MAESTRO: ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΞ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΣΤΟ ΕΒΔΟΜΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Με νέο επεισόδιο επέστρεψε το “Maestro” στο MEGA το βράδυ της Πέμπτης (01/12) και η αγωνία κορυφώνεται καθώς η σειρά φτάνει σιγά – σιγά προς το τέλος της, με το μυστήριο της δολοφονίας του Χαράλαμπου να παραμένει – προς το παρόν – άλυτο. Μετά από το σουρεαλιστικό έκτο επεισόδιο της περασμένης εβδομάδας, το οποίο αποτέλεσε μια σημαντική παρένθεση στην πλοκή, οι τηλεθεατές επανέρχονται στους Παξούς και η ιστορία συνεχίζεται από εκεί που την είχαμε αφήσει.

Maestro: Τι είδαμε στο έβδομο επεισόδιο με τίτλο “Ένας απαίδευτος… βουλιάζει”

Στο έβδομο επεισόδιο, ο Χαράλαμπος (Γιάννης Τσορτέκης) είναι ο ήρωας που λειτουργεί ως αφηγητής, κάτι που περιμέναμε με μεγάλη ανυπομονησία να δούμε, καθώς αποτελεί τον πιο σκληρό χαρακτήρα της σειράς, έναν στυγνό κακοποιητή που προκαλεί αβίαστα την αντιπάθειά μας – για να μην πούμε το μίσος μας. Είναι ένας άνθρωπος απαίδευτος, ρατσιστής, ομοφοβικός, σεξιστής, αλκοολικός και βίαιος, ένας “τύραννος” που ελέγχει την Μαρία (Μαρία Καβογιάννη) και τον Σπύρο (Γιώργος Μπένος), ασκώντας εις βάρος τους σωματική βία. Αξέχαστη, άλλωστε, μένει η συγκλονιστική σκηνή του ξυλοδαρμού τους από τον Χαράλαμπο στο δεύτερο επεισόδιο, μια σκηνή που όσο κι αν θέλουμε, δεν μπορούμε να βγάλουμε από το μυαλό μας.

Μέσα από την αφήγηση του Χαράλαμπου γίνεται μία αναδρομή στο παρελθόν του και, συγκεκριμένα, στα παιδικά του χρόνια, τα οποία ήταν τραυματικά. Ο πατέρας του ήταν ένας σκληρός και κακοποιητικός άνθρωπος, που τον μεγάλωσε με βρισιές, ξυλοδαρμούς και βάναυσες τιμωρίες. Δύο είναι οι πιο χαρακτηριστικές σκηνές, στις οποίες απεικονίζεται η κακοποίηση που βίωσε ο μικρός Χαράλαμπος: η μία όταν ο πατέρας του τον δένει με σκοινί σε ένα δέντρο και τον παρατάει και η δεύτερη όταν τον χτυπάει με τα σχολικά του βιβλία και εκείνος σκίζει και καίει τις σελίδες τους μία – μία στο τζάκι.

“Ένα πράγμα έχουμε εμείς οι άντρες και αυτό είναι το πουλί μας. Μ’ αυτό δείχνουμε τη δύναμη και την ικανότητά μας. Οι γυναίκες μόνο αυτό θέλουν από σένα”. Κάπως έτσι μεγάλωσε ο Χαράλαμπος, με το “δόγμα” πως με σεξ και βία μπορούν να επιβληθούν. Γι’ αυτό και λίγα χρόνια αργότερα, επαναλαμβάνει ο ίδιος στον γιο του: “Πού την έχουμε τη δύναμη οι άντρες, ρε; Στη μπουνιά μας και στο πουλί μας. Έτσι είναι φτιαγμένος όλος ο κόσμος και μόνο έτσι πας μπροστά”.

Ο ίδιος δεν έχει νιώσει ποτέ την τρυφερότητα και την αγάπη, παρά μόνο από τη μητέρα του, η οποία τον εγκαταλείπει όταν είναι μικρό παιδί. Αυτό αποτελεί σημαντικό στοιχείο για το πώς έχει εξελιχθεί η συμπεριφορά του απέναντι στις γυναίκες, για το μίσος, την υποτίμηση και την περιφρόνηση που “τρέφει” απέναντί τους. Κι ας αφηγείται πως από τη μητέρα του έμαθε πώς να τις αγαπά και να τις σέβεται. Πρόκειται για μια άκρως ειρωνική σκηνή, αφού τα λόγια του έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις πράξεις του.

Παράλληλα, κατά τη διάρκεια της αφήγησής του βλέπουμε τον θάνατο του πατέρα του, τον οποίον, στην ουσία, άφησε να πνιγεί στη θάλασσα, αφού δεν τον έσωσε όταν έπεσε από την βάρκα. Το ίδιο τέλος θα έχει και ο Χαράλαμπος, ο οποίος δολοφονείται και έπειτα το πτώμα του πετιέται στο νερό. “Η τελευταία μου μέρα. Σε λίγο θα βουλιάξω. Όπως κι εκείνος. Άραγε να ήξερε ότι είναι η τελευταία του μέρα;” μονολογεί. Κι αυτό το στοιχείο, της γνώσης του μελλοντικού θανάτου του, αποτελεί έχει αρκετό ενδιαφέρον στην αφήγησή του. Γιατί, ενώ διαθέτει αυτογνωσία σε αυτό το κομμάτι, δεν φαίνεται να διαθέτει σε κανένα άλλο σημείο της ιστορίας του.

Ακόμη στο σημείο που ακούει το “Το βάλς των χαμένων ονείρων” και για λίγο “μαλακώνει”, την αμέσως επόμενη στιγμή φτύνει και φεύγει. Γιατί του φέρνει στο μυαλό άσχημες παιδικές αναμνήσεις. Ο Χαράλαμπος πασχίζει για να μην υπάρξει ευάλωτος, επειδή του μάθανε πως είναι αδυναμία. Η ύπαρξή του είναι οικοδομημένη πάνω σε όλα τα πατριαρχικά στερεότυπα.

Αλλάζει ο άνθρωπος;

Το κακοποιητικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε ο Χαράλαμπος διαιωνίζεται, αφού από θύμα γίνεται ο ίδιος θύτης, επαναλαμβάνοντας το μοτίβο της βίας. Χωρίς να αντιλαμβάνεται και να επεξεργάζεται τα τραύματά του, και θεωρώντας πως η συμπεριφορά του πατέρα του προς τον ίδιο τον έκανε έναν σκληρό άντρα, αναπαράγει – συνειδητά και ασυνείδητα – όσα βίωσε ο ίδιος στην σύζυγο και τον γιο του. Μάλιστα, σε κάποιο σημείο το παραδέχεται στον Σπύρο, σχεδόν με περηφάνια: “Ο πατέρας μου ήταν δύσκολος άνθρωπος. Αλλά όσο δύσκολος και να ήταν, με έμαθε πώς να είμαι άντρας, πώς να στέκομαι στα πόδια μου μόνος μου. Σ’ αυτόν τα χρωστάω όλα“. “Όταν μεγαλώσεις θα με ευγνωμονείς που δεν σ’ άφησα να γίνεις πούστης”, καταλήγει ο Χαράλαμπος, απευθυνόμενος στον γιο του.

“Προσπαθώ πραγματικά να μπορέσω κάπως, κάπου, κάτι να συγχωρήσω από αυτόν τον άνθρωπο. Δυστυχώς, και τώρα δεν βρίσκω κάτι. Είναι ένας άνθρωπος έξτρα κακοποιημένος από τα γεννοφάσκια του, ο οποίος τυφλά αναπαράγει όλη αυτή τη βία που έχει υποστεί στην παιδική του ηλικία, σε όλα τα επίπεδα. Αυτό που κατάλαβα και προσπαθώ να συγχωρέσω, είναι ότι αναπαράγει τη βία εμμονικά, για να μπορέσει να λυτρωθεί, ίσως. Μόνο που αυτό έχει το αποτέλεσμα που έχουμε δει μέχρι στιγμής: την κακοποίηση προς την γυναίκα του, την άθλια και απαράδεκτη συμπεριφορά, την τυφλή βία απέναντι στο παιδί”, λέει ο Γιάννης Τσορτέκης, ο ηθοποιός που υποδύεται τον Χαράλαμπο, στο podcast του “Maestro”.

Ο Χαράλαμπος μεταμορφώνεται στο κτήνος που υπήρξε ο πατέρας του και η ιστορία επαναλαμβάνεται. Στον τηλεθεατή είναι απολύτως προφανής ο κύκλος της βίας στην περίπτωση του Χαράλαμπου. Ωστόσο, ο ίδιος ο ήρωας θεωρεί πως κάνει το σωστό – ή μάλλον δεν θεωρεί πως κάνει κάτι λάθος ή κάτι κακό – και αυτό είναι το πιο τραγικό από όλα. Στις μέρες μας, δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί Χαράλαμποι που ασπάζονται την ίδια άποψη. Είναι η κλασική φράση που ακούμε πολύ συχνά “και εμάς μας χτυπούσαν μικρούς, τι πάθαμε;”.

Στο έβδομο επεισόδιο, ο Χαράλαμπος ρωτάει την Χάρι (Χαρούλα Αλεξίου) αν αλλάζει ο άνθρωπος και του απαντά πως “αλλάζει, αν το θέλει”. Κάθε φορά, όμως, που ο τηλεθεατής έχει την ελπίδα πως θα κάνει μια προσπάθεια να γίνει καλύτερος, εκείνος πετάει στα σκουπίδια την κάθε ευκαιρία που του δίνεται, για παράδειγμα καίει τα βιβλία που του έδωσε για να διαβάσει. Απαίδευτος και όχι αμόρφωτος, γιατί τα πτυχία δεν έχουν καμία σχέση με την ψυχή και την ενσυναίσθηση. Απορρίπτει κάθε ενδεχόμενο του να γίνει καλύτερος άνθρωπος, χωρίς καν να προσπαθήσει.

Το τραυματικό παρελθόν του Χαράλαμπου και το κακοποιητικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε, η αγάπη που ποτέ δεν έλαβε και η βία που υπέστη στα παιδικά του χρόνια από τον πατέρα του, εξηγούν σίγουρα σε μεγάλο βαθμό το πώς κατέληξε. Το οικογενειακό περιβάλλον παίζει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και οι γονείς αποτελούν τα πρώτα και τα πιο ισχυρά πρότυπα ενός παιδιού, γι’ αυτό και θα πρέπει να έχουν επίγνωση της ευθύνης τους. Παρόλα αυτά, είναι επικίνδυνο να δικαιολογήσουμε τη συμπεριφορά του, καθώς από ένα σημείο και μετά, είναι θέμα επιλογής του αν κάποιος θα τα αναπαράγει ή αν θα “σπάσει” την αλυσίδα, να “σπάσει” τον κύκλο της βίας, και θα προσπαθήσει να μην δώσει τον πόνο που βίωσε ο ίδιος, αλλά να προσφέρει την αγάπη, την κατανόηση και την τρυφερότητα που του έλειψε. Αυτή είναι η πραγματική λύτρωση, η αληθινή εξιλέωση.

Πολλοί άνθρωποι κουβαλάνε παιδικά τραύματα, το πώς θα τα διαχειριστούν μετέπειτα, δεν επηρεάζει μόνο τη δική τους ζωή, αλλά και των γύρω τους.

Η πολυαναμενόμενη ερωτική σκηνή

Ένα από τα πολύ σημαντικά στοιχεία του έβδομου επεισοδίου, είναι η σκηνή σεξ του Ορέστη (Χριστόφορος Παπακαλιάτης) και της Κλέλιας (Κλέλια Ανδριολάτου), καθώς είναι η πρώτη που συμβαίνει στα αλήθεια – και όχι στη φαντασία του πρωταγωνιστή, όπως είχαμε δει στο τρίτο επεισόδιο. Πολλοί είναι εκείνοι που αναφώνησαν πως “και πολύ άργησε”, αφού την περίμεναν νωρίτερα. Πρόκειται για μια κλασική “παπακαλιατική” ερωτική σκηνή, που εκτυλίσσεται μέσα στο αυτοκίνητο, με τη θερμοκρασία να ανεβαίνει. Οι δύο ήρωες έρχονται αντιμέτωποι πια με τα συναισθήματά τους και δύσκολα μπορούν να συγκρατήσουν την ερωτική έλξη που τους “καίει”, αψηφώντας τους κινδύνους.

Τους κινδύνους, όμως, αφηψά άλλο ένα ζευγάρι της σειράς, ο Σπύρος (Γιώργος Μπένος) και ο Αντώνης (Ορέστης Χαλκιάς), οι οποίοι ταξιδεύουν μαζί στην Αθήνα για λίγες μέρες, ώστε να περάσουν για πρώτη φορά χρόνο οι δυο τους μακριά από το νησί. Η Μαρία “κάνει πλάτες” στον γιο της, μόνο που ο Χαράλαμπος το ανακαλύπτει, αφού τους ακολουθεί μέχρι εκεί και στη συνέχεια τους “σέρνει” με το ζόρι στους Παξούς. Ακόμη κι εδώ, πάντως, βλέπουμε πως ο Χαράλαμπος δεν μπορεί – ή μάλλον δεν θέλει – να αλλάξει, αφού υπόσχεται στη σύζυγό τους πως “δεν θα σηκώσει χέρι” όπως την προηγούμενη φορά, αλλά λίγο αργότερα την βλέπουμε με χτυπημένο πρόσωπο.

Μεγαλώνει το team της βάρκας

Αποτελεί, άραγε, το περιστατικό αυτό, ένα από τα τελευταία “λιθαράκια” που μπαίνουν στον δρόμο προς τον φόνο του Χαράλαμπου; Όπως συμβαίνει προς το τέλος κάθε επεισοδίου του “Maestro”, παρουσιάζεται ένα κομμάτι από τη συνέχεια της σκηνής με το πτώμα του. Και ενώ στο προηγούμενο επεισόδιο είχε προστεθεί στο “κάδρο” των εμπλεκόμενων προσώπων και η Αλεξάνδρα, στο έβδομο βλέπουμε πως και ο Σπύρος διαδραματίζει τον δικό του ρόλο στο έγκλημα. Μάλιστα, είναι εκείνος που φέρνει το πτώμα του πατέρα του στην πόρτα του Ορέστη και που οδηγεί την βάρκα, με την οποία το κουβαλούν, για να το πετάξουν μεσοπέλεγα.

Το “Maestro” προβάλλεται κάθε Πέμπτη στις 22:40 στο MEGA