ΡΩΣΙΔΑ ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΣ: ΕΦΥΓΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ΑΛΛΟ ΤΟΥΣ ΦΑΣΑΙΟΥΣ ΣΤΟ ΠΑΓΚΡΑΤΙ
Μεγάλη κρίση στον κατασκοπευτικό τουρισμό, η κυβέρνηση παλεύει να μαζέψει τη ζημιά.
Δεν είχα εκπαιδευτεί αρκετά γι’ αυτό. Βασικά νομίζω ότι κανείς δεν έχει εκπαιδευτεί αρκετά για αυτό. Η υπερσυγκέντρωση φασαιοσύνης είναι κάτι που δεν στο μαθαίνουν στη σχολή. Σε προειδοποιούν, ναι, αλλά οι τεχνικές τους είναι τόσο παλιές, όσο και τα μουστάκια Βάντζιχ που φοράγανε στη Στάζι.
Και όσο σκεφτόμουν ότι τώρα που καλοκαίριαζε θα ήσασταν πάλι όρθιοι έξω απ’ τα μαγαζιά να ακουμπάτε τα ποτά σας πάνω στα αυτοκίνητα, τόσο και η “ανθρωπιστική λύση πολώνιο” πλησίαζε.
Τίποτα, δυο σταγόνες είναι, και γεια σας. Δεν έχετε ξαναπιεί τέτοια ποτάρα.
Και μιας και τα λέμε όλα τώρα, πόσο παρτάλια πια οι σκέψεις σας και πόσο πειρατική σημαία; Γι’ αυτά μπήκα στην υπηρεσία;
Ήδη από πέρσι τους είχα ζητήσει να με στείλουν κάπου αλλού, οπουδήποτε, κάπου με πείνα, πόλεμο και αρρώστιες, αρκεί να μην ξαναδώ μπροστά μου τη Βαρνάβα. Και μου έστειλαν μετάθεση για Ανάφη. Αλήθεια τώρα; Γιατί όχι στη λαϊκή της Καλλιδρομίου Σάββατο πρωί;
Από πότε έχω εχθρούς στην υπηρεσία; Έχουν εξαφανίσει διπλούς πράκτορες με οξύ και πάλι θεωρώ ότι τους έδειξαν μεγαλύτερη επιείκεια.
Περνούσαν οι μέρες, ξυπνούσα κάθε μέρα κανονικά και όσο έβλεπα ότι κανείς δεν θα μου κάνει τη χάρη να με πνίξει στον ύπνο μου, αποφάσισα να φύγω. Οι πιθανότητες να έσπαγα ήταν πολύ μεγάλες.
Έτσι κι αλλιώς, τι με χρειαζόσασταν; Ας σας παρακολουθεί κι ένας λιγότερος.
Να κάτσω να κάνω, τι; Ό, τι λεφτά έπαιρνα, τα ‘ριχνα στο νοίκι. Δεν πίστευαν στην υπηρεσία ότι χάλαγα τόσα για μια τρύπα του ‘80. Ακόμα και οι ίδιοι μου ‘παν να βρω καμιά δεύτερη δουλειά, να κατασκοπεύσω και για καμιά άλλη χώρα, να βγάλω κάτι παραπάνω.
Όχι, εντάξει, σε αυτά είναι πολύ σωστοί, δεν μπορώ να πω.
Αλλά, ΟΚ, κουράστηκα. Τους είπα να με φωνάξουν πίσω, και ίσως αν είμαι τυχερή να με πετάξουν από κανά κτίριο. Χίλιες φορές καλύτερα.
