8 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ

Έχει πέσει κάπως ο “φόβος” για τους σατανιστές, δεν είμαστε και στα ’80s, ίσως να φταίει και αυτό πέρα απ’ το ό, τι με τον καιρό η γραφικότητα του όλου πράγματος καπάκωσε την συντηρητική κινδυνολογία. Όπως και να ‘χει πάντως, εκκλησία του Σατανά, υπάρχει, επίσημα και με γραφεία. Μόνο που δεν είναι αυτό που φανταζόμαστε οι περισσότεροι.

Ούτε θυσίες έχει ούτε παράξενες λατρευτικές τελετουργίες. Και δεν έχει και πολύ μεγάλη σχέση με τον ίδιο τον Σατανά, ως τον κατ’ εξοχήν εκπρόσωπο του Κακού -τουλάχιστον σύμφωνα με όσα τα ίδια τα μέλη λένε.

Ακολουθούν οκτώ πολύ ενδιαφέροντα πράγματα γύρω απ’ την παράδοξη αυτή εκκλησία, που δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να την πάρει στα σοβαρά ή να τη δει ως άλλη μία εκκεντρικότητα των φίλων μας που βρίσκονται στην απέναντι όχθη του ατλαντικού.

Η Εκκλησία του Σατανά ιδρύθηκε το 1966

Πολύς κόσμος πιστεύει ότι η Εκκλησία του Σατανά είναι κάτι που υπάρχει εδώ και αιώνες, ότι ίσως να μετράει και τα ίδια χρόνια ζωής με τον χριστιανισμό. Καμία σχέση όμως. Αυτή η εκκλησία ιδρύθηκε μόλις το 1966 και η “Σατανική Βίβλος”, το επίσημο βασικό της βιβλίο, άρχισε να κυκλοφορεί μόλις τρία χρόνια αργότερα.

Άσε που δεν ιδρύθηκε σε κάποια σκοτεινή, τρομακτική γωνιά του κόσμου, βαθιά μέσα σε κάποια απόκρυφη σπηλιά όπως ίσως κάποιοι να νομίζουν. Αντίθετα, ιδρύθηκε στο Σαν Φρανσίσκο, στην Καλιφόρνια, όπου στα τέλη των 60s ήταν ένα από εκείνα τα σημεία του πλανήτη με το μεγαλύτερο πολιτιστικό ενδιαφέρον.

Παράλληλα, και η ημερομηνία που επιλέχθηκε για την επίσημη ίδρυση της εκκλησίας είχε τη σημασία της.

Ο ιδρυτής της, Άντον ΛαΒέι (πολύ συχνά κι αποκαλούμενος ως “Μαύρος Πάπας”), επέλεξε τις 30 Απριλίου για την έναρξη των “εργασιών”, μία ημέρα που είναι ταυτόχρονα και αργία στη Γερμανία, ονομαζόμενη ως “Walpurgisnacht”. Είναι μια ημέρα γιορτής που σύμφωνα με τον μύθο ακόμη και οι μάγισσες, τα κακά πνεύματα και οι διάβολοι είναι “έξω στον κόσμο” προκειμένου να γιορτάσουν, προκαλώντας φυσικά και προβλήματα στους ανθρώπους.

Ο αινιγματικός ΛαΒέι είχε αποκτήσει τη μυστικιστική του φήμη, πολύ πριν από την ίδρυση της εκκλησίας. Ήταν διάσημος υπνωτιστής και μελετητής της απόκρυφης παράδοσης και της αποκρυφιστικής θεολογίας.

Η Εκκλησία καυχιέται ότι διαθέτει πολλά διάσημα μέλη

Τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της, η Εκκλησία του Σατανά έφερε κοντά της πολλούς διάσημους και μέλη της υψηλής κοινωνίας. Ένας από αυτούς ήταν και ο σπουδαίος ηθοποιός και μουσικός, Σάμι Ντέιβις Τζούνιορ, ο οποίος φέρεται να είχε ιδιαίτερα στενή σχέση με τον Άντον ΛαΒέι.

Ο Ντέιβις ήταν επίσημο μέλος της εκκλησίας (είχε και μια σχετική κάρτα-μέλους) και μάλιστα χειροτονήθηκε ως “Warlock”, δηλαδή ως μέλος που βρίσκεται κάπου στη μέση της ειδικής τους ιεραρχίας. Στις συναυλίες του ο Ντέιβις φέρεται να κρατούσε θέσεις για τα μέλη της εκκλησίας, και γενικά πέρασε χρόνια στις τάξεις τους, προτού ασπαστεί εν τέλει τον ιουδαϊσμό.

Την ίδια στιγμή και η Τζέιν Μάνσφιλντ, μία μεγάλη σταρ της εποχής -και σύμβολο του σεξ- φέρεται να ήταν μέλος της εκκλησίας -ένα απ’ τα τελευταία πρόσωπα που θα περίμενε κανείς να είναι σατανίστρια. Είχε χειροτονηθεί το 1966 ως “Υψηλή Ιέρεια” και εθεάθη πολλές φορές παρέα με τον ΛαΒέι. Μάλιστα, κυκλοφόρησαν και φήμες ότι οι δυο τους είχαν “κάτι”. Για πολλούς συνωμοσιολόγους ο πρόωρος θάνατος της προκλήθηκε εξαιτίας μιας κατάρας που της έριξε ο ΛαΒέι.

Όπως και να ‘χει, τα δύο αυτά διάσημα μέλη βοήθησαν πολύ στην προβολή και την καθιέρωση στη συνείδηση του κόσμου αυτής της ασυνήθιστης εκκλησίας.

Η Εκκλησία είναι περισσότερο “αντιχριστιανική” παρά “υπέρ του Σατανά”

Τα περισσότερα μέλη της Εκκλησίας του Σατανά δεν λατρεύουν τον Σατανά, τον Διάβολο, τον Βελζεβούλ ή όπως αλλιώς θέλεις να τον πεις. Το σύστημα των πεποιθήσεων τους είναι κυρίως αυτό του αθεϊσμού. Η εκκλησία χρησιμοποιεί τον Σατανά ως μία συμβολική μορφή. Ο Σατανάς για εκείνους αντιπροσωπεύει την υπερηφάνεια, την ελευθερία και τον ατομικισμό.

Γενικά, η εκκλησία δεν προέκυψε ως ένας τρόπος για να λατρεύεται ο διάβολος -λένε. Αντίθετα, το μήνυμα της είναι ότι οι χριστιανικές αξίες έχουν μία απαράδεκτη επιρροή πάνω στην υπόλοιπη κοινωνία.

Η εκκλησία του Σατανά καθιερώθηκε ως ένα είδος “αντιχριστιανικής” εναλλακτικής και απάντησης στην κυριαρχία του χριστιανισμού στην αμερικανική κοινωνία.

Παρόλα αυτά, η Εκκλησία του Σατανά γιορτάζει τα Χριστούγεννα, καθώς ισχυρίζεται ότι αυτή η γιορτή προϋπήρχε ως παγανιστική πριν την προσαρμόσει στις ανάγκες του ο χριστιανισμός.

Η Εκκλησία μετρά τον χρόνο διαφορετικά από εμάς

Προφανώς τα χρόνια τα υπολογίζουμε ως “προ Χριστού” και “μετά Χριστόν” αλλά όπως θα υποψιάζεσαι, κάτι τέτοιο για αυτήν την εκκλησία είναι τουλάχιστον “απαράδεκτο”. Έτσι, έχουν βρει έναν δικό τους τρόπο να μετρούν τις χρονολογίες, επίσης αρκετά απλό. Το “χ.Σ”, όπως είναι εύκολο να καταλάβει κανείς σημαίνει “χρόνια Σατανά”(“Anno Satanas”) -εντάξει, δεν ήταν και τόσο εύκολο- και ουσιαστικά δεν έχει να κάνει με τη γέννηση κάποια διαβολικής θεότητας, αλλά με την ίδρυση της ίδιας της εκκλησίας του Σατανά. Το “χρόνια Σατανά” ξεκινάει μετά τις 30 Απριλίου του 1966.

Προκαλεί σύγχυση αλλά είναι κατανοητό ότι η εκκλησία έστω για επικοινωνιακούς λόγους δεν θα ήθελε να χρησιμοποιεί ένα σύστημα χρονολόγησης που αναγνωρίζει τον Ιησού Χριστό ως πρόσωπο-ορόσημο για την ανθρωπότητα.

Η Εκκλησία του Σατανά δεν έχει εκκλησίες σε φυσικά κτίρια

Αυτή η εκκλησία βασίζεται στον ατομικισμό, επομένως τα μέλη της δεν έχουν φυσικά εκκλησιαστικά κτίρια. Δεν υπάρχει δηλαδή μία μαύρη εκκλησία σε κάποιο σημείο του πλανήτη όπου μπαίνεις μέσα και φιλάς την εικόνα κάποιου παράξενου όντος και ακούς κάποια λειτουργία με αντίστροφα μηνύματα.

Τα κεντρικά γραφεία ήταν στο Σαν Φρανσίσκο και παρέμειναν ανοιχτά για τους επισκέπτες μέχρι που πέθανε ο ΛαΒέι. Τώρα, η Εκκλησία του Σατανά έχει την έδρα της στη Νέα Υόρκη και δεν είναι ανοιχτή για επισκέπτες. Στο παρελθόν, η εκκλησία είχε τοπικές ομάδες που ονομάζονταν “σπήλαια”, αλλά τελικά το σταμάτησαν κι αυτό. Επειδή ο σατανισμός είναι τόσο επικεντρωμένος στο άτομο, η ηγεσία της εκκλησίας δεν είναι ιδιαίτερα οργανωμένη. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν παραρτήματα διάσπαρτα στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και στην Ευρώπη.

Οι “9 Σατανικές Εντολές”

Όταν δημοσιεύτηκε η Σατανική Βίβλος το 1969, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αποσπάσματα της ήταν οι “Εννέα Σατανικές Εντολές”. Αυτές δείχνουν τι υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει ο Σατανάς στη ζωή του ανθρώπου και στον κόσμο. Σύμφωνα με την Εκκλησία, ο Σατανάς αντιπροσωπεύει:

• Επιείκεια (και υπερβολή)
• Ζωτική ύπαρξη
• Αμίλητη σοφία
• Καλοσύνη (αλλά μόνο σε αυτούς που την αξίζουν)
• Εκδίκηση
• Ευθύνη (προς τους υπεύθυνους)
• Ο άνθρωπος ως ζώο, ούτε είναι καλύτερος ούτε χειρότερος από τα άλλα ζώα
• Όλες τις λεγόμενες “αμαρτίες”
• Ο καλύτερος φίλος που είχε ποτέ η εκκλησία, διατηρώντας την σε λειτουργία

Λογικά, αυτές δεν είναι και τόσο οι εντολές που οι περισσότεροι άνθρωποι θα περίμεναν να βρουν στη σχετική λίστα. Συνολικά, όπως μπορεί να δει κανείς, ο σατανισμός αντιπροσωπεύει πολλά πράγματα που είναι εντελώς αντίθετα με τις χριστιανικές πεποιθήσεις, είναι περισσότερο δηλαδή ένας οργανισμός που ετεροπροσδιορίζεται.

Τα “9 σατανικά αμαρτήματα”

Μέσα στη Σατανική Βίβλο, υπάρχει επίσης ένας κατάλογος με το τι θεωρείται αμαρτία. Για παράδειγμα, η συμμόρφωση με τις επιταγές της αγέλης είναι αμαρτία καθώς “μόνο οι ανόητοι πάνε μαζί με το κοπάδι”. Η βλακεία επίσης είναι μία πολύ βασική αμαρτία, όπως και η αλαζονεία αλλά και η αυταπάτη.

Ταυτόχρονα, οι σατανιστές ενθαρρύνονται να “κάνουν στους άλλους ό, τι τους κάνουν κι αυτοί”. Αποδοκιμάζεται επίσης η έλλειψη προοπτικής και φιλοδοξίας, καθώς είναι σημαντικό να “ξέρουν ποιοι είναι” και να “κυνηγούν τους στόχους τους”.

Οι “11 Σατανικοί Κανόνες της Γης”

Αυτό το τελευταίο κομμάτι της λίστας ίσως να είναι και το πιο σημαντικό για τους σατανιστές. Οι λεγόμενοι “11 Σατανικοί Κανόνες της Γης” θεσπίστηκαν το 1967, και γράφτηκαν -φυσικά- από τον ιδρυτή της εκκλησίας, Άντον ΛαΒέι. Και είναι οι εξής:

• Μη δίνετε απόψεις και συμβουλές χωρίς να σας τις ζητήσει κανείς.
• Μη μοιράζεστε τα προβλήματά σας εκτός αν σας ζητηθεί.
• Μη παραπονιέστε για κάτι που επιλέξατε.
• Σεβαστείτε τη “φωλιά” του άλλου ή μην την επισκεφτείτε.
• Μην παρενοχλείτε σεξουαλικά.
• Μην ενοχλείτε τους ανθρώπους σε δημόσιους χώρους.
• Μην κλέβετε (εκτός αν αυτό που θα κλέψετε επιβαρύνει αυτόν που το κατέχει).
• Αναγνωρίστε τη δύναμη της μαγείας.
• Μη βλάπτετε τα παιδιά.
• Μη σκοτώσετε ζώα (εκτός αν είναι για να τα φάτε ή όταν δέχεστε επίθεση).

Αυτοί οι κανόνες δεν έχουν αλλάξει σχεδόν καθόλου μέχρι σήμερα.