ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗ ΣΑΓΚΑΗ

Όλοι έχουμε γράψει κάποια στιγμή, κάτι -για τη ζωή μας, για τους άλλους, τις θεωρίες ή τα ‘θέλω’ μας. Ως εκ τούτου, δυνητικά είμαστε όλοι συγγραφείς. Η διαφορά μας με τον Δημήτρη Σωτάκη είναι ότι τα δικά του βιβλία έχουν μεταφραστεί σε 11 γλώσσες. Έχει γράψει και κάποια που ήταν υποψήφια για μεγάλα διεθνή βραβεία -λογοτεχνίας.

Ο λάτρης των ταξιδιών είναι και καθηγητής της κινεζικής γλώσσας -στην οποία έχουν επίσης, μεταφραστεί δουλειές τους. Όπως λέει, του προκαλούσε ανέκαθεν δέος. Τον καλούσε να την κατακτήσει. Στα ταξίδια του στη χώρα με τους περισσότερους κατοίκους -στη Γη-, ένιωσε μαγεμένος από την ιδιόμορφη έκδοση του ‘my way’ της ζωής. “Ένα γενικό, κυρίαρχο στοιχείο είναι πως ο δυτικός κρίνει πάρα πολύ την Κίνα, σε σχέση με αυτό που εκείνος γνωρίζει -από μηδέν ετών έως τώρα.

Οι Κινέζοι δεν το κάνουν αυτό. Δεν ασχολούνται με το τι κάνουν οι δυτικοί. Υπάρχει ένα άλλο, διανοητικό, σύμπαν που έχει δημιουργηθεί εκεί. Μια πορεία που υπάρχει εκατομμύρια χρόνια και θα συνεχίσει να υπάρχει”, διαβεβαιώνει το Magazine.

Τον ‘ενόχλησα’ αυτήν την ιδιαίτερη εβδομάδα, καθώς τα όσα συμβαίνουν στη Σαγκάη (ή βλέπουμε ότι συμβαίνουν εκεί) έχουν πάρει τεράστιες διαστάσεις. Τα δυτικά μέσα -και δη τα αμερικανικά- μεταδίδουν φρικιαστικές πληροφορίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα -και εκείνα των ζώων-, όπως η Κυβέρνηση προσπαθεί να επιτύχει κάτι από το οποίο έχουν παραιτηθεί όλοι οι άλλοι: το Zero Covid.

Όπως είπε, καθημερινά μιλάει με τουλάχιστον 14 ανθρώπους (7 Κινέζους, Έλληνες, έναν Ελβετό, έναν Ιταλό και έναν Τούρκο) που είναι φίλοι του και ζουν στη Σαγκάη. Άρα ζουν και όσα συμβαίνουν. Τι συμβαίνει;

“Είναι αστείος ο αριθμός των κλισέ που αναπαράγονται. Είναι άλλο να κρίνεις όσα γίνονται στη Σαγκάη και άλλο οι ανακρίβειες, τα λάθος στοιχεία και η παραπληροφόρηση του δυτικού Τύπου, σε σχέση με ό,τι γίνεται εκεί. Δεν είναι απλά λάθος οι πληροφορίες. Είναι δοσμένες από άλλη οπτική γωνία”.

Αυτά που μου μεταφέρουν οι άνθρωποι με τους οποίους επικοινωνώ, απέχουν χιλιομετρικά.

Τι πραγματικά συμβαίνει στη Σαγκάη

“Θα προσπαθήσω πολύ ρεαλιστικά να περιγράψω τι γίνεται, βάζοντας στην άκρη το συναίσθημα και φιλτράροντας τα πράγματα που συμβαίνουν -όπως τα βλέπω εδώ και δυόμιση εβδομάδες, ενώ διαβάζω και το δυτικό, αλλά και τον κινεζικό τύπο.

Η φήμη που υπάρχει σε πολλά media και της Κίνας είναι ότι όλα ξεκίνησαν λίγο πριν τις 23/3, όταν έγινε ένα ‘λάθος’. Η καραντίνα των ταξιδιωτών στην Κίνα είναι οι 3 εβδομάδες -σε ειδικά διαμορφωμένες εγκαταστάσεις της κυβέρνησης.

Υπάρχει η φήμη πως ταξιδιώτες από το Χονγκ Κονγκ -στη Σαγκάη-, οι οποίοι έμειναν σε ένα παλιό ξενοδοχείο, στο οποίο το σύστημα του εξαερισμού δεν λειτουργούσε καλά, μόλυναν το προσωπικό. Κανείς δεν κατάλαβε τίποτα και έτσι άρχισε να ξεφεύγει το πράγμα.

Έως εκείνη την στιγμή, η Κίνα είχε μηδέν κρούσματα.

Μετά το μπαμ, στην εκκίνηση της πανδημίας η χώρα λειτουργούσε σε κανονικούς ρυθμούς. Στα τέλη του Μάρτη έγινε αυτό με τους ταξιδιώτες και επικράτησε ένας τρόμος στην Κυβέρνηση.

Είναι χρήσιμο να καταλάβουν οι αναγνώστες πως η Σαγκάη δεν είναι απλά μια πόλη. Είναι παγκόσμιο οικονομικό κέντρο. Οι κυβερνώντες δεν ήθελαν -σε καμία περίπτωση- να ‘χτυπηθεί’ από τον Covid. Έτσι αποφάσισαν, σχεδόν σε ψυχολογικό πανικό, αλλά οργανωμένα, να επιβάλουν την πολιτική του Zero Covid.

Φίλη από την Κίνα, μου έστειλε φωτογραφίες από τη Σαγκάη, που ‘τράβηξε’ βραδινή ώρα. Είναι σαν σκηνή από sci fi ταινία. Η πόλη των 25.5 εκατομμυρίων κατοίκων είναι ερημωμένη. Πώς έγινε όμως, αυτό: επιβλήθηκε lockdown στις 23/3, μόνο στο Πουτόνγκ (συνοικία της Σαγκάης) και στις 3/4 ξεκίνησε αυτό που κρατά έως σήμερα -και που κάποιοι γράφουν πως ισχύει μήνες.

Όλοι είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους, κάτι που είναι πάρα πολύ σκληρό. Δεν μπορούν να βγουν ούτε στον κήπο του σπιτιού τους. Το concept της Ανατολής είναι “όταν πονάει το πόδι, το κόβεις από το γόνατο”. Το εξολοθρεύεις”.

Τι συμβαίνει με τους ασθενείς και τα κατοικίδια

“Στην πόλη αυτή ζουν 25.5 εκατομμύρια πολίτες. Ουδείς εξ όσων μιλάω, επιβεβαιώνει τα επεισόδια ακρότητας και βαρβαρότητας που μεταδίδουν τα δυτικά media. Για να μην τρελαθούμε -να μην πάμε στο άλλο άκρο- εννοείται ότι υπάρχουν επεισόδια σε κάποιες γειτονιές.

Ισχύει πως στα σύνορα της πόλης έχουν στηθεί δομές για τους νοσούντες. Η εντολή της κυβέρνησης είναι πως οφείλουν να πάνε εκεί, όσοι έχουν Covid. Είναι υποχρεωμένοι δηλαδή, να πάνε. Προφανώς και υπάρχουν αντιδράσεις. Υπάρχει κόσμος που προτιμά να μείνει στο σπίτι του και τους τραβούν με το ζόρι στις δομές. Σε συντριπτικότατη πλειοψηφία, στη Σαγκάη επικρατεί ηρεμία και γαλήνη και οι πολίτες μετρούν αντίστροφα, για την απελευθέρωση τους.

Άλλη μια τρομακτική ανακρίβεια είναι αυτό που γράφτηκε για θανατώσεις κατοικίδιων. Τα κατοικίδια όντως, απομακρύνθηκαν από τους ιδιοκτήτες που είχαν κορονοϊό. Θα έχεις δει εικόνες που κάνουν τεστ για Covid και σε αυτά. Μετά την απομάκρυνση -που δεν γίνεται με λιχουδιές και αγάπες, είναι η αλήθεια- τα πηγαίνουν σε ειδικές δομές και τα επιστρέφουν στους ιδιοκτήτες, όταν είναι αρνητικοί στον ιό. Ποιος είπε πως τα θανατώνουν; Αυτό είναι βαθύς ρατσισμός των δυτικών -που έχουν πάντα πρόχειρο το ότι οι Κινέζοι τρώνε και σκύλους”.

Όλα όσα λέει ο κύριος Σωτάκης δεν είναι από το μυαλό του ή άρθρα σε ιστοσελίδες, αλλά από όσα του λένε άνθρωποι που ζουν στη Σανγκάη. Τι του είπαν για τις ελλείψεις τροφίμων; “Μου έλεγε ένας φίλος πως παρακολουθούσε με τη σύζυγο του τι γίνεται και είχαν πάθει σοκ. Ιδιαίτερα με τις λεηλασίες στα σούπερ μάρκετ. Για να γίνει μια λεηλασία, οι άνθρωποι κατ’ αρχάς πρέπει να μπορούν να βγουν από το σπίτι τους -κάτι που δεν συμβαίνει.

Τι τρώνε λοιπόν, όσοι είναι ‘κλειδωμένοι’ στα σπίτια τους; “Κάθε μέρα η κυβέρνηση παραδίδει κούτες με τρόφιμα σε όλες τις πολυκατοικίες. Εννοείται πως γίνονται λάθη στην τροφοδοσία, ότι μπορεί να υπάρχει και ανοργανωσιά. Αλλά δεν λιμοκτονούν. Επίσης, ο διαχειριστής κάθε κτιρίου είναι υπεύθυνος για μια μεγάλη παραγγελία σε σούπερ μάρκετ που παραδίδει στην είσοδο της πολυκατοικίας τα προϊόντα και στη συνέχεια αυτά μοιράζονται”.

Τα ουρλιαχτά στα μπαλκόνια, είναι τραγούδια

Και τι γίνεται με όσους βγαίνουν στα μπαλκόνια και ουρλιάζουν από απόγνωση -ή κάνουν έκκληση για βοήθεια; “Αυτή είναι η μεγαλύτερη παραπληροφόρηση όλων: έχω και στο δικό μου κινητό μήνυμα σαν και αυτά που στέλνει στην Ελλάδα η Πολιτική Προστασία. Σε αυτό η κυβέρνηση καλεί τους πολίτες να βγουν μια συγκεκριμένη ώρα στα μπαλκόνια (όπως έχουμε βγει κι εμείς, για να χειροκροτήσουμε) και να τραγουδήσουν ένα συγκεκριμένο τραγούδι, ώστε να ανέβει η ψυχολογία όλων”.

Ο διακεκριμένος συγγραφέας προσθέτει και ότι “το 88 με 89 τοις εκατό των πολιτών στηρίζουν απόλυτα την καραντίνα, γιατί ξέρουν πως από τις 6 με 8 Μαΐου η πόλη τους θα ανοίξει ξανά και η ζωή θα επιστρέψει στο φυσιολογικό.

Γιατί υπάρχει η υστερία που διαπιστώνεται από τους δυτικούς; Ή γιατί εξακολουθούν να έχουν οι Κινέζοι πολιτική Zero Covid; Επειδή ξέρουν πως μπορούν να επιτύχουν τα μηδέν κρούσματα. Το είχαν κάνει. Εμείς δηλαδή, τι καταλάβαμε που για δυο χρόνια ήμασταν μέσα-έξω, τώρα είμαστε μια χαρά -λόγω τουρισμού- και από Σεπτέμβρη βλέπουμε;

Οι πολίτες της Σαγκάης ξέρουν πως τώρα περνούν κάτι που είναι αδιαπραγμάτευτα σκληρό και μετά θα είναι όλα κανονικά. Εμπιστεύονται την κυβέρνηση τους γιατί τους έχει αποδείξει πως για ό,τι αποφασίζει να κάνει υπάρχει ένα όριο και ένα αποτέλεσμα.

Μπορεί να υπάρχει η επίφαση του κομμουνιστικού κράτους στα χαρτιά, αλλά στην πραγματικότητα η Κίνα είναι ένα περίεργο πολιτικό κράμα. Τα τελευταία 18 με 19 χρόνια οι άνθρωποι ευημερούν -όπως η Ευρώπη του ’80. Έχουν επιχειρήσεις, έχουν δραστηριότητες, έχει φύγει η ‘σκοτεινιά’ από το θάνατο του Μάο. Για πρώτη φορά, στην ιστορία του έθνους, επιτρέπεται να έχουν λεφτά. Για αυτούς τους λόγους αγαπούν την κυβέρνηση.

Εννοείται ωστόσο, πως υπάρχουν και τρελά προβλήματα. Παράδεισος δεν υπάρχει πουθενά.

Τονίζει ότι “κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να γουστάρει την Κίνα. Θα μου επιτρέψουν ωστόσο, όλοι να μιλήσω για μια πραγματικότητα, γιατί δεν μου αρέσει να υπερθεματίζεται κάτι που δεν ισχύει.

Ναι, είναι απάνθρωπο να είσαι σαν κατοικίδιο κλεισμένο σε κλουβί. Αλλά δεν τους χτυπούν. Ούτε τους βασανίζουν. Πώς προέκυψαν όλα αυτά; Είναι στοιχεία που παρέχουν τα αμερικανικά μέσα και αναπαράγονται στην Ελλάδα, χωρίς φιλτράρισμα.

Εκ των πλέον χαρακτηριστικών παραδειγμάτων είναι το δημοσίευμα που είχε τίτλο “Φρίκη στη Σαγκάη” και το βίντεο που παρέθετε είχε τραβηχτεί σε άλλη πόλη -όπως μαρτυρούσαν οι πινακίδες των αυτοκινήτων και η προφορά όσων μιλούσαν.

Εννοείται πως γίνονται λάθη και ότι υπάρχει βία, του τύπου “μπες μέσα” ή “έλα εδώ με το ζόρι” που όλοι καταδικάζουμε. Αλλά μέχρι εκεί. Η ‘δυστοπία’ για την οποία ακούμε όλη μέρα, δεν υπάρχει”.