ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΕΡΑΣΙΔΗΣ, ΝΑ ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ 9 ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΙΔΙΟΦΥΙΑ
Στα 2 του χρόνια άρχισε να "σκαρφαλώνει" στο πιάνο του μπαμπά του. Στα 9 του έγινε ο νεότερος πιανίστας που έχει παίξει ποτέ στο Ηρώδειο.
Έχει αξιολογηθεί μες τα 100 καλύτερα ταλέντα του κόσμου στα πρόσφατα Global Child Prodigy Awards. Ήταν ο νεότερος πιανίστας που έπαιξε ποτέ στο Ηρώδειο και ταυτόχρονα ο νεότερος Έλληνας σολίστ που εμφανίστηκε στο φημισμένο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης και στο Royal Albert Hall του Λονδίνου. Παράλληλα, έχει συνθέσει δικά του κομμάτια, όπως το Βαλς της Απομόνωσης, το Βαλς της Αναγέννησης και το Anti-War Etude που έχουν κάνει παγκόσμια αίσθηση, ενώ διατείνεται πως “μπορεί να αντλήσει έμπνευση σχεδόν από τα πάντα γύρω του”. Όλα αυτά σε ηλικία μόλις 9 ετών. Για πολλούς είναι ο “νέος Μότσαρτ”. Από την πλευρά του δηλώνει “ένα κανονικό παιδί”.
Ο αυθορμητισμός και η αύρα του Στέλιου Κερασίδη καταφέρνουν να μαγνητίσουν τους ανθρώπους που τυχαίνει να βρεθούν στον ίδιο χώρο μαζί του. Είναι ευγενικός, μετρημένος, χαμογελαστός και ιδιαίτερα ομιλητικός. Θα περίμενε κανείς πως είναι δύσκολο να ξεκλειδώσεις ένα παιδί 9 ετών και δη όταν πρόκειται για μια μουσική ιδιοφυΐα. Παρ’ όλα αυτά ο νεαρός σολίστ ήταν παραπάνω από πρόθυμος για συζήτηση ενώ η ανάγκη του να εξερευνεί οτιδήποτε γύρω του, ιδιαίτερα έντονη.
Έχει ταξιδέψει ήδη στην Αμερική, στις Βρυξέλλες, στη Βιέννη, στην Ιταλία, στο Λονδίνο, στη Γερμανία, στην Αλβανία και αναμένει με αγωνία το ταξίδι του στο Ντουμπάϊ τον επερχόμενο Αύγουστο. ”Γενικά έχει το βλέμμα στο εξωτερικό κι αυτό είναι καλό. Έχει ταξιδέψει αρκετά, έχει γνωρίσει κόσμο, έχει ανοίξει τα φτερά του. Η μουσική του Στέλιου μιλάει μια παγκόσμια γλώσσα. Δεν έχει στίχο. Μπορεί να μην έχει την αμεσότητα του τραγουδιού που προσφέρει ο στίχος, αλλά από την άλλη έχει μια μαζικότητα γιατί δεν έχει σύνορα. Ήδη μια ιστορική δισκογραφική εταιρία όπως η Minos EMI universal εκδίδει τα ηχογραφήματα του, ενώ ο κορυφαίος μουσικός εκδοτικός οίκος στο κόσμο η Hall Leonard τις παρτιτούρες του. Είναι ιδιαίτερα τιμητικό όλο αυτό” σημειώνει ο πατέρας του, κ. Φώτης Κερασίδης.
Οι αγαπημένοι του καλλιτέχνες είναι ο Μπαχ, ο Σοπέν, ο Μότσαρτ και ο Μπετόβεν ενώ δηλώνει πως ποπ μουσική ακούει μόνο σε πάρτι. “Δεν μ’αρέσει τόσο. Η κλασική μουσική με ηρεμεί” εξηγεί ο ίδιος.
Οι γονείς του είναι περήφανοι, όχι μόνο για το μουσικό ταλέντο του παιδιού τους, αλλά πάνω απ’ όλα γιατί έχουν καταφέρει να μεγαλώσουν έναν άνθρωπο ισορροπημένο και ευτυχισμένο.
“Σίγουρα είναι ένας ιδιότυπος πρωταθλητισμός. Δεν έρχεται τίποτα εύκολα. Θα πρέπει συχνά να ταξιδέψει, να στερηθεί κάποια πάρτι, να μελετήσει σχεδόν καθημερινά όμως όλα αυτά πάντα σε λογικά πλαίσια γιατί ειδάλλως θα έχανε από αλλού. Η ζωή και κατά συνέπεια η μουσική είναι μαραθώνιος και όχι σπριντ. Η γοητεία είναι να μπορείς να κρατήσεις το παιδί σου χαρούμενο και κυρίως παιδί. Μέχρι τώρα είναι ήρεμος και παραμένει ταπεινός. Και νομίζω αυτό είναι το μεγαλύτερο μας επίτευγμα. Ο,τι έχει καταφέρει το έχει πετύχει όντας έτσι. Μοιάζει συγκροτημένος και ευτυχισμένος” σημειώνει ο πατέρας του Στέλιου.
Ιδιαίτερα σημαντικό για τους γονείς του είναι το παιδί τους να εκτίθεται σε πληθώρα ερεθισμάτων προκειμένου να παραμένει πολυδιάστατο αλλά και να έχει ανοιχτές όλες τις προοπτικές στη ζωή του. “Αξίζει να ανοιχτείς για να μάθεις πολλά και ύστερα να μπορείς να επιλέξεις” σημειώνει ο κ. Φώτης Κερασίδης.
Το πρόγραμμα του νεαρού σολίστ είναι γεμάτο. Παρ’ όλα αυτά το διηγείται με μια πρωτοφανή ευχαρίστηση για την ηλικία του. Όπως αναφέρει απολαμβάνει ιδιαίτερα το σχολείο, να κατασκευάζει Lego και κυρίως να παίζει με τους φίλους και τις αδερφές του. Έχει μια ιδιαίτερη αδυναμία στο κινηματογράφο και στις ταινίες με την αγαπημένη του να είναι ο “Συρανό Ντε Μπερζεράκ”.
Πηγή έμπνευσης αποτελούν τα πάντα γύρω του. “Μπορείς να εμπνευστείς από τη φύση, τα ζώα. Ακόμα και από δυσάρεστα πράγματα, όπως είναι ο πόλεμος. Μπορείς να σκεφτείς πολλά. Μπορείς να δημιουργήσεις μουσική από πράγματα που με μια πρώτη ματιά δεν έχουν καν σημασία. Όπως μια εικόνα”, σημειώνει ο νεαρός καλλιτέχνης.
Οι σπουδαιότερες συνθέσεις του προήλθαν από γεγονότα που επηρέασαν τόσο τον ίδιο όσο και την ανθρωπότητα ολόκληρη. Την πανδημία του κορονοϊού και τον πόλεμο στην Ουκρανία. “Τα πιο σημαντικά κομμάτια για εμένα -από αυτά που έχω συνθέσει- είναι το Βαλς της Απομόνωσης, το Βαλς της Αναγέννησης (που αποτελεί μια ωδή στο περιβάλλον) καθώς και το πρόσφατο Anti-War Etude”.
Κοιτώντας τον εαυτό του μερικά χρόνια από τώρα ο Στέλιος Κερασίδης εξακολουθεί να βλέπει έναν πιανίστα καθώς η αγάπη του γι’ αυτό που κάνει είναι μεγάλη. Όσον αφορά την διαπίστωση αρκετών πως “πρόκειται για τον νέο Μότσαρτ” ο ίδιος επιμένει πως “είναι απλά ένα κανονικό παιδί” ενώ προσθέτει πως νιώθει χαρά που τον αγαπούν. “Οι φίλοι μου καταλαβαίνουν ότι είμαι αναγνωρίσιμος αλλά είμαστε μαζί πολλά χρόνια. Μου λένε “μπράβο” αλλά με έχουν συνηθίσει” καταλήγει γελώντας.
