ΟΙ ΝΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΕ ΜΙΣΘΟ 737 ΕΥΡΩ ΜΕΝΟΥΝ ΣΕ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ

“Oταν θα γράψεις αυτό το ρεπορτάζ, σημείωσε σε παρακαλώ κάπου ότι ο μισθός του νεοδιόριστου εκπαιδευτικού μέσης εκπαίδευσης είναι 737 ευρώ καθαρά”.

Η παραπάνω παραίνεση εκπαιδευτικής πηγής η αλήθεια είναι ότι μάς σόκαρε. Μετά από τέσσερα (τουλάχιστον) χρόνια σπουδών, ένας νέος εκπαιδευτικός αμείβεται με το μισθό του ανειδίκευτου υπαλλήλου. Και με αυτό το ποσό καλείται να πληρώσει ενοίκιο, διατροφή, μετακινήσεις. Γίνεται; Ε, δεν γίνεται.

Ακόμα και για τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι έχουν εμπλουτίσει το βιογραφικό τους με ένα μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών (είναι πολλοί αυτοί πλέον στη νέα φουρνιά των καθηγητών) το τελικό ποσό των αποδοχών τους ανεβαίνει ελάχιστα, μόλις που ξεπερνά τα 800 ευρώ.

Παράδειγμα: Εκπαιδευτικός με μικρή προϋπηρεσία και με μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην ειδική αγωγή διορίστηκε εφέτος σε ειδικό σχολείο της Ανατολικής Μακεδονίας. Ο καθαρός μισθός της είναι περίπου 830 ευρώ. Το ενοίκιό της είναι 300. Μένουν 530 ευρώ το μήνα από τα οποία πρέπει να χρηματοδοτήσει και τις μετακινήσεις στην Αθήνα, όπου έχει αφήσει το μικρό παιδί της. Πολύ απλά ο λογαριασμός δεν βγαίνει, πρόκειται για απλά μαθηματικά.

Άλλο παράδειγμα: Νεοδιόριστη εκπαιδευτικός (μόνιμη κάτοικος περιφέρειας) κατέβηκε εφέτος στην Αθήνα για να αναλάβει υπηρεσία σε σχολείο του Αιγάλεω. Εξαντλήθηκε να ψάχνει σπίτι χωρίς επιτυχία. Χρειάστηκε να δραστηριοποιηθεί η τοπική ΕΛΜΕ για να εντοπιστεί, επιτέλους, οίκημα σε λογική τιμή και ενώ η κοπέλα είχε σχεδόν αποφασίσει ότι θα αρνηθεί -αναγκαστικά- τον διορισμό της!

Πάρος: Ακόμη στα ξενοδοχεία

Έχει περάσει σχεδόν μία εβδομάδα μετά τα ρεπορτάζ για το οξύ στεγαστικό πρόβλημα των εκπαιδευτικών στην Πάρο και ακόμα 7-8 από αυτούς αναγκάζονται να μένουν σε ξενοδοχεία πληρώνοντας ανά διανυκτέρευση ποσά που πληρώνουν οι τουρίστες (και μετά τις αντιδράσεις λίγο μικρότερα). Είναι προφανές ότι για αυτούς τους ανθρώπους ο μισθός Σεπτεμβρίου έχει ήδη κάνει φτερά, αλλά το πιο σημαντικό δεν είναι αυτό. Το σημαντικό είναι ότι ενώ έχει αρχίσει η σχολική σεζόν, οι ίδιοι εξακολουθούν να αισθάνονται νομάδες, αφού τα ελεύθερα σπίτια στο νησί είναι λίγα και πανάκριβα.

Ζευγάρι εκπαιδευτικών στην Πάρο, που βρίσκεται τα τελευταία χρόνια στο πανέμορφο κυκλαδίτικο νησί, διαμένει τα τελευταία χρόνια σε μικρό διαμέρισμα 55 τετραγωνικών για το οποίο πληρώνει ενοίκιο το πολύ μεγάλο ποσό των 600 ευρώ! “Πολύ φοβόμαστε ότι σε λίγους μήνες που τελειώνει η τριετία μας, θα μάς μιλήσουν για αύξηση. Σ’ε αυτήν την περίπτωση θα αναγκαστούμε να ζητήσουμε μετάθεση, καθώς δεν μας φτάνουν τα χρήματα” τόνισαν στο NEWS 24/7. Και μιλάμε για ανθρώπους που έχουν αγαπήσει το νησί και τους ανθρώπους του και πολύ θα ήθελαν να παραμείνουν στην Πάρο, αν και δεν κατάγονται από εκεί. Κάτω όμως από αυτές τις συνθήκες είναι πολύ δύσκολο.

Κάποιοι από τους νεοσδιόριστους βρήκαν σπίτια την τελευταία εβδομάδα, αφού η τουριστική σεζόν φτάνει σιγά-σιγά στο τέλος της. Σε άλλους έχουν πει να κάνουν υπομονή μέχρι τις 25 Σεπτεμβρίου, όταν θα φύγουν και οι τελευταίοι τουρίστες. Οι εκπαιδευτικοί που θα μπουν σε σπίτια μετά τις 25 Σεπτεμβρίου ξέρουν καλά ότι κατά τα μέσα Μαϊου θα κληθούν να τα μαζέψουν, καθώς η τουριστική σεζόν θα αρχίσει να “ζεσταίνεται” και πάλι οπότε οι ιδιοκτήτες θα κάνουν στροφή στη βραχυχρόνια μίσθωση.

Ηράκλειο: Δεν υπάρχουν σπίτια

Το Ηράκλειο της Κρήτης δεν είναι μόνο μία τουριστική πόλη. Είναι και μία πόλη με πάρα πολλούς φοιτητές. Αυτός ο συνδυασμός έχει ως αποτέλεσμα τα ελεύθερα σπίτια να είναι πραγματικά πολύ λίγα και λόγω της μεγάλης ζήτησης να είναι πανάκριβα.

Εκπαιδευτική πηγή της πόλης που μίλησε στο NEWS 24/7 τόνισε ότι “για ένα τριάρι μάς ζητούν 700 και 800 ευρώ, ποσό φυσικά που κανείς συνάδελφος δεν βρίσκεται σε θέση να ξοδέψει. Ακόμα όμως και οι γκαρσονιέρες είναι ακριβές, στοιχίζουν κατά μέσο όρο 400 ευρώ”.

Επικοινωνήσαμε και με τον δήμο της πόλης (της τέταρτης σε πληθυσμό στη χώρα μετά την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα) και ενημερωθήκαμε ότι τα χέρια τους είναι δεμένα. “Δεν υπάρχουν ελεύθερα κτήρια στο Ηράκλειο τα οποία θα μπορούσαμε ίσως να δώσουμε στους εκπαιδευτικούς” μάς τονίστηκε αρμοδίως. Και αυτό αποδεικνύει το αδιέξοδο της πρότασης του υφυπουργού Παιδείας Αγγελου Συρίγου, ο οποίος πρόσφατα ανέφερε ότι το θέμα της στέγασης των εκπαιδευτικών μπορούν να το λύσουν οι κατά τόπους δήμοι. Δεν είναι παντού εφικτό αυτό. Ούτε τα οικονομικά των δήμων επιτρέπουν υπερβάσεις, όπως ο ίδιος φαντάζεται.

Στο Ηράκλειο, όπως και στις άλλες πολύ τουριστικές πόλεις, δημιουργούνται και κάποια άτυπα δίκτυα αλληλεγγύης από τους εκπαιδευτικούς. Οι πιο παλιοί φιλοξενούν στα σπίτια τους τους νεότερους μέχρι να βρουν οίκημα, κατάσταση όμως που μπορεί να κρατήσει ακόμη και μήνες. Εφέτος επίσης παρατηρήθηκε όπως και στην Πάρο, το φαινόμενο των παραιτήσεων. Ευτυχώς δεν ξεπέρασαν τις τρεις, ωστόσο, αφού εκπαιδευτικοί έφτασαν στο σημείο να αρνηθούν τον διορισμό τους, (γεγονός που έχει ως “ποινή” την έξοδό τους από τους πίνακες διορισμών τα επόμενα δύο χρόνια) καταλαβαίνει κανείς πόσο σημαντικό είναι το πρόβλημα.

Τέλος, δεν είναι λίγοι οι εκπαιδευτικοί που προσπαθούν να καλύψουν τα αυξημένα τους έξοδα κάνοντας και δεύτερη δουλειά στο Ηράκλειο, συχνά όχι συναφή με το αντικείμενό τους. Και σε αυτήν την περίπτωση μία “εύκολη” λύση είναι η δουλειά του ντελίβερι.Το πρωί καθηγητής, το βράδυ διανομέας…

Χανιά: Ακόμη και σε παραλίες

Στην έτερη μεγάλη πόλη της Κρήτης, στα Χανιά, η κατάσταση μπορεί να χαρακτηριστεί ως ακόμη περισσότερο πολύπλοκη και δύσκολη.

Οι πολύ μεγάλοι αριθμοί τουριστών, άρα και η εκτεταμένη χρήση του airbnb, αλλά και μία σχετική κάμψη της οικοδομικής δραστηριότητας τα τελευταία χρόνια έχει αυξήσει κατακόρυφα τη ζήτηση για σπίτια. Πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι μόνιμοι κάτοικοι Χανίων, πόσω μάλλον οι νεοδιοριζόμενοι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι καλούνται να βρουν οίκημα μέσα σε αυτό το ασφυκτικό περιβάλλον.

Κάπως έτσι προκύπτουν και… απίθανα φαινόμενα όπως αυτά που κατέγραψε στις αρχές του Σεπτέμβρη η τοπική ιστοσελίδα Zarpa. Από τις τοπικές αγγελίες, οι συνάδελφοι του Zarpa πληροφορήθηκαν ότι ιδιοκτήτρια δυαριού ζητούσε από αναπληρωτή εκπαιδευτικό μηναίο μίσθωμα 1100 ευρώ (!) και ότι άλλος ιδιοκτήτης έβαζε ως όρο για να νοικιάσει το σπίτι του να αναλάβει ο ενοικιαστής, επί πληρωμή, το πλύσιμο και το στρώσιμο σεντονιών και πετσετών του στο ακριβώς διπλανό δυάρι που νοικιάζεται ως airbnb!

Θα ήταν γελοίο αν δεν ήταν εξόχως τραγικό.

Κάπως έτσι προφανώς δεν νιώθει κανείς απορία, όταν μαθαίνει ότι εκπαιδευτικοί διαμένουν ακόμα σε ξενοδοχεία. Μάς αναφέρθηκε, δε, και περίπτωση εκπαιδευτικού που συνεχίζει τη διαμονή του (μέχρι…νεωτέρας) σε παραλία στους Αγίους Αποστόλους Χανίων!

Αντιλαμβανόμενη ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο, η τοπική ΕΛΜΕ έχει ζητήσει να συζητηθεί επίσημα το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο Χανίων, κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχει καταστεί δυνατό παρά το γεγονός ότι το πρόβλημα είναι κάτι παραπάνω από οξύ. Και θα παραμείνει οξύ όταν για ένα απλό δυάρι ζητούνται ακόμη και 500 ευρώ.

Ρόδος: Καλύτερες οι συνθήκες αλλά…

Στην πανέμορφη Ρόδο η κατάσταση μπορεί να χαρακτηριστεί καλύτερη. Όχι ότι δεν παρατηρούνται και εκεί προβλήματα, όχι ότι ο τουρισμός δεν περιορίζει τον αριθμό των ελεύθερων οικημάτων αλλά τα ενοίκια, όπως μάς τόνισαν εκπαιδευτικοί του νησιού, είναι στοιχειωδώς πιο φθηνά σε σχέση με την Κρήτη και τις Κυκλάδες.

Επίσης ο ιδιωτικός τομέας, ένα μέρος του πιο σωστά, βάζει πλάτη μετατρέποντας ξενοδοχεία σε ξενώνες για μόνιμη διαμονή εκπαιδευτικών και άλλων δημόσιων λειτουργών. Ομως οι αποσπασματικές αυτές πρωτοβουλίες, στις οποίες θα πρέπει να προστεθούν και αυτές που καταβάλλουν οι δήμοι των μικρών νησιών στα Δωδεκάνησα, δεν δίνουν μόνιμη λύση στο σημαντικό στεγαστικό πρόβλημα, το οποίο επιδεινώνεται και από το γεγονός ότι η περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου είναι μία από τις λίγες της χώρας που αύξησε τα τελευταία χρόνια τον πληθυσμό της.

Άλλωστε η αναλογία ενοικίου/μισθού και στην Ρόδο παραμένει ασύμφορη για τους εκπαιδευτικούς, έστω και αν τα ενοίκια δεν φτάνουν στα ύψη της Κρήτης λόγου χάρη. “Είναι σαφές” μας υπογράμμισε εκπαιδευτική πηγή του νησιού “ότι η λύση πρέπει να έρθει κεντρικά από το Υπουργείο Παιδείας και όχι από τους δήμους, οι οποίοι μόνο επικουρικά μπορούν να λειτουργήσουν”.

Αυτήν την τελευταία φράση μπορούμε και να την κρατήσουμε ως επιμύθιο. Καλές και ευπρόδεκτες οι κατά τόπους πρωτοβουλίες για τη στέγαση των εκπαιδευτικών, αλλή η πολυπλοκότητα και το… υπερεπείγον του προβλήματος απαιτεί κρατική παρέμβαση, μέριμνα και προγραμματισμό. Ολα τα άλλα είναι λόγια του αέρα και νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες.