ΤΑ 100 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ 2021

«Οι λίστες μας αρέσουν, γιατί δεν θέλουμε να πεθάνουμε» είχε πει κάποτε ο -φανατικός του σπορ («Η ομορφιά της λίστας», 2010)- Ουμπέρτο Έκο,

Ή μπορεί απλά να μας αρέσουν -ειδικά αυτές που συστήνονται με αφορμή κομβικής, έστω και τυπικά, σημασίας γεγονότα όπως είναι το τέλος μιας χρονιάς- γιατί γνωρίζουμε ότι ναι μεν καμία λίστα δεν αποτελεί θέσφατο του εκάστοτε θέματος και χωροχρόνου που χαρτογραφεί, είναι δε (ή οφείλει να προσπαθεί άρα και να ελπίζει να είναι) τρόπον τινά ένα γράμμα προς τον ιστορικό του μέλλοντος. Και σίγουρα μια καλή αφορμή για γόνιμη συζήτηση εδώ και τώρα.

Η παράθεση των 100 Αξιοσημείωτων Βιβλίων του 2021 σύμφωνα με το Magazine, όπως θα διαπιστώσετε, έχει γίνει με αλφαβητική, και όχι αξιολογική σειρά. Σημασία, εν προκειμένω, έχουν οι λέξεις. Όχι οι αριθμοί.

Βιβλια απο τον κοσμο: Μυθοπλασια

Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες – Γυρίζοντας το βλέμμα πίσω (μτφρ.: Αχιλλέας Κυριακίδης, Εκδόσεις Ίκαρος)
Από τον Ισπανικό Εμφύλιο ώς την αυτοεξορία του παππού του στη Λατινική Αμερική, και από την Πολιτιστική Επανάσταση της Κίνας ώς τα ένοπλα αντάρτικα κινήματα της δεκαετίας του 1970, όλα βρίσκουν την κατάλληλη θέση στο αριστοτεχνικά δομημένο και βραβευμένο βιβλίο ενός συγγραφέα που σύμφωνα με τον Τζόναθαν Φράνζεν «επανεφηύρε τη λατινοαμερικανική λογοτεχνία στον 21o αιώνα».

Ιούλιος Βερν – 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα (μτφρ. Αδαμαντία Αριάδνη Μοσχονά, εκδ. Ψυχογιός)
Ένα από τα πιο πολυμεταφρασμένα βιβλία όλων των εποχών, το magnum opus του πατέρα της επιστημονικής φαντασίας, ένα λογοτεχνικό αριστούργημα που έχει διαβαστεί από εκατοντάδες εκατομμύρια αναγνώστες σε ολόκληρο τον κόσμο, συνήθως σε ηλικία αρκετά τρυφερή ώστε οι περιπέτειες του κάπτεν Νέμο να αποτελούν ένα πολύτιμο, αξεπέραστο συλλογικό σημείο αναφοράς που ενώνει την κάθε προηγούμενη γενιά με την επόμενη.

Όσιαν Βουόνγκ – Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι (μτφρ. Έφη Φρυδά, εκδ. Gutenberg) Δείξτε μας έναν άνθρωπο που θα μείνει ασυγκίνητος μετά την ανάγνωση αυτού του ημι-αυτοβιογραφικού γράμματος ενός queer Αμερικάνου βιετναμέζικης καταγωγής γιου προς την αναλφάβητη, στοργική αλλά και κατά περιόδους βίαιη μητέρα του, και θα σας δείξουμε έναν άνθρωπο φτιαγμένο από πέτρα.

Γκεόργκι Γκοσποντίνοφ – Χρονοκαταφύγιο (μτφρ. Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, εκδ. Ίκαρος)
Μια «κλινική για το παρελθόν» προσφέρει μια πρωτότυπη θεραπεία για τους πάσχοντες από Αλτσχάιμερ, οι ασθενείς χάνουν την αίσθηση του παρόντος και του μέλλοντος και αναβιώνουν τις αναμνήσεις τους και ο συγγραφέας (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος Βουλγαρίας 2021) καταπιάνεται με καυτά ζητήματα όπως το πώς επιλέγει κανείς τον κόσμο που θα ζήσει αλλά και τι θα κρατήσει από τον εαυτό του πριν πεθάνει.

Πάμπλο Γκουτιέρεθ – Κομμένα κεφάλια (μτφρ. Ιφιγένεια Ντούμη, εκδ. Καστανιώτης)
Με το νέο του πόνημα ο Γκουτιέρεθ, τον οποίο γνωρίσαμε το 2017 με «Τα ανατρεπτικά βιβλία», δικαιώνει όσους τον θεωρούν μία από τις σημαντικότερες σύγχρονες πένες της ισπανόφωνης λογοτεχνίας.

Τζον Γουίλιαμς – Το πέρασμα του μακελάρη (μτφρ. Αθηνά Δημητριάδου, εκδ. Gutenberg)
Τέσσερα χρόνια μετά τις εξαιρετικές ελληνικές μεταφράσεις των βιβλίων «Στόουνερ» (το «σπουδαιότερο αμερικανικό μυθιστόρημα που δεν το έχει κανείς ακουστά» όπως γράφτηκε στο περιοδικό New Yorker) και «Αύγουστος» (Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας στις ΗΠΑ το 1973) τριτώνει το καλό με «Το πέρασμα του μακελάρη» που εκδόθηκε το 1960 και θεωρείται ένα από τα καλύτερα γουέστερν όλων των εποχών, τόσο καλό που «άνοιξε τον δρόμο στον Κόρμακ ΜακΚάρθι» (New York Times Book Review).

Καζούο Ισιγκούρο – Η κλάρα και ο ήλιος / Οι απαρηγόρητοι (μτφρ. Αργυρώ Μαντόγλου, εκδ. Ψυχογιός)
Αφενός ένα καθηλωτικό ψυχολογικό μυστήριο, μια δηκτική σάτιρα της λατρείας των τεχνών, αφετέρου μια διερεύνηση ίσως του πλέον σημαντικού υπαρξιακού ερωτήματος: Τι σημαίνει στ’ αλήθεια ν’ αγαπάς; Συγκινητικός και διεισδυτικός και στις δύο περιπτώσεις ο Νομπελίστας.

Εμανυέλ Καρέρ – Γιόγκα (μτφρ. Γιώργος Καράμπελας, εκδ. του Εικοστού Πρώτου)
Ένα autofiction ξεγύμνωμα με αφετηρία την παρακολούθηση ενός σεμιναρίου εντατικού διαλογισμού που διακόπτεται βίαια λόγω της τρομοκρατικής επίθεσης στα γραφεία του Charlie Hebdo. Στη συνέχεια ο συγγραφέας αναγκάζεται να νοσηλευτεί σε ψυχιατρικό νοσοκομείο και να έρθει αντιμέτωπος με τους χειρότερους εφιάλτες του. Επόμενοι σταθμοί: ένα ρεπορτάζ στη Βαγδάτη, οικογενειακές διακοπές στην Πάτμο, ένα εργαστήρι δημιουργικής γραφής για νεαρούς πρόσφυγες στη Λέρο.

Φραντς Κάφκα – Γιοζεφίνε η αοιδός και άλλα διηγήματα (μτφρ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, εκδ. Κίχλη)
Τα φανταστικά όντα του Κάφκα και το μονίμως αμήχανο «εγώ» που βρίσκεται απέναντί τους φέρνουν στο φως γυμνή μιαν αλήθεια: όσο ρευστή και αδιανόητη είναι η πραγματικότητα, άλλο τόσο ρευστός και αλλόκοτος είναι ο εαυτός μας, ένα φανταστικό ον που βαδίζει παραπατώντας μέσα στη σκοτεινιά του κόσμου

Καρλ Ούβε Κνάουσγκορντ – Το τέλος (Ο αγώνας μου) (μτφρ. Σωτήρης Σουλιώτης, εκδ. Καστανιώτη)
Ο Νορβηγός star-writer ρίχνει την αυλαία του μεγαλεπήβολου, εξωφρενικού, πολυσυζητημένου λογοτεχνικού εγχειρήματος της εξαντλητικά λεπτομερούς αυτοβιογραφίας του με τον έκτο, τελευταίο και μεγαλύτερο από όσους προηγήθηκαν τόμο. Τούτες οι 1248 σελίδες, μεταφρασμένες από τον ήρωα Σωτήρη Σουλιώτη, προφανώς δεν αφορούν όποιον δεν έχει διαβάσει και τα πέντε προηγούμενα doorstoppers.

 

Τα-Νεχάσι Κόουτς – Ο χορευτής του νερού (μτφρ. Βάσια Τζανακάρη, εκδ. Ίκαρος)
Καταξιωμένος δημοσιογράφος με έμφαση σε θέματα που αφορούν τους Αφροαμερικανούς, την πολιτική, την κοινωνία, τον διαρθρωτικό ρατσισμό και τη «λευκή υπεροχή», βραβευμένος non-fiction συγγραφέας που έχει τιμηθεί με το National Book Award 2015, ο Κόουτς με το ντεμπούτο του στη λογοτεχνία «εξισορροπεί τις φρικαλεότητες της δουλείας με το φανταστικό», όπως σημειώνουν οι New York Times.

Άντρε Κούμπιτσεκ – Η αξέχαστη χρονιά της αναρχίας (μτφρ. Απόστολος Στραγαλινός, εκδ. Κριτική)
Μετά το «Σκίτσο ενός καλοκαιριού» (Κριτική, 2018) και το Ποτσνταμ του 1985, ο Κούμπιτσεκ επέστρεψε με ένα μυθιστόρημα για την υπέροχη, ανήσυχη ευτυχία που νιώθει ο καθένας μας αποτολμώντας μια νέα αρχή. Εν προκειμένω με αφορμή την επανένωση των δύο Γερμανιών, δηλαδή την προσχώρηση της Ανατολικής στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, εξέλιξη που ανησυχεί τους μεγαλύτερης ηλικίας πολίτες, ενώ οι νεότεροι ζουν την αγάπη και την ελευθερία.

Ρ.Ο. Κουόν – Οι εμπρηστές (μτφρ. Παλμύρα Ισμυρίδου, εκδ. Δώμα)
Το πρώτο μυθιστόρημα της κορεατικής καταγωγής συγγραφέως που επαινέθηκε από κοινό και κριτικούς (The New York Times: «Ένα εκθαμβωτικό μυθιστόρημα για το πώς ο έρωτας μπορεί να είναι εξίσου επικίνδυνος με τον θρησκευτικό φανατισμό». The Atlantic: «Οι Εμπρηστές εξερευνούν τι μπορεί να συμβεί όταν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε τα πάντα για έναν ανώτερο σκοπό») και ήταν υποψήφιο για καλύτερο αμερικανικό μυθιστόρημα της περασμένης χρονιάς.

Ούρσουλα Κ. Λε Γκεν – Οι δώδεκα κατευθύνσεις του ανέμου (μτφρ. Γιώργος Μπαρουξής, εκδ. Αίολος)
H πρώτη συλλογή της διάσημης αμερικανίδας συγγραφέως (1929-2018) με δεκαεφτά διηγήματα σε χρονολογική σειρά, τα οποία συνοδεύονται το καθένα από μια μικρή εισαγωγή της συγγραφέως. Εδώ θα βρει κανείς τις απαρχές της Γαιοθάλασσας, του αγαπημένου φανταστικού κόσμου της Λε Γκεν, αλλά και τα δύο πιο ξακουστά και βραβευμένα κείμενα της.

Εντουάρ Λουί – Αγώνες και μεταμορφώσεις μιας γυναίκας (μτφρ. Στέλα Ζουμπουλάκη, εκδ. Αντίποδες)
Το τρομερό παιδί των γαλλικών γραμμάτων, που την τελευταία πενταετία περνάει τη μισή χρονιά του στην Αθήνα, συνεχίζει το τρομερό σερί του: «Για μεγάλο μέρος της ζωής της η μητέρα μου έζησε μες στη φτώχεια και την ανάγκη, στο περιθώριο, τσακισμένη και πολλές φορές ταπεινωμένη από τη βία των αντρών. Η ύπαρξή της έμοιαζε να οριοθετείται απολύτως από τη διπλή κυριαρχία που ασκούνταν πάνω της, την κυριαρχία της τάξης και την ανδρική κυριαρχία. Κι όμως, μια μέρα, στα σαράντα τέσσερά της, εξεγέρθηκε ενάντια σε αυτή τη ζωή, έφυγε, και σιγά σιγά θεμελίωσε την ελευθερία της. Το βιβλίο είναι η ιστορία αυτής της μεταμόρφωσης».

Ίαν ΜακΓιούαν – Άμστερνταμ (μτφρ. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, εκδ. Πατάκη)
Βραβευμένο με Booker (1998), χαρακτηρισμένο ως «σκοτεινό αριστούργηµα, µια διαχρονική ιστορία ηθικού διλήµµατος µεταµφιεσµένη σε ψυχολογικό θρίλερ» (The New York Times), είναι μια ωδή για τη φιλία, τον έρωτα, τις µηχανορραφίες στον πολιτικό στίβο, τον νεοκυνισµό και τη σκληρότητα µιας εποχής που ακροβατεί ανάµεσα στη απάθεια και στην εκ νέου επινόηση της ευαισθησίας.

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες – Περί έρωτος και άλλων δαιμονίων (μτφρ. Μαρία Παλαιολόγος, εκδ. Ψυχογιός)
Σαν τον Gabo δεν έχει: Το δουλεμπόριο, τα φέουδα, η εκκλησιαστική παντοδυναμία, η ελευθεριότητα και ο διονυσιασμός του έρωτα, οι κυνηγημένοι Εβραίοι διανοούμενοι, η ιατρική της εποχής, οι δεισιδαιμονίες και οι εξορκισμοί πρωταγωνιστούν σ’ αυτό το χρονικό της συνάντησης δυο ανθρώπων που αγαπήθηκαν βαθιά.

Χέρμαν Μέλβιλ – Μπίλλυ Μπαντ, Ναύτης (μτφρ. Παναγιώτης Κεχαγιάς, Κώστας Σπαθαράκης, εκδ. Αντίποδες)
Το τελευταίο βιβλίο του σημαντικότερου Αμερικανού συγγραφέα του 19ου αιώνα, με πρωταγωνιστή τον Μπίλλυ Μπαντ, ένα νεαρό ναύτη που στρατολογείται σε ένα αγγλικό πολεμικό πλοίο την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης και κατηγορείται για υποκίνηση ανταρσίας.

Φερνάντα Μέλτσορ – Η εποχή των τυφώνων (μτφρ.: Αγγελική Βασιλάκου, εκδ. Δώμα)
«Απόσταγμα δηλητήριου. Εδώ το έγκλημα δεν είναι μια πράξη αλλά μια ολόκληρη ατμόσφαιρα» και «Ο Ματωμένος μεσημβρινός του Κόρμακ Μακκάρθυ συναντά το 2666 του Ρομπέρτο Μπολάνιο» έγραψαν οι δύο μεγαλύτερες εφημερίδες των ΗΠΑ (The New York Times και Wall Street Journal αντίστοιχα) για το βιβλίο της τριαντάχρονης Μεξικάνας που υπήρξε φιναλίστ για το Διεθνές Βραβείο Booker 2020.

Ντέιβιντ Μίτσελ – Utopia Avenue (μτφρ. Μαρία Ξυλούρη, εκδ. Μεταίχμιο)
Όπως έγραψε στο Magazine ο Δημήτρης Αναστασόπουλος για το πολυαναμενόμενο νέο βιβλίο του διακεκριμένου και bestseller Ντέιβιντ Μίτσελ (Cloud Atlas): «Το “Utopia Avenue” δεν είναι η μυθιστορηματική βιογραφία κάποιων ταλαντούχων μουσικών των ‘60ς. Είναι η τοιχογραφία μιας εποχής όπου οι δαιμονισμένοι με τις φαζαρισμένες κιθάρες, το στακάτο μπάσο, τα καταιγιστικά ντραμς και τη μαινόμενη farfisa πίστευαν ακράδαντα ότι η μουσική μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.»

Αλμπέρτο Μοράβια – Η προσήλωση (μτφρ. Δημήτρης Παπαδημητρίου, εκδ. Κριτική)
Ο δημοσιογράφος Φραντσέσκο Μερίνγκι καταγράφει σε ημερολόγιό τα απαγορευμένα συναισθήματα του για τη δυνητικά αιμομικτικής σχέση του με την προγονή του. Επανεξετάζοντας το περιεχόμενο του ημερολογίου, συνειδητοποιεί το πόσο λίγο αντανακλάται σ’ αυτό η πραγματικότητα που ήθελε να καταγράψει. Γραμμένo το 1965, το μυθιστόρημα του αξεπέραστου υπαρξιστή Μοράβια, καταπιάνεται με το κατά πόσο τελικά η πραγματικότητα απέχει από την αυθεντικότητα.

Σίλβια Μορένο-Γκαρσία – Mexican Gothic (μτφρ. Έφη Τσιρώνη, εκδ. Κλειδάριθμος)
Θρίλερ με εκατομμύρια πωλήσεις σε όλο τον κόσμο, με θέσεις σε λίστες με τα καλύτερα της περσινής χρονιάς (New Yorker, Washington Post, Vanity Fair, κ.α.), με στιλ που θυμίζει Γκιγιέρμο ντελ Τόρο. Έρχεται και η τηλεοπτική μεταφορά στην πλατφόρμα Hulu.

Τόνι Μόρισον – Το Τραγούδι του Σόλομον (μτφρ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. Παπαδόπουλος)
Η Τόνι Μόρισον (1931-2019) είχε κερδίσει το βραβείο Πούλιτζερ το 1988 για το μυθιστόρημα «Αγαπημένη» (Beloved) ενώ το 1993 έγινε η πρώτη Αφροαμερικανή συγγραφέας που κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου της. Αρκετά χρόνια νωρίτερα (1978) είχε κερδίσει και το Εθνικό Βραβείο Κριτικών για “Το τραγούδι του Σόλομον”.

J.G. Ballard – Super-Cannes (μτφρ. Άρης Σφακιανάκης, Hρώ Σκάρου, εκδ. Κέδρος)
Οι λάτρεις του sci-fi και όχι μόνο πίνουν νερό στο όνομα του μετρ του νέου κύματος της βρετανικής επιστημονικής φαντασίας και το -τόσο δυστοπικό, τόσο σύγχρονο- «Super-Cannes», που κυκλοφόρησε το 2000 θεωρείται ένα από τα καλύτερα του έργα.

Τζον Μπάνβιλ – Το χιόνι (μτφρ. Τόνια Κοβαλένκο, εκδ. Καστανιώτη)
Βρισκόμαστε στην Ιρλανδία το 1957 και η Καθολική Εκκλησία κυβερνά τη χώρα με άτεγκτη πυγμή. O προτεστάντης επιθεωρητής Στράφορντ καλείται σε μια κωμόπολη της Κομητείας Γουέξφορντ προκειμένου να διαλευκάνει τον φόνο ενός ιερέα, έχοντας να αντιμετωπίσει ανυπέρβλητα εμπόδια, από το πυκνό χιόνι που πέφτει ακατάπαυστα και καλύπτει τα πάντα μέχρι τον όρκο σιωπής που φαίνεται να τηρεί απαρέγκλιτα η μικρή εκείνη κοινότητα. Ο βραβευμένος με Booker Ιρλανδός «στήνει το αστυνομικό του μυθιστόρημα αλά Άγκαθα Κρίστι κι ύστερα κατεδαφίζει επιδέξια το οικοδόμημα» (The New York Times Book Review).

Τζούλιαν Μπαρνς – England, England (μτφρ. Αλεξάνδρα Κονταξάκη, εκδ. Μεταίχμιο)
Η Αγγλία μεταφέρεται εικονικά στη Νήσο Γουάιτ, το εφιαλτικό σχέδιο ενός ιδιόρρυθμου μεγιστάνα πετυχαίνει, ο έλεγχος όμως χάνεται και το υποψήφιο για βραβείο Booker το 1998, επανεκδίδεται γιατί προφανώς παραμένει ένα από τα πιο ευφυή και απολαυστικά μυθιστορήματα της σύγχρονης αγγλικής λογοτεχνίας.

Ουίλιαμ Μπάροουζ – Διαζώνη (μτφρ. Γιώργος Μπέτσος, εκδ. Τόπος)
Ο Μπάροουζ εγκαταστάθηκε στην Ταγγέρη το 1954 και, όντας εθισμένος στα οπιοειδή και όχι μόνο, έγραφε σαν να μην υπήρχε αύριο. Η ζωή του εκείνης της περιόδου σκιαγραφείται σε αυτή τη συλλογή -απαραίτητη προσθήκη στο ράφι με τους τίτλους ενός από τους πιο σημαντικούς Αμερικανούς συγγραφείς- από σύντομα έργα, αυτοβιογραφικές βινιέτες, επιστολές και ημερολογιακές καταχωρήσεις.

Αντόν Μπεραμπέρ – Η μεγάλη ιδέα (μτφρ. Αλεξάνδρα Κωσταράκου, εκδ. Πόλις)
Ένας 34χρονος Γάλλος γράφει συναρπαστικά και πληθωρικά για ένα καυτό κεφάλαιο της ελληνικής ιστορίας . Πενήντα χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, ένας φοιτητής μελετά στη διατριβή του την περίπτωση ενός στρατιώτη που πήρε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία ονόματι Σαούλ Καλογιάννης. Οι περιπλανήσεις του στο χωροχρόνο συνθέτουν μία Οδύσσεια που τον οδηγεί από τις εσχατιές της Ανατολής μέχρι τις ακτές του Νέου Κόσμου.

Λουσία Μπερλίν – Βράδυ στον παράδεισο (μτφρ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. Στερέωμα)
Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία της συγκλονιστικής συλλογής διηγημάτων «Οδηγίες για οικιακές βοηθούς», μένουμε ξανά άφωνοι με την ικανότητα της σπουδαίας (και τόσο παραγνωρισμένης από το ευρύ κοινό) Λουσία Μπερλίν, «να διακρίνει την ομορφιά μέσα στην ασχήμια, να αναζητάει ένα φως ελπίδας και στις πιο οδυνηρές στιγμές της ζωής, να μη χάνει το χιούμορ και την αισιοδοξία της ακόμη κι όταν αντιμετωπίζει τον χαμό αγαπημένων ανθρώπων ή τόπων», όπως επισημαίνουν οι Έλληνες εκδότες της.

Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ – Άντα ή Πάθος (μτφρ. Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, εκδ. Πατάκη)
Tο εκτενέστερο και ιδιαιτέρως απαιτητικό μυθιστόρημα του ανυπέρβλητου Ρώσου δεξιοτέχνη, για κάποιους το πιο δύσκολό του και για αρκετούς καλύτερο ακόμη και από το πιο εμβληματικό του βιβλίο («Λολίτα») που είχε κυκλοφορήσει 15 χρόνια νωρίτερα.

Jo Nesbo – Ο άρχοντας της ζήλιας (μτφρ. Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, εκδ. Μεταίχμιο) Την τιμητική της στο νέο βιβλίο του διάσημου μετρ της αστυνομικής λογοτεχνίας έχει η Κάλυμνος, μιας και εκεί διαδραματίζεται η μεγαλύτερη, με διαφορά, από τις επτά ιστορίες που απαρτίζουν αυτή τη συλλογή διηγημάτων. «Όχι, τα βιβλία μου δεν είναι γεμάτα ζωή. Είναι γεμάτα σκληρή δουλειά», είπε προ μηνών στο Magazine ο Νορβηγός star writer.

Τζορτζ Όργουελ – 1984 / Η φάρμα των ζώων (μτφρ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. Μεταίχμιο)
Επετειακή έκδοση με τα δύο ορόσημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, με αφορμή τη συμπλήρωση 70 χρόνων (τώρα πια 72, μιας και το ημερολόγιο έγραφε 21/1/1950) από τον θάνατο του συγγραφέα που εν μέσω πανδημίας κουοτάρεται στα σόσιαλ όσο λίγοι.

Πολ Όστερ – Το παλάτι του φεγγαριού / Αόρατος / Ημερολόγιο του χειμώνα (μτφρ. Σταυρούλα Αργυροπούλου, εκδ. Μεταίχμιο)
Γιατί να πάρεις μόνο μία από τις τρεις τόσο καλοδεχούμενες επανεκδόσεις του ενός και μοναδικού Πολ Όστερ, όταν μπορείς να πάρεις και τις τρεις; Έλα τώρα που δεν μπορείς…

Τσέζαρε Παβέζε – Το φεγγάρι και οι φωτιές (μτφρ. Άννα Παπασταύρου, εκδ. Μεταίχμιο)
Μπλέκοντας το προσωπικό με το συλλογικό, τη φιλία με τον αγώνα των παρτιζάνων, τον έρωτα με τον αντιφασισμό (άλλωστε ο Παβέζε υπήρξε ενεργός, συλληφθείς και καταδικασμένος αντιφασίστας) ο συγγραφέας λίγο πριν βάλει τέλος στη ζωή του, άφησε πίσω του «το βιβλίο που κουβαλούσα μέσα μου εδώ και πολύ καιρό και που απόλαυσα περισσότερο γράφοντάς το. Τόσο που πιστεύω πως για κάμποσο -ίσως και για πάντα- δεν θα γράψω τίποτ’ άλλο. Δεν είναι σωστό να προκαλούμε υπερβολικά τους θεούς».

Ορχάν Παμούκ – Το μαύρο βιβλίο (μτφρ. Στέλλα Βρετού, εκδ. Πατάκη)
Ένα από τα πιο συζητηµένα και πολυδιαβασµένα βιβλία της σύγχρονης τουρκικής λογοτεχνίας, το αριστούργημα του Νομπελίστα γείτονα, σε νέα έκδοση.

Αν Πάτσετ – Το ολλανδέζικο σπίτι (μτφρ.: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, εκδ.Δώμα)
Αν δεν είναι η Αν Πάτσετ -που έχει κερδίσει, μεταξύ άλλων, τα PEN/Faulkner Award, Orange Prize for Fiction, Harold D. Vursell Memorial Award της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων, ενώ υπήρξε φιναλίστ για το National Book Critics Award και, το 2020, φιναλίστ για το βραβείο Pulitzer Λογοτεχνίας- μία από τις πιο σημαντικές συγγραφείς της γενιάς της, τότε ποια είναι;

Μαρίκε Λούκας Ράινεβελντ – Δυσφορεί η νύχτα (μτφρ. Άγγελος Αγγελίδης – Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Ίκαρος)
Η δεκάχρονη Τζάκετ ζει σ’ ένα απομονωμένο χωριό της Ολλανδίας μαζί με την έντονα θρησκευόμενη οικογένειά της. Μια χειμωνιάτικη μέρα, ο μεγαλύτερος αδερφός της συμμετέχει σ’ έναν τοπικό αγώνα παγοδρομίας. Δυσαρεστημένη που έμεινε μόνη, κάνει μια διεστραμμένη έκκληση προς το Θεό, και ο αδερφός δεν επιστρέφει ποτέ. O/H συγγραφέας από την Ολλανδία σε ηλικία 29 ετών έγινε με τούτο το ντεμπούτο το πρώτο non binary αλλά και το νεότερο άτομο που κερδίζει το διεθνές βραβείο Booker.

Μάριο Αντρέα Ριγκόνι – Η σκοτεινή όψη των πραγμάτων (μτφρ. Μαρία Φραγκούλη, εκδ. Loggia)
Στα σύντομα διηγήματα του Ιταλού συγγραφέα που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, τα όρια της πραγματικότητας ανατρέπονται με μαεστρία ανάλογη των Καλβίνο ή Μπόρχες, με μια απέριττη πρόζα (που παραπέμπει και στον Χέμινγουεϊ) με γερές δόσεις ειρωνείας, χιούμορ, τρυφερότητας και σαρκασμού.

Αρμάντο Ρομέρο – Καχάμπρε (μτφρ. Αγαθή Δημητρούκα, εκδ. Τόπος)
Ο θάνατος μιας όμορφης νεαρής Αφροκολομβιανής οστρακοσυλλέκτριας στις όχθες του ποταμού Καχάμπρε αναμοχλεύει τη ζοφερή πραγματικότητα πίσω από τη ζωή των κατοίκων, είτε είναι απόγονοι Αφρικανών σκλάβων ή ντόπιων ιθαγενών, είτε λευκών αποίκων που ήρθαν στην περιοχή ως χρυσοθήρες ή ξυλέμποροι, και οι σελίδες σφύζουν από σασπένς, χιούμορ, μυστήριο αλλά και κοινωνικοπολιτική σημειολογία, που όλα μαζί συνθέτουν μια εμπεριστατωμένη καταγγελία των αβυσσαλέων ανισοτήτων που γεννούν τόση βία και διαφθορά.

Ζορζ Σιμενόν – Γράμμα στον δικαστή μου (μτφρ. Αργυρώ Μακάρωφ, εκδ. Άγρα)
Ένας επαρχιακός γιατρός, που ζει μια συμβατική οικογενειακή ζωή, προβαίνει, μετά την καταδίκη του, σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση στον δικαστή του, χωρίς την αναζήτηση κανενός οίκτου. Γράφει για ό,τι τον οδήγησε στον φόνο, για ένα εκτός ορίων και ελέγχου πάθος ερωτικό. Ένα από τα γνωστότερα μυθιστορήματα του Σιμενόν, με τη συγκλονιστική ανατομία ενός φόνου.

Ντάγκλας Στιούαρτ – Σάγκι Μπέιν (μτφρ. Σταυρούλα Αργυροπούλου, εκδ. Μεταίχμιο)
«Το γράψιμο ήταν ένας τρόπος να δοκιμάσω τα όρια της ενσυναίσθησής μου. Να αναρωτηθώ: Γιατί κοιτάζουν οι άνθρωποι από την άλλη μεριά όταν μια γυναίκα έχει εθισμό; Γιατί ο μισογυνισμός και η ομοφοβία κυριάρχησαν στα χρόνια της Θάτσερ; Γιατί έχασαν τόσοι άνθρωποι κάθε ελπίδα εκείνη την εποχή;» δήλωσε ο βραβευμένος με Booker συγγραφέας στο Magazine, τονίζοντας ότι «το “Σάγκι Μπέιν” είναι μια ιστορία αγάπης μεταξύ μητέρας και γιου. Στο επίκεντρο είναι ο άδολος, επίμονος, υπέροχος τρόπος με τον οποίο μόνο ένα παιδί ξέρει να αγαπά».

Ερβέ Λε Τελιέ – Η ανωμαλία (μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. Opera)
Mια πτήση της Air France συνδέει το Παρίσι με τη Νέα Υόρκη. Συνδέει όμως μεταξύ τους και τους ήρωες του βιβλίου. Ένας συγγραφέας, ένας τραγουδιστής, ένας αρχιτέκτονας και η σύντροφός του, ένα κοριτσάκι με την οικογένειά του, μία δικηγόρος, ένας ετοιμοθάνατος πιλότος, ένας πληρωμένος δολοφόνος και διάφοροι άλλοι χαρακτήρες διασταυρώνονται σ’ ένα ιλιγγιώδες μπαλέτο διάρκειας τετρακοσίων σελίδων” που κέρδισε το βαρύτιμο βραβείο της Ακαδημίας Γκονκούρ.

Άνταμ Τζένσον – Ο γιος του αφέντη των ορφανών (μτφρ. Ιωάννα Ηλιάδη, εκδ. Παπαδόπουλος)
Ένα συναρπαστικό θρίλερ, μια ιστορία χαμένης αθωότητας, διαδραματίζεται στη Βόρεια Κορέα και απέσπασε το βραβείο Πούλιτζερ το 2013.

Τζιμ Τόμσον – Pop. 1280 (μτφρ. Κίκα Κραμβουσάνου, εκδ. Οξύ)
Εμβληματικό και αξεπέραστο για τους λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας και δη της hardboiled φράξιας. Ανάμεσά τους και ο Στήβεν Κινγκ: «Ο Τζιμ Τόμσον είναι ο αγαπημένος μου συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας –συχνά τον μιμούνται, ποτέ δεν έχουν καταφέρει να τον αντιγράψουν πλήρως.»

Άλαν Τρότερ – Ο Μπράβος (μτφρ. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, εκδ. Gutenberg)
Ο μεταφραστής του στα ελληνικά το αποκαλεί «αρρωστούργημα» και οι κριτικοί το υποδέχτηκαν ως μία πρωτοκλασάτη μεταμοντέρνα ένεση ανανέωσης στο hard-boiled με «πολύπλοκη και με ακρίβεια ξυραφιού πρόζα» και με την ανάγνωσή του να «είναι σαννα σε κοπανάει στο στομάχι ο Μάρλον Μπράντο έχοντας μόλις απαγγείλει Τζον Μίλτον».

Τεντ Τσιάνγκ – Εκπνοή (μτφρ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, εκδ. Ίκαρος)
Πέντε χρόνια μετά την ελληνική κυκλοφορία της πρώτης του συλλογής με τίτλο «Ιστορίες της ζωής σου και άλλες ιστορίες» (μτφρ. Δημήτρης Αρβανίτης, εκδ. Κέδρος), δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η «Εκπνοή» του καλύτερου συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας της γενιάς του και ενός από τους καλύτερους όλων των εποχών, είναι ένα από τα καλύτερα έργα πεζογραφίας -γενικά, όχι μόνο της sci-fi- των τελευταίων ετών.

Γκιστάβ Φλομπέρ – Αισθηματική Αγωγή (μτφρ. Αριστέα Κομνηνέλλη, εκδ. Μεταίχμιο)
Ο Φλομπέρ αφηγείται τις ερωτικές περιπέτειες του Φρεντερίκ Μορό, φοιτητή νομικής, ο οποίος επιστρέφοντας από το Παρίσι στη Νορμανδία ερωτεύεται την -αρκετά μεγαλύτερή του- κυρία Αρνού και κάπως έτσι ξεκινά ένας έρωτας που θα διαρκέσει μια ολόκληρη ζωή, σε ένα από τα σημαντικότερα γαλλικά μυθιστορήματα του 19ου αιώνα, ένα έργο ορόσημο της παγκόσμιας πεζογραφίας.

Γουίλιαμ Φόκνερ – Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ! (μτφρ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, εκδ. Gutenberg)
Το καλύτερο βιβλίο του αξεπέραστου Φόκνερ και ένα από τα πιο σημαντικά στην ιστορία της αμερικανικής (άρα και παγκόσμιας) λογοτεχνίας, ένας μεταφραστικός άθλος, μια αναγνωστική εμπειρία που όμοια της δεν ζει κανείς πάρα πολλές φορές στη ζωή του.

Σ. Ε. Χίντον – The Outsiders (μτφρ. Γιάννης Καψόπουλος, Εκδόσεις των συναδέλφων) Το καθοριστικό για τη νεανική λογοτεχνία βιβλίο που ξεσήκωσε θύελλα συζητήσεων στην εποχή του, απαγορεύτηκε σε πολλά σχολεία και βιβλιοθήκες στις ΗΠΑ και το 1983 γυρίστηκε ταινία από τον Φράνσις Φορντ Κόπολα.

Non Fiction

Μπάρτον Γκέλμαν – Σκοτεινός καθρέφτης (μτφρ. Μαριάννα Τζιαντζή, εκδ. Καστανιώτη)
Αυτό ακριβώς που λέει ο υπότιτλος του βιβλίου: Ο Έντουαρντ Σνόουντεν και το κράτος των παρακολουθήσεων στην Αμερική. Γράφει ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της ερευνητικής δημοσιογραφίας στις ΗΠΑ, ένας από τους τρεις δημοσιογράφους στους οποίους ο Έντουαρντ Σνόουντεν παραχώρησε ένα τεράστιο αρχείο με άκρως επίμαχα και απόρρητα έγγραφα τα οποία αποκάλυπταν ότι, μέσω της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (NSA), η κυβέρνηση των ΗΠΑ είχε ανεμπόδιστη πρόσβαση στις επικοινωνίες των πολιτών.

Καρολίν Έμκε – Ο δικός μας πόθος (μτφρ. Δημήτρης Δημοκίδης, εκδ. Πόλις)
Η Γερμανίδα queer φιλόσοφος, δημοσιογράφος και συγγραφέας, μέσα από μία αυτοβιογραφική αφήγηση, μιλάει με ένα ρηξικέλευθο τρόπο για την ομοφυλοφιλική επιθυμία, την περίοδο της νιότης της στη δεκαετία του ’80. Το βιβλίο της έχει χαιρετηθεί ως ένας ύμνος στην ελευθερία, μια συγκλονιστική μαρτυρία, βαθιά προσωπική και, ταυτόχρονα, άκρως πολιτική.

Ανί Ερνό – Τα χρόνια (μτφρ. Ρίτα Κολαΐτη, εκδ. Μεταίχμιο)
Ίσως το σημαντικότερο βιβλίο μιας από τις σημαντικότερες σύγχρονες συγγραφείς της Γαλλίας. Βιβλία, τραγούδια, ραδιόφωνο, τηλεόραση, διαφημίσεις και πρωτοσέλιδα δεκαετιών, σε αντίστιξη με προσωπικές συγκρούσεις και σημειώσεις, σε μια περιδίνηση από τα πρώτα χρόνια μετά τον Πόλεμο, μέχρι και σήμερα.

Αλμπέρ Καμύ – Ημερολόγια ταξιδιού (μτφρ. Νίκη Καρακίτσου – Dougé, εκδ. Πατάκη)
Όλα όσα βίωσε ο Αλμπέρ Καμύ ταξιδεύοντας στις ΗΠΑ από τον Μάρτιο μέχρι τον Μάιο του 1946 και στη Νότια Αμερική από τον Ιούνιο μέχρι τον Αύγουστο του 1949.

Πάτρικ Ράντεν Κιφ – Μην πεις λέξη: Βία και προδοσία στη Βόρεια Ιρλανδία – Η κρυφή ιστορία του IRA (μτφρ. Κωστής Πανσέληνος, εκδ. Μεταίχμιο)
Το 2019, από τους New York Times ως τη Wall Street Journal και από το Time μέχρι τον Μπαράκ Ομπάμα, σχεδόν δεν υπήρχε λίστα με τα καλύτερα non fiction βιβλία της χρονιάς που να μην συμπεριλάμβανε το “Say Nothing” του βραβευμένου δημοσιογράφου Πάτρικ Ράντεν Κιφ. Ένα συγκλονιστικό βιβλίο-ορισμός του page-turner.

Ρόμπερτ Κόλκερ – Οι γυναίκες που επιβίωσαν (μτφρ. Βαγγέλης Προβιάς, εκδ. Ίκαρος)
Η ασυνήθιστη ιστορία της οικογένειας Γκάλβιν, με τα δώδεκα παιδιά, έξι εκ των οποίων διαγνώστηκαν με σχιζοφρένεια. Ένα βιβλίο-σταθμός στην κατανόηση της νόσου. Εξ ου και βρέθηκε στη λίστα με τα bestseller των New York Times, αλλά και ανάμεσα στα αγαπημένα βιβλία του Μπαράκ Ομπάμα και της Όπρα Γουίνφρεϊ για το 2020.

Χούλιο Κορτάσαρ – Μαθήματα λογοτεχνίας (μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. Opera) Τον λόγο έχει ο Αχιλλέας Κυριακίδης: «Ανάμεσα στο ‘Όποιος δεν έχει διαβάσει Κορτάσαρ είναι καταδικασμένος’ του Πάμπλο Νερούδα και το ‘Ο Κορτάσαρ είναι ένας Αργεντινός που, χωρίς να κοπιάσει πολύ, έκανε όλο τον κόσμο να τον αγαπήσει” του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, χωράει, νομίζουμε, και ο αφορισμός ενός αναγνώστη του ανά χείρας: ‘Όποιος διαβάσει αυτά τα Μαθήματα δεν έχει καμία δικαιολογία αν μείνει μετεξεταστέος στη Λογοτεχνία’».

Ντενί Λακόρν – Τα όρια της ανεκτικότητας (μτφρ. Μαρία Παπαηλιάκη, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης)
Πρέπει να επιβάλλουμε όρια στην ελευθερία της έκφρασης στο όνομα της αξιοπρέπειας του ανθρώπου; Πρέπει να αποδεχόμαστε θρησκευτικά σύμβολα στον δημόσιο χώρο; Μπορούμε να ανεχόμαστε τους αρνητές της ανεκτικότητας; Αυτά είναι μόνο λίγα από τα καίρια ζητήματα που πραγματεύεται ο Ντενί Λακόρν στο βραβευμένο βιβλίο του.

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες – Το σκάνδαλο του αιώνα (μτφρ. Μαρία Παλαιολόγου, εκδ. Ψυχογιός)
Πενήντα δημοσιογραφικά κείμενα του λατρεμένου Gabo σε ένα βιβλίο, από τα πρώτα του σε εφημερίδες της Κολομβίας, έως τα μεγάλα ρεπορτάζ του από το Παρίσι και τη Ρώμη, και τη στήλη στην ισπανική εφημερίδα El País.

Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Μαρία Κοδάμα – Άτλας (μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης, Δημήτρης Καλοκύρης, εκδ. Πατάκη)
Όταν μιλάει (και γράφει) ο Μπόρχες, όλοι σιωπούμε: «Κατά τη διάρκεια της ευχάριστης παραµονής µας στη Γη, η Μαρία Koδάµα κι εγώ πήραµε γεύση από πολλά µέρη, κάνοντας πολλά ταξίδια από τα οποία προέκυψαν πολλά κείµενα και πλούσιο φωτογραφικό υλικό… Ιδού, λοιπόν, το βιβλίο.

Έρικ Λάρσον – Οι Μέρες που Έχτισαν την Ιστορία (μτφρ. Αλέκος Αντωνίου, εκδ. Διόπτρα)
Όπως έγραψε ο Χρήστος Δεμέτης στο Magazine, ο Erik Larson ακτινογραφεί τις κινήσεις και τη δράση ενός πολιτικού που για πολλούς, είναι ο ίσως πιο εμβληματικός της Βρετανίας. Ενός ανθρώπου που αν μη τι άλλο κατάφερε να εμπνεύσει τους συμπατριώτες τους για να πέσουν στη μάχη στο πλευρό των Συμμάχων, κόντρα στους ναζί.

Τζέσικα Μπρούντερ – Nomadland (μτφρ. Γιώργος Παπαδημητρίου, εκδ. Κυψέλη)
Το βιβλίο πάνω στο οποίο βασίστηκε η βραβευμένη με τρία Όσκαρ ταινία της Κλόι Ζάο, «ένα δημοσιογραφικό χρονικό που σε μαγνητίζει» σύμφωνα με το New Yorker.

Τζοσάια Όμπερ – Η άνοδος και η πτώση της κλασικής Ελλάδας (μτφρ. Μιχάλης Λαλιώτης, εκδ. Δώμα)Ο Όμπερ καθηγητής κλασικών σπουδών και πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ αφηγείται την ιστορία της κλασικής αρχαιότητας, από τις απαρχές της μέχρι το τέλος του κόσμου των ελληνικών πόλεων-κρατών, φωτίζοντας πτυχές παραμελημένες ή ολότελα άγνωστες και παρουσιάζοντας γεγονότα γνωστά, μέσα από ένα πρίσμα εντελώς πρωτότυπο. Το αποτέλεσμα είναι, όπως έγραψαν οι New York Times, μεγαλειώδες.

Τζωρτζ Στάινερ – Η ιδέα της Ευρώπης (μτφρ. Θάνος Σαμαρτζής, εκδ. Δώμα)
Μία καίρια διάλεξη του Τζωρτζ Στάινερ, ενός απ’ τους σημαντικότερους οικουμενικούς στοχαστές των καιρών μας, για το μέλλον της Ευρώπης. Θα παραμείνει η Γηραιά Ήπειρος μια ιδέα που διεγείρει την ψυχή και τη φαντασία; Ή μήπως είναι καταδικασμένη «να κατοικήσει στο μεγάλο μουσείο περασμένων ονείρων που ονομάζουμε ιστορία»;

Βιβλια απο την Ελλαδα: Μυθοπλασία

Κώστας Ακρίβος – Πότε διάβολος, πότε άγγελος (εκδ. Μεταίχμιο)
Ένα μυθιστόρημα που δεν είναι ακριβώς ιστορικό, αλλά μάλλον μια σύγχρονη εξιστόρηση που από τη μια ψάχνει να ανακαλύψει ποιος ήταν ο Καραϊσκάκης και από την άλλη τι σημαίνει να είσαι ένας οιονεί απόγονός του. O Κώστας Ακριβός συνεχίζει να παίζει με μοναδική μαεστρία το παιχνίδι ανακάλυψης της ταυτότητας του, όπως έχει ορίσει ο ίδιος το γράψιμο.

Έλλη Αλεξίου – Τα διηγήματα (1923-1983) (εκδ. Καστανιώτης)
Για πρώτη φορά συγκεντρωμένα σε ένα τόμο. Απαραίτητη έκδοση.

Χρήστος Αστερίου – Μικρές αυτοκρατορίες (εκδ. Πόλις)
Από την Κωνσταντινούπολη του 19ου αιώνα ως το Βερολίνο και το Μάντσεστερ τα τσιγάρα Muratti συνδέθηκαν τόσο με τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και τα roaring twenties όσο και με ιστορικές ανακαλύψεις της εποχής όπως ο κινηματογράφος και το ποδήλατο. Το υβριδικό αφήγημα του Αστερίου, με όχημα τον ανώνυμο κεντρικό αφηγητή, ανασυνθέτει την ιστορία της συγκεκριμένης ξακουστής καπνοβιομηχανίας.

Ρούλα Γεωργακοπούλου – Ανάπτυγμα βατράχου (εκδ. Στερέωμα)
«Αυτό το κείμενο δεν είναι παρά η παλμογράφηση μιας συνεχούς ταχυκαρδίας, η μεταγλώττιση ενός άγχους, η σφυγμομέτρηση μιας αγωνίας και, πάνω απ’ όλα, η αποτύπωση ενός πανικού που η συγγραφέας εξορκίζει κάθε τόσο με ενσταλάξεις πηγαίου και περίκομψου χιούμορ» έγραψε ο Αχιλλέας Κυριακίδης στο Facebook. «Η Ρούλα Γεωργακοπούλου χρειάστηκε να σηκώσει ανάστημα και ν’ αναβαπτιστεί μέσα απ’ τα πολλά δέντρα της μνήμης της για ν’ αναδυθεί σαν ευφρόσυνη μπουρμπουλήθρα στον αφρό της εξαιρετικής πεζογραφίας».

Χρήστος Αρμάντο Γκέζος – Χάθηκε βελόνι (εκδ. Μεταίχμιο)
Ένα πολυστρωματικό μυθιστόρημα που ξεκινάει από την Αλβανία των αρχών του προηγούμενου αιώνα, διατρέχει την Ελλάδα της ύστερης μεταπολίτευσης και καταλήγει στην καρδιά της αμερικανικής ηπείρου από τον βραβευμένο (Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα 2013 για την ποιητική συλλογή Ανεκπλήρωτοι φόβοι) συγγραφέα που με κάθε επόμενη του δουλειά ανεβάζει ολοένα και πιο ψηλά τον πήχη.

Νάσια Διονυσίου – Τι είναι ένας κάμπος (εκδ. Πόλις)
Στη νουβέλα της Νάσιας Διονυσίου ξεδιπλώνεται, μέσα από τις ημερολογιακές σημειώσεις ενός Κύπριου δημοσιογράφου, η ιστορία των βρετανικών στρατοπέδων της Αμμοχώστου – των «camps», που οι Κύπριοι τα είπαν «Κάμπους». Εκεί όπου, μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και λίγο πριν από την ίδρυση του Ισραήλ, κρατήθηκαν Εβραίοι πρόσφυγες.

Ζυράννα Ζατέλη – Ορατή σαν αόρατη (εκδ. Καστανιώτης) Το νέο πολυαναμενόμενο βιβλίο της -λατρεμένης από το αναγνωστικό κοινό, πολυμεταφρασμένης στο εξωτερικό και τιμημένης με το Βραβείο Μυθιστορήματος της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της (2010)- Ζυράννας Ζατέλη.

Κώστας Β. Κατσουλάρης – Αφαίας και Τελαμώνος (εκδ. Μεταίχμιο)
Η νέα συλλογή διηγημάτων -μεγάλα, μικρά, όλα τους ανατρεπτικά και κόντρα στη σοβαροφάνεια- του διακεκριμένου συγγραφέα.

Μάρκος Κρητικός – Το μπλουζ της πεταλούδας (εκδ. Μεταίχμιο)
Στη νέα υπόθεση του Μίλτου Οικονόμου, που εξελίσσεται στην Αθήνα και κορυφώνεται στη Μύκονο, κυριαρχούν η νουάρ ατμόσφαιρα στα κακόφημα στέκια της νύχτας και το μαύρο χιούμορ του αντιήρωα πρωταγωνιστή, ενώ οι μελαγχολικές νότες των μπλουζ συνοδεύουν την αφήγηση σαν μουσική υπόκρουση κινηματογραφικής ταινίας.

Αχιλλέας Κυριακίδης – Έλγκαρ (εκδ. Πατάκη)
Μια συλλογή με «είκοσι τέσσερα αστραπιαία µικροδιήγηµατα, µεγάλης έντασης και εξαιρετικής συµπύκνωσης που, κουβαλώντας στις πλάτες τους σελίδες µυθιστορηµάτων, συνοµιλούν µε την αλληγορία ή την παραβολή, ερωτοτροπούν µε τον κινηµατογράφο και τη χιµαιρική υλικότητα της µουσικής», όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο ενός βιβλίου. «Τέλεια τα πάω με τον εαυτό μου, είναι ο πιο παλιός μου φίλος» δήλωσε ο διακεκριμένος συγγραφέας και μεταφραστής στο Magazine.

Μαρία Λούκα – Μια γυναίκα απολογείται (εκδ. Τόπος)
Mια νουβέλα εμπνευσμένη από αληθινές ιστορίες κακοποιημένων γυναικών δια χειρός μιας δημοσιογράφου με εξειδίκευση στα ανθρώπινα δικαιώματα, την ακροδεξιά βία και τον κρατικό αυταρχισμό, το προσφυγικό ζήτημα και τα θέματα έμφυλης βίας.

Μαργαρίτα Μαντά – Τα υλικά του χρόνου (εκδ. Εστία)
Παιδικά όνειρα και ενήλικοι στοχασμοί σε μία συγκινητική χωρίς να πέφτει στην παγίδα του μελό αυτοβιογραφική κατάθεση από τη γνωστή σκηνοθέτιδα των ντοκιμαντέρ Φύλακες του Χρόνου, Νέα Οδησσός-το χωριό του νερού, Ο μεγάλος περίπατος της Άλκης και των ταινιών μυθοπλασίας Χρυσόσκονη (2009), Για πάντα (2014).

Διονύσης Μαρίνος – Μπλε Ήλιος (εκδ. Μεταίχμιο)
Πού πηγαίνει η αγάπη όταν χάνεται ή όταν δεν την βρίσκεις; Πώς είναι να ανασαίνεις χωρίς τον παλμό της ζωής; Ένα μυθιστόρημα για τις σύγχρονες σχέσεις, την ελπίδα, την ανθρώπινη ζεστασιά και εντέλει αυτό που όλοι ψάχνουμε, την αγάπη.

Χριστόφορος Μηλιώνης – Ανθολογία διηγημάτων (εκδ. Μεταίχμιο)
Συγκεντρωτικός τόμος του σπουδαίου λογοτέχνη, με την επιμέλεια των κριτικών λογοτεχνίας Αλέξη Ζήρα, Ελισάβετ Κοτζιά και Βαγγέλη Χατζηβασιλείου.

Μαρία Μήτσορα – Η κυρία Τασία και ο Γουλιέλμος Καταβάθος (εκδ. Πατάκη)Δεκαέξι χρόνια μετά το λατρεμένο «Καλός καιρός/μετακίνηση», ήγγικεν η ώρα της μεγάλης επιστροφής «τώρα που στους καιρούς µας η συγγραφέας είναι κι αυτή αδύναµη σαν την ελπίδα».

Ανδρέας Μήτσου – Η Παγίδα (εκδ. Καστανιώτη)Το νέο μυθιστόρημα του πολυβραβευμένου διηγηματογράφου και μυθιστοριογράφου. Σε αυτό ε ένας συγγραφέας αποφασίζει να τακτοποιήσει ανοιχτούς λογαριασμούς με το παρελθόν του και να κυνηγήσει την αυτοκάθαρση μέσα από την ερμηνεία των ίδιων του των γραπτών.

Σοφία Μπραϊμάκου – Μόνιμοι κάτοικοι (εκδ. Νεφέλη)
Διαβάζεται σε μια καθισιά. Δεν το ξεχνάς ποτέ. Στην προσπάθειά τους για μια καινούργια αρχή, δυο νέοι άνθρωποι ανακαινίζουν ένα παλιό σπίτι με ξέφρενους ρυθμούς και υλικά τόσο εύθραυστα, όσο οι πορσελάνες και ο έρωτας. Όμως τα υδραυλικά, οι κολόνες, τα ντουβάρια, ακόμα και τα θεμέλιά του αντιστέκονται σθεναρά στις νεότροπες παρεμβάσεις του ζευγαριού, με τον ίδιο τρόπο που η ζωή κλοτσάει τα σχέδιά μας κάθε φορά που προσπαθούμε να γαντζωθούμε πάνω της με όλη μας τη δύναμη.

Μαρία Ξυλούρη – Πέτρινα πλοία (εκδ. Μεταίχμιο)
Συλλογή δεκαπέντε διηγημάτων για νησιά, κυριολεκτικά και μεταφορικά, από τη συγγραφέα που μας έχει κάνει να της βγάλουμε το καπέλο με τις μεταφραστικές δουλειές της σε βιβλία-θηρία των Ντέιβιντ Μίτσελ, Χάνια Γιαναγκιχάρα και Πολ Όστερ.

Η.Χ. Παπαδημητρακόπουλος – Οδοντόκρεμα με χλωροφύλλη (εκδ. Κίχλη)
Τα βιβλία του σπουδαίου συγγραφέα θα επανεκδοθούν σταδιακά από τις εκδόσεις Κίχλη. Η αρχή έγινε με τούτη τη συλλογή. Δηλαδή με το δεξί.

Χίλντα Παπαδημητρίου – Ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου (εκδ. Μεταίχμιο)
Η τέταρτη περιπέτεια του Χάρη Νικολόπουλου θα τον οδηγήσει στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας από τη Ναύπακτο στην -αλλαγμένη από την οικονομική κρίση- Αθήνα. Το καλύτερο -μέχρι το επόμενο- αστυνομικό μυθιστόρημα της Χίλντας Παπαδημητρίου.

Βαγγέλης Ραπτόπουλος – Ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί (εκδ. Κέδρος)
O εν μέρει ανατρεπτικός, κι εν μέρει συστημικός συγγραφέας πραγματεύεται υπαρξιακά, πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα χωρίς περιστροφές στο νέο του, αυτοβιογραφικό βιβλίο. Όχι και πολύ αισιόδοξος, αν κρίνουμε από όσα είπε στο Magazine…

Κώστας Ταχτσής – Τα ρέστα (εκδ. Ψυχογιός)
Μία από τις πιο γνωστές και επιδραστικές συλλογές διηγημάτων της σύγχρονης νεοελληνικής λογοτεχνίας, σε μία «οριστική» επανέκδοση.

Στέφανος Τσιτσόπουλος – Τα χλωμά σιντριβάνια της Φωκίωνος Νέγρη (εκδ. Οξύ)
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός και συγγραφέας σε ένα gonzo χωροχρονικό τριπ εντός, εκτός και επί τα αυτά του πιο μυθιστορηματικού πεζοδρόμου της Αθήνας.

Δημήτρης Χριστόπουλος – Τζίντιλι (εκδ. Τo Ροδακιό)
Μαγικός ρεαλισμός, ηθογραφία, ιστορία, πολιτική, οικολογία. Ένα ταξίδι σε πυκνές σελίδες,

Χρήστος Χωμενίδης – Ο Τζίμης στην Κυψέλη (εκδ. Πατάκη) Πρόσφατα απέσπασε το Βραβείο Ευρωπαϊκου Μυθιστορήματος για το βιβλίο του «Νίκη». Καιρός ήταν να γράψει και ένα μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στη γειτονιά που γεννήθηκε, μεγάλωσε και ακόμη κατοικεί. Κυψελάρα…

Non Fiction

Άρης Αλεξάνδρου – Έξω απ’ τα δόντια: Δοκίμια 1937-1975 (εκδ. Πατάκη) Συγκεντρωτικός τόμος με δεκατρία κείµενα του αδογμάτιστου στοχαστή για την ορθογραφία, για την έκφραση και το θέµα στη λογοτεχνία, για τις µεταφράσεις, για τους ποιητές και τα βραβεία, για τον Μαγιακόβσκι και τον Έρενµπουργκ, για τη σοβιετική σκέψη και φυσικά για την πολιτική.

Βασίλης Βασιλικός – Η λίμνη επιστρέφει με λαστιχένια πέδιλα (εκδ. Κέδρος)
Μετά από 120 βιβλία πεζογραφίας, δοκιμίου, θεάτρου και ποίησης, ήρθε η ώρα της αυτοβιογραφίας για τον εμβληματικό συγγραφέα. «Θυμάμαι μια φράση ειρωνική του Δημήτρη Δεσποτίδη για την πολιτική της τότε Δεξιάς: “Η κατάσταση επιδεινούμενη βελτιούται”. Αυτό ζούμε σήμερα κι εμείς με την Επιτελική Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη» δήλωσε στο Magazine.

Βαγγέλης Σ. Καρατζής – Yes, I spit fire (Απρόβλεπτες Εκδόσεις)Ένα ελληνικό βιβλίο για το συγκρότημα που έχει γίνει ενεργός διαμορφωτής της κυρίαρχης κουλτούρας, με προοδευτικό πρόσημο. Τελικά, γιατί είναι τόσο επίκαιροι σήμερα; Περισσότερα στο OneMan.

Λεξ – Ένα αστέρι από τσιμέντο (εκδ. Κυψέλη)
Ένα συλλογικό εγχείρημα (Εικονογράφηση: Λέανδρος. Γράφουν: Αλέξανδρος Βούλγαρης, Φοίβος Δεληβοριάς, Σεμίνα Διγενή, Φωκίων Μπόγρης, Νατάσσα Μποφίλιου, Γιάννης Οικονομίδης, κ.α.) για τον ΛΕΞ, «μα κυρίως ένα βιβλίο για το εδώ και το τώρα μιας γενιάς που θέλει να ζήσει με καύλα και αξιοπρέπεια».

Νίκος Μπακουνάκης – Όταν έπεσα στο μελανοδοχείο (εκδ. Πόλις) Μια αυτοβιογραφική αφήγηση, με στοιχεία λογοτεχνικής δημοσιογραφίας, κριτικού δοκιμίου και ιστορίας των ΜΜΕ, που καλύπτει μια περίοδο σαράντα ετών, από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 έως σήμερα.

Γιάννης Παντελάκης – Low Buenos Antifascistas (εκδ. Θεμέλιο)Η ιστορία των Ελλήνων εθελοντών του ισπανικού εμφυλίου μέσα από τα άγνωστα αρχεία των Διεθνών Ταξιαρχιών. Ένα συναρπαστικό βιβλίο, προϊόν κοπιαστικής ερευνητικής δουλειάς.

Κωστής Παπαγιώργης – Κατάλοιπα του ’21 (εκδ. Καστανιώτη)Με αφορμή την επέτειο από τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση, συλλέγονται εδώ τα επί του θέματος κείμενα (ορισμένα εξ αυτών αδημοσίευτα) του εκλιπόντα στοχαστή και σπουδαίου δοκιμιογράφου.

Γιάννης Παπαδόπουλος – Κυματοθραύστες (εκδ. Παπαδόπουλος)Οκτώ άνθρωποι που ήρθαν αντιμέτωποι με τα κύματα της πανδημίας και βγήκαν νικητές μιλούν για τη ζωή τους, τα όνειρά τους, τις ανατροπές και την αναπάντεχη δύναμη ψυχής που βρήκαν μέσα τους για να προχωρήσουν, να τα καταφέρουν και να προσφέρουν στους άλλους. Συγκλονιστικές οι αφηγήσεις του στον δημοσιογράφο Γιάννη Παπαδόπουλο.

Αλέξης Παπαχελάς – Ένα σκοτεινό δωμάτιο (εκδ. Μεταίχμιο)Όλα τα κομμάτια που συνθέτουν το παζλ του μεγαλύτερου -και ανεπούλωτου ως τώρα- τραύματος της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας, αναδεικνύονται στο νέο βιβλίο του Αλέξη Παπαχελά, αποτέλεσμα μιας έρευνας είκοσι πέντε ετών κατά τη διάρκεια των οποίων ο δημοσιογράφος, και διευθυντής της Καθημερινής από το 2007, συνάντησε και «ξεκλείδωσε» τους πρωταγωνιστές του προσκηνίου και του παρασκηνίου, Έλληνες και ξένους, από πολιτικούς μέχρι ανθρώπους των μυστικών υπηρεσιών. Εδώ η συνέντευξη του στο Magazine.

Μαρία Πολύζου – Μην τα παρατάς (εκδ. Key Books)Η αυτοβιογραφία της κορυφαίας Ελληνίδας μαραθωνοδρόμου όλων των εποχών που στα παιδικά της χρόνια βίωσε την κακοποίηση στον στενό οικογενειακό κύκλο της. Ο σημαντικότερος αγώνας της ζωής της, όμως, ήρθε πριν μερικά χρόνια και το όνομά του ήταν καρκίνος. Δεν σταμάτησε ούτε σε αυτό το εμπόδιο. Έκανε χημειοθεραπείες με το χαμόγελο στα χείλη και αθλητικά παπούτσια στα πόδια, έτοιμη να κάνει ένα ακόμα βήμα.

Κυριάκος Ρόκος – Αποτυπώματα 1967-1975 (εκδ. Στερέωμα)
Eπανακυκλοφορία -σαράντα τρία χρόνια μετά την πρώτη τους έκδοση το 1978- ίσως του πρώτου «ενήλικου», πολιτικού κόμικ που φιλοτεχνήθηκε από Έλληνα καλλιτέχνη. Ένα έργο που συνδυάζει την αντιδικτατορική στάση με την ψυχεδέλεια και χρησιμοποιεί την ειρωνεία, τη σάτιρα, τον υπαινιγμό αλλά και την ευθεία καταγγελία ως όπλο ενάντια στη φίμωση και στην καταδυνάστευση ενός ολόκληρου λαού.

Σάκης Σερέφας – Οδοιπορικό Θεσσαλονίκης (εκδ. Μεταίχμιο)
Ο πολυπράγμων συγγραφέας επιμένει να χρησιμοποιεί δημιουργικά ακόμη και τα αρνητικά στοιχεία της γενέτειράς του. Το «Οδοιπορικό Θεσσαλονίκης» είναι γεμάτο διαδρομές και στάσεις στην αφανή ιστορία μιας πόλης με ένα σπάνιο χαρακτηριστικό στα παγκόσμια χρονικά. Όχι, δεν είναι το καλό φαγητό, όπως είπε ο Σερέφας στο Magazine.

Κωνσταντίνος Τσουκαλάς – Το πολιτικό στη σκιά της πανδημίας (εκδ. Καστανιώτη)«Θα ήμουν ευτυχής αν το βιβλίο αυτό, που γεννήθηκε στη διάρκεια ενός παρατεταμένου εγκλεισμού, συμβάλει στην παραγωγή κάποιων νέων σκέψεων, επιφυλάξεων και αμφισβητήσεων του “κοινού νου”, με τον ίδιο τρόπο που τόσοι άνθρωποι και τόσα άλλα βιβλία συνήργησαν στη δική του αναπάντεχη γέννηση» λέει ο συγγραφέας.