ΠΟΙΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΦΕΤΙΝΑ ΟΣΚΑΡ;
Λίγες μέρες πριν η Ακαδημία αρχίσει να ψηφίζει για τις υποψηφιότητες, εμείς προβλέπουμε τους νικητές.
Άλλη μια περίεργη χρονιά για τα Όσκαρ. Όχι, φέτος δεν θα καθυστερήσουν τόσο αναίτια πολύ όσο πέρυσι, όμως τη συλλογή των ταινιών είναι κάπως δύσκολο να την πιστέψει κανείς.
Θα κερδίσει επιτέλους το Netflix το μεγάλο βραβείο; Πόσες ταινίες που δεν βγήκαν ποτέ στα σινεμά θα κερδίσουν Όσκαρ; Ποιο θα είναι το φετινό Another Round; Ποια νίκη θα σοκάρει; Τι θα πάρει το Don’t Look Up; Θα δώσουν όντως Όσκαρ στον Γουίλ Σμιθ;
Θα παίξουν τον οποιονδήποτε ρόλο οι -ανύπαρκτες φέτος- Χρυσές Σφαίρες;
Και, τελικά, τι θα γίνει με την περίπτωση του Spider-Man: No Way Home; Η Marvel έχει ξεκινήσει καμπάνια για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, έχει πιθανότητες αυτό όντως να συμβεί;
Πολλές οι απορίες, πολλές οι κατηγορίες αλλά λίγοι οι νικητές. Λίγες μέρες πριν τα μέλη της Ακαδημίας αρχίσουν να ψηφίζουν ώστε να βγουν οι υποψηφιότητες (οι οποίες θα ανακοινωθούν 8 Φεβρουαρίου), επιχειρούμε να μαντέψουμε νικητές. Ή έστω, ποια ονόματα ακούγονται αυτή τη στιγμή περισσότερο ως πολύ πρώιμα φαβορί μες στο industry.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ
Καθόλου απίθανο να δούμε τρεις ταινίες του Netflix στην δεκάδα: Η Εξουσία του Σκύλου, Don’t Look Up και tick, tick… BOOM!. Κι ενώ προσωπικά πάντα θα κοιτάω την περίπτωση Don’t Look Up ως πιθανό οσκαρικό θριαμβευτή απλώς και μόνο επειδή η ταινία αρέσει σε πάρα πολύ κόσμο και διαθέτει μια τρομερή διάσταση επικαιρότητας, με τα τωρινά δεδομένα το δυνατό στοίχημα του Netflix για να κερδίσει επιτέλους την κατηγορία, είναι το γουέστερν εποχής της Τζέιν Κάμπιον, που έφυγε με βραβείο από τη Βενετία και σταθερά βρίσκεται μες στα trending φιλμ της πλατφόρμας.
Όσο για εμπορικές κυκλοφορίες, μπορεί η Disney να θέλει να σπρώξει το Spider-Man: No Way Home στη συζήτηση με το επιχείρημα πως «έκανε λεφτά άρα Όσκαρ παρακαλώ» όμως ας μην ξεχνάμε πως η χρονιά παρουσίασε άλλο ένα εμπορικό υπερθέαμα, που έκανε γερές εισπράξεις, άρεσε στον κόσμο και διαθέτει άκρως κινηματογραφικά στοιχεία σε κάθε του γωνιά (κάτι που θα φανεί κι από τις πολλές υποψηφιότητες και νίκες που θα πετύχει): To Dune του Ντενί Βιλνέβ. Άλλη μια εμπορική επιτυχία είναι πιθανό να χωρέσει στη δεκάδα, το House of Gucci του Ρίντλεϊ Σκοτ, ενώ το εμπορικών προδιαγραφών αλλά ατυχώς αποτυχημένο στα ταμεία West Side Story του Στίβεν Σπίλμπεργκ, αναμένεται επίσης παρόλαυτά να μαζέψει πολλές υποψηφιότητες.
Όμως Εξουσία του Σκύλου, West Side Story και Dune δεν πήραν υποψηφιότητα για το μεγάλο βραβείο του Σωματείου Ηθοποιών SAG (το πολυπληθέστερο σωματείο και ισχυρό προγνωστικό για τα Όσκαρ), αφήνοντας αυτή τη στιγμή ως ελαφρύ φαβορί ένα άλλο φιλμ: Το Belfast του Κένεθ Μπράνα(!), μια δραμεντί ιστορία ενηλικίωσης ενός αγοριού στο Μπέλφαστ των ‘60s και «η πιο προσωπική ταινία» του σκηνοθέτη, η οποία μπορεί να κάνει πολύ καλή εμφάνιση στα BAFTA κερδίζοντας πόντους. Η ταινία όμως πέρασε χωρίς να ακουμπήσει από τις αμερικάνικες αίθουσες, κάτι που πιθανώς να το πληγώσει εν τέλει. Στην Ελλάδα κυκλοφορεί την ερχόμενη Πέμπτη.
Όσο για το Don’t Look Up; Ναι, φυσικά και ήταν κι αυτό υποψήφιο για το μεγάλο SAG βραβείο. Απλά το λέμε.
Φαβορί: Η Εξουσία του Σκύλου, της Τζέιν Κάμπιον
Το άλλο φαβορί, αρκεί να μας δείξει κάτι στο γήπεδο (των BAFTA): Belfast, του Κένεθ Μπράνα
Ο διεκδικητής: Dune, του Ντενί Βιλνέβ
Η έκπληξη: Don’t Look Up, του Άνταμ ΜακΚέι
Α’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ
Τρομερά ανταγωνιστική κατηγορία και μάλιστα μια χρονιά μετά την τρομερή αβεβαιότητα των περσινών Όσκαρ, όπου φτάνοντας στην τελετή, διαφορετικές ηθοποιοί είχαν μοιραστεί τα διάφορα προηγούμενα βραβεία (Βάιολα Ντέιβις, Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, Κάρι Μάλιγκαν, Βανέσα Κέρμπι) με αποτέλεσμα τα πάντα να είναι στον αέρα.
Δεν ξέρουμε αν θα συμβεί και φέτος αυτό, όμως ήδη είχαμε την πρώτη τεράστια ανατροπή: Η Κρίστεν Στιούαρτ, που εθεωρείτο φαβορί για το ρόλο της Νταϊάνα στο Spencer, δεν προτάθηκε καν στα SAG που σημαίνει πως ο δρόμος γίνεται τρομερά ανηφορικός. Ακόμα κι αν βρεθεί υποψήφια, σημαίνει πως πλέον κοιτάμε αλλού για φαβορί.
Θα είναι η Νικόλ Κίντμαν που κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα για το Being the Ricardos του Άαρον Σόρκιν; Στην ταινία παίζει τη θρυλική Λουσίλ Μπολ, και ξέρουμε πως η Ακαδημία λατρεύει να βραβεύει ηθοποιούς και ταινίες που έχουν να κάνουν με τον ίδιο τον κόσμο του θεάματος. Εξάλλου ένα δεύτερο Όσκαρ για την Κίντμαν είναι απλώς θέμα χρόνου. (Η ταινία δεν κυκλοφόρησε στις ελληνικές αίθουσες, στριμάρει στο Prime Video.)
Όμως ξέρουμε πως η Ακαδημία λατρεύει -και δικαίως- την Ολίβια Κόλμαν. Η οποία μετά την αξέχαστη νίκη της για την Ευνοούμενη του Γιώργου Λάνθιμου, προτάθηκε ξανά για τον Πατέρα, μόλις πέρυσι. Τώρα που, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έχει μια ταινία όλη πάνω της (το συναρπαστικό Lost Daughter της Μάγκι Τζίλενχαλ), δεν θα πρέπει να θεωρείται φαβορί; Εξάλλου θα έχουμε την εκπληκτική ευκαιρία ζήσουμε το σίκουελ του αμίμητου «…εργκχχχ… Lady Gaga!» που αναφώνησε κατά τον νικητήριο λόγο της η Κόλμαν όταν κέρδισε το Όσκαρ πριν λίγα χρόνια: Η Gaga θα είναι ξανά υποψήφια (αυτή τη φορά για το House of Gucci).
Φαβορί: Ολίβια Κόλμαν, The Lost Daughter
Η μεγάλη διεκδικήτρια: Νικόλ Κίντμαν, Being the Ricardos
Υποψηφιότητα-έκπληξη από μία εκ των: Αλάνα Χάιμ, Πίτσα Γλυκόριζα | Ρέιτσελ Ζίγκλερ, West Side Story | Πενέλοπε Κρουζ, Παράλληλες Μητέρες
Α’ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ
Για πολύ καιρό θεωρούσαμε δεδομένες κάποιες υποψηφιότητες: Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς για την Εξουσία του Σκύλου θα επιστρέψει στα Όσκαρ 7 χρόνια μετά το Παιχνίδι της Μίμησης. Ο Γουίλ Σμιθ θα κερδίσει την τρίτη του υποψηφιότητα (Άλι, Pursuit of Happyness) για την Μέθοδο των Γουίλιαμς (θα κυκλοφορήσει στις αίθουσες), όπου παίζει τον πατέρα των Βίνους και Σερίνα Γουίλιαμς, 15 χρόνια μετά την προηγούμενη. Ο Ντενζέλ Ουάσινγκτον έχοντας κερδίσει 2 κι έχοντας προταθεί για ακόμα 7 Όσκαρ θα είναι απίθανο να μην είναι στην πεντάδα τη στιγμή που παίζει Σαίξπηρ δια χειρός Τζόελ Κοέν, στο Tragedy of Macbeth (που στριμάρει στο Apple TV+ και δεν έχει διανομή για αίθουσα).
Κι αν για αρκετό διάστημα φαινόταν πως θα πάμε σε μια μάχη ανάμεσα στον πάλαι ποτέ μεγαλύτερο εμπορικό σταρ του Χόλιγουντ (Γουίλ Σμιθ) που κάποια στιγμή θα πρέπει να κερδίσει, και στον πρωταγωνιστή της #1 αγγλόφωνης ταινίας της χρονιάς για θεσμούς και κριτική (την Εξουσία του Σκύλου), τώρα κάτι απρόσμενο αρχίζει να αχνοφαίνεται.
Κάπου ανάμεσα στην φύσει συμπαθή περσόνα του, το γεγονός πως οι πάντες τον λατρεύουν, το ότι είναι καλός σε ό,τι ρόλο έχει ποτέ παίξει, αλλά και την απίθανη συγκυρία του να έχει βρεθεί στην τομή δύο τεράστιων Στιγμών του Χόλιγουντ σήμερα, το φαβορί που ξεπετάγεται ίσως είναι ο Άντριου Γκάρφιλντ για το tick, tick… BOOM!. Η ταινία (που στριμάρει στο Netflix δεν βγήκε στα σινεμά) είναι μιούζικαλ βιογραφία του Τζόναθαν Λάρσον, δημιουργού του εμβληματικού Rent, και μαθητευόμενου του μεγάλου Στίβεν Σόντχαϊμ που πέθανε πριν λίγο καιρό σηκώνοντας κύματα συγκίνησης και λατρείας σε όλο τον πλανήτη (με τον ίδιο τον Σόντχαϊμ να έχει ένα συγκινητικό ηχητικό cameo σε σκηνή-κλειδί της ταινίας), η οποία έρχεται στο μέσο ενός νέου μιούζικαλ κύματος (West Side Story, Cyrano, In the Heights).
Ταυτόχρονα, ο Γκάρφιλντ κρατά έναν σημαντικό ρόλο στην εμπορική ταινία-φαινόμενο της χρονιάς, το Spider-Man: No Way Home, ως κάτι πολύ παραπάνω από ένα απλό πέρασμα. Ο Γκάρφιλντ έχει ίσως τη συγκινητικότερη σκηνή της ταινίας, από την οποία φεύγει ως ξεκάθαρος νικητής, παίζοντας απείρως καλύτερα από όσο χρειαζόταν. Απλά πιάνει όλα τα κουτάκια.
Φαβορί: Άντριου Γκάρφιλντ, tick, tick… BOOM!
Οι διεκδικητές: Γουίλ Σμιθ, Η Μέθοδος των Γουίλιαμς | Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Η Εξουσία του Σκύλου
Η μάχη της πέμπτης θέσης: Πίτερ Ντίνκλατζ, Cyrano | Χαβιέ Μπαρδέμ, Being the Ricardos
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Εδώ τα πράγματα μοιάζουν αρκετά καθαρά. H Τζέιν Κάμπιον επέστρεψε με νέα ταινία ύστερα από κενό 13 χρόνων (στο ενδιάμεσο έχει γυρίσει μόνο τηλεόραση, το Top of the Lake), η Εξουσία του Σκύλου έχει τη στήριξη της κριτικής, έχει το θαυμασμό της βιομηχανίας, έχει ήδη πάρει βραβείο Σκηνοθεσίας στη Βενετία, κι η ίδια η Κάμπιον παραμένει μια θρυλική σκηνοθέτης που έχει μόνο ένα Όσκαρ Σεναρίου, πίσω στο 1993 για τα Μαθήματα Πιάνου – όταν και κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα.
Ήρθε η ώρα για μια από τις σημαντικότερες auteurs του σύγχρονου σινεμά να κερδίσει και το Όσκαρ Σκηνοθεσίας (μαζί με ένα ακόμα Σεναρίου, κιόλας), και θα είναι μεγάλη έκπληξη αν συμβεί κάτι διαφορετικό. Ουσιαστική απειλή είναι μάλλον μόνο ο Ντενί Βιλνέβ για το Dune, αλλά αν είναι να πάρει τόση φόρα αυτό το μπλοκμπάστερ είναι πιθανότερο να κερδίσει το Καλύτερης Ταινίας παρά εδώ.
Στη μάχη της πεντάδας λογικά θα δούμε Κένεθ Μπράνα και Στίβεν Σπίλμπεργκ, είναι πάρα πολύ πιθανός ο Πολ Τόμας Άντερσον για την Πίτσα Γλυκόριζα μιας κι η Ακαδημία πάντα τον φροντίζει (αν και φέτος πιο πιθανό είναι να βραβευτεί στο Σενάριο), αλλά έχουμε το νου μας και για μια πιθανή μεγάλη μη αγγλόφωνη έκπληξη: Όπως έγινε και πέρσι με το Another Round αλλά και αρκετές φορές στο παρελθόν, ο κλάδος των σκηνοθετών της Ακαδημίας έχει δείξει πως πάντα κοιτάζει και εκτός Χόλιγουντ για την πεντάδα υποψηφιοτήτων. Ας έχουμε λοιπόν το νου μας για πιθανή τέτοια υποψηφιότητα, και συγκεκριμένα του Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι για το Drive My Car – την διασκευή Μουρακάμι που έχει κερδίσει τα περισσότερα βραβεία κριτικών φέτος και βραβεύτηκε και στις Κάννες.
Φαβορί: Τζέιν Κάμπιον, Η Εξουσία του Σκύλου
Η υποψηφιότητα-έκπληξη: Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι, Drive My Car
ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΙΛΜ
Και κλείνουμε με την τρομερά γεμάτη φέτος κατηγορία του Διεθνούς Φιλμ, σε μια χρονιά που το φεστιβαλικό κύκλωμα είχε να δώσει αμέτρητες σπουδαίες επιλογές, με ταινίες της τελευταίες διετίας να κυκλοφορούν σχεδόν απανωτά μέσα διάστημα λίγων μηνών.
Τα μεγάλα βραβεία από Κάννες και Βενετία εδώ δεν θα μας βοηθήσουν, μιας και με έναν περίεργο τρόπο αλληλοεξουδετερώθηκαν: Και τα δύο φεστιβάλ τα κέρδισαν γαλλικές ταινίες, η Γαλλία επέλεξε το Titane που κέρδισε τις Κάννες αντί του σπουδαίου (και επίκαιρου) L’Evenement που κέρδισε τη Βενετία. Μια λάθος επιλογή που είχε ως αποτέλεσμα η Γαλλία να αποκλειστεί ήδη από την βραχεία λίστα των 15 ταινιών(!).
Για αρκετό διάστημα φαινόταν πως η πρόταση της Νορβηγία, το υπερεκτιμημένο Worst Person in the World του Γιοακίμ Τρίερ, θα ήταν το φαβορί όμως το τελευταίο διάστημα το πολύ καλό Drive My Car από την Ιαπωνία κερδίζει τη μία ένωση κριτικών μετά την άλλη, πήρε και τη Χρυσή Σφαίρα (ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό φέτος), έχει ήδη από το καλοκαίρι τρία βραβεία από τις Κάννες και όλο και περισσότερο κερδίζει θαυμαστές – με αποτέλεσμα να λογίζεται στα ισχυρά χαρτιά για υποψηφιότητες ακόμα και σε Σενάριο και Σκηνοθεσία. (Η ταινία θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα τον Οκτώβριο στις αίθουσες.)
Το Netflix έχει φυσικά το δικό του δυνατό χαρτί να παίξει εδώ και δεν πρέπει να το αγνοήσουμε: Περασμένος νικητής της κατηγορίας ο Πάολο Σορεντίνο για τη Μεγάλη Ομορφιά, θα είναι λογικά υποψήφιος πάλι με το Χέρι του Θεού. Την πεντάδα πολύ πιθανά θα συμπληρώσει ο φετινός Ασγκάρ Φαρχαντί με τον Ήρωα και η ταινία-έκπληξη Flee από τη Δανία, ένα ξενόγλωσσο ντοκιμαντέρ κινουμένων σχεδίων που είναι πολύ πιθανό να προταθεί και στις τρεις κατηγορίες (κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ ξανά στην ιστορία των Όσκαρ).
Φαβορί: Drive My Car, του Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι (Ιαπωνία)
Οι διεκδικητές: Το Χέρι του Θεού, του Πάολο Σορεντίνο (Ιταλία) | The Worst Person in the World, του Γιοακίμ Τρίερ (Νορβηγία)
Η υποψηφιότητα που θα γράψει ιστορία: Flee, του Γιόνας Ράσμουσεν (Δανία)
