδρου της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν, αναμένεται να αποτελέσουν την απαρχή των “μετώπων” που θα σχηματιστούν στη γηραιά ήπειρο ενόψει των ευρωεκλογών.

Το “μέτωπο” εναντίον της ακροδεξιάς και των εθνικιστικών δυνάμεων που ζητάει ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, ένα “μέτωπο” “από τον Μακρόν έως τον Τσίπρα” όπως δήλωσε στον News24/7 στους 88,6 ο Δημήτρης Παπαδημούλης, αν και ετερόκλητο, βρίσκεται στο παρασκήνιο σε πλήρη εξέλιξη. Δύσκολα θα εκφραστεί –λόγω χρόνου-  σε κοινή κάθοδο στις ευρωεκλογές, όμως αναμένεται να εκφραστεί πολλαπλώς σε πολιτικό επίπεδο. Χαρακτηριστικό, άλλωστε, των ευρύτερων διαδικασιών που συντελούνται είναι η –παρασκηνιακή- “πίεση” στον ΣΥΡΙΖΑ να ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, πρόταση που απορρίπτεται από τον Αλέξη Τσίπρα, που είναι αποφασισμένος να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην ομάδα της ευρωαριστεράς.

Το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, πάντως, κινδυνεύει να αναδειχθεί τρίτο κόμμα στις ευρωεκλογές, με δεύτερο κόμμα την ακροδεξιά, εξέλιξη που θα αποτυπώσει τις εξελίξεις στο εσωτερικό των χωρών-μελών, αλλά και την πολιτική και ιδεολογική στροφή που συντελείται στην γηραιά ήπειρο.

Την ίδια στιγμή, ο ακροδεξιός Όρμπαν και η παρέα του στοχεύουν την ηγεσία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Η επιλογή του Βερολίνου να προτείνει τον Μένφρεντ Βέμπερ για επικεφαλής του ΕΛΚ στις ευρωεκλογές και, συνεπώς, για διάδοχο του μετριοπαθούς Ζ.Κ. Γιούνκερ, αποδεικνύει ότι η Άγκελα Μέρκελ είναι πλέον αδύναμη και ότι υιοθετώντας πρόσωπα όπως ο Βέμπερ (που φλερτάρει με τις θέσεις του με την ακροδεξιά) κινδυνεύει να ενισχύσει τις εθνικιστικές δυνάμεις περισσότερο.

Το στοίχημα

Με τις ομιλίες τους στο Ευρωκοινοβούλιο Αλέξης Τσίπρας και Ζαν Κλοντ Γιούνκερ αναμένεται να βρεθούν στην ίδια πλευρά, ενώ ο Βίκτορ Όρμπαν στην απέναντι. Τα “μέτωπα” σχηματίζονται, αν και από τη στιγμή που οι δυνάμεις που τα αποτελούν δεν βρίσκονται στο ίδιο κοινωνικό μέτωπο (π.χ. ο Μακρόν επιτίθεται με σφοδρότητα στα εργασιακά δικαιώματα, ενώ πρωτοστατεί σε πολέμους στη Μέση Ανατολή) θα είναι αδύναμα και ευάλωτα.

Το μεγάλο ερώτημα είναι τι θα κάνουν οι “μεσαίες δυνάμεις”: Με ποιον θα συνταχθούν δηλαδή προσωπικότητες με μεγάλη επιρροή όπως η Άγκελα Μέρκελ και ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε, εξέλιξη που θα επηρεάσει τους συσχετισμούς στη γηραιά ήπειρο. Και ως προς τα δικά μας, πού θα γείρει η ΝΔ, στελέχη της οποίας δεν θεωρούν ακροδεξιό τον Όρμπαν!