Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΣΙΡΑΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑ

Να μας εκπλήξει βάλθηκε τον φετινό χειμώνα ο Γιάννης Κότσιρας και ανεβαίνει στο θεατρικό σανίδι, όχι μόνο σαν τραγουδιστής, αλλά και σαν ηθοποιός.

Ο λόγος για τη μουσικοθεατρική παράσταση “Κατάστρωμα Α” που είναι στηριγμένη σε κείμενα του Οδυσσέα Ιωάννου και ανεβαίνει από τις 28 Νοεμβρίου στο Θέατρο Ακροπόλ, υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια του Γιώργου Κουτλή.

Η παράσταση αυτή έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς ο σκελετός της είναι δομημένος πάνω στον ίδιο τον Γιάννη Κότσιρα. Πιο συγκεκριμένα, μέσα από την ιστορία ενός άντρα και μιας γυναίκας που γνωρίζονται τυχαία στο κατάστρωμα ενός πλοίου της γραμμής, ξεδιπλώνεται η μουσική πορεία του Γιάννη Κότσιρα, με τραγούδια από το προσωπικό του ρεπερτόριο, καθώς και τραγούδια από τη σπουδαία κληρονομιά των μεγάλων μας δημιουργών. Μια ιστορία για την ελπίδα, πως στο τέλος κάθε ταξιδιού υπάρχει πάντα κάποιο λιμάνι να μας περιμένει.

Εμείς μιλήσαμε με τον Γιάννη Κότσιρα στην προσπάθεια μας να “αποκρυπτογραφήσουμε” τη μουσική αυτή παράσταση. Και βέβαια η συζήτηση έφτασε και στο σήμερα…

Καταρχάς πώς αισθάνεστε που συμμετέχετε σε μία παράσταση μουσικοθεατρική; Πώς είναι η συνεργασία σας με τον Γιώργο Κουτλή; Σας δυσκόλεψε κάποια οδηγία του;

Νιώθω μεγάλη χαρά για όλο αυτό που πρόκειται να συμβεί. Αν και ξεκίνησε από μια δική μου ιδέα, η συνεργασία με τόσο σημαντικούς ανθρώπους του θεάτρου, δεν παύει να είναι ένα άγνωστο τοπίο για εμένα και μία πρόκληση. Η συνεργασία μου με τον Γιώργο Κουτλή είναι εξαιρετική. Είναι ένας πολύ ευφυής άνθρωπος και ένας εξαιρετικός σκηνοθέτης. Προς το παρόν δεν έχω δυσκολευτεί καθόλου, όμως είμαστε ακόμα στην αρχή. Ελπίζω στην πορεία να μου βάλει δύσκολα γιατί αυτό θέλω από μία τέτοια παράσταση και συνεργασία.

Μας εξηγείτε λίγο τη δομή της; Υπάρχει κανονική θεατρική πλοκή; Εσείς τραγουδάτε μόνο;

Υπάρχει κανονική πλοκή η οποία είναι μία ερωτική ιστορία, με πολλή μουσική, αλλά και κάποιες δόσεις μυστηρίου. Η ιστορία εξελίσσεται στο κατάστρωμα ενός πλοίου της γραμμής, με τους πρωταγωνιστές να ανακαλύπτουν τα συναισθηματικά όριά τους, συσχετισμένα με τα τραγούδια που έχω πει και έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην πορεία μου και στην ζωή μου. Και φυσικά δεν τραγουδάω μόνο. Συμμετέχω κανονικά στο σενάριο.

Η ιστορία εξελίσσεται στο κατάστρωμα ενός πλοίου της γραμμής, με τους πρωταγωνιστές να ανακαλύπτουν τα συναισθηματικά όριά τους, συσχετισμένα με τα τραγούδια που έχω πει και έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην πορεία μου και στην ζωή μου.

Τι σας γοητεύει ιδιαίτερα στο κείμενο του Οδυσσέα Ιωάννου “Κατάστρωμα Α”; Πώς αυτό επικοινωνεί με τα τραγούδια σας;

Ο Οδυσσέας Ιωάννου είναι από τους πιο ταλαντούχους σημαντικούς συγγραφείς και στιχουργούς που έχει την τύχη η γενιά μου να βιώνει. Υπάρχει μια απλότητα στον τρόπο γραφής του, χωρίς να υποχρεώνει κανένα, να ψάχνει πίσω από τα γραφόμενα πολύπλοκα νοήματα ή συμβολισμούς, χωρίς όμως να λείπουν, εάν τα αναζητήσεις με την δεύτερη ή τρίτη σκέψη.

Στη συγκεκριμένη παράσταση, λοιπόν, συμβαίνει ακριβώς αυτό. Υπάρχει ένας συσχετισμός των τραγουδιών που έχω πει με την παράλληλη δράση που εξελίσσεται, που, όμως, έχουν απόλυτη σχέση με τη δική μου ζωή, αλλά και την ιστορία που διαδραματίζεται επί σκηνής.

Πώς έγινε η επιλογή των τραγουδιών που θα ακούσουμε;

Η επιλογή των τραγουδιών έγινε από όλους μας. Και με τον Κουτλή και τον Ιωάννου, αλλά και τους ηθοποιούς. Η αλήθεια είναι ότι δυσκολευτήκαμε, καθώς το ρεπερτόριο είναι πολύ μεγάλο και έπρεπε να χωρέσουν όλες οι σημαντικές στιγμές στην κανονική διάρκεια μιας θεατρικής παράστασης. Εντέλει επιλέχτηκαν όλα αυτά που και αντιπροσωπεύουν αυτές τις στιγμές, αλλά έχουν και άρρηκτη σχέση με το κείμενο και τη ζωή μου.

Ο Οδυσσέας Ιωάννου είναι από τους πιο ταλαντούχους σημαντικούς συγγραφείς και στιχουργούς που έχει την τύχη η γενιά μου να βιώνει. Υπάρχει μια απλότητα στον τρόπο γραφής του, χωρίς να υποχρεώνει κανένα να ψάχνει πίσω από τα γραφόμενα πολύπλοκα νοήματα ή συμβολισμούς χωρίς όμως να λείπουν εάν τα αναζητήσεις με την δεύτερη ή τρίτη σκέψη.

Τι συμβολίζει αυτό το ταξίδι που κάνετε στο Κατάστρωμα αυτό; Πώς επικοινωνεί με το σήμερα;

Μα συμβαίνει στο σήμερα. Είναι μια καθημερινή ιστορία που μπορεί να συμβεί σε όλους μας σε μια καθημερινότητα που διαδραματίζεται στις σημερινές συνθήκες, με τα σημερινά συναισθήματα, στις σημερινές κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές καταστάσεις. Είναι δηλαδή μια ιστορία που εξελίσσεται στην σύγχρονη πραγματικότητα.

Ποιο θα λέγατε πως είναι το δικό σας λιμάνι;

Το σπίτι μου. Και λέγοντας αυτό εννοώ όλα όσα είναι σπίτι μου. Η σύντροφός μου, τα παιδιά μου, η μουσική μου, οι φίλοι μου. Όλα αυτά δηλαδή που με κάνουν να νιώθω καλά.

Δεν αφορά τόσο την παράσταση, αλλά δεν μπορώ να μη ρωτήσω, γιατί τοποθετήστε συχνά επί κοινωνικών θεμάτων. Πώς αισθάνεστε σήμερα εν μέσω παιδικών κακοποιήσεων, παιδοκτονιών και παιδικής πορνογραφίας; Τι μπορεί να αποτελέσει αντίβαρο σε όλη αυτή τη σκοτεινιά και να γίνουμε και “Πάλι Παιδί”;

Αυτό που αισθάνομαι είναι ένας διαρκής φόβος και απογοήτευση. Είναι κάποιες καταστάσεις που δεν μπορούν να αναλύονται ούτε μέσα από συνεντεύξεις ούτε μέσα από τηλεοπτικά δικαστήρια και εκπομπές. Αντιθέτως μάλιστα. Θα έπρεπε να απαγορεύεται η ευτελής αντιμετώπιση τέτοιων σοβαρών καταστάσεων από εντελώς άσχετους ανθρώπους στον βωμό μιας εφήμερης τηλεθέασης. Είναι ζητήματα που πρέπει να ασχολείται μια κοινωνικά ευαίσθητη πολιτεία και συγκεκριμένες κοινωνικές δομές που δυστυχώς στην χώρα μας, δεν υπάρχουν. Ακόμα και η ίδια η δικαιοσύνη δεν έχει τα όπλα να αντιμετωπίζει, όπως πρέπει, και με την αυστηρότητα που θα έπρεπε τέτοιου είδους κοινωνικά φαινόμενα.

Και όχι. Δεν υπάρχει κανένα αντίβαρο σε όλο αυτό που συμβαίνει. Ας είμαστε ρεαλιστές. Το μόνο που μπορεί να ισορροπήσει τις καταστάσεις είναι μια έντιμη πολιτεία, η οποία να εκθέτει, να τιμωρεί και να προστατεύει τα θύματα και όχι τους ενόχους. Δυστυχώς, εμείς αυτό βιώνουμε σήμερα και σε αυτό ούτε αντίβαρα υπάρχουν ούτε χωράνε ρομαντισμοί.

Με θυμώνει η αδικία και ο φανατισμός. Καταστρέφουν την κοινωνία μας και δημιουργούν τοξικούς ανθρώπους και πολιτικές που οδηγούν σε όλα αυτά που βιώνουμε σήμερα. Πολέμους, μεγαλοϊδεατισμούς, ρατσισμό, πρόσφυγες, οικονομική ανέχεια και τόσα άλλα.

Ποια είναι η συμβουλή που θα θέλατε να θυμούνται πάντα τα παιδιά σας;

Να είναι δίκαιοι και να μη θεωρούν κανένα ως υποδεέστερο ή διαφορετικό. Είτε ανθρώπους είτε ζώα. Να αντιμετωπίζουν τους πάντες και τα πάντα με τον ίδιο σεβασμό που απαιτούν να αντιμετωπίζουν αυτούς. Καμία χώρα, κανένα χρώμα, καμία θρησκεία, κανένα φύλο και καμία φυλή, δεν είναι καλύτερη από κάποια άλλη.

Τι είναι αυτό που σας θυμώνει πιο πολύ; Αυτό που θα αλλάζατε με μία μόνο κίνηση αν μπορούσατε;

Την αδικία και τον φανατισμό. Καταστρέφουν την κοινωνία μας και δημιουργούν τοξικούς ανθρώπους και πολιτικές που οδηγούν σε όλα αυτά που βιώνουμε σήμερα. Πολέμους, μεγαλοϊδεατισμούς, ρατσισμό, πρόσφυγες, οικονομική ανέχεια και τόσα άλλα.

Μελλοντικά σχέδια; Να περιμένουμε και άλλη θεατρική σας εμφάνιση; (Ίσως σε έναν χορό αρχαίας τραγωδίας);

Δεν έχω την φιλοδοξία να γίνω ηθοποιός παρότι έχω ασχοληθεί αρκετά με τον χώρο και κατά τηνγνώμη αρκετών φίλων έχω κάποιες ικανότητες στην υποκριτική. Μπορώ όμως να δημιουργώ ή και να συμμετέχω σε παραστάσεις προσφέροντας τοιουτοτρόπως στον χώρο της υποκριτικής. Ήμουν και είμαι πάντα ανοιχτός σε οποιαδήποτε πρόταση που με συμπεριλαμβάνει, με μόνη προϋπόθεση την καλή ποιότητα αυτού που θα κληθώ να συμμετέχω.

Στην παράσταση θα συμμετέχουν έξι μουσικοί (Πλήκτρα-Ενορχηστρώσεις: Αλέξανδρος Λιβιτσάνος, Μπουζούκι: Βαγγέλης Μαχαίρας, Κιθάρες: Κώστας Μιχαλός, Τύμπανα: Hρακλής Παχίδης, Μπάσο: Γιάννης Πλαγιανάκος, Τραγούδι/βιολί: Δήμητρα Μπουλούζου) και δύο ηθοποιοί (Γιώργος Γάλλος/ Άρης Τρουπάκης και Νάνσυ Μπούκλη)

Από 29 Νοεμβρίου, θέατρο Ακροπόλ