Η ERIKA LUST ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΤΟ ΠΟΡΝΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ
Δημιουργεί τις ερωτικές ταινίες που θα προτιμούσε να δουν οι κόρες της και αλλάζει τα στερεότυπα της βιομηχανίας πορνό.
“Οι πρωταγωνίστριες μου δεν είναι οι κλασικές γυναίκες – υποχείρια που περιμένουν να πηδηχτούν. Έχουν βούληση, θέληση, χαρακτήρα δυνατό. Εγώ δεν ακολουθώ τα στερεότυπα που υπηρετεί η mainstream παραγωγή”. Η Erika “Lust” Hallqvist έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να σπάσει τα στενά όρια της πορνογραφίας.
Η λογική της είναι η εξής: Ο θεατής βλέπει μια ταινία που περιέχει σκηνές σεξ. Όταν φτάνουμε στην ερωτική σκηνή τα πράγματα γίνονται με απόλυτο ρεαλισμό, σε πραγματικό χρόνο, on camera. Ωστόσο, ο φακός της Lust περιλαμβάνει όλες τις “κατηγορίες” σωμάτων, ερωτικών προτιμήσεων και πρακτικών, προάγοντας την ποικιλομορφία και πάνω απ’ όλα, τη συναίνεση.
Η γεννημένη στη Σουηδία σκηνοθέτιδα λέει πως κάνει “καλλιτεχνικό και φεμινιστικό πορνό” και υποστηρίζει τον λόγο της με τις παραγωγές της. Μάχεται για την ισότητα των φύλων, διδάσκει τη συναίνεση και τον σεβασμό και επενδύει στο περιβόητο “sex education” που ακόμη συνοδεύεται από αμέτρητα ταμπού.
Τα μοντέλα και οι ηθοποιοί της δεν ακολουθούν τα εξιδανικευμένα πρότυπα, και κινούνται έξω από τα στερεοτυπικά στεγανά της Χολιγουντιανής παραγωγής. Θα έλεγε κανείς πως “θυμίζουν” καθημερινούς ανθρώπους της διπλανής πόρτας, όντας φυσικά, επαγγελματίες του χώρου.
Η δουλειά της Lust έχει κρίσιμη σημασία ιδίως σήμερα που ζούμε εν μέσω του κινήματος me too, το οποίο ανοίγει τις “αντένες” του προς πάσα κατεύθυνση. Πρόσφατα άλλωστε γράφαμε πως ο βιασμός υπάρχει και για τις πορνοστάρ, σε ένα άρθρο που εν πολλοίς έδωσε το έναυσμα για τη συνέντευξη που ακολουθεί.
Η Erika Lust δέχθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις του NEWS 24/7, παίρνοντας θέση και για το ζήτημα της κακοποίηση, των απειλών και της εκμετάλλευσης. Μεταξύ άλλων, έχει δημιουργήσει και μια online πλατφόρμα ενημέρωσης για έφηβους και γονείς γύρω από τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και τις τοξικές – χειριστικές πρακτικές, προσπαθώντας μέσα από το φόρουμ της να στήσει ένα σύγχρονο χώρο ευαισθητοποίησης.
Παρακάτω θα διαβάσετε μια συνέντευξη που δεν θα σας θυμίσει μια “κλασική” συνέντευξη με κάποιον που βρίσκεται πίσω από τις κάμερες του πορνό που κυκλοφορούν στα “tube sites”. Ακριβώς επειδή η Lust, φτιάχνει τις ταινίες εκείνες που θα θέλαμε να επικρατήσουν στον χώρο. Τις ταινίες αυτές που όπως μας λέει, θα προτιμούσε να βλέπουν και οι κόρες της.
Η πρώτη ερώτηση που θέσαμε στην Erika Lust, είναι τί την οδήγησε από τις πολιτικές επιστήμες στη σκηνοθεσία ερωτικών ταινιών.
“Όταν σπούδαζα πολιτικές επιστήμες και σπουδές φύλου στη Σουηδία, έπεσα πάνω στο βιβλίο “‘Hard Core: Power, Pleasure, and the “Frenzy of the Visible” της Linda Williams. Ήταν μια σημαντική στιγμή για εμένα γιατί κατάλαβα πως η πορνογραφία αποτελεί μέρος της ευρύτερης συζήτησης γύρω από τη σεξουαλικότητα και εκφράζει συγκεκριμένες ιδεολογικές προσεγγίσεις γύρω από τις αξίες της σεξουαλικότητας και των φύλων. Η Williams εξηγεί πως ενώ το πορνό θέλει να μιλάει για το σεξ, στην πραγματικότητα μιλάει για τα φύλα. Επίσης, ήμουν πάντοτε σινεφίλ, και αγαπούσα την Ισπανία από το Erasmus που έκανα εκεί. Έτσι όταν αποφοίτησα από τη Σουηδία, μετακόμισα στη Βαρκελώνη στα 23 μου για να σπουδάσω κινηματογράφο και κατάλαβα πως αυτή η πόλη αντηχούσε το όραμά μου. Η Βαρκελώνη μου έδωσε την ελευθερία να αρχίσω να σκηνοθετώ ερωτικές ταινίες.
Έτσι, το 2004, γύρισα την πρώτη μου ερωτική ταινία, το “The Good Girl”, που ήταν μια χιουμοριστική εκδοχή του κλασικού σεναρίου με τον “πιτσαδόρο ντελιβερά”. Για να είμαι ειλικρινής, δεν μπορώ να τη ξαναδώ σήμερα χωρίς να αισθάνομαι άβολα με τον εαυτό μου, αλλά ήταν μια αρχή και πράγματι, άλλαξε τη ζωή μου! Την ανέβασα στο διαδίκτυο και την άφησα σε ελεύθερη διάθεση για download. Μέσα σε δύο μήνες η ταινία είχε 2 εκ. λήψεις! Έτσι, κατάλαβα πως εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που αποζητούν εναλλακτικές εκδοχές της πορνογραφίας, και αποφάσισα να σκηνοθετώ πορνογραφικές ταινίες που αντηχούν το γούστο μου και τις αξίες που έχω σχετικά με τη σεξουαλικότητα και τις σχέσεις των φύλων. Γύρισα ακόμη κάποιες ταινίες μέχρι να αρχίσω τη σειρά των XConfessions το 2013. Το 2019 ξεκίνησα το Lust Cinema, το δικό μου στούντιο παραγωγής που προσφέρει ταινίες και σειρές βίντεο για τους εραστές του κινηματογράφου και του έρωτα. Παράλληλα, πρόσφατα κυκλοφόρησα τη νέα μου πλατφόρμα του Else Cinema, για εκείνους που αποζητούν πιο “soft” ερωτικές ταινίες.
Ήθελα να δημιουργήσω ερωτικές ταινίες γιατί ήθελα να αλλάξω τον τρόπο που προβάλλεται το σεξ στις οθόνες μας και το πώς προσλαμβάνεται από την κοινωνία μας. Θέλω να αλλάξω τους κανόνες του πορνό ανατρέποντας τα επιβλαβή στερεότυπα, και να επαναφέρω τον ρεαλισμό, το παιχνίδι του φλερτ και την αισθητική αρτιότητα στις ερωτικές παραγωγές. Το σεξ είναι μια πτυχή των ζωών μας, αλλά μια πολύ σημαντική πτυχή και ακριβώς γι’ αυτό πιστεύω στη δημιουργία σεναρίων που είναι ρεαλιστικά και εμπνέουν όσους περισσότερους ανθρώπους γίνεται, ανεξάρτητα από τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις, από το πώς προσδιορίζονται φυλετικά, ανεξάρτητα από την καταγωγή τους. Πρέπει να σταματήσουμε να θεωρούμε τις συζητήσεις για το σεξ ως ένα θέμα ταμπού στην καθημερινότητά μας. Στην τελική, είμαστε όλοι μας αποτέλεσμα μιας ερωτικής συνεύρεσης!”.
Πορνογραφία και μισογυνισμός
Πόσο συνδέεται το σύγχρονο πορνό με τον μισογυνισμό; Δυστυχώς, υπάρχουν συνεχείς αναφορές για κακοποιήσεις στην πορνογραφική παραγωγή. Αισθάνεστε πως κάτι αλλάζει σταδιακά;
“Κατηγορούν το πορνό πως σχετίζεται με τη διαιώνιση της τοξικής αρρενωπότητας, αλλά ξέρετε, αυτός ο σεξισμός και η τοξική αρρενωπότητα που βλέπουμε και στο mainstream πορνό δεν διαχέεται στην κοινωνία από αυτό, ούτε προέρχεται από αυτό. Ο σεξισμός που υπάρχει εντός της εν λόγω βιομηχανίας αντικατοπτρίζει τον σεξισμό και τις μορφές σεξουαλικής βίας που προϋπάρχουν στην κοινωνία!
Όλα έχουν οικοδομηθεί πάνω στην ανδρική οπτική και αισθητική
Η πλειοψηφία των πορνογραφικών έργων απεικονίζουν τα επιβλαβή στερεότυπα γύρω από τα φύλα που με τη σειρά τους αντικατοπτρίζουν τις σχέσεις εξουσίας οι οποίες εδράζουν βαθιά μέσα στην κουλτούρα μας. Η κοινωνία μας ανέκαθεν έδινε προτεραιότητα στον άνδρα έναντι της γυναίκας, τα κεκτημένα των ανδρών υπάρχουν παντού και οι άνδρες εδώ και αιώνες προβαίνουν σε κατάχρηση εξουσίας. Όλα έχουν οικοδομηθεί πάνω στην ανδρική οπτική και αισθητική. Τα κυρίαρχα media μας δείχνουν ακόμη πως οι άνδρες είναι στο επίκεντρο και πως ο “κανόνας” είναι το σώμα τους, οι σκέψεις και οι εμπειρίες τους.
Το πορνό δεν είναι κάτι αυθύπαρκτο. Αντικατοπτρίζει κατάφωρα την εσφαλμένη παρουσίαση των περιθωριοποιημένων ομάδων και τον τρόπο που η κοινωνία μας αντιλαμβάνεται την έννοια της συναίνεσης. Οι γυναίκες πρωταγωνίστριες των ερωτικών ταινιών είναι η κινητήριος δύναμη της βιομηχανίας αλλά όπως μπορείτε να δείτε στα περισσότερα βίντεο που κυκλοφορούν στα πορνογραφικά sites, απεικονίζονται ως αντικείμενα ηδονής. Πολλές φορές δεν βλέπουμε καν τον άνδρα πρωταγωνιστή σε αυτά τα καρέ, αλλά μόνο το πέος του! Αυτό δείχνει πολλά σχετικά με το ποιος είναι το επίκεντρο αυτών των φιλμ. Ξεκάθαρα, δεν έχουν δημιουργηθεί για το γυναικείο κοινό. Σε γενικές γραμμές, το mainstream πορνό είναι πολύ περιορισμένο ως προς την απεικόνιση της ποικιλίας του ανθρώπινου ερωτισμού.
Χρειαζόμαστε μια ουσιώδη ανάλυση του τρόπου με τον οποίο εκπροσωπούνται οι γυναίκες, οι LGBTQ+, καθώς και οι “μη λευκοί” άνθρωποι στη σύγχρονη κοινωνία. Οι άντρες και οι φαντασιώσεις τους χρησιμοποιούνται ως τα στάνταρ δεδομένα, και οτιδήποτε διαφορετικό εντάσσεται στην κατηγορία των “λοιπών”.
Πολλά θύματα εντός της βιομηχανίας του πορνό επιλέγουν να μη μιλήσουν για να μη στοχοποιηθεί συλλήβδην όλος ο κλάδος. Αλλά και για να μην επιβεβαιώσουν τα στερεότυπα που ακολουθούν το συγκεκριμένο κλάδο, ότι δηλαδή είναι ένα μη ασφαλές περιβάλλον, ότι όλες οι γυναίκες είναι θύματα ή ότι διακινούνται παράνομα. Ακόμη, συνηθίζεται για πολλά στούντιο να διακόπτουν τις συνεργασίες με εκείνους που επιλέγουν να μιλήσουν. Τους κατονομάζουν ως “προβληματικές” υποθέσεις, και αν οι πρωταγωνιστές δεν παίρνουν δουλειές, τότε τι μπορούν να κάνουν;
Από την άλλη, σήμερα οι πλατφόρμες όπως το OnlyFans, επιτρέπουν σε σεξεργάτριες και σεξεργάτες να φτιάξουν τα δικά τους, προσωπικά brands για να αποκομίσουν έσοδα όντας λιγότερο εξαρτημένοι από τη βιομηχανία, ενώ παράλληλα έχουν την ελευθερία να μιλούν ελεύθερα για όσα έχουν δει σε γυρίσματα. Μπορούν με αυτή τη μέθοδο να δημιουργήσουν το δικό τους περιεχόμενο στην ασφάλεια των σπιτιών τους και με τους ανθρώπους που πραγματικά θέλουν να εργαστούν. Είναι λοιπόν μια καλή στιγμή για όποιον ενδιαφέρεται, να κάνει εγγραφή στα κανάλια αυτών των πρωταγωνιστών και να τους στηρίξει έμπρακτα”.
Sex education με πορνό;
Θα μπορούσατε να πείτε πως οι πορνογραφικές ταινίες είναι μια μορφή σεξουαλικής εκπαίδευσης για τα παιδιά μας;
“Υπό μια έννοια, ισχύει αυτό. Αισθάνομαι πως πρέπει να παρέχουμε στα παιδιά, στους εφήβους τα “εργαλεία” για να επιλέγουν ανάμεσα σε διαφορετικούς τύπους πορνογραφίας και ταυτόχρονα να καταλαβαίνουν και να μαθαίνουν τις έννοιες του σεβασμού, της αμοιβαιότητας στο σεξ και της συναίνεσης. Όταν μεγαλώσουν, θα καταλάβουν πως συγκεκριμένες μορφές ερωτικών ταινιών, μπορούν να προωθήσουν τη φυλετική ισότητα, τη διαφορετικότητα, τη συναίνεση, την ασφάλεια, την ισότιμη ευχαρίστηση, τη σεξουαλική ελευθερία και τη διάθεση πειραματισμού.
Μαθαίνοντας να διακρίνουν διαφορετικές μορφές ερωτικής έκφρασης που συναντούν τριγύρω τους, τα παιδιά θα αναπτύξουν υγιείς πολύ πιο υγιείς στάσεις απέναντι στο σεξ και τις σχέσεις. Έχοντας ανοιχτές και ειλικρινείς συνομιλίες μαζί τους, θα τους δώσουμε την ευκαιρία να συζητήσουν τα συναισθήματά τους, να επικοινωνήσουν τις σεξουαλικές τους επιθυμίες και να είναι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι.
Τα παιδιά μας δεν αγνοούν το σεξ
Το πρόβλημα είναι πως η σωστή σεξουαλική αγωγή είναι απούσα. Γνωρίζουμε ότι ένα τεράστιο ποσοστό σχολείων δεν παρέχει επαρκή σεξουαλική εκπαίδευση. Σε κανένα στάδιο της εκπαίδευσης δεν τους διδάσκουμε τι σημαίνει συναίνεση, κάτι που είναι απόλυτα σημαντικό. Ξέρετε, τα παιδιά μας δεν αγνοούν το σεξ!
Ακούνε γι’ αυτό συνεχώς και τρέχουν τελικά στη Google για να βρουν απαντήσεις. Και δυστυχώς, κάθε φορά που αναζητάτε κάτι στη μηχανή αναζήτησης σχετικό με το σεξ, θα σας παραπέμψει σε μια σελίδα σαν το PornHub όπου θα βομβαρδιστείτε με εξευτελιστικό περιεχόμενο, και με σεξουαλικές πράξεις που δεν προωθούν τον αμοιβαίο σεβασμό και τη συναίνεση.
Από την άλλη, δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τα παιδιά να βρουν αυτούς τους ιστότοπους, οπότε αντί να κάνουμε πως δεν υπάρχουν, ας τα εκπαιδεύσουμε. Μιλώντας ανοιχτά για το πορνό, κάνουμε το θέμα λιγότερο “επαίσχυντο” και ανοίγει ένας διάλογος που μπορεί να οδηγήσει σε υγιή και ενεργή μάθηση!
Το γεγονός ότι έχω κόρες με έχει κάνει πιο ευαίσθητη στο ζήτημα της σεξουαλικής εκπαίδευσης. Γι’ αυτό ξεκίνησα το project “The Porn Conversation” μαζί με τον σύζυγό μου, Pablo. Εργαζόμαστε για να δημιουργήσουμε τα εργαλεία για τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς που θα τους κάνουν να ανοίξουν διαλόγους με τους εφήβους σχετικά με την πορνογραφία. Ακόμη, θα επαναφέρουμε τη μη κερδοσκοπική καμπάνια μας μέσα στο 2021 σε συνεργασία με τη κλινική σεξολόγο Avril Louise Clarke. Το site μας αυτό, περιέχει πρακτικούς και εύκολους οδηγούς που απευθύνονται στους γονείς για να τους βοηθήσουν να μιλήσουν με τα παιδιά τους για το ερωτικό περιεχόμενο που ενδέχεται να συναντήσουν online.
Στόχος είναι να μπορέσουν να τους πουν πως είναι φυσιολογικό να έχουν περιέργεια, αλλά ταυτόχρονα να αντιλαμβάνονται πως αυτό το είδος ερωτικής πράξης είναι μόνο μια περφόρμανς, και όχι αληθινό σεξ. Ότι πολλοί από τους ανθρώπους που μετέχουν σε αυτές τις παραγωγές δεν είναι η πλειοψηφία των σωμάτων και πως δεν πρέπει αν συμπεριφέρονται στα κορίτσια και στις γυναίκες με τον τρόπο που τους συμπεριφέρονται στα περισσότερα βίντεο των tube sites. Η νέα έκδοση του The Porn Conversation θα περιλαμβάνει ακόμη ένα φόρουμ για εφήβους όπου θα μπορούν ανώνυμα να μας απευθύνουν τις ερωτήσεις τους σχετικά με το σεξ, τη σεξουαλικότητα και εν γένει την εφηβεία”.
Αποδομώντας τα στερεότυπα
Τι λείπει από το κυρίαρχο πορνό και ποια είναι η δική σας φιλοσοφία πίσω από τη σκηνοθεσία; Τελικά ποια στερεότυπα πρέπει να σταματήσουν;
“Έχουμε συνηθίσει τις ταινίες ενηλίκων που γίνονται από τους άντρες, με κοντινά στα γεννητικά όργανα και η ερωτική πράξη είναι κάτι που γίνεται σε μια γυναίκα που τη δέχεται παθητικά. Στις ταινίες μου, θέλω να δείξω το ρεαλιστικό σεξ με μια κινηματογραφική ματιά. Θέλω να δείξω όλη την αίσθηση, τη χημεία που υπάρχει μεταξύ των συμμετεχόντων, το άγγιγμα των σωμάτων, και την εξέλιξη των συναισθημάτων τους κατά την πράξη. Συνηθίζω να αναπτύσσω ένα σενάριο και μου αρέσει να ρωτάω τον εαυτό μου: Τι προκαλεί την επιθυμία; Πώς γοητεύουν ο ένας τον άλλο και πώς διεγείρονται; Πιστεύω πως μια ερωτική ταινία με όμορφες εικόνες και καλό σενάριο, μπορεί να είναι πιο ερεθιστικό από την πλειοψηφία των δωρεάν ταινιών που θα βρει κανείς στα site, που οι περισσότερες έχουν ρατσιστικούς τίτλους και απηχούν μισογυνισμό.
Θέλω να φτιάχνω το πορνό που θα ήθελα να δουν οι κόρες μου
Όταν δουλεύουμε με την ομάδα μου, κάνουμε την ίδια δουλειά που θα γινόταν σε οποιαδήποτε άλλη ταινία. Δουλεύουμε την ιδέα, έχουμε art director, εργαζόμαστε σε ενδιαφέρουσες τοποθεσίες, επιλέγουμε με προσοχή τους ηθοποιούς, βρίσκουμε ποιος ταιριάζει για κάθε ρόλο. Προσέχω κάθε λεπτομέρεια. Θέλω να φτιάχνω το πορνό που θα εκτιμούσα σαν θεατής και θα ήθελα να δουν οι κόρες μου.
Θέλω να αποδομήσω την πορνογραφία που εστιάζει στην ανδρική απόλαυση και να εμβαθύνω στον ερωτισμό της ανθρώπινες σεξουαλικότητας που αναδύεται μέσα από τις σχέσεις. Δεν τυποποιώ τους πρωταγωνιστές βάσει ηλικίας, καταγωγής, φύλου, και όταν γυρίζουμε τις σκηνές, τους αφήνω να εκφραστούν σεξουαλικά με τρόπο που πραγματικά τους αρέσει. Θέλω οι ηθοποιοί να επικεντρώνονται ο ένας στον άλλο αντί να ποζάρουν για την κάμερα. Θέλω το σεξ να είναι ρεαλιστικό και οι ηθοποιοί να αντιπροσωπεύουν την ποικιλία των ανθρώπινων σωμάτων και των ανθρώπινων ταυτοτήτων.
Το πορνό μου αποσκοπώ στο να προσθέσει αξία στην πραγματική απόλαυση που αποκομίζει ο οποιοσδήποτε κατά τη διάρκεια του σεξ, και μέσα από αυτό να εμπνεύσω. Το γεγονός ότι είμαι μια γυναίκα πίσω από την κάμερα, δε σημαίνει φυσικά που γυρίζω μόνο ρομαντικές σκηνές με λουλούδια.
Προσπαθώ να “πιάσω” όλες τις διαφορετικές πλευρές της σεξουαλικότητας μέσα από μια κινηματογραφική σκοπιά, έτσι ώστε να διαφοροποιηθώ από τις κυρίαρχες απεικονίσεις. Πραγματικά πιστεύω πως όποιος δει τις ταινίες μου μπορεί να επωφεληθεί.
Τέλος, θέλω να σημειώσω πως μια κύρια διαφορά ανάμεσα στο δικό μου ανεξάρτητο πορνό και την κυρίαρχη παραγωγή, είναι πως προσωπικά δείχνω το πρόσωπό μου και το όνομά μου και μοιράζομαι τις αξίες μου δημοσίως – όλοι ξέρουν πώς γυρίζω τις ταινίες μου και γιατί. Το πορνό είναι για μένα πολιτική δήλωση. Το δικό μου είδος θέλει χρόνο. Αφορά κάθε μικρή απόφαση, κάθε μικρή λεπτομέρεια. Κάθε προσέγγιση είναι διαφορετική”.
Ποια είναι τα ιδεώδη που διέπουν τις παραγωγές σας;
“Η παραγωγή που βασίζεται στη δική μου φιλοσοφία προϋποθέτει τη συναίνεση και τον σεβασμό, και αυτό αφορά κάθε μέλος του συνεργείου μου. Διασφαλίζουμε πως παρέχουμε ένα ασφαλές περιβάλλον στο οποίο οι πρωταγωνιστές θα διερευνήσουν τον ερωτισμό τους με έναν άνετο τρόπο. Ενθαρρύνουμε τους πρωταγωνιστές μας να εκφράσουν όλα τους τα αισθήματα και τις σκέψεις και να σταματήσουν το γύρισμα αν αισθανθούν περίεργα.
Δημιουργώντας πορνό με αυτόν τον ηθικό τρόπο, σημαίνει πως όλοι μετέχουν το ίδιο στην παραγωγή, από τους performers μέχρι όσους εργάζονται στα γραφεία μας, όλοι τους έχουν τη σωστή μεταχείριση. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που οι ταινίες μου δεν είναι δωρεάν. Τα χρήματα είναι προαπαιτούμενο για να πληρωθούν οι πρωταγωνιστές, το προσωπικό της παραγωγής, οι συμμετέχοντες, όλοι με ισότιμο τρόπο, έτσι ώστε να εξασφαλίσουμε το σωστό περιβάλλον για όλες τις δουλειές μας. Έχω τη γνώμη πως πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι καταναλωτές περιεχομένου και να στηρίζουμε τους ανθρώπους που εργάζονται τίμια. Για παράδειγμα, πληρώνουμε το Netflix για τις σειρές του. Το Spotify για τη μουσική του. Ας πληρώσουμε και για το πορνό που θα μας διασκεδάσει πραγματικά”.
Αισθάνεστε πως το BDSM απεικονίζεται με λάθος τρόπο στη mainstream παραγωγή;
“Δυστυχώς, στη mainstream κουλτούρα, το BDSM είναι ένα στίγμα για όσους εμπλέκονται σε αυτό – οι άνθρωποι που απολαμβάνουν τις διαστροφές συνήθως χαρακτηρίζονται ως “ανώμαλοι”, ψυχικά άρρωστοι, ή ότι διέπονται από έλλειψη ηθικής.
Επίσης, οι κυρίαρχες ταινίες σαν το “50 Shades of Grey” ή τη σειρά “Normal People” συνήθως ευνοούν τις παρανοήσεις γύρω από αυτές τις πρακτικές και τις συνδέουν με ψυχικά τραύματα του παρελθόντος, αντί να τις παρουσιάζουν σαν μια συναινετική διαδικασία αμοιβαίου σεξουαλικού πειραματισμού και απελευθέρωσης.
Το BDSM δε σημαίνει τυφλή κυριαρχία έναντι του άλλου αγνοώντας τα όρια. Αντίθετα με το τι πιστεύουν οι περισσότεροι, οι αληθινές BDSM πρακτικές καθώς και άλλες μορφές “διαστροφών”, μπορούν να εκφραστούν μόνο αν οικοδομηθεί αμοιβαία εμπιστοσύνη, επικοινωνία, σεβασμός και φροντίδα. Αυτή η παρανόηση γύρω από το BDSM έχει κάνει πολλούς να με κατηγορήσουν ότι απεικονίζω τη βία και πως έτσι προδίδω τις αξίες που έχω εκφράσει γύρω από τις υγιείς σεξουαλικές πράξεις που καταγράφονται στα φιλμ μου. Κάτι τέτοιο έγινε μετά τη σειρά ταινιών “Safe Word” που κυκλοφόρησα πριν ένα χρόνο, οι οποίες αποσκοπούν στο να αλλάξουν τις προκαταλήψεις γύρω από το BDSM, ακολουθώντας τις φαντασιώσεις της πρωταγωνίστριας Christie (Mona Wales) μέσα από τη δική της οπτική για τον κόσμο.
BDSM σημαίνει εξερεύνηση της δύναμης, του ελέγχου και εντελώς διαφορετικών αισθήσεων μέσα από μια μεγάλη ποικιλία μεθόδων. Το παρεξηγούν όσοι δεν έχουν εμπειρία σε αυτό, αλλά πραγματικά μπορεί να είναι ένα πολύ καλό εργαλείο για να εξερευνήσουμε τη σεξουαλικότητά μας και το μυαλό μας. Παράλληλα, δεν πρέπει να συγχέεται με τα τραύματα του παρελθόντος. Στην ουσία, είναι μια καταβύθιση στον εαυτό, και αυτό που θέλουμε είναι να αναδείξουμε τη θετική διάσταση που το περιβάλλει”.
Εργασιακά δικαιώματα και σεξεργασία
Προσωπικά τι κάνετε για να αρθεί το στίγμα των σεξεργατριών και σεξεργατών; Τι κάνετε για τα δικαιώματά τους, που και στη χώρα μας είναι “θολωμένα”;
“Δυστυχώς, το δωρέαν πορνό έχει υποβαθμίσει το είδος και έχει συμβάλλει στο να καθιερωθεί η ιδέα πως οι εργαζόμενοι στον χώρο του σεξ δεν είναι πραγματικοί εργαζόμενοι και δεν τους αξίζουν τα ίδια δικαιώματα. Όχι μόνο δεν αντιμετωπίζονται ισότιμα στον εργασιακό χώρο, αλλά το στίγμα έχει γίνει πιο έντονο στις ΗΠΑ μέσα από μια σειρά νόμων και νομοσχεδίων. Ο νόμος FOSTA/SESTA έχει ταυτίσει τη σεξεργασία με το trafficking και έχει εξωθήσει πολλούς εργαζομένους στους δρόμους. Ακόμη, η λογοκρισία των social έχει εκτοπίσει πολλούς επαγγελματίες από το Tumblr, το Instagram, το Facebook, σε πολλές περιπτώσεις και από το Twitter, αποξενώνοντάς τους.
Χρειαζόμαστε νομικές αλλά και πολιτισμικές αλλαγές. Πρέπει να κάνουμε περισσότερα για την αποποινικοποίηση της σεξεργασίας και για την καθιέρωση εργασιακών δικαιωμάτων. Πρέπει να βρούμε συμμάχους από το κοινό μας και να δώσουμε μαζί αγώνα έτσι ώστε η σεξεργασία να μπει στη δημόσια συζήτηση που αφορά τις κακοποιήσεις.
Από τη δική τους μεριά τα media οφείλουν να γράφουν όχι μόνο για τις περιπτώσεις βιασμών στο Χόλιγουντ, αλλά και για τις ιστορίες που αφορούν τους εργαζόμενους στην ερωτική βιομηχανία και εν γένει στη σεξεργασία. Όχι μόνο για τον κίνδυνο που διατρέχουν αλλά και γιατί αυτοί οι άνθρωποι φοβούνται να μιλήσουν για να μην τιμωρηθούν. Υπάρχον ομοιότητες με τις ιστορίες του Χόλιγουντ, με τη διαφορά πως στη σεξεργασία δεν υπάρχει σύστημα υποδοχής των καταγγελιών.
Οι σεξεργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τη βία και στο διαδίκτυο
Το 2018 έφτιαξα ένα μικρό ντοκιμαντέρ που ονομαζόταν “In Conversation with Sex Workers” και το δημοσίευσα δωρεάν στο YouTube. Στα πέντε επεισόδια, οι Moth+Rust, Maria Riot και Dante Dionys μίλησαν για τις προσωπικές τους εμπειρίες, για το κοινωνικό στίγμα, για τις σχέσεις τους με πελάτες, για τη νομοθεσία και για ζητήματα φεμινισμού.
Ο λόγος που το έκανα ήταν για να απαντήσω στα νομοθετικά κενά που αφήνει το νομοσχέδιο FOSTA/SESTA.
Ο αμφιλεγόμενος Νόμος Καταπολέμησης του Online Sex Traficking καθιστά τα site υπεύθυνα για το τι κάνουν οι χρήστες στις πλατφόρμες τους. Στην ουσία μπέρδεψε το sex trafficking με τη σεξεργασία και έκανε πολλούς εργαζομένους να μπουν σε κίνδυνο. Τα ίδια τα site και τα κοινωνικά δίκτυα στράφηκαν εναντίον των σεξεργαζόμενων, τους απέκλεισαν, ή αναγκάστηκαν να κλείσουν.
Ανέβασα τα επεισόδια στο YouTube και αμέσως λογοκρίθηκαν και κατέβηκαν από την πλατφόρμα. Δεν υπήρχε γυμνό, σεξ, ή οποιαδήποτε πρόκληση. Απλώς σεξεργαζόμενοι που μιλούσαν για το επάγγελμά τους.
Προφανώς και γνώριζα πως δεν θα μπορούσα να δείξω σεξ στο YouTube, αλλά φαίνεται πως δεν μπορούμε να μιλήσουμε και για το σεξ και για την εργασία γύρω από αυτό.
Ξέρετε, οι σεξεργαζόμενοι δεν αντιμετωπίζουν τη βία μόνο στους δρόμους, αλλά και στο διαδίκτυο όπου κάθε μέρα δίνουν αγώνα επιβίωσης. Πρόσφατα έγιναν θύματα αποκλεισμού από το ίδιο το PornHub με τον αποκλεισμό των Mastercard & Visa.
Προσωπικά επέμεινα και ανέβασα ξανά τα βίντεό μου στο YouTube. Πρέπει να στηρίξουμε αυτούς τους ανθρώπους ακούγοντας τις μαρτυρίες τους, προσφέροντάς τους πλατφόρμες για να μιλήσουν, πληρώνοντάς τους για την εργασία τους και εξασφαλίζοντας τους πόρους για τους οργανισμούς που μάχονται για τα δικαιώματά τους”.
Εντέλει το πορνό μπορεί να παίξει κρίσιμο ρόλο στο κίνημα του MeToo;
“Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας για να μιλήσουμε για MeToo στο πορνό. Χρειαζόμαστε τα ΜΜΕ και την κοινωνία που θα αναμεταδώσει τις ιστορίες αυτών των ανθρώπων, καθώς και των ευάλωτων γυναικών, όχι μόνο για τους μεγάλους σταρ του κινηματογράφου. Πρέπει να πάρουμε την αποκλειστική προσοχή από τους διασήμους και να τη μεταφέρουμε στις χιλιάδες των γυναικών που αντιμετωπίζουν παρενοχλήσεις σε καθημερινό επίπεδο αλλά δεν έχουν τον τρόπο να κινηθούν νομικά ή να δημοσιεύσουν τα κείμενά τους. Ωστόσο, αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για τα γενναία θύματα που βγήκαν μπροστά και μίλησαν δημοσίως για όσα βίωσαν. Πλέον, είναι ώρα οι εταιρείες και οι κυβερνήσεις να κάνουν αυτά που τους αναλογούν, να δράσουν ριζικά και να κάνουν συστημικές αλλαγές για την αντιμετώπιση των παρενοχλήσεων ολιστικά”.
Πώς θα περιγράφατε τη διαδικασία των γυρισμάτων; Τι δεν βλέπουμε εμείς ως θεατές;
“Όταν φιλμάρουμε με το συνεργείο μου, κάνουμε ακριβώς την ίδια δουλειά που γίνεται και σε μια ανεξάρτητη παραγωγή. Από την ιδέα μέχρι τους διαλόγους, συνεργαζόμαστε με τον υπεύθυνο παραγωγής, βρίσκουμε τις κατάλληλες τοποθεσίας, διασφαλίζουμε την καλλιτεχνική διάσταση που θέλουμε.
Όταν έχουμε το σενάριο, ψάχνουμε μέσα από συνεχείς συνεντεύξεις για τους κατάλληλους για τους ρόλους, κανονίζουμε συναντήσεις μέσω Skype ή από κοντά, αν είναι εφικτό. Προαπαιτούμενο φυσικά είναι οι πρωταγωνιστές μας να είναι άνω των 18, να έχουν βιώσει ήδη σεξουαλικές εμπειρίες και να είναι θετικοί για το κάθε πρότζεκτ μας. Δεν καλώ τους πρωταγωνιστές στο στούντιο να έρθουν με τα καλύτερα εσώρουχά τους και τέλος.
Κανονίζουμε να γνωριστούν οι πρωταγωνιστές μεταξύ τους, αν δεν γνωρίζονται ήδη. Τους ρωτάμε αν χρειάζονται σεξουαλικά βοηθήματα, αν θέλουν τη χρήση προφυλακτικών και φυσικά προαπαιτούμενο είναι να έχουν αρνητικά τεστ για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και πλέον και για Covid-19, με το τελευταίο να ισχύει για όλο το προσωπικό μας.
Στα γυρίσματα υπάρχει πάντοτε ένας μάνατζερ που έχει ως αρμοδιότητά του να φροντίζει τους πρωταγωνιστές. Έχουμε υγιεινό φαγητό και νερό στα γυρίσματα, διασφαλίζουμε την κατάλληλη διαμονή και τις πτήσεις αν χρειάζονται. Όλα όσα περιλαμβάνονται στις σεξουαλικές πρακτικές πρέπει να είναι συμφωνημένα, αποτελούν αποτέλεσμα διαλόγου και η συναίνεση διατυπώνεται με τρόπο ρητό. Δεσμευόμαστε επίσης πως δεν θα υπάρξουν αλλαγές της τελευταίας στιγμής, ή ότι οι ηθοποιοί μας θα εξαναγκαστούν σε κάτι με το οποίο δεν έχουν συμφωνήσει. Πριν αρχίσουμε να γυρίζουμε, τους ρωτάω μια τελευταία φορά αν είναι εντάξει, αν αισθάνονται έτοιμοι, και στη συνέχεια τους αφήνω να κινηθούν ελεύθερα χωρίς να παρεμβαίνω”.
Τέλος, ποια θα λέγατε πως είναι τα μυστικά με τα οποία κάνετε τους πρωταγωνιστές να συμπεριφέρονται με τόσο αυθόρμητο τρόπο;
“Οι πρωταγωνιστές που επιλέγω είναι 100% “ζεστοί” με την ταινία και τον ρόλο. Όπως σας είπα πριν το γύρισμα τους μιλάω διαρκώς και τους αφήνω ελευθερία κινήσεων. Τους σέβομαι ως σεξεργαζόμενους και ως επαγγελματίες, δεν τους βλέπω σαν μηχανές του σεξ.
Με τις ταινίες μου, θέλω να αναδείξω τη συγκατάθεση, την ειλικρίνεια και τον σεβασμό ως προς τις επιθυμίες και επιδοκιμάζω τις ισότιμες σχέσεις. Η δουλειά μου είναι μια γιορτή του ασφαλούς σεξ και τάσσομαι κατά του μισογυνισμού, και κατά του ρατσιστικού ή ομοφοβικού σεξ.
Δεν παρουσιάζω τα σεξουαλικά επαγγέλματα ως κάτι το ταπεινωτικό, ούτε ανάγω την ποικιλομορφία των σωμάτων σε φετίχ όπως συμβαίνει στην πλειοψηφία του mainstream πορνό σχετικά με τους τρανς, τους non-binary και όλους τους σωματότυπους εκείνους που δεν θεωρούνται αρκετά “αθλητικοί”.
Η γνώμη μου είναι πως η συναίνεση θα έπρεπε να προβάλλεται ως βασική προϋπόθεση σε οποιαδήποτε παραγωγή κυκλοφορεί δημοσίως, και οτιδήποτε σχετίζεται με κακοποίηση, βιασμούς ή παιδοφιλία, θα έπρεπε να αποδοκιμάζεται”.