Ο ΠΡΩΤΟΣ ΣΙΡΙΑΛ ΚΙΛΛΕΡ – ΕΖΗΣΕ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 2.000 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΣΕ 100 ΑΤΟΜΑ

Η απόλυτη εξουσία διαφθείρει και τους πλέον ηθικούς, το ξέρουμε αυτό, είναι ένα από τα αγαπημένα μαθήματα που η ιστορία μας διδάσκει ξανά και ξανά. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ο άνθρωπος που αποκτά εξουσία δεν ήταν ποτέ ενάρετος εξαρχής, αλλά αντίθετα είχε ήδη το μυαλό του γεμάτο με δολοφονικές φαντασιώσεις; Μπορούμε εύκολα να φανταστούμε τι, αλλά ας δούμε και μία από τις πιο τρανταχτές περιπτώσεις.

Αυτό το τρομακτικό δεύτερο σενάριο έγινε πραγματικότητα στην Κίνα κατά τον 2ο αιώνα π.Χ., όταν ο Λιου Πένγκλι, ένας πραγματικός σίριαλ κίλλερ με σημερινούς όρους, έγινε ο βασιλιάς της επαρχίας της Τζιντόνγκ. Ο μεγάλος ιστορικός, Σίμα Τσιεν, ήταν σύγχρονος του διαβόητου βασιλιά και άφησε πίσω του μία περιγραφή των σκοτεινών γεγονότων που υποτίθεται ότι συνέβησαν στην περιοχή κατά τη διάρκεια της βασιλείας του πρώτου.

Μία περιγραφή αρκετά σύντομη καθώς η δυναστεία των Χαν ήθελε να ξεχάσει την ύπαρξη αυτού του μανιακού βασιλιά -και μέλους της. Ό, τι γνωρίζουμε, ό, τι έχει σωθεί, οφείλεται σε μία παράγραφο όλη κι όλη. Εντούτοις, οι σύντομες πληροφορίες που μάζεψε ο μεγάλος ιστορικός σε αυτές τις λίγες προτάσεις είναι τρομακτικές.

Οι ισχυρές πλάτες

Δυστυχώς για τους ανθρώπους της αρχαίας Κίνας, ο Λιου Πένγκλι ήταν εξαιρετικά ισχυρός και με τρομερά καλές διασυνδέσεις. Ήταν εγγονός του αυτοκράτορα Γουέν (180-157 π.Χ.) και ανιψιός του αυτοκράτορα Τζινγκ (157-141 π.Χ.). Ο πατέρας του, ο βασιλιάς Τζιάο (αδελφός του αυτοκράτορα Τζινγκ), κυβέρνησε ένα από τα πιο ισχυρά βασίλεια στην αυτοκρατορία Χαν και ήταν και ο κορυφαίος υποψήφιος για τον αυτοκρατορικό θρόνο, έως ότου ο αυτοκράτορας διορίσει τελικά τον γιο του, τον μελλοντικό αυτοκράτορα Γου, ως οριστικό διάδοχό του.

Έτσι, όταν ο δυσαρεστημένος με αυτήν την εξέλιξη βασιλιάς Τζιάο πέθανε το 144 π.Χ., το πλούσιο βασίλειό του μοιράστηκε στους πέντε γιους του, ένας εκ των οποίων ήταν και ο Λιου Πένγκλι.

Πρoτού γίνει βασιλιάς της επαρχίας του Τζιντόνγκ γύρω στο 144 π.Χ., ο Πένγκλι είχε να επιδείξει παραδόξως ένα πεντακάθαρο “ποινικό μητρώο” ή, τουλάχιστον, τα εγκλήματά του δεν είχαν φτάσει το μέγεθος που χρειαζόταν ώστε να γίνουν αντιληπτά. Είχε μόνο τη φήμη ότι ήταν άβουλος και αλαζόνας -μικρό το κακό δηλαδή. Ωστόσο, όταν έγινε βασιλιάς, λέγεται ότι η συμπεριφορά του άρχισε να χειροτερεύει μέρα με την ημέρα. Γέμισε την αυλή του με ανθρώπους με πολύ κακή φήμη και εξελίχθηκε σε έναν αδίστακτο τύραννο που θα κατάφερνε να μείνει στην εξουσία για σχεδόν τρεις δεκαετίες.

Η αλήθεια είναι ότι σχεδόν όλοι οι αυτοκράτορες και οι βασιλιάδες εκείνης της εποχής θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως “μαζικοί δολοφόνοι” -αμέτρητοι άνθρωποι πέθαναν κατά τους πολέμους τους ή πολύ απλά εκτελέστηκαν με κάποια δικαιολογία. Δεν ήταν απαραίτητα σίριαλ κίλλερς, αλλά τα χέρια τους ήταν αναμφίβολα βαμμένα με αίμα.

Ωστόσο, κάτι ξεχώριζε τον Λιου Πένγκλι από τους υπόλοιπους σύγχρονους “συναδέλφους” του. Πολλοί ευγενείς δολοφονήθηκαν με τη δικαιολογία της τήρησης του νόμου, ή της προστασίας της χώρας ή απλώς εξαιτίας του πολιτικού και προσωπικού όφελους. Αντίθετα, ο Λιου Πένγκλι δεν σκότωσε για κανέναν από αυτούς τους λόγους. Σύμφωνα με τον Σίμα Τσιεν, του άρεσε απλώς “να σκοτώνει ανθρώπους και να αρπάζει τα υπάρχοντά τους, από καθαρό σπορ”.

Μαζικές δολοφονίες για πλάκα

Είναι άγνωστο πόσο γρήγορα ξεκίνησε το δολοφονικό ξεφάντωμα του Πένγκλι, αλλά είναι σίγουρο ότι μέχρι το τέλος της διακυβέρνησής του, οι κάτοικοι του Τζιντόνγκ ζούσαν έναν πραγματικό εφιάλτη.

Σύμφωνα με τον Σίμα Τσιεν, ο βασιλιάς στρατολόγησε μια ομάδα από περίπου είκοσι ή τριάντα ανθρώπων, τους οποίους άντλησε μέσα από τις τάξεις των αμφισβητούμενων αυλικών που συνέρρεαν στο βασίλειό του. Και κάποια στιγμή, άγνωστο ακριβώς πότε, ο ίδιος και οι αφοσιωμένοι οπαδοί του άρχισαν να περιφέρονται τις νύχτες στο βασίλειο σε αναζήτηση τυχαίων θυμάτων. Στόχος να τους ληστέψουν και -φυσικά- να τους σκοτώσουν.

Πολύ γρήγορα, ο συσσωρευμένος αριθμός δολοφονιών πυροδότησε πανικό σε όλο το βασίλειο και οι κάτοικοι της Τζιντόνγκ άρχισαν να οχυρώνονται μέσα στα σπίτια τους τη νύχτα προκειμένου να γλιτώσουν από τη δολοφονική μανία του.

Τα επιβαρυντικά στοιχεία εναντίον του βασιλιά αυξάνονταν διαρκώς και οι αξιωματούχοι της περιοχής είχαν αρχίσει να τον υποπτεύονται. Ακόμη και μεταξύ των απλών κατοίκων του βασιλείου διαδόθηκε η φήμη ότι ο ίδιος τους ο βασιλιάς ήταν υπεύθυνος για αυτό το ανεξέλεγκτο κύμα θανάτων. Ωστόσο, τι μπορούσαν να κάνουν όταν ο άνθρωπος αυτός ήταν ο ξάδερφος του αυτοκράτορα Γου;

Το επιεικές τέλος

Ευτυχώς για τους κατοίκους της περιοχής, μια επιστολή που κατηγορούσε τον Λιου Πένγκλι για τις μαζικές δολοφονίες έφτασε στα χέρια του αυτοκράτορα γύρω στο 115 π.Χ., δηλαδή το 29ο έτος της βασιλείας του σίριαλ κίλλερ. Ο αυτοκράτορας πήρε στα σοβαρά την κατηγορία και ξεκίνησε έρευνα για τη συμπεριφορά του ξαδέλφου του.

Σύμφωνα με τον ιστορικό Σίμα Τσιεν, οι “ντετέκτιβ” του Χαν ανακάλυψαν ότι ο Πένγκλι είχε δολοφονήσει πάνω από εκατό ανθρώπους χωρίς κανέναν λόγο. Οι δολοφονίες είχαν διαπραχθεί απλώς για την ευχαρίστηση του, ή, όπως θα έγραφε ο ίδιος ο ιστορικός αργότερα, ως “μια άρρωστη μορφή σπορ”.

Και ποια ήταν η τιμωρία του; Θα περίμενε κανείς η κρεμάλα, αλλά όχι. Ο αυτοκράτορας χάρισε τη ζωή στον ξάδερφό του, αφαιρώντας του τα βασιλικά προνόμια και εξορίζοντάς τον ως απλό θνητό στην περιοχή Σανγκιόνγκ. Και φυσικά παίρνοντας υπό την άμεση εξουσία του το βασίλειό του.

Αυτή η τελευταία “λεπτομέρεια” έχει βάλει πολλούς ιστορικούς σε υποψίες ότι ίσως ο Πένγκλι να έπεσε θύμα πλεκτάνης. Ο αυτοκράτορας Γου και ο πατέρας του κατέβαλαν σοβαρές προσπάθειες για να διαιρέσουν και να αποδυναμώσουν τα φεουδαρχικά βασίλεια της αρχαίας Κίνας, με τρόπο παρόμοιο με εκείνον που είχε ακολουθήσει και ο αυτοκράτορας Τζινγκ προκειμένου να διαχωρίσει το ισχυρό βασίλειο του Λιάνγκ σε πέντε πιο διαχειρίσιμους τομείς.

Μετά την αφαίρεση της εξουσίας από τον Λιου Πένγκλι, το βασίλειό της Τζιντόνγκ διαλύθηκε και η γη τέθηκε υπό την άμεση δικαιοδοσία της κεντρικής κυβέρνησης των Χαν. Στο τέλος της ημέρας, ο Λιου Πένγκλι ήταν άλλος ένας από τους πολλούς βασιλιάδες των οποίων τα βασίλεια απορροφήθηκαν από την κυβέρνηση του αυτοκράτορα Γου μετά από ποινικές διαδικασίες. Ωστόσο, λόγω των ασαφών αποδεικτικών στοιχείων που άφησαν πίσω τους αυτές οι διαδικασίες, οφείλουμε να μείνουμε πιστοί στην επίσημη εκδοχή που διασώζεται μέχρι σήμερα μέσα απ’ τα γραπτά του σημαντικότερου Κινέζου ιστορικού της εποχής και θέλουν τον Λιου Πένγκλι να είναι -ανεπίσημα τουλάχιστον- ο πρώτος σίριαλ κίλλερ που έζησε ποτέ.