Η SHARON KOVACS ΣΤΟ NEWS 24/7: “ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑ Ο,ΤΙ ΓΝΩΡΙΖΑ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ”
Η Sharon Kovacs μιλά στο Magazine με αφορμή τον νέο της δίσκο, αλλά και το τραγούδι της με τον μάστερ των Rammstein.
Η φωνή και η ερμηνεία της στο “My love” είναι αυτό που λέμε “δεν υπάρχει”. Πρώτη φορά είδαμε την Sharon Kovacs στη σκηνή του Rockwave 2015 ως supporting act στον Robbie Williams. Πιο συγκεκριμένα, αρχικά, την ακούσαμε από μακριά, όταν αργοπορημένοι από την απίστευτη κίνηση στη Μαλακάσα, μας βρήκε η έναρξη να κρυφοκοιτάμε από τις φυλλωσιές της μάντρας του Terravibe.
Η Kovacs έχει το σπάνιο χάρισμα μιας φωνής με “brand name”. Δηλαδή μιας φωνής που αν την έχεις ακούσει μία φορά, αμέσως την ξεχωρίζεις ανάμεσα σε τόσες άλλες, κυρίως στο ραδιόφωνο όπου πριν από οκτώ χρόνια παιζόταν περίπου κάθε δύο δευτερόλεπτα. Ωστόσο, το πώς διαχειρίζεται κάποιος το χάρισμα της φωνής, αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
Κάποιοι ήθελαν να την αποκαλούν νέα Amy Winehouse (εντάξει κόψτε κάτι!), έναν παραλληλισμό που εκείνη ποτέ δεν αποδέχτηκε ούτε και εκμεταλλεύεται εμπορικά. Γεννήθηκε στο Αϊντχόφεν, οι γονείς της ποτέ δεν πίστεψαν σε εκείνη και μεγάλωσε θαυμάζοντας γυναίκες τραγουδίστριες με προσωπικότητα, που “έζησαν έντονα τη ζωή τους”, όπως η Billie Holiday, η Etta James, η Ella Fitzgerald και η Nina Simone, αλλά και η Tina Turner και η Janis Joplin.
Έπρεπε να ψάξω βαθιά να βρω την ευτυχία μου. Το χρυσωρυχείο μου, δεν έχει χρυσό ή χρήματα, αλλά την προσωπική μου ευτυχία. Έχω ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μου, αλλά κάτι έχει αρχίσει να γιατρεύεται μέσα μου…
Άλλο ένα στοιχείο που έκανε την Kovacs να ξεχωρίζει – εκτός από τη φωνή – ήταν η σχεδόν παγανιστική εμφάνισή της στη σκηνή. Κάλυπτε το ξυρισμένο κεφάλι της με μια γούνινη κουκούλα και δημιουργούσε μία εικόνα που παρέπεμπε σε λύκαινα.
Sharon Kovacs – Η “κυρία των λύκων” και η πορεία προς στο τρίτο άλμπουμ
Στην Ελλάδα την γνωρίσαμε ως “η Κυρία των Λύκων” ένας χαρακτηρισμός που παγιώθηκε μετά από το ντοκιμαντέρ “The Wolf Lady” του Daan Willekens. Εκεί ο φακός την ακολουθεί στην ηχογράφηση του πρώτου της δίσκου “Shades Of Black”, υπό τις οδηγίες του βετεράνου μουσικού παραγωγού Oscar Holleman (Within Temptation, After Forever).
Η 20χρονη τότε Kovacs επικοινωνεί με τον μεγαλοπαραγωγό μέσω Facebook και εκείνος ενθουσιάζεται με τη φωνή της (αυτός την αποκαλεί νέα Amy Winehouse). Στο ντοκιμαντέρ σκιαγραφείται η θυελλώδης συνεργασία τους από την Κούβα στο Λονδίνο, καθώς η Kovacs τα βρίσκει πολύ σκούρα με τον περίπου 30 χρόνια μεγαλύτερό της γνώστη της βιομηχανίας της μουσικής, που την πιέζει να ξεπεράσει τους δαίμονες και τις εξαρτήσεις της.
Και κάπου εκεί μετά την παγκόσμια επιτυχία του πρώτου της δίσκου (2015), που την έφερε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, χάνουμε κάπως τα ίχνη της. Το 2018 κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ “Cheap Smell” που δεν ακούστηκε το ίδιο δυνατά, εξάλλου ο Holleman και η ομάδα του την έχουν ήδη “εγκαταλείψει”. Μένει λίγο στα κρύα του λουτρού, αλλά επανέρχεται…
Τελικά, πριν από λίγες εβδομάδες, στις αρχές του 2023 η Kovacs κυκλοφόρησε το τρίτο της άλμπουμ “Child of Sin” με μία συνεργασία έκπληξη. Στο ομώνυμο κομμάτι ακούμε τη φωνή του frontman των Rammstein, Till Lindemann, και μάλιστα τραγουδάει μαζί της στα αγγλικά κάτι όχι και τόσο συχνό για τον διάσημο Γερμανό τραγουδιστή και μουσικό.
Στο πλαίσιο της προώθησης του άλμπουμ η 32χρονη Kovacs απάντησε σε ερωτήσεις μας για τα χρόνια που πέρασαν από το “My Love” και το “Diggin’” μέχρι να φτάσουμε σήμερα στα νέα της τραγούδια.
Άγρια αγάπη, χειριστικές σχέσεις, ματαιωμένοι έρωτες και εξαρτήσεις, που ακολουθούν το συναισθηματικό ταξίδι της Sharon τα τελευταία χρόνια.
Η “νέα” Kovacs έχει πετάξει τη γούνινη κεφαλή του λύκου και έχει επιμεληθεί μόνη της τη μουσική, τα video clip, τα ρούχα, το make-up και το εξώφυλλο του δίσκου. Πλέον παίρνει τον έλεγχο της ζωής της στα χέρια της.
“Με το ντεμπούτο μου, ίσα που μπόρεσα να νιώσω απελευθερωμένη. Με το 2ο άλμπουμ, κάποιες λεπτομέρειες είχαν χαθεί. Τώρα όλα είναι τέλεια από το ξεκίνημα. Η υπερανάλυση οδηγεί στο χάσιμο της προσωπικής σύνδεσης και του αντίκτυπου ενός τραγουδιού” λέει η Kovacs που φαίνεται πιο ώριμη αν και το άλμπουμ κινείται σε γνώριμες μελωδίες που μας θυμίζουν τα πρώτα της βήματα.
Πώς περιγράφεις τον εαυτό σου σαν καλλιτέχνιδα;
Προσπαθώ να παραμένω δημιουργική και να διατηρώ την ιδιαιτερότητά μου, ενώ εκφράζω αυτά ακριβώς που επιθυμώ μέσα από τη μουσική μου. Η ερμηνεία μου είναι πολλές φορές “σκοτεινή” αλλά πάντα με έναν αυτοβιογραφικό τρόπο. Τα τραγούδια μου είναι περισσότερο για τη ζωή μου και τις εμπειρίες μου και πειραματίζομαι με πολλούς και διαφορετικούς ήχους και “γεύσεις” από διαφορετικά μέρη του κόσμου.
Ποιες είναι οι ιδέες που θέλεις να περάσεις μέσα από τη μουσική και τους στίχους σου;
Τα “πάνω” και τα “κάτω” μου, τα καλά και τα άσχημα. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να μη μοιράζεσαι μόνο τα καλά πράγματα μέσα από τη μουσική σου. Με το να μοιράζεσαι τα άσχημα, τα δυσάρεστα, τα “σκοτεινά” ουσιαστικά γίνεσαι παράδειγμα … ίσως και προς αποφυγή για κάποιους. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος.
Είναι αλήθεια ότι όταν ξεκίνησες υπήρξαν πολλοί – ακόμα και οι γονείς και οι καθηγητές σου – που σου έλεγαν αρνητικά πράγματα για τη φωνή σου; Σκέφτηκες κάποια στιγμή να τα παρατήσεις;
Πιστεύω ότι δεν ήξεραν πώς να με ‘χειριστούν’, ούτε καταλάβαιναν τι να κάνουν με τη φωνή μου. Για μένα είναι δύσκολο να τραγουδήσω ψηλές νότες. Μπορώ να το κάνω, αλλά με τον δικό μου τρόπο.
Η σχολή μου [Rock City Institute στο Αϊντχόφεν], είχε πολλή θεωρητική εκπαίδευση πάνω στο πώς να χρησιμοποιείς τις φωνητικές σου χορδές. Υπάρχουν συγκεκριμένες τεχνικές και εγώ δεν τα πήγαινα καλά με τα “πρέπει”. Απλώς γνώριζα διαισθητικά ότι αν είχα τη βεβαιότητα ότι κάτι μπορώ να κάνω, το σώμα μου έβρισκε τη δική του τεχνική. Και αυτό αποτελούσε πρόβλημα. Ήμουν ένας επαναστατικός, αντιδραστικός χαρακτήρας και ακόμα είμαι κάποιες φορές.
Κάθε άλμπουμ διηγείται μία ιστορία. Ποια είναι αυτή που θέλεις να διηγηθείς μέσα από τα τραγούδια που ερμηνεύεις στο “Child of sin”.
Πιστεύω ότι το άλμπουμ εμπεριέχει την ιστορία των τελευταίων πέντε χρόνων της δημιουργικής πορείας μου. Θέλω να μοιραστώ συναισθήματα τα οποία ίσως νιώθουν και πολλοί άνθρωποι εκεί έξω. Θέλω να συνδεθούν με αυτά, να συνδεθούν με τις ιστορίες που διηγούνται τα τραγούδια μου και έτσι να νιώσω κι εγώ ότι οι δυσκολίες και τα αδιέξοδα που βίωσα είχαν μια… χρησιμότητα!
Στο τραγούδι “Child of sin” συμμετέχει ο Till Lindemann των Rammstein και μάλιστα τραγουδάει στα αγγλικά. Πώς προέκυψε η συνεργασία. Έχεις μιλήσει σε συνεντεύξεις σου για την ταραχώδη σχέση με τον πατέρα σου. Είναι αυτοβιογραφικό το τραγούδι;
Η δουλειά με τον Till (Rammstein), ήταν μία διαδικασία μαθητείας για μένα. Η συνεργασία μας προέκυψε μετά από τη διαμεσολάβηση ενός φίλου του. Ακούω τη μουσική του, τον θαυμάζω και φυσικά παρακολουθώ την πορεία των Rammstein και έχω… ενοράσεις με τα κομμάτια τους. Η φωνή του στο “Child of sin” (“Παιδί της αμαρτίας”) δεν έχει καμία σχέση με τον πατέρα μου, αλλά σχετίζεται με ένα επίπεδο “σκοτεινό” και “διαταραγμένο”.
Δεν ξέρω πώς μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα, αλλά ακούγοντάς τον νιώθω ένα σύμπαν να ανοίγεται στο μυαλό μου. Ένας σκοτεινός χώρος αναδύεται μέσα από τη μουσική του τραγουδιού. Δεν ήθελα να το κάνω μόνη μου. Σαν τραγούδι ήταν ήδη πολύ προσωπικό και έντονα συναισθηματικό. Είμαι σίγουρη, πάντως, ότι ο Till είναι ένας άγγελος!
Ποιο είναι το αγαπημένο σου κομμάτι από το άλμπουμ και ποια η ιστορία πίσω από τη δημιουργία του;
Αγαπώ όλα τα τραγούδια γιατί έχουν το καθένα μια ιδιαιτερότητα. Είναι δύσκολη αυτή η ερώτηση για μένα, αλλά ας διαλέξω ένα πχ το “High Tide”. Με εκφράζει αυτό το τραγούδι γιατί κλείνει μέσα του ένα συναίσθημα που είχα πολύ έντονα αυτά τα πέντε χρόνια, που προσπαθούσα να κάνω κάτι καινούργιο και ολο-δικό μου.
Κατέστρεψα ό,τι γνώριζα, τα άφησα όλα πίσω μου και άρχισα από την αρχή. Και αυτή η αίσθηση είναι κάπως σαν τα κύματα που χτυπούν στην άμμο και την “ξεπλένουν” σβήνοντας τα προηγούμενα “σημάδια” και αφήνοντάς την σαν άγραφο χαρτί. Τα κύματα που έρχονται και καταστρέφουν τα κάστρα που έχεις χτίσει στην άμμο. Πέρασα ένα δύσκολο διάστημα, αλλά πριν από έναν χρόνο κάποια στιγμή ένιωσα ότι επανήλθα και ότι όλα θα βρουν τη θέση τους. Θα χτίσω ένα άλλο κάστρο … το οποίο όμως πάλι θα γκρεμιστεί. Και έτσι πρέπει να γίνει.
Τι παίζει με την κουκούλα-κεφαλή λύκου που φορούσες κάποτε στη σκηνή; Είχες εμμονή; Παραπέμπει στο “μοναχικός λύκος”;
Μπορώ να αλυχτώ σαν λύκος αυτό είναι σίγουρο! Το υιοθέτησα στην αρχή της καριέρας μου και ήταν απλά ένας τρόπος να συστηθώ στον κόσμο. Ταίριαζε μάλλον πολύ ωραία στο κεφάλι μου εκείνη την εποχή. Την έχω ακόμα στην ντουλάπα μου εκείνη τη γούνα-κεφαλή λύκου, αλλά δεν τη φοράω πλέον. Αν σου λέει κάτι αυτό, πάντως, έχω ονομάσει την εταιρεία μου Wolf (λύκος) Recordings.
Το 2015 σε είδαμε στη Μαλακάσα να “ζεσταίνεις” τον κόσμο πριν από τον Robbie Williams. Τι θυμάσαι από εκείνη τη βραδιά και τι αίσθηση σου άφησε το ελληνικό κοινό;
Θυμάμαι πολλά πράγματα από εκείνη την εμφάνιση, ήταν καταπληκτικά και είχε πάρα πολύ κόσμο. Όταν είδα όλο αυτό το πλήθος είπα ‘θεέ μου τι θα κάνω με τόσο πολύ κόσμο’ γιατί ήταν από τις πρώτες φορές που τραγουδούσα μπροστά σε τέτοιο κοινό. Πέρασα τέλεια, μου άρεσε πάρα πολύ. Και τώρα με αυτό το άλμπουμ ελπίζω να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο και ανυπομονώ να σας τραγουδήσω τα νέα τραγούδια μου. Και θα έρθω οπωσδήποτε στην Ελλάδα φέτος.
Γιατί αποφάσισες να κυκλοφορήσεις τον τρίτο δίσκο σου κάνοντας την παραγωγή με δική σου εταιρεία; Νιώθεις να παίρνεις πίσω τον έλεγχο;
Το άλμπουμ είναι τόσο προσωπικό που δεν ήθελα πολλοί ενδιάμεσοι να επηρεάσουν το αποτέλεσμα, παίρνοντας διάφορες αποφάσεις που δεν με εκφράζουν. Φτιάχνοντας το δεύτερο άλμπουμ μου ανακάλυψα με τον δύσκολο τρόπο ότι άρχισα να χάνω το όραμα που είχα αρχικά για τη μουσική και τον εαυτό μου. Ήθελα σε αυτό το άλμπουμ τα πράγματα να είναι διαφορετικά.
Είμαι ένα δύσκολο άτομο στη συνεργασία και τελικά έχω καταλάβει ότι μόνον εγώ είμαι το καλύτερο ‘αφεντικό’ του εαυτού μου.
