Θεσσαλονίκη: Μια μεγαλούπολη των Βαλκανίων

Όλα ξεκίνησαν από τον αδόκητο θάνατο του Μεγαλέξαντρου. Για να μπορέσει λοιπόν ο στρατηγός Κάσσανδρος να διεκδικήσει το θρόνο της Μακεδονίας, παντρεύτηκε την ετεροθαλή αδελφή του Μακεδόνα στρατηλάτη, ονόματι Θεσσαλονίκη, προς τιμήν της οποίας ίδρυσε την ομώνυμη πόλη το 316 π.Χ., συνενώνοντας 26 μικρές πόλεις που βρίσκονταν γύρω από τον Θερμαϊκό Κόλπο.

Αυτή η Θεσσαλονίκη ήταν κόρη του Φιλίππου και της πέμπτης συζύγου του, της Θεσσαλής πριγκίπισσας Νικησίπολης. Το όνομά της, Θεσσαλονίκη, δηλαδή νίκη των Θεσσαλών, δόθηκε στην κόρη του Φιλίππου σε ανάμνηση της νίκης των Μακεδόνων και των Θεσσαλών έναντι του τυραννικού καθεστώτος των Φερών, και των συμμάχων τους Φωκέων, κατά τη διάρκεια του Τρίτου Ιερού Πολέμου, δηλαδή του πολέμου για τον έλεγχο του Μαντείου των Δελφών…

Τέλος πάντων, για να μην το κουράζουμε το πράγμα, αυτή η περίφημη πόλη της Μεκεδονίας, μία από τις αληθινές πρωτεύουσες των Βαλκανίων, μία πραγματικά πολυπολιτισμική πόλη, ιδρύθηκε ώστε ένας επίγονος να πάρει το κόκκαλο με το μεγαλύτερο ψαχνό από την κληρονομιά του Μεγαλέξαντρου, και πήρε το όνομά της από τη φαγωμάρα για το ποιος θα κάνει κουμάντο στη Μέκκα του αρχαιοελληνικού κόσμου, στο Μαντείο των Δελφών – όλα για την εξουσία και την κονόμα, με δυο λόγια.

Πάντως, αν κάποια πόλη της Ελλάδας, μεγαλούπολη εννοώ, έχει αδιάλειπτη ζωή εδώ και δυόμισι χιλιάδες χρόνια, είναι ασφαλώς η Θεσσαλονίκη, κι όχι η Αθήνα. Αυτό αναγνωρίστε το στα καρντάσια, φίλοι χαμουτζήδες.

Από πού κρατάει η σκούφια μας

 Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.