Χάγη, εξοπλισμοί, κυρώσεις, χάραξη θαλασσίων ζωνών, “νέο δόγμα” στα εθνικά στο επίκεντρο των αποφάσεων

Η νέα κλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο, με την Άγκυρα να επιδιώκει τη δημιουργία νέων τετελεσμένων, με επιλογές κατάφωρης καταπάτησης του διεθνούς δικαίου, επιβάλλουν μια ουσιαστική και σε βάθος συζήτηση για τη διαμόρφωση ενός “νέου δόγματος” στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, χωρίς οι όποιες κινήσεις και πρωτοβουλίες να υποτάσσονται σε μικροκομματική χρήση.

Το “όπλο” της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας, που χρησιμοποίησε επί τετραετία και πλέον η Αθήνα, δεν είναι πλέον πάνω στο τραπέζι και ασφαλώς απαιτούνται νέα εργαλεία, όσο δύσκολο και αν είναι αυτά να εξευρεθούν. Το δίλημμα που αρχίζει σιγά-σιγά να επικρατεί “πολεμική σύγκρουση ή συνεκμετάλλευση” με την Τουρκία, είναι επικίνδυνο τόσο για τα ελληνικά συμφέροντα, όσο και και για την ειρήνη στην περιοχή, καθώς τα συμφέροντα που διακυβεύονται είναι πραγματικά τεράστια και η ένταση ήρθε για να μείνει σε βάθος χρόνου. Η δε συζήτηση που ξεκίνησε το μεσημέρι της Τρίτης στο Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, εφόσον γίνεται σε βάθος, πρέπει να είναι η αρχή και, κυρίως, να μην περιοριστεί αποκλειστικά σε τακτικά θέματα αντιμετώπισης της επιθετικότητας Ερντογάν, αλλά να συζητήσει τη στρατηγική της χώρας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

-Πρώτα απ’ όλα πρέπει να μελετηθεί σε βάθος η στρατηγική που ακολουθεί ο Ταγίπ Ερντογάν στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και δη στο Αιγαίο και την Κύπρο, καθώς κοινή είναι η πεποίθηση πως τίποτα πλέον δεν είναι το ίδιο μετά το πραξικόπημα και την αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας.

-Δεύτερον, πρέπει να τεθούν “κόκκινες γραμμές”, που θα είναι πραγματικά “κόκκινες”. Τι θα πράξει πχ η χώρα εάν όντως ο Ερντογάν στείλει ερευνητικά σκάφη, συνοδευόμενα από φρεγάτες, στην περιοχή της Κρήτης ή στο Καστελόριζο; Όντως θα ισοπεδώσουμε οποιαδήποτε βραχονησίδα βρεθούν πάνω της τούρκοι στρατιώτες; Το περίστροφο, άλλωστε, βγαίνει στο τραπέζι -και αυτό ισχύει παντού- μόνο εάν είσαι έτοιμος πράγματι να το χρησιμοποιήσεις.

-Τι θα πράξει η Αθήνα με τη χάραξη των ζωνών της; Με την Αλβανία, με την Ιταλία έστω; Μετά την αποχώρηση του Νίκου Κοτζιά από το υπουργείο Εξωτερικών ούτε το Προεδρικό Διάταγμα προωθήθηκε, ούτε νομοσχέδιο ήρθε στη Βουλή-τόσο από την προηγούμενη, όσο και από την τωρινή κυβέρνηση.

-Τι είδους εξοπλιστικό πακέτο χρειάζεται και πού θα βρεθούν τα χρήματα; Κοινή είναι η πεποίθηση πως η κρίση και τα μνημόνια χτύπησαν ανελέητα και τις ένοπλες δυνάμεις, ενώ οι εξοπλισμοί και στα χρόνια προ της κρίσης υπήρξαν πεδίο σκανδάλων- ήδη δυο πρώην υπουργοί βρίσκονται στη φυλακή, ενώ κοινή πεποίθηση είναι πως κάποιοι άλλοι “γλύτωσαν” είτε γιατί ήξεραν να φυλάγονται καλύτερα, είτε γιατί το παλαιό πολιτικό καθεστώς τους κάλυπτε με όλους τους τρόπους και, κυρίως, με το νόμο περί ευθύνης υπουργών. Για το θέμα των εξοπλισμών, πάντως, τα “Παιχνίδια Εξουσίας” θα επανέλθουν, έστω και προσεκτικά, ώστε να μην γίνει ζημιά στις Ένοπλες Δυνάμεις.

-Με τις διεθνείς συμμαχίες της χώρας τι θα γίνει; Από το ΝΑΤΟ κανείς δεν ελπίζει στήριξη σε περίπτωση επίθεσης από την Άγκυρα. Τα ερείσματα της χώρας μας στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υποβαθμιστεί, την ίδια στιγμή που ο Τραμπ στηρίζει ανοιχτά τον Ερντογάν, παρά τις αρχικές απειλές για την αγορά των ρωσικών πυραύλων S-400. Η Ευρώπη είναι αδύναμη, και, ουσιαστικά, με εξαίρεση τα χρήματά της, ο “Σουλτάνος” δεν την υπολογίζει. Και με τη Ρωσία αποφεύγουμε να μιλήσουμε για το θέμα της Τουρκίας- και πολύ περισσότερο αποφεύγουμε να μιλήσουμε για γενικότερα θέματα. Το ίδιο ισχύει και με την Κίνα…

-Στο Κυπριακό είναι φανερό πως η Ελλάδα δεν μπορεί στην πράξη να οχυρωθεί πίσω από το δόγμα “Η Λευκωσία αποφασίζει, η Αθήνα συυμπαρίσταται”. Ας μη κρυβόμαστε: Κάποιοι στη Μεγαλόνησο, όχι τυχαίοι, προωθούν διχοτομικές λύσεις. Τις αποδέχεται, έστω και σιωπηλώς, επικαλούμενη το ότι “η Κύπρος αποφασίζει”, η ελληνική κυβέρνηση;

-Σε τι βαθμό είναι στο τραπέζι η προσφυγή στη Χάγη; Επιλογή που πρότειναν ήδη με άρθρα τους την Κυριακή ο καθηγητής Χρήστος Ροζάκης και ο πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος; Όλοι γνωρίζουν πως σε μια προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο η υφαλοκρηπίδα δεν θα είναι “η μόνη διαφορά” Ελλάδας-Τουρκίας; Τι θα συμβεί πχ αν η Τουρκία θέσει θέμα αποστρατικοποίησης των νησιών του Αιγαίου, συνδέοντάς το, μάλιστα, με την εθνική κυριαρχία; Είναι έτοιμη η χώρα να δεχθεί ότι στο Αιγαίο δεν διαθέτει δίκιο στο 100% των θεμάτων που τίθενται, όπως πιθανόν να αποφασίσει το Διεθνές Δικαστήριο;

-Ο κίνδυνος του εθνικισμού και της ακροδεξιάς, πώς θα αντιμετωπιστεί σε μια κλιμάκωση της κρίσης με την Τουρκία; Πολύ περισσότερο καθώς η Νέα Δημοκρατία, ως αντιπολίτευση, “φούντωσε” το συγκεκριμένο ρεύμα με τη Συμφωνία των Πρεσπών, στην προσπάθειά της να έρθει στην εξουσία; Γιατί και εδώ ισχύει η περίφημη ρήση του θυμόσοφου Χαρίλαου Φλωράκη πως “ότι κατουράς στη θάλασσα, το βρίσκεις στο αλάτι”! Και πώς δεν θα ενταχθούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις στη μικροπολιτική και μικροκομματική αντιπαράθεση;

Επί όλων των παραπάνω -και πολλών άλλων- ωστόσο, το news24/7 και τα “Παιχνίδια Εξουσίας” θα επανέλθουν…