ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΛΙΑΝΟ ΤΟΝ ΤΡΟΜΑΞΕ Η ΠΟΛΩΣΗ ΣΤΟ SURVIVOR

Το βράδυ του Σαββάτου, 18 Σεπτεμβρίου, το The Voice ξεκινά στον ΣΚΑΪ. Λίγες ώρες απομένουν πριν ο Γιώργος Λιανός καλωσορίσει για μία ακόμα χρόνια το κοινό στη σκηνή… Ο παρουσιαστής του ΣΚΑΪ, συζητήθηκε όσο κανείς την περασμένη χρονιά, μετά την πολύ επιτυχημένη παρουσίαση του Survivor κι αν κάποτε χαριτολογώντας έλεγε πως τον χαρακτήριζαν «παιδί για όλα τα θελήματα» στην τηλεόραση, σήμερα δέχεται με ευχαρίστηση τον τίτλο του «Πολύ καλού παρουσιαστή».

Ο Γιώργος Λιανός λίγο πριν ξεκινήσει μία ακόμα σεζόν, η 6η συνολικά του The Voice, μιλά μαζί μας για την πορεία του από ένα talent show της δικής του εποχής στην παρουσίαση, για τις «κομάντο» κινήσεις που του έμαθαν πολύ, αλλά και για την απαιτητική του καθημερινότητα ως πατέρας 4ων παιδιών.

Voice φέτος και με νέο κριτή. Τι να περιμένουμε;
Να περιμένετε σίγουρα διαφορετική ενέργεια αλλά με όλα τα γνωστά και αγαπημένα του The Voice. Και οι τρεις παλιοί coaches μπήκαν με πάρα πολλή όρεξη στο γύρισμα και ο Κωνσταντίνος από τα πρώτα γυρίσματα ήδη έδειξε ότι έχει πάρα πολύ καλό λόγο, έχει άποψη πάνω στη μουσική, είναι γνώστης του αντικειμένου πάρα πολύ καλός και αρχίζει και «παίζει» και πολύ καλά με τους υπόλοιπους coaches. Μπήκε πολύ γρήγορα στο πνεύμα, είναι παιδί – τσακάλι (γελάει).

Και πάντα αυτό που μας ξαφνιάζει ευχάριστα σε κάθε σεζόν του The Voice γιατί είναι η 6η σεζόν συνολικά, μαζί και με τους κύκλους που παρουσίαζε ο Γιώργος Καπουτζίδης, είναι η νέα γενιά. Έρχονται παιδιά από 16 μέχρι 19 ετών κι έχουν εκπληκτικές φωνές, εντελώς διαφορετικά ακούσματα μέσω YouTube, μέσω streaming πλατφορμών που εμείς δυσκολευόμαστε να τις μάθουμε κι εκείνα τις παίζουν στα δάχτυλα. Ακούμε φωνές αγγελικές. Σοκάρομαι. Κάθε φορά που ακούω έναν διαγωνιζόμενο ή διαγωνιζόμενη να λέει «Είμαι 17 χρονών», περιμένω και συνήθως μένω με το στόμα ανοιχτό όταν ανεβαίνουν στη σκηνή. Είναι αυτό που αναρωτιούνται κάποιοι «Στην Ελλάδα δεν θα τελειώσουν ποτέ οι ωραίες φωνές;». Δεν θα τελειώσουν, γιατί έρχονται οι νέες γενιές και με πολύ φόρα και κάνουν τα πράγματα πολύ πιο σωστά απ’ ότι τα κάναμε εμείς. Έχουν μελετήσει, πηγαίνουν σε μουσικά σχολεία, κάνουν σπουδές μουσικής στο εξωτερικό, θέτουν στόχους να πάνε σε μουσικές σχολές τζαζ στην Ολλανδία, ακούς ωραία πράγματα και λες ότι αυτή η νέα γενιά κάτι κάνει σωστά.

Πόσο διαφορετικά βλέπεις τα παιδιά που κυνηγούν το όνειρό τους στο The Voice σε σχέση με τη δική σου γενιά, καθώς κι εσύ ξεκίνησες μέσα από ένα talent show;
Εμείς είμαστε λίγο πιο φοβισμένοι, δεν ήταν τόσο δυνατή η εποχή της πληροφορίας, να μπεις στο internet και να δεις ότι έχεις προοπτικές να κάνεις και κάτι άλλο, οπότε το όνειρο των τραγουδιστών έμενε στο «Να κάνω μεγάλες συναυλίες στην Ελλάδα» ή «Να δουλέψω σε μία μεγάλη πίστα». Πήγαινες ή στον έντεχνο χώρο ή στον λαϊκό. Υπήρχε κάπως μία μανιέρα στο πώς έπρεπε να κυνηγήσεις την καριέρα σου. Τώρα, μου κάνει εντύπωση που έρχονται πολλά παιδιά και μας λένε ότι «Έκανα μια παύση στις μουσικές σπουδές μου, για να έρθω στο Voice, να δοκιμάσω αυτήν την εμπειρία, να τεστάρω τις αντοχές μου κι από εκεί και πέρα θα πάω να σπουδάσω σε μία μουσική σχολή στο εξωτερικό και θα προσπαθήσω να βγάζω τα κομμάτια μου στο Internet για να τα προωθήσω». Υπάρχουν κι άλλες μορφές πλέον ενασχόλησης με το τραγούδι και προσέγγισης που δεν απαιτούν ούτε συναυλίες στην Ελλάδα το καλοκαίρι ούτε γαρύφαλλο (γελάει).

Ήταν και μία εποχή η δική σου που δεν ήμασταν τόσο εκπαιδευμένοι στο κομμάτι talent και reality shows. Τώρα είναι κάπως συνυφασμένα με την προβολή γενικά.
Σίγουρα, πλέον ξέρουν πολύ καλά τα παιδιά ότι έρχονται να κερδίσουν πόντους και αναγνωρισιμότητας. Ζούμε σε μία εποχή influencing, κακά τα ψέματα αυτή είναι η μόδα αυτή την εποχή, το να μπορώ να επηρεάζω με πολλούς ψηφιακούς τρόπους. Οπότε και η εμφάνιση στην τηλεόραση κάνει καλό.

Οπότε το βλέπεις αυτό σαν πρόθεση στα παιδιά;
Σίγουρα και όχι μόνο στα παιδιά. Έχουν έρθει και παλιοί τραγουδιστές, επαγγελματίες που έχουν ασχοληθεί χρόνια με τον χώρο και δοκιμάζουν πρώτη φορά το να βγούνε και να εκτεθούν στο γυαλί. Μία εξήγηση που μου έκανε πάρα πολύ εμένα από έναν γνωστό τραγουδιστή που ήρθε να δοκιμαστεί στο The Voice, είναι ότι «Γιώργο, εμένα με ξέρουν κάποιες ηλικίες συγκεκριμένες. Το The Voice το βλέπουν και πολλά νέα παιδιά που αν μπορέσω να περάσω σε αυτά τη φωνή μου και τους αρέσει θα έχω μία νέα ευκαιρία σε αυτόν τον χώρο, θα δημιουργήσω ένα νέο κοινό, οπότε γιατί να μην το κάνω;». Γενικά είναι μία εποχή που οι επαγγελματίες τραγουδιστές λόγω κορονοϊού δεν μπορούν να εργαστούν και δεν μπορούν να βιοποριστούν από αυτό που αγαπούν, οπότε είναι και μία καλή ευκαιρία να μαζέψεις εφόδια για να συνεχίσεις όταν τα πράγματα θα είναι και πάλι φυσιολογικά που ελπίζω να είναι σύντομα.

Εγώ δεν αφιερώθηκα 100% στην μουσική γιατί στη ζωή μου προέκυψε και η τηλεόραση ταυτόχρονα. Δεν το κυνήγησα όσο θα έπρεπε για να μπορέσω να πρωταγωνιστώ σε αυτόν τον χώρο.

Εντωμεταξύ μου λες γι’ αυτά τα παιδιά με όλες τις μουσικές σπουδές κι έχω διαβάσει ότι εσύ με το ζόρι πήγες στο Ωδείο, ισχύει;
Εγώ με το ζόρι ναι. Για να χαλαρώσουν λίγο οι δικοί μου, να φύγουν τα παιδιά από το σπίτι. Είχε πάει ο αδερφός μου στη Φιλαρμονική, οπότε έπρεπε να πάω κι εγώ. Το αγάπησα επειδή η μουσική εξημερώνει τον άνθρωπο (γέλια). Ειδικά για έναν άνθρωπο που είναι εκεί στην προεφηβεία του, όπως ήμουν εγώ όταν πήγα στο Ωδείο, ήταν μια διέξοδος. Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, τα παιδιά αν δεν είχαν χόμπι περνούσαν άσχημα. Έπρεπε να παίζεις μπάλα, να κάνεις στίβο, να ασχολείσαι με τη μουσική. Η μουσική μου έκανε. Ακόμα την αναζητώ στη ζωή μου. Εγώ δεν αφιερώθηκα 100% στην μουσική γιατί στη ζωή μου προέκυψε και η τηλεόραση ταυτόχρονα. Δεν το κυνήγησα όσο θα έπρεπε για να μπορέσω να πρωταγωνιστώ σε αυτόν τον χώρο. Το κράτησα πάντα σαν χόμπι και εσωτερική ανάγκη. Έκανα συναυλίες με τον Γιάννη Βαρδή τα τελευταία 10 χρόνια, επιλέγαμε τους χώρους που θα παίξουμε και τον τρόπο που θα μετακινηθούμε. Ήταν σαν ένα ατέλειωτο road trip αυτή η δεκαετία. Γυρίζαμε πάντα μέτα από κάθε live ευχαριστημένοι από αυτό που κάναμε.

Είσαι ένα παράδειγμα ανθρώπου για το πώς κυνηγώντας ένα όνειρο μπορεί κάποιος να καταλήξει κάπου τελείως διαφορετικά.
Σίγουρα. Ποτέ δεν δεσμεύομαι και πάντα ακούω τις επιλογές που υπάρχουν στο οτιδήποτε. Στο μόνο που φοβόμουν μέχρι πριν από 4 – 5 χρόνια ήταν στο να πάρω το ρίσκο. Είμαι άνθρωπος που ριζώνει και με τις παρέες και με τους συναδέλφους, το να φύγω από το κανάλι στο οποίο δούλευα ήταν για μένα μεγάλη πρόκληση και το να αναζητήσω την τύχη μου αλλού, να δοκιμαστώ κι αλλού. Κάνοντας το μου βγήκε σε καλό.

Άλλαξαν τα όνειρα στου στην πορεία;
Ήταν η στάση μου τέτοια απέναντι στη ζωή. Έλεγα ότι θα δω που θα με πάει. Πάντα κοιτούσα το επόμενο βήμα ανάλογα με το τι γίνεται γύρω μου. Σαν να προσπαθούσα να αφουγκραστώ το τι θα συμβεί, να προβλέψω τις εξελίξεις στον εργασιακό μου χώρο, όταν κάποιος έφευγε από τον εργασιακό μου χώρο και πώς αυτό ίσως θα δρομολογούσε εξελίξεις. Πάντα κοιτούσα που με παίρνει και που δεν με παίρνει. Το καλό είναι ότι για μένα ταυτόχρονο με την είσοδό μου στο τραγούδι επαγγελματικά, με το που έπιασα μικρόφωνο στο χέρι μου το 2006, άρχισαν και οι προτάσεις για την τηλεόραση. Ξεκίνησα τότε ταυτόχρονα να δουλεύω στο πλευρό της Σοφίας Αλιμπέρτη στο «Καλομελέτα κι έρχεται» και πάει λέγοντας. Κάθε φορά με φώναζαν να κάνω δοκιμαστικά στην τηλεόραση και μου φαινόταν πολύ φυσιολογικό να το κάνω ταυτόχρονα. Και πάντα ήταν και η μεγάλη γκρίνια αυτό στη δισκογραφική μου την παλιά, ότι «Δεν νομίζουμε ότι μπορεί να συνδυάσουμε ταυτόχρονα έναν άνθρωπο που κάνει και τηλεόραση και τραγούδι» και τους έφερνα τα παραδείγματα του εξωτερικού (γελάει). Ήταν και είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό όλη αυτή η λογική του: Ο καλλιτέχνης πρέπει να δημιουργεί ένα μυστήριο. Δεν πρέπει να κάνει αστειάκια στο γυαλί. Πρέπει να είναι απρόσιτος, μοναχικός καβαλάρης που πρέπει τα μικρά παιδιά να πάρουν ένα αυτόγραφό του. Στο τραγούδι νομίζω ότι προσπαθούν να χτίσουν τον μύθο του απλησίαστου.

Είσαι πολύ καλός παρουσιαστής. Δέχεσαι πλέον αυτόν τον τίτλο για σένα;
Ευχαριστώ πολύ. Τον δέχομαι με ευχαρίστηση. Νομίζω ότι ήταν και το timing που έγινε. Εγώ πάντα όταν δέχομαι μία πρόταση υπολογίζω και τον ρόλο, υπολογίζω και τους συνεργάτες μου, ούτε προσπαθώ τουλάχιστον σε αυτό που κάνω συνειδητά, να καπελώνω συνεργάτες, ξέρω ως που με παίρνει. Από την αρχή που ξεκίνησα να δουλέυω με την Acun Media οι άνθρωποι με εμπιστεύτηκαν σε θέσεις που δεν είχα πλησιάσει μέχρι τότε στην πορεία μου στην τηλεόραση. Αυτό θεωρώ ότι μου έδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση. Τα προηγούμενα χρόνια γίνονταν κάποιες προτάσεις και καταλάβαινα ότι υπήρχε ένας δισταγμός κι αυτό νομίζω ότι ήταν δική μου ευθύνη. Είναι θέμα αυτοπεποίθησης και να δείξεις στον άλλο ότι είσαι διατεθειμένος να βγεις μπροστά. Εγώ αυτό δεν το έκανα. Έπρεπε να έρθουν οι κατάλληλοι άνθρωποι με τους οποίους γνωριζόμουν από πολύ παλιά, όπως τον Άγγελο Χριστόπουλο που είναι διευθυντής της Acun Media που τον ήξερα από την εποχή που ήμουν στον ΑΝΤ1 ή ο Γιάννης Κρύος, με τον οποίο είχαμε κάνει το Wipe Out. Έτυχε να βρεθώ σε οικείο περιβάλλον, ανάμεσα σε ανθρώπους που και παλιότερα με είχαν εμπιστευθεί να βγω λίγο πιο μπροστά. Οπότε κάπως μπήκαν κάποια κομμάτια του puzzle στη σειρά, ένιωσα κι εγώ πολύ καλά κι είπα οκ παίρνω κι εγώ την ευθύνη. Σιγά σιγά προέκυψαν πολύ ωραίες προτάσεις η μία μετά την άλλη, ήρθε το The Voice και ξαφνικά ήρθε πέρσι και το Survivor.

Πώς ένιωσες τότε;
Θυμάμαι ότι η πρόταση ήρθε πολύ ξαφνικά επειδή ήθελαν να μείνει εντελώς μυστικό οπότε το έμαθα λίγες ημέρες πριν φύγω για τον Άγιο Δομήνικο. Ήξερα ότι θα κατέβω αλλά ήξερα ότι θα είμαι στο Survivor γενικά, όχι και μόνος μου (γέλια). Όταν μου το ανακοίνωσε ο Άγγελος Χριστόπουλος, θυμάμαι ότι πάγωσα, κοιτάχτηκα με τη σύντροφό μου την Κωνσταντίνα, της είπα «Μου πρότεινε αυτό που κατάλαβες» γιατί άκουγε κι εκείνη κάτι λίγα από το τηλέφωνο. Εκείνη μου σήκωσε τον αντίχειρα και είπε «Μπράβο, προχώρα» κι εκεί άκουσε ο Άγγελος έναν δισταγμό δύο τριών δευτερολέπτων και μου είπε «Εκτός κι αν δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις». (Γελάει). Απάντησα εννοείται ότι μπορώ.

Είχες πει κάποτε χαριτολογώντας ότι έλεγαν για σένα ότι είσαι «ο μικρός για τα θελήματα». Ένιωσες ποτέ ότι είναι «απάντηση» σε όλους αυτούς το γεγονός ότι παρουσιάζεις δύο τόσο μεγάλα project;
Ήταν η εποχή όταν ξεκίνησαν που προέκυπταν και πολλές δουλειές για μένα έτσι. Κάποιος έφευγε, χτυπούσε το τηλέφωνό μου κατευθείαν και μου έλεγαν «Γιώργο έχουμε το τάδε πρόβλημα πρέπει να βοηθήσεις, να βάλεις πλάτη για το κανάλι» κι έλεγα «Εννοείται ναι» (γελάει). Είναι περισσότερο εξέλιξη για μένα όχι απάντηση. Δεν το είδα ποτέ αρνητικά το γεγονός ότι πάντα όταν προέκυπτε κάποιο θέμα ήμουν πάντα ανάμεσα στις επιλογές. Αργότερα κατάλαβα ότι είναι και τιμητικό. Θυμάμαι για παράδειγμα όταν μας «πέταξαν» με τη Δέσποινα Καμπούρη στον Πρωινό Καφέ, που χτύπησε το τηλέφωνό μας 7 απόγευμα της μίας ημέρας και την επόμενη 7.30 το πρωί διαβάζαμε την σκαλέτα για να ξεκινήσουμε το πιο βαρύ χαρτί τότε του σταθμού, με αρχισυντάκτη τον συγχωρεμένο τον Αγγέλο Φώσκολο. Νομίζω ότι όλα αυτά του κομάντο, τα «Μπες μέσα και παίξε μπάλα», μου έκαναν καλό. Με έμαθαν να μη φοβάμαι για τις όποιες εξελίξεις, να μην έχω άγχος. Πώς ότι και να γίνει θα βρεις τους συνεργάτες σου, τον αρχισυντάκτη σου, δυο τρεις δημοσιογράφους, θα βρεις ποιο είναι το πλάνο και θα βγεις να το κάνετε όλοι μαζί. Γιατί πιστεύω ότι και η τηλεόραση είναι ομαδική προσπάθεια.

Νομίζω ότι όλα αυτά του κομάντο, τα «Μπες μέσα και παίξε μπάλα», μου έκαναν καλό. Με έμαθαν να μη φοβάμαι για τις όποιες εξελίξεις, να μην έχω άγχος.

The Voice και Survivor. Θέλω να τα συγκρίνεις και να μου πεις ποιο απολαμβάνεις περισσότερο;
Και τα δύο. Γενικότερα έχω υπάρξει αγχώδης στη δουλειά μου και πλέον προσπαθώ να το περιορίσω, να φεύγω από το σπίτι και να προσπαθώ να χαρώ αυτό που κάνω. Λόγω του άγχους περνούσαν οι εβδομάδες, τελείωνε η σεζόν κι έλεγες ρε παιδί μου πήγε πολύ καλά το The Voice, εγώ γιατί αγχωνόμουν τόσο πολύ αυτές τις μέρες; Τώρα προσπαθώ να το περιορίσω γιατί μου το είπε κι ένας φίλος που γνωρίζει από τον χώρο, εκεί που συζητούσαμε ότι «Θα πρέπει να είσαι πολύ ευχαριστημένος». Και τον ρώτησα γιατί και απάντησε «Μα γιατί παρουσιάζεις το νούμερο ένα talent show παγκοσμίως, το The Voice και το νούμερο ένα reality επιβίωσης παγκοσμίως, το Survivor, στην Ελλάδα».

Κι εσύ πώς καταφέρνεις να μη συγκρίνεσαι μέσα σου με τους προκατόχους σου;
Αυτήν την ερώτηση μου την έκαναν πολύ όταν μου πρωτοανέθεσαν το The Voice, πρόπερσι και μου πέρασε από το μυαλό ότι για να μου το λένε όλοι οκ, ο Καπουτζίδης είναι πάρα πολύ ωραίος σε οτιδήποτε κάνει πάντα, κι ήταν και ο πρώτος άνθρωπος που με πήρε τηλέφωνο να με συγχαρεί κι αυτός βασικά ήταν που με έβγαλε από αυτό το τριπάκι κατευθείαν. Πριν ακόμα με πάρουν από την Acun, είδε κάπου στην τηλεόραση ότι ο Γιώργος Λιανός αναλαμβάνει το The Voice, με πήρε και μου είπε «Να πω συγχαρητήρια;». Η πρώτη του συμβουλή ήταν ακριβώς αυτό: «Μην μπεις σε αυτό το τριπάκι να συγκριθείς, είσαι καταπληκτικός σε ό,τι κάνεις και θα το κάνεις με τον δικό σου τρόπο και τελείωσε, μην ακούς κανέναν». Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω να κάνω κάποιον άλλο τρόπο.

Νομίζω ότι έτσι καταγράφεσαι τελικά και στη συνείδηση του κόσμου.
Νομίζω ότι κάποια στιγμή δέχεσαι κι αυτό που κάνει ο άλλος απέναντι και συνεχίζεις. Έχω και κάποιο μέτρο πια, δεν κάνω ακρότητες νομίζω. Παλιότερα δεν το είχα, βλέπω τον εαυτό μου σε κάποια project παλιότερα και λέω «Κοίτα να δεις, τον ανώριμο» (γελάει).

Έχεις και μεγάλη τριβή πια, σκέψου ότι στην ώρα που μιλάμε έχουμε αναφέρει πόσες εκπομπές.
Και σκέψου ότι νόμιζα ότι ήμουν μεγάλος όταν έφτασα εκεί στα 28 – 29. Και θυμάμαι τον Πάνο Ζώη τότε που αυτός είχε ξεκινήσει να με πριζώνει να ασχοληθώ με την τηλεόραση και μου έλεγε «Ήσουν καλός μωρέ στο δοκιμαστικό αλλά είσαι μικρός ρε γαμώτο». Εννοούσε την εικόνα, αυτή που θα έβγαζα στην τηλεόραση και έπρεπε να συνδεθεί με κάποιες ορισμένες ηλικίες. Τότε και δεν ξέρω αν συμβαίνει και τώρα αυτό, δεν μπορούσες να πείσεις σε αυτή την ηλικία και να μπεις στο σαλόνι της ελληνικής οικογένειας.

Η πόλωση του Survivor σε τρόμαξε;
Η πόλωση, ναι, φυσικά και με τρόμαξε. Μου τα είχε περιγράψει βέβαια ο Σάκης Τανιμανίδης όταν είχαν αρχίσει να αγριεύουν τα σκηνικά, μου είχε πει «Αυτό που περνάς είναι πολύ μικρό, δεν πρέπει να σε αγχώνει. Αν σου περιγράψω τι μηνύματα έρχονταν στα social media μου και τι μου έλεγαν;». Το έζησε έντονα ο κόσμος του Survivor έγινε talk of the town νομίζω αυτή ήταν και η επιτυχία του. Ήταν επιτυχία φυσικά και για την ομάδα παραγωγής εκεί. Μετά το Ελλάδα – Τουρκία πηγαίναμε με πολύ μικρό καλάθι να κάνουμε μία αξιοπρεπή εμφάνιση και να μπορέσουμε να βάλουμε πάλι το Survivor στις τηλεοράσεις του κόσμου και το καταφέραμε. Πήγε πάρα πολύ καλά, ήταν και το casting πολύχρωμο, πολύ διαφορετικοί, χαρακτηριστικοί άνθρωποι. Βοήθησε πολύ αυτό όπως και το σκεπτικό μας να το πάμε λίγο πιο χαλαρά, να γελάσει κιόλας ο κόσμος στο σπίτι, να έχει έναν σχολιασμό ο οποίος να είναι και λίγο τρολ μερικές φορές. Δανειστήκαμε και πολλά πράγματα από τους τουιτεράδες και προσπαθήσαμε να τα μεταφέρουμε στις εικόνες του κόσμου που ήταν κλεισμένος στο σπίτι, έχοντας περάσει πολύ ζόρικα. Θεωρήσαμε οτι το να κάνουμε ένα «στρατιωτικό» Survivor δεν θα βοηθούσε.

Τι είναι για σένα επιβίωση;
Είναι η προσαρμοστικότητα στις απαιτήσεις. Και της καθημερινότητας γιατί έχω μια καθημερινότητα αρκετά απαιτητική με 4 παιδιά πλέον και φυσικά στην επαγγελματική μου ζωή, η οποία επειδή παραμένει περιπετειώδης, λόγω των ταξιδιών πιστεύω ότι έχει περάσει λίγο εύκολα. Δεν έχω αντιμετωπίσει σοβαρά θέματα και μου αρέσει όλο αυτό το ταξίδι, που χτυπάει το τηλέφωνο και μου λέει ο Acun από τον Άγιο Δομήνικο ότι σε 5 ώρες φεύγεις για να πας Κωνσταντινούπολη να γυρίσεις το My Man Can. Άλλη κομάντο κίνηση αυτή. Αυτή η δουλειά με έχει ταξιδέψει πάρα πολύ και εγώ είμαι λάτρης των ταξιδιών. Έχω πάει στην Αργεντινή να κάνω το Wipe Out, έχω πάει στο Βελιγράδι για 3 μήνες να κάνουμε το Galilleo, έχω πάει τρεις χρονιές στον Άγιο Δομήνικο. Είμαι από τους τυχερούς.

Το πίστευα ότι θα πάει καλά το Survivor, όταν είδα και το casting, γιατί είναι ένα παράθυρο σε άλλες εικόνες. Όταν είσαι και κλεισμένος στο σπίτι ξαφνικά να ανοίγεις την οθόνη σου και να μεταφέρεσαι σε μία καταπληκτική παραλία, αμμώδη, με υποβρύχιες λήψεις, με ωραίες εικόνες, με ψαρέματα, ξεφεύγεις.

Πώς είναι η ζωή με 4 παιδιά;
Είναι τέλεια. Έχει πολλά χιλιόμετρα, πολύ ταξίδι, αλλά είναι πολύ όμορφα. Ήταν από τα μεγάλα μου άγχη αυτό το καλοκαίρι, το πώς θα πάμε διακοπές με τα τέσσερα παιδιά, αλλά περάσαμε τέλεια.

Σκέφτεσαι ποτέ να επιστρέψεις στην επαρχία, όπου μεγάλωσες, με τη μεγάλη σου οικογένεια;
Γεννήθηκα στη Γερμανία, δεν έχω μνήμες από εκεί, και μεγάλωσα στις Φιλιάτες Θεσπρωτίας, εκεί κοντά στην Ηγουμενίτσα. Η αλήθεια είναι ότι το καλοκαίρι το αναζητούμε. Φέτος το καλοκαίρι το μοιράστηκα και με τη σύντροφό μου ότι θέλω πολύ να πάω στο χωριό και να κάτσω όσο το δυνατόν περισσότερο. Και όντως πήγαμε και κάτσαμε 15 – 20 μέρες και γυρίσαμε και οι δύο ξεκούραστοι κατά κάποιο τρόπο. Πήγαμε κι αλλού και δεν το πετύχαμε αυτό το feeling, του να πάμε στην πλατεία και τα παιδιά να είναι λάσκα, να τους λες θα είμαι σε αυτό το καφενείο κι ό,τι θέλετε έρχεστε και με βρίσκετε. Όταν τους το είπα πρώτη φορά με κοιτούσαν με γουρλωμένα μάτια. Ήταν κοσμογονία γι’ αυτά η τόση ελευθερία. Αλλά το να πάω και να μείνω, ποτέ μη λες ποτέ, αλλά σε αυτή τη φάση τώρα, νιώθω ότι δεν θα μπορούσα να μείνω πάρα πολύ.

Είναι δύσκολο να μοιράζεις τον χρόνο σου και στα τέσσερα;
Είναι δύσκολο. Τα 3 μεγάλα έχουν ξεκινήσει τώρα ένα πρόγραμμα που εμένα μου φαίνεται εξαντλητικό, με κιθάρα, με πιάνο, με Tae Kwon Do, με πέρα δώθε πολλά. Τα βλέπω 7.30 το πρωί να ξυπνούν για να μπουν στο σχολικό και καταλήγουν στο σπίτι 8 το βράδυ κι έχουν και λίγο διάβασμα να κάνουν γι’ αύριο. Πολύ βαρύ πρόγραμμα για τόσο μικρές ηλικίες. Προσπαθώ ακόμα και στα ενδιάμεσά τους έστω και λίγο να τα βλέπω.

Δεν έχουν και τηλεκπαίδευση τώρα, να τα έχεις στο σπίτι.
Την τηλεκπαίδευση τη μισούν. Μου έλεγε ο μεσαίος ότι έκανε πλάκα στον μικρό και του έβαλε την ώρα που κοιμόταν τον ήχο κλήσης που είχαν στο πρόγραμμα της τηλεκπαίδευσης και πετάχτηκε ο μικρός, κόντεψε να κατουρηθεί (γέλια).

Με τη μικρή πώς τα πάνε τα μεγάλα;
Τα πάνε πολύ καλά. Τα έχω βεντάλια τώρα, η μεγάλη και η μικρή είναι κορίτσια και τα δύο μεσαία είναι αγόρια. Τα κορίτσια έχουν έρωτα μεταξύ τους κι ο μικρός που είναι λίγο πιο αδιάφορος κι αυτός έχει κολλήσει με τη μικρή. Ο μεσαίος τρελαίνεται.

Την περίμενες αυτή την εξέλιξη του τέταρτου παιδιού στη ζωή σου;
Ήταν κάτι που το είχα συζητήσει με την σύντροφό μου, ότι αν προκύψει και ένα παιδί, δεν θα μας χάλαγε καθόλου. Αλλά δεν ήταν ότι το προγραμματίζαμε κιόλας. Δόξα τον Θεό είναι και υπέροχο μωράκι και νομίζω ότι έχει κανεί καλό σε όλους μας.

The Voice – Πρεμιέρα18/9 και κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21:00 στο ΣΚΑΪ