ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΜΑΣ ΦΑΕΙ ΦΟΛΑ;

Στο διάστημα που ακολούθησε το ξέσπασμα της πανδημίας δεν υπήρχε σπίτι που να μην αποκτήσει τουλάχιστον μια νέα ηλεκτρική συσκευή (μην αναρωτιέσαι λοιπόν, γιατί δεν υπάρχουν νέα αυτοκίνητα, διαθέσιμα στις αντιπροσωπείες), με το online shopping να κάνει θραύση παγκοσμίως. Η δεύτερη μεγάλη τάση που σημειώθηκε, επίσης σε όλον τον πλανήτη ήταν η υιοθεσία κατοικίδιων.

Υπήρχαν κάποιοι που απέκτησαν σύντροφο ζωής, για να μπορούν να βγαίνουν από το σπίτι τους και μετά τις 21.00 -που άρχιζε η απαγόρευση κυκλοφορίας, ως μέτρο του lockdown-, άλλοι γιατί δεν άντεχαν άλλη μοναξιά στο σπίτι και ορισμένοι που το σκέφτονταν καιρό, εν τούτοις με τον Covid-19 έκριναν πως ήλθε το πλήρωμα του χρόνου.

Σκέψου πόσες υιοθεσίες έγιναν που έγινε και ειδική έρευνα, με αντικείμενο το αν όντως υπήρξε αύξηση του παγκοσμίου ενδιαφέροντος, από την ημέρα που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κήρυξε την έναρξη της πανδημίας. Διαπιστώθηκε πως συγκριτικά με τον Απρίλιο και το Μάιο του 2019, τους ίδιους μήνες του 2020 οι υιοθεσίες σκύλων και γάτων αυξήθηκαν κατά 250%.

Σε ό,τι αφορά τους σκύλους, από τον Ιούλιο του 2020 άρχισε να παρουσιάζεται πτώση. Το Δεκέμβριο οι υιοθεσίες επέστρεψαν στα επίπεδα του μέσου όρου της τελευταίας πενταετίας. Στα των γατών, το ενδιαφέρον παρέμεινε υψηλό.

Προφανώς και προέκυψε ανησυχία των φορέων για την τύχη που θα έχουν αυτά τα ζωντανά, όταν οι άνθρωποι που τα κάλεσαν να γίνουν μέλη της οικογένειας τους (και σε κάποιες περιπτώσεις, η ίδια τους η οικογένεια) θα επέστρεψαν στις δουλειές τους. Ή σε έναν πιο φυσιολογικό τρόπο ζωής -όπως ξέραμε το φυσιολογικό πριν τον κορονοϊό. Έως ότου προκύψει αυτή η έρευνα, με δεδομένο το άγχος αποχωρισμού που έχουν οι σκύλοι και την τακτική ανεγκέφαλων να παρατούν τα ζώα που έχουν πάρει υπό την ευθύνη τους, ας δούμε τι οφείλει να γνωρίζει όποιος έχει ζώο στο σπίτι του, σε αστικές περιοχές -καθώς στα νησιά και την περιφέρεια τα προβλήματα που προκύπτουν είναι άρδην διαφορετικά.

Το Μagazine ζήτησε από την κτηνίατρο Ειρήνη Ρέσου να δώσει τα SOS για τις βασικές ανάγκες που έχει το ζώο μας. Γιατί μπορεί να μη φαίνεται πως έχει κάποιο πρόβλημα, εν τούτοις -όπως ισχύει και με τον εαυτό μας-, μόνο ένα τσεκ απ θα δείξει την αλήθεια.

Η ειδικός μας εξήγησε πως ιδανικά, ένα δεσποζόμενο ζώο χρειάζεται τα εμβόλια του και ένα τσεκ απ μέσα στο χρόνο. Ακόμα πιο ιδανικά “όταν γίνεται το εμβόλιο, γίνεται και κλινική εξέταση. Δηλαδή, ελέγχουμε τα μάτια, τους βλεννογόνους, τα αυτιά, το στόμα, τα δόντια, το δέρμα, τον πρωκτό, τους μαστούς, τα γεννητικά όργανα και σε μεγαλύτερες ηλικίες τυχόν εξογκώματα που είτε είναι καλοήθεις όγκοι είτε θέλουν εργαστηριακή διερεύνηση με κυτταρολογική εξέταση. Μετά την κλινική εξέταση προτείνονται όσα πρέπει να γίνουν, για να είναι υγιές το ζώο μας. Έξι μήνες αργότερα, μπορεί να γίνει το τσεκ απ. Αυτά τα δύο είναι ένας πλήρης ετήσιος έλεγχος”.

To τσεκ απ των σκυλων είναι χρησιμο να γίνεται το Νοεμβριο.

“Γίνεται λήψη αίματος για αιματολογική και βιοχημική -ελέγχουμε τη ζωτικότητα των οργάνων- ανάλυση, αλλά και έλεγχο για ερλιχίωση (νόσος που μεταδίδεται από τα τσιμπούρια) και λεϊσμανίαση (λοιμώδης νόσος γνωστή ως καλαζάρ που μεταδίδεται από σκνίπα). Η καλοκαιρινή σεζόν σταματάει το Σεπτέμβριο και μαζί της σταματούν θεωρητικά οι σκνίπες και τα τσιμπούρια.

Αν τυχόν υπάρξει μόλυνση, ο οργανισμός θέλει ένα μήνα για να κάνει την επώαση -και να φανεί στο αποτέλεσμα των εξετάσεων. Για αυτό λέμε πως ιδανικά ο σκύλος είναι καλό να κάνει το τσεκ απ το Νοέμβριο. Όποιος θέλει και μπορεί, κάνει έλεγχο για ερλιχίωση και λεϊσμανίαση, δυο φορές το χρόνο.

Οι γατες τσεκαρονται για τρια λοιμωδη νοσηματα

“Οι περισσότερες γάτες που υιοθετούνται, βρίσκονται στο δρόμο. Υπάρχουν λοιπόν, τρία σημαντικά λοιμώδη νοσήματα, για τα οποία πρέπει να ελεγχθούν: είναι η λευχαιμία, το AIDS και η λοιμώδης περιτονίτιδα. Πρόκειται για νοσήματα που δεν περνούν στον άνθρωπο ή σε σκύλο. Μεταδίδονται μεταξύ των γατών, μέσω εκκρίσεων ή το χώρο που κοπρίζουν και όπου μένει ο ιός για κάποιες μέρες ή σάλια ή αίμα ή κάθετα από τη μάνα στο μωρό.

Οπότε, για την ασφάλεια του ζώου καλούμαστε να το ελέγχουμε για αυτά, όταν το υιοθετούμε. Και μετά να κάνουμε ένα τσεκ απ σαν και αυτό που κάνουμε εμείς (αιματολογικά και βιοχημικά). Εν αντιθέσει με την περίπτωση των σκύλων, οι εξετάσεις αυτές δεν έχουν εποχικότητα για τη γάτα”.

Τι κανουμε αν το ζωο μας δηλητηριαστει

““Στους πιο συχνούς λόγους που μας φέρνουν κατοικίδια στο ιατρείο είναι η διάρροια, ο εμετός (από κάτι που έχει φάει στη βόλτα ή από τα κόκαλα που δίνει ο ιδιοκτήτης στο σκύλο, το Πάσχα) και μετά οι τραυματισμοί από δαγκώματα -σε τσακωμούς μεταξύ των ζώων. Το τελευταίο ανήκει στα επείγοντα περιστατικά, όπως ανήκει και ο τραυματισμός από τροχαίο, η πτώση από όροφο και η δηλητηρίαση”, από φόλα ή ποντικοφάρμακο κλπ

Επειδή κυκλοφορούν στο εμπόριο διάφορα σκευάσματα για την περίπτωση της φόλας, ρωτήσαμε την κυρία Ρέσου τι πρέπει να κάνουμε για να σώσουμε το ζώο μας. “Συνήθως προτιμούμε να το πάμε αμέσως στο κτηνίατρο. Η λογική είναι να προσπαθήσουμε να βγάλουμε το δηλητήριο μέσα από το ζώο και για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να του προκαλέσουμε εμετό. Αφότου συμβεί αυτό, του δίνουμε ενέσιμα φάρμακα που έχουν αντιτοξικές και αντιεμετικές ικανότητες. Δηλαδή, πρώτα το ζώο κάνει εμετό και μετά δίνουμε αντιτοξικά και ορούς.

Υπάρχει ένεση που γίνεται υποδόρια και προκαλεί τον εμετό στο ζώο μας, εντός πέντε λεπτών γι’ αυτό πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο από κτηνίατρο. Στα φάρμακα που μπορούμε να έχουμε μαζί μας ανήκει η κορτιζόνη καθώς τσιμπήματα από μέλισσες και σκνίπες ή επαφή με κάμπιες προκαλούν οιδήματα που οδηγούν σε αναφυλαξία και τα ζώα δεν μπορούν να αναπνεύσουν. Είναι και αυτό επείγον περιστατικό”.

Γιατι το ζωο μας μπορει να ξυνεται

““Υπάρχει ένα έξω παράσιτο που λέγεται ψύλλος. Αν το ζώο εκτεθεί σε αυτό, αρχίζει να ξύνεται, ενώ μπορεί να αραιώνουν οι τρίχες στο δέρμα από τον έντονο κνησμό και να δημιουργηθούν δερματίτιδες. Ακόμα, -με το ζώο να γλύφει την περιοχή που έχουμε αγγίξει με ερεθιστικό παράγοντα, όπως είναι η χλωρίνη ή όποιο άλλο καθαριστικό ή ακόμα και τα μαντηλάκια με τα οποία καθαρίζουμε τα πόδια του σκύλου, μετά τη βόλτα μπορεί να προκληθεί υπερβολική περιποίηση του σημείου από τον σκύλο με αποτέλεσμα μια δερματοπάθεια . Ισχύει ό,τι και για τους ανθρώπους.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσο ανεκτό είναι κάθε μαντηλάκι από το δέρμα του κάθε ζώου. Δεν είναι όλα ίδια. Υπάρχει η πιθανότητα να προκύψει ερεθισμός και έπειτα από επίσκεψη σε groomer, μέσω υπερβολικού χτενίσματος που τραυματίζει περιοχή. Επίσης, τα ζώα έχουν αυτοάνοσα και αντιμετωπίζουν γενικότερα δερματολογικά (από μύκητες, παράσιτα και τροφικές αλλεργίες)”. Αν το δείτε να ξύνεται επίμονα, κάντε μια επίσκεψη στον κτηνίατρο”. Αν το δείτε να ξύνεται επίμονα, κάντε μια επίσκεψη στον κτηνίατρο.

Γιατι το ζωο μας πειραζει συνεχεια το αυτι του

“Ενδέχεται όπως κάνουμε μπάνιο το ζώο μας, να μπει νερό στο αυτί του και να προκαλέσει ωτίτιδα. Αυτός είναι ο κατ’ εξοχήν λόγος που κάνει τα ζώα να ξύνουν τα αυτιά τους επίμονα”. Υπάρχει και το ενδεχόμενο να έχει μπει στο αυτί ξένο σώμα (πχ φύλλα ή άγανα). Ένας έλεγχος από τους ειδικούς, δεν βλάπτει. Τουναντίον.

Γιατι το ζωο μας φταρνιζεται και γιατί βήχει

“Τα ζώα μας είναι σε πιο χαμηλό ύψος από τον άνθρωπο, οπότε η γύρη και η σκόνη τα κάνουν να φταρνίζονται. Είναι ένα φυσιολογικό αντανακλαστικό. Ένα φάνε ένα χόρτο, μπορούν να φταρνίζονται ακατάπαυστα”.

Όταν ακούτε το σκύλο σας να βήχει μια φορά, δεν είναι κάτι το ανησυχητικό. Όταν ο βήχας είναι δυνατός και βαθύς, υπάρχει ερεθισμός. Αν βήχει λίγο τη μια μέρα, περισσότερο την άλλη και προοδευτικά σε ένα μήνα ο βήχας είναι πιο συχνός και πιο βαθύς, υποψιαζόμαστε πως κάτι συμβαίνει με την καρδιά του και κάνουμε σχετικές εξετάσεις -σε καρδιολόγο μικρών ζώων. Συνιστάται μια εξέταση σε καρδιολόγο, ούτως ή άλλως -αφού μπορεί να υπάρχει πρόβλημα, αλλά όχι σύμπτωμα-, όταν ο σκύλος μας φτάσει τα 8 του χρόνια”.