“ΠΗΓΑΜΕ” ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ΣΕ 10 ΧΩΡΕΣ – ΤΙ ΜΑΘΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ

Έχουν περάσει πλέον πολλοί μήνες κατά τους οποίους οι τιμές σε όλα τα αγαθά έχουν εκτοξευτεί σε βαθμό που δύσκολα μπορεί να ανταπεξέλθει ένα κάτοικος της χώρας που λαμβάνει τον τυπικό, πόσο μάλλον χαμηλότερο από τον μέσο μισθό.

«Η ακρίβεια είναι εισαγόμενη» και «Έχουμε κάνει ότι είναι δυνατόν για να διατηρήσουμε τις τιμές» είναι από τις βασικές επωδούς της ελληνικής κυβέρνησης αναφορικά με το τεράστιο πρόβλημα.

Η εικόνα αυτή για καιρό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με εκείνη που μεταφέρουν Έλληνες και όχι μόνο που ζουν στο εξωτερικό και επισκέπτονται την Ελλάδα για διακοπές. Ειδικά οι άνθρωποι της γενιά των 20-40 ετών, έχουν αρκετούς ανθρώπους στον κύκλο τους που έχουν μεταναστεύσει ή έχουν προτιμήσει το εξωτερικό για σπουδές. Πολλοί από αυτούς, επισκεπτόμενοι τη χώρα τους τελευταίους μήνες, επαναλαμβάνουν πως σε ένα ελληνικό σούπερ μάρκετ πληρώνουν όσα και σε ένα Ολλανδικό, μόνο που ο μέσος μισθός στην Ολλανδία είναι πολλαπλάσιος της Ελλάδας. Το Magazine προσπάθησε να διαπιστώσει, αν αυτό είναι υπερβολή ή πραγματικότητα.

Οι κυβερνητικές δηλώσεις

Με όλο το φάσμα των κομμάτων της αντιπολίτευσης να ασκεί κριτική στην κυβέρνηση για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, στην πρόσφατη συνέντευξή του στον ΑΝΤ1 απάντησε, κάνοντας λόγο για «εισαγόμενη ακρίβεια που όλοι καταλαβαίνουν ότι είναι προϊόν ενός πολέμου. Τέτοια ακρίβεια έχει να δει ο πλανήτης ολόκληρος εδώ και 40 χρόνια». Συμπλήρωσε επίσης: «Δεν συμβαίνει στην Ελλάδα κάτι δυσανάλογα προβληματικό σε σχέση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες».

Παράλληλα, ο αρμόδιος υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης, τόνιζε σε συνέντευξή του όταν τέθηκε σε εφαρμογή το καλάθι του νοικοκυριού: «Η μικρή Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που θέσπισε το καλάθι του νοικοκυριού. Τι να κάνουμε; Άλλες χώρες δεν το έκαναν. Μάλιστα μας ρώτησαν πληροφορίες για να το αντιγράψουν».

Συχνά, η προσπάθεια επικοινωνιακής διαχείρισης του προβλήματος από την κυβέρνηση, γίνεται με τους υπουργούς να προσθέτουν στον λόγο τους φράσεις, σαν κοινή παραδοχή, προεξοφλώντας πως οι πολίτες δεν θεωρούν ότι στην Ελλάδα υπάρχει σοβαρότερο πρόβλημα σε σχέση με άλλες χώρες. Για παράδειγμα σε συνέντευξή του, στον ΑΝΤ1, ο υπουργός Εσωτερικών, Μάκης Βορίδης, έλεγε την περασμένη εβδομάδα: «Επειδή ο πολίτης δεν είναι αδαής, γνωρίζει ότι είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο».

Η λίστα σούπερ μάρκετ

Το Magazine αποφάσισε να συλλέξει στοιχεία από 10 χώρες , συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Αυτό έγινε στέλνοντας σε Έλληνες που ζουν σε άλλες χώρες την ίδια λίστα σούπερ μάρκετ, ώστε να διαπιστωθούν οι διαφορές στις τιμές των προϊόντων.

Η λίστα που έλαβαν όσοι πήγαν στα σούπερ μάρκετ, ήταν η ίδια με εκείνη που ανήρτησε πρόσφατα στο youtube ένας Έλληνας που ζει στη Νορβηγία. Στο πιο πρόσφατό του βίντεο που αφορούσε τη ζωή στη σκανδιναβική χώρα, παρουσίασε τα προϊόντα που ψώνισε και τα χρήματα που του κόστισαν. Το κανάλι του λέγεται A Greek in Norway.

Ζητήσαμε από ανθρώπους που ζουν σε χώρες με μεγαλύτερο, παρόμοιο ή και χαμηλότερο μέσο εισόδημα από την Ελλάδα, να κάνουν ακριβώς τις ίδιες αγορές. Συγκεκριμένα στείλαμε τη λίστα σε ανθρώπους στη Σουηδία, την Ολλανδία, την Ισπανία, την Ιρλανδία, την Ιταλία, τη Βουλγαρία, την Αλβανία και τις ΗΠΑ. Τέλος, αγοράσαμε τα ίδια προϊόντα από ένα ελληνικό σούπερ μάρκετ.

Διευκρινίσεις: Οι οδηγίες ήταν οι ίδιες σε όλους. Δηλαδή σε ορισμένα προϊόντα οι άνθρωποι που πήγαν σούπερ μάρκετ αγόρασαν την οικονομικότερη μάρκα ή την μάρκα του σούπερ μάρκετ, ώστε να υπάρχει ταύτιση με την αρχική λίστα που αναρτήθηκε στη Νορβηγία. Στα υπόλοιπα, η οδηγία ήταν να προτιμήσουν ένα προϊόν μέσης τιμής και σε καμία περίπτωση το ακριβότερο. Το ίδιο κάναμε και στην Ελλάδα. Ακόμη, οι αγορές τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό δεν έγιναν από εκπτωτικές αλυσίδες σούπερ μάρκετ αλλά από μια από τις πιο κοινές αλυσίδες της κάθε περιοχής. Τέλος, σε όσες περιπτώσεις δεν υπήρχαν συσκευασίες με ακριβώς ίδια γραμμάρια όπως της αρχικής λίστας, το Magazine έκανε αναγωγή των χρημάτων στα απαιτούμενα γραμμάρια.

Ο πίνακας με τα αποτελέσματα που προέκυψαν είναι ο παρακάτω:

Μεγάλη δυσαναλογία

Από πλευράς κατώτατου και μέσου μισθού, η Ελλάδα βρίσκεται στην 8^η θέση των 10 χωρών που επιλέξαμε, πάνω μόνο από την Αλβανία και τη Βουλγαρία. Μάλιστα η απόσταση που την χωρίζει από τις χώρες με τους καλύτερους μισθούς (Νορβηγία, Σουηδία, Ιρλανδία, Ολλανδία, ΗΠΑ, Ισπανία, Ιταλία) είναι αρκετά μεγάλη.

Όπως δείχνουν τα αποτελέσματα στον πίνακα με τα ψώνια όμως, η Ελλάδα από πλευράς ακρίβειας βρίσκεται στην 5^η θέση των 10 χωρών που επιλέξαμε, σε απόσταση μόλις 1 ευρώ από την 4^η θέση προκαλώντας μια μεγάλη δυσαναλογία.

Την ώρα που ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα είναι στα 713 ευρώ και ένας μέσος μισθός υπολογίζεται από τους διεθνής οργανισμούς μεταξύ 1.000 και 1.100 ευρώ, ο πολίτης που ψώνισε στο σούπερ μάρκετ στην Αθήνα, πλήρωσε 12 ευρώ περισσότερα από τον πολίτη που ψώνισε στην Ισπανία του μέσου μισθού των περίπου 1.800 ευρώ.

Ταυτόχρονα, τα ψώνια στην Ελλάδα κόστισαν 10 σεντς περισσότερο από την Ιταλία, με τον μέσο μισθό εκεί να υπολογίζεται στα 1.700 ευρώ, ενώ το εντυπωσιακό είναι πως στο Αθηναϊκό σούπερ μάρκετ το κόστος ήταν 1.5 ευρώ περισσότερο από ότι στο Ιρλανδικό, με τον μέσο μισθό στην Ιρλανδία να κινείται σε σχεδόν τριπλάσια επίπεδα από την Ελλάδα, μεταξύ 2.800 και 3.000 ευρώ.

Όσον αφορά τις ακριβότερες από την Ελλάδα χώρες, τα ίδια αγαθά κόστισαν μόλις ένα ευρώ περισσότερο στον πολίτη που ψώνισε στην Ολλανδία, όταν ο μέσος μισθός στη χώρα κινείται στα 2.800 ευρώ.

Από την άλλη, στη Νορβηγία, όπου ο μέσος μισθός πλησιάζει τα 3.800 ευρώ τα ψώνια κόστισαν 7 ευρώ παραπάνω από την Ελλάδα και στη Σουηδία, με μέσο μισθό περίπου 2.800 ευρώ κόστισαν 15 ευρώ παραπάνω. Στις Ηνωμένες Πολιτείες και συγκεκριμένα στο σούπερ μάρκετ της Νέας Υόρκης, ο άνθρωπος που έκανε τις αγορές πλήρωσε 8,5 ευρώ περισσότερα από την Ελλάδα, με τον μέσο καθαρό μισθό στην δική του πολιτεία να ξεπερνά τα 3.500 ευρώ.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Συμπερασματικά, είναι προφανές πως το επιχείρημα ότι η κρίση της ακρίβειας είναι διεθνής, συνιστά τη μισή αλήθεια και όταν λέγεται από μόνο του δημιουργεί μια εικονική πραγματικότητα. Αν το όποιο «καλάθι του νοικοκυριού» συγκράτησε τις τιμές στα σούπερ μάρκετ αλλά ο καταναλωτής πληρώνει το γάλα ακριβότερα από ότι στη Σουηδία, τα αυγά περισσότερο από ότι στην Νορβηγία και το χοιρινό περισσότερο από την Νέα Υόρκη των Η.Π.Α. , την ώρα που ο μισθός του δεν φτάνει ούτε στο 1/3 των κατοίκων των παραπάνω χωρών, τότε δύσκολα τον αφορά η όποια επικοινωνιακή διαχείριση.