ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΙ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

Από το Αμπελικό Καρδίτσας σε όλη την Ελλάδα ταξιδεύει το πιστοποιημένο βιολογικό μέλι ‘Kopela’ της Λίλλας Νικολάου και του Χρήστου Κατσικάρα, ενός ζευγαριού που αποφάσισε να αλλάξει την προκαθορισμένη από τις σπουδές πορεία του και να στραφεί στη μελισσοκομία.

Η Λίλλα αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό, ο Χρήστος σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός αλλά παράλληλα τον κέρδισε και η bar σκηνή, όμως η κοινή τους αγάπη για τη φύση και η ανάγκη να επιστρέφουν σε αυτή, τους οδήγησε τελικά να πάρουν τον δρόμο του μελιού.

Το Kopela είναι ένα brand με funky ετικέτες, χαρούμενα σχέδια και χρώματα και φυσικά γυναικείο πρόσημο. Στην κοινωνία των μελισσών, άλλωστε είναι η βασίλισσα η αρχηγός του μελισσιού, αυτή που έχει ως σκοπό τον πολλαπλασιασμό της οικογένειας. “Το όνομα είναι εμπνευσμένο από τη Λίλλα, δική της ήταν η ιδέα και ξεκινήσαμε από τα χωράφια του παππού της” εξηγεί ο Χρήστος.

Έξι χρόνια πριν, οι δύο εν δυνάμει μελισσοκόμοι ξεκινούσαν την πορεία τους με τρία μελίσσια. Σήμερα, ενθουσιασμένοι από τη δουλειά και τον τρόπο ζωής που επέλεξαν, μετρούν 200 μελίσσια. «Απλώς ακολουθήσαμε τη φύση της μέλισσας, αυτό που ήθελε δηλαδή να κάνει δηλαδή κάθε άνοιξη, να πολλαπλασιάζεται. Ξεκινήσαμε να βγάζουμε λιγοστές ποσότητες μελιού, είπαμε ότι θέλουμε να μπει στα σπίτια πολλών ανθρώπων αλλά έπρεπε να βρούμε και τον λόγο για να γίνει αυτό. Έτσι, κινηθήκαμε άμεσα για να πιστοποιηθεί ως βιολογικό, ακολουθώντας τις απαιτούμενες ενέργειες. Μέλι ελάτης, το οποίο βγαίνει σε υψόμετρο 1200 μέτρων προς την περιοχή της Αργιθέας, βελανιδιάς, ανθέων από περιοχή Natura, πεύκου, ακόμη κι από άγριες καστανιές είναι τα διαφορετικά είδη που προσφέρει η Kopela, μαζί με τσάι του βουνού, αρωματικά φυτά και ρίγανη.

“Ανεβαίνοντας προς τα ριζά των Αγράφων, βρίσκουμε αυτή τη γηγενή φύση της Ελλάδας που στο μεγαλύτερο μέρος της αποτελείται από δάση βελανιδιάς” εξηγεί ο Χρήστος με τη Λίλλα να συμπληρώνει: “Λέμε ότι κάθε μέλι πρέπει να έχει κι ένα ΠΟΠ, γιατί η δική μας η βελανιδιά για παράδειγμα δεν είναι ίδια με της Καλαμπάκας ή με της Τρίπολης. Εδώ, για παράδειγμα, συνυπάρχουν οι βελανιδιές μαζί με άγριες καστανιές”.

Το μέλι βελανιδιάς είναι παχύρευστο, σκουρόχρωμο, με έντονα ξηλώδη χαρακτηριστικά, όπως και της καστανιάς – ένα pairing ταιριαστό θα λέγαμε. “Στην Καρδίτσα είμαστε ευνοημένοι να βγάζουμε τουλάχιστον πέντε διαφορετικά είδη μελιών. Είμαστε πολύ τυχεροί γιατί μέσα σε μισή ώρα έχεις παρθένο δάσος με έλατα, καστανιές, βελανιδιές, και φυσικά τον κάμπο με άγρια λουλούδια και άφθονη άνοιξη” τονίζει ο Χρήστος.

Ένας μελισσοκόμος θα πρέπει να γνωρίζει και να ακολουθεί τη φύση και στην περίπτωση της Kopela, η Λίλλα και ο Χρήστος μετακινούν κάποια από τα μελίσσια τους από τα βουνά των Αγράφων μέχρι και τη Θάσο, κυνηγώντας τις ποικιλίες του μελιού. Για την πληροφορία, οι μέλισσες μεταφέρονται το βράδυ που κοιμούνται. Αφού κλείσει το πορτάκι, το μελίσσι σηκώνεται και ταξιδεύει – όχι όμως για πολλές ώρες και πάντα αεριζόμενο για να μην σκάσουν οι μέλισσες.

Η ζωη με τις μελισσες

“Η φύση σε αλλάζει, θεωρείς πλέον άλλα σημαντικά και όχι τόσο το να βάψεις τα νύχια σου ή να φτιάξεις τα μαλλιά σου” λέει η Λίλλα γελώντας, την ίδια στιγμή που παρατηρώ πόσο όμορφη και λαμπερή είναι. “Όλο αυτό που κάνουμε θέλουμε να συνδεθεί με τα παιδιά, να στρέφεται η δουλειά και η φιλοσοφία μας γύρω από αυτά, γιατί είναι ο καταναλωτής του μέλλοντος. Πέρα από τη σωστή παιδεία που πρέπει να πάρει ένα παιδί είναι και η διατροφή του” επισημαίνει ο Χρήστος.

Οι δυο τους πιστεύουν ότι είναι ακόμα στην αρχή – λογικό αν αναλογιστούμε ότι πρόκειται για δύο νέους σε ηλικία ανθρώπους με πολλές ιδέες και αγάπη για τη δουλειά τους. Είναι μέλη στην Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία SOSbee, που έχει ως έδρα της την Καρδίτσα, και προσπαθούν μέσα από την εργασία τους να ενισχύουν τη βιωσιμότητα.

“Είναι σημαντικό να έχεις εικόνες σαν άνθρωπος για να ασχοληθείς με τη φύση. Θέλω να την προστατεύσω για τις επόμενες γενιές κι αν δεν υπάρχει μέλι δεν θα υπάρχουν πολλά ακόμη. Αν έχεις όνειρο να εξελιχθεί όλος ο τομέας και όχι μόνο να πουλήσεις, πέφτεις σε τοίχο, γιατί οι μελισσοκόμοι έχουν μάθει να κοιτάνε το τώρα, τους έχει μάθει έτσι το κράτος. Καταλαβαίνω ότι είναι ένα αμφίβολο επάγγελμα, αλλά πρέπει να μας νοιάζει αν θα υπάρχει το δάσος στο μέλλον. Τα ψεκάσματα κάνουν μεγάλο κακό, καταστρέφεται η χλωρίδα και η πανίδα” λέει η Λίλλα. “Αν το τρέχεις καλά, υπάρχουν πολλοί τρόποι να αξιοποιήσεις τη δουλειά σου. Το μελίσσι σού δίνει κερί, πρόπολη, βασιλικό πολτό, ακόμα και την ‘ανάσα’ του” καταλήγει ο Χρήστος.

Υπομονή, ηρεμία και φυσικά εργατικότητα με πρόγραμμα είναι όσα έχουν διδαχθεί όλα αυτά τα χρόνια οι δύο μελισσοκόμοι από την κοινωνία των μελισσών. “Σέβονται η μία την άλλη, αλλά υπάρχει και μια αυστηρότητα στην κοινωνία τους. Αν η βασίλισσα για κάποιο λόγο κριθεί μη παραγωγική τη σκοτώνουν. Μας αρέσει αυτό που κάνει η μέλισσα αλλά δεν θα θέλαμε να το δούμε στην κοινωνία μας. Τέλος, οι μέλισσες είναι άγριες, μην το ξεχνάμε αυτό, παρόλο που τους δίνουμε τα κουτιά για να μείνουν μέσα εκεί”.

Ο Χρήστος θέτει επίσης το ζήτημα του μελιού στον βιγκανισμό, τονίζοντας πώς σαν μελισσοκόμος συνεργάζεται με τις μέλισσες, τη βοηθάει να αναπαραχθεί και συμβάλλει ώστε να επιστρέφουν χιλιάδες επικονιαστές στη φύση. “Χωρίς τον μελισσοκόμο μπορεί να μην υπήρχε η μέλισσα με όσα γίνονται στη φύση” τονίζει.

Η Λίλλα και ο Χρήστος προσβλέπουν σε μια φάρμα που θα είναι ανοιχτή σε όλους όσοι θέλουν να βιώσουν την επαφή με τη φύση και να μυηθούν στον τόσο ενδιαφέρον κόσμο της. Μέχρι τότε, στέλνουν τα προϊόντα τους σε όλη την Ελλάδα κατόπιν επικοινωνίας στα social media, χωρίς μεσάζοντες, αφού θέλουν “χτυπάνε” οι ίδιοι την πόρτα των καταναλωτών.

Trivia

Οι εργάτριες αποφασίζουν ποιες είναι οι καλύτερες προνύμφες στο αρχικό στάδιο της ζωής τους και ρίχνοντας παραπάνω βασιλικό πολτό ως τροφή, διαφοροποιούν το DNA τους για να μεταμορφωθεί τελικά η βασίλισσα.

Κάθε βασίλισσα εκπέμπει διαφορετικές φερομόνες, υπεύθυνες για βασικές λειτουργίες της κυψέλης. Έτσι προσανατολίζεται και η μέλισσα για να γυρίζει πίσω κάθε φορά στο μελίσσι της.