Δ.Τσακνής: Είμαι περήφανος για τη θητεία μας στην ΕΡΤ

Ο Διονύσης Τσακνής μίλησε στην Ιωάννα Κλεφτόγιαννη και τη Φωτεινή Λαμπρίδη στην εκπομπή Πεζοί στον Αέρα στο Ραδιόφωνο 24/7 στους 88.6. Για τη θητεία του στην ΕΡΤ και την πολυσυζητημένη αποχώρησή του, για τη σχέση του με την κυβέρνηση που την χαρακτηρίζει “ανύπαρκτη” , για το τραγούδι και την Αριστερά σήμερα.

Γιατί είπε ναι στην ΕΡΤ;

«Στην ΕΡΤ νόμιζα ότι μπορούσα να είμαι χρήσιμος. Η ΕΡΤ μπορεί και πρέπει να είναι φορέας πολιτισμού. Δεν νομίζω ότι με τον πολιτισμό έχω κακές σχέσεις. Δεν νομίζω ότι το αντικείμενο του πολιτισμού δεν το γνωρίζω. Όχι μόνο το δικό μου αντικείμενο, αλλά και τα υπόλοιπα. Όταν κατάλαβα, όμως, ότι δεν μπορούσα να προσφέρω, πήρα το καπελάκι μου και έφυγα. Κάνοντας μια γενική αποτίμηση, νομίζω ότι η θητεία του προηγούμενου διοικητικού συμβουλίου δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αποτυχημένη. Οι όποιες παραλείψεις μπορεί να υπήρχαν, έχουν να κάνει και με τις αδυναμίες τις προσωπικές και με το γενικότερο πολιτικό σκηνικό έτσι όπως διαμορφώνεται. Η ΕΡΤ, όταν έκλεισε είχε κοντά στους 3000 υπαλλήλους. Και έτσι μπορούσε να παράγει ό,τι παρήγαγε, καλό κακό δεν έχει σημασία, είχε πάντως κάποιες δομές. Μετά την επαναλειτουργία η ΕΡΤ βρέθηκε με 800 υπαλλήλους λιγότερους και έπρεπε να λειτουργήσει πάλι τις ίδιες δομές. Και τα καταφέραμε. Τα μουσικά της σύνολα έδειξαν μια δραστηριότητα που δεν είχαν επιδείξει όλα τα χρόνια μαζί. Υπήρξε μια εξωστρέφεια, πήγαιναν και έπαιζαν από τους σταθμούς στο μετρό μέχρι και στις πιο λαϊκές γειτονιές. Στήθηκαν όλες οι δομές της καταργηθείσας ΕΡΤ. Έγιναν πράγματα αλλά είχαμε να αντιμετωπίσουμε ένα δυσμενές οικονομικό περιβάλλον. Ξέρετε ότι η ΕΡΤ δεν έχει ανταποκριτή στη Μόσχα, στο Παρίσι, στην Κύπρο και στο Πεκίνο; Θα μου πείτε, βλέπουμε από το Παρίσι τη Θωμαή Παπαϊωάννου. Είναι εθελόντρια! Οι ανταποκριτές, οι εργαζόμενοι, είναι θέμα προσλήψεων και προσλήψεις δεν έγιναν. Για να πάρεις έναν ανταποκριτή στη Μόσχα πρέπει να τον πληρώσεις και αυτό τους μνημονιακούς καιρούς δεν μπορούσε να γίνει. 

Για τους λόγους της παραίτησης του

«Υπήρχαν και παθογένειες με τις οποίες και συγκρούστηκα. Όπως η λογική του κρατικού συνδικαλισμού, γι’ αυτό και παραιτήθηκα. Εγώ δεν μπορούσα να συνδιοικώ. Οι συνδικαλιστές στο δημόσιο έχουν μια άλλη αντίληψη. Εγώ βγάζω το καπέλο στους συνδικαλιστές του εργοστασίου ή της ιδιωτικής επιχείρησης, που παίζουν το κεφάλι τους στον πάγκο του χασάπη καθημερινά. Αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της απόλυσης και αυτό που κάνουν υπερβαίνουν και τους εαυτούς τους. Πολλοί συνδικαλιστές του δημοσίου, στις ακραίες τους μορφές, έχουν την αντίληψη αυτή που διαμορφώθηκε στα χρόνια της δεκαετίας του ’80 και του ’90 που ξέρουμε πόσα δεινά επέφερε στο δημόσιο βίο. Συνδιοίκηση , συνδιαλλαγή, βολέματα, φυγοπονία κλπ. Με αυτή τη λογική εγώ δεν θα μπορούσα να είμαι σύμφωνος. Αυτός είναι ο μοναδικός λόγος της παραίτησής μου. Ενδεχομένως να υπάρχουν πράγματα στην πολιτική τα οποία να με υπερβαίνουν. Όσο χαμηλότερα είσαι στην πυραμίδα της εξουσίας, μαθαίνεις και λιγότερα πράγματα. Ενδεχομένως να υπήρχαν κεντρικοί σχεδιασμοί από τους οποίους να εξαιρέθηκα….Σοφός είναι ο άνθρωπος ο οποίος έχει επίγνωση της θέσης του στην ιεραρχία. Ένας άνθρωπος ο οποίος βρίσκεται σε μια θέση υποδεέστερη στην ιεραρχία, δεν θέτει όρους. Παρακολουθεί τι συμβαίνει και με βάση αυτά που παρακολουθεί υποχρεώνεται να τα μεταφέρει και εφόσον τα μεταφέρει και δεν βλέπει να παράγεται κάτι διαφορετικό, συμπεραίνει ότι δεν χωράει. Λέω, λοιπόν, μην ψάχνεται να βρείτε παρασκήνιο, τα πράγματα είναι απλά. Είδα ότι ορισμένα πράγματα δεν με εκπροσωπούν, δεν μου αρέσουν, δεν μπορώ να τα αλλάξω και δεν συμμετέχω παραμένοντας γιατί νομιμοποιώ κάτι με το οποίο δεν συμφωνώ. Το κρασί μου το νέρωσα πολλές φορές, συμβιβασμούς έχω κάνει πολλούς. Υπάρχουν οι τακτικοί συμβιβασμοί, οι ελιγμοί, και στην πολιτική και στην καθημερινή μας ζωή.

Για τη σχέση του με την κυβέρνηση

«Η σχέση μου με την κυβέρνηση ήταν και είναι ανύπαρκτη. Δεν είχα καμία σχέση με την κυβέρνηση με την έννοια ότι ήμουν κυβερνητικός είτε αντικυβερνητικός. Μάλιστα η επιλογή μου μπορεί να έγινε επειδή δεν ήμουν ενταγμένος στον κυβερνητικό συνασπισμό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εκτίμησαν κάποιοι σ’ εμένα και εγώ τίμησα αυτή την εμπιστοσύνη. Το γεγονός ότι γνωρίζω τους περισσότερους που βρίσκονται στην κυβέρνηση αυτή τη στιγμή, αυτό δεν σημαίνει κάτι.»

Για την κριτική που ασκήθηκε στο πρόγραμμα της ΕΡΤ και το θέμα της ΧΑ

«Δεν διοικούσα μόνος μου την ΕΡΤ. Εγώ ήμουν απλώς πρόεδρος. Το πρόγραμμα της ΕΡΤ κατά την πρώτη περίοδο ήταν αξιοπρεπέστατο, στο πλαίσιο αυτό των δυνατοτήτων των οικονομικών που είχαμε. Είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε καλύτερο πρόγραμμα; Είχαμε. Αλλά η προτεραιότητα του πρώτου χρόνου ήταν η επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Είχαμε πλουραλισμό; Γιατί αντικειμενικότητα δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο στη φιλοσοφία. Υπάρχει πλουραλισμός. Η δυνατότητα σε όλες τις απόψεις να ακουστούν, με βάση την αρχή της αναλογικής ισότητας. Τι θα πει αντικειμενική είδηση; Αντικειμενικό είναι ένα γεγονός. Ότι αυτό το ποτήρι από εδώ έπεσε και έσπασε. Όταν κάνεις σχολιασμό, έχει υποκειμενική άποψη. Άρα τι πρέπει να κάνεις εδώ; Πρέπει να έχεις όλες τις υποκειμενικές απόψεις. Της Χρυσής Αυγής όχι. Και ξέρετε πολύ καλά ότι η Χρυσή Αυγή με έλουζε από το πρωί μέχρι το βράδυ, εμένα ειδικά, για το λόγο ότι εγώ ήμουν εντελώς αντίθετος από τη μετάδοση των εκδηλώσεων που έκανε. Και όταν έγινε αυτή η γνωστή Επιτροπή Δεοντολογίας κατά το ΕΣΡ όπου μας έλεγε κατά την έμφρονα κρίση μας να παίζουμε ή να μην παίζουμε. Μία φορά που αποφάσισε αυτή η επιτροπή να παίξει μια ομιλία της Χρυσής Αυγής, εγώ μειοψηφούσα. Τι έπρεπε δηλαδή να κάνω, να βγω έξω και να πω “ξέρετε εγώ ήμουν μειοψηφία”; Ξέρετε εγώ είχα διαφορετική άποψη; Στήνεται έτσι ένας οργανισμός; Μιας και είπατε για συμβιβασμούς, ελάτε να δούμε τις ζωές μας. Αφήστε την πολιτική, η πολιτική είναι προέκταση της προσωπικής μας ζωής. Μέρος της προσωπικής μας ζωής.»

Για τις μετρήσεις

«Θέλετε να τις πιστέψουμε τις μετρήσεις; Όταν τη μοδίστρα την έβλεπε το πανελλήνιο και έδιναν θεαματικότητα 2% και 2,5%, λες κάτι γίνεται εδώ. Διότι όταν η ΕΡΤ έχει απεργία και δίνουν ποσοστό μεγαλύτερο στη θεαματικότητά της απ’ ο,τι την προηγούμενη που είχε έναν αγώνα μπάσκετ, κάτι γίνεται εδώ! Αυτό είχε γίνει πριν το κλείσιμο της ΕΡΤ. Να πιστέψω τις ακροαματικότητες; Για εμένα είναι παντελώς αναξιόπιστες. Πρέπει να γίνει μια τομή και το αρμόδιο υπουργείο πρέπει να επιτέλους να πάρει μια θέση πάνω σ αυτό το ζήτημα. Βέβαια αυτό το θέμα θα λυθεί με τις υβριδικές τηλεοράσεις, δηλαδή βλέποντας τηλεοράσεις μέσω, ουσιαστικά, του διαδικτύου δεν θα τίθεται θέμα.»

Με ποια κριτήρια έγιναν οι τοποθετήσεις κεντρικών παρουσιαστών στην σημερινή ΕΡΤ;

«Έχω αποφασίσει για ένα διάστημα ενός δύο μηνών, έχω ανάγκη να μην παρακολουθώ τα πράγματα και αυτή η ανάγκη μου είναι προσωρινή. Θέλω να απαλλαγώ από το συναίσθημα ώστε αν μετά από λίγο καιρό παρακολουθώ, γιατί πάντα ήμουν ΕΡΤάκιας, να έχω μια πιο ευθεία κρίση. Μια πιο ανεπηρέαστη κρίση. Αμέσως αμέσως μπαίνεις σε σχέση με το εγώ, με το προσωπικό.»

Αν θεωρεί ότι άφησε κάτι ως παρακαταθήκη στην ΕΡΤ

«Υπερηφανεύομαι για το προηγούμενο διοικητικό συμβούλιο, διότι μας άλλαξαν όλους πλην εμού. Τους ζητήθηκε η παραίτηση. Εγώ παραιτήθηκα. Εξαναγκάστηκα; Προφανώς. Αλλά δεν αποπέμφθηκα. Οι υπόλοιποι αποπέμφθηκαν. Και ήταν αξιολογότατοι συνάδελφοι. Και είμαι περήφανος για το προηγούμενο διοικητικό μας συμβούλιο γιατί καταφέραμε ένα πράγμα που ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Ότι στην ΕΡΤ υπήρχε ένας εμφύλιος πόλεμος. Οι «δηλωσίες» με τους «μη δηλωσίες». Εντός εισαγωγικών τη λέξη. Ζητώ συγγνώμη αν ακουστεί άσχημα, αλλά το λέω γιατί σε μια σύσκεψη μεγάλη εγώ τους είπα “εγώ είχα δύο θείους αριστερούς. Ο ένας υπέγραψε στη Μακρόνησο και ο άλλος δεν υπέγραψε. Τους αγαπούσα και τους δύο τους ίδιο και τους θεωρούσα και τους δύο θύματα της ζωής ή αγωνιστές της ζωής. Εδώ δεν θα έρθουμε να εκδίδουμε πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων. Εδώ θα έρθουμε για να δουλέψουμε. Και αν άνθρωποι οι οποίοι δούλευαν στην ΕΡΤ είναι ικανοί και μπορούν να το κάνουν, θα έχουν μέχρι και διευθυντικές θέσεις. Πείτε μου που είναι το έγκλημα. Όταν καταγγέλλουμε συλλήβδην εμείς οι αριστεροί από το παρελθόν τα κομματικά κράτη, τα ρουσφέτια κλπ και ξαφνικά βγαίνει ένα συμβούλιο και είπαμε ότι δεν θα επιστρέψουμε κομματικούς στρατούς, τώρα μας πετροβολούν! Τι θέλει ο κόσμος τελικά; Ότι μπορεί κάποιοι εμβληματικοί που έπαιξαν έναν άσημο ρόλο, καταλάβαιναν και οι ίδιοι ότι δεν μπορούν να είναι μπροστά. Τι θα κάνεις, το χωροφύλακα των ιδεολογικών απόψεων του καθένα; Έργο πρέπει να παράξεις!»

Για τη σχέση με τη μουσική κατά τη θητεία του στην ΕΡΤ

«Ειδικά το πρώτο διάστημα που θα κάναμε με τον Κώστα Καζάκο τον ‘’Γαλιλαίο’’ του Μπρέχτ το χειμώνα του 2015-2016 στην Πάτρα , σηκωνόμουν 6 το πρωί . Δεν σταμάτησα ποτέ να γράφω τραγούδια .»

Για την έμπνευση

«Η θεατρική μουσική δε χρειάζεται ερεθίσματα. Πρέπει να υπηρετείς το όραμα του σκηνοθέτη. Δεν υπήρξα ποτέ τεμπέλης καλλιτέχνης. Δεν πιστεύω ότι έχω ταλέντο. Είμαι ίσως από τους πιο εργατικούς Έλληνες καλλιτέχνες.»

Για την επιλογή επαγγελματικής πορείας

«Ξέρω ότι την επιστήμη μου δε τη μίσησα (επιστήμη των Οικονομικών). Είμαι χαρούμενος που καταλαβαίνω τι γίνεται και μπορώ να διαβάσω κάτι και να το κρίνω. Παλιά εμείς είχαμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε μεταξύ αυτού που σπουδάζαμε και αυτού που αγαπούσαμε, ενώ τώρα τα νέα παιδιά κάνουν κάτι που δεν αγαπούν, για να μπορούν να ζήσουν. Τελειώνει κάποιος μια σχολή που αγαπά και γίνεται ντελιβεράς για να ζήσει!»

Για τα πρώτα του βήματα στην τέχνη του και τις επιρροές

«Ο πατέρας μου άκουγε όπερα. Έξω απ το σπίτι ακουγόταν ο Τσιτσάνης απ’ τα μεγάφωνα του θερινού κινηματογράφου , το δημοτικό τραγούδι και οι Beatles. Συνυπήρξαν όλα αυτά μαζί στο κεφάλι μου και γι’ αυτό δεν είμαι ‘’μουσικός ρατσιστής’’. Όταν Θέλω να μελετήσω, ακούω Κλασική μουσική .»

Για το τραγούδι με κοινωνικές αναφορές

«Και ο έρωτας είναι ένα κοινωνικό και όχι μόνο προσωπικό θέμα. Προσπαθώ να φωτίζω κάποιες πλευρές της κοινωνίας μας. Δε θα μπορούσα να γράψω ένα τραγούδι χαράς για μια καθημερινότητα που δεν αποτελεί πραγματική πηγή χαράς . Δεν θα προσθέσω ένα πρόβλημα, όμως δε θα σφυρίξω και αδιάφορα. Μόνο αν πρόκειται για παραγγελία, εκεί θα το μελοποιήσεις, δε θα πω πως διαφωνώ με το δημιουργό.»

Για παραγγελία Θεοδωρόπουλου

«Πρότεινα ένα έργο για τον Σκαρίμπα στον κο Θεοδωρόπουλο. Μου είπε να προχωρήσω γιατί τον ενδιέφερε. Δεν έγινε τίποτα . Οι παραχωρήσεις αυτού του τύπου, είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του κυρίου Θεοδωρόπουλου. Δεν εκτιμώ το έργο του και όχι δεν προχώρησα δικαστικά  εναντίον του γιατί δεν είναι ωραία πράγματα . Όμως  δε τον εκτιμώ καθόλου.»

Για το τραγούδι σήμερα, τα δικαιώματα και την ΑΕΠΙ 

«Δε πιστεύω ότι πρέπει να γίνονται εκπτώσεις στους μουσικούς για να βγάλουμε περισσότερα λεφτά. Νιώθω χαρά και αμφιβολία  πριν βγώ στη σκηνή. Έχω το ίδιο συναίσθημα όλα τα χρόνια που παίζω μουσική. Μου έλειψε η σκηνή αλλά είμαι ‘’αρρωστάκι ‘’ του γραψίματος και όχι της σκηνής.

Θα έγραφα μουσική για άλλους για να ζήσω, άλλωστε πολλά τραγούδια μου έχουν ερμηνεύσει άλλο. Είναι πρόκληση μεγάλη και μου αρέσει….

Πρέπει όλοι οι Έλληνες δημιουργοί να βρουν ένα κοινό βηματισμό και να μετριάσουν την αντιπαλότητα που υπάρχει. Μιλάω για τα  πνευματικά δικαιώματα. Υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις και πρέπει να βρεθούν λύσεις διότι το συγκεκριμένο φαινόμενο , κρατά κερδισμένους μόνο τους μεγάλους χρήστες της μουσικής. Έχω προσωπική άποψη αλλά πιστεύω στην εύρεση της συνισταμένης και στη σύγκλιση των απόψεων. Πρέπει να κάτσουν σ’ ένα τραπέζι οι εκπρόσωποι των δυο απόψεων , με οικονομολόγους και νομικούς, ώστε να βρεθεί λύση για το αύριο των πνευματικών δικαιωμάτων. Πρέπει να αποδοθούν ευθύνες και η δικαιοσύνη να προχωρήσει το έργο της. Εμείς οι δημιουργοί πρέπει να εισπράττουμε δυο φορές το χρόνο αυτό που μας αναλογεί .»

Για τη στάση της κυβέρνησης στο θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων

«Βρήκαν μια χρυσή τομή στην αποδέσμευση ορισμένων κονδυλίων που είχε δεσμεύσει το δικαστήριο . Πρέπει να σταθούν στο πλευρό των δημιουργών.»

Για την ανασυγκρότηση του Κεντροαριστερού χώρου

«Για μένα όλο αυτό είναι μια προσπάθεια ‘’σωτηρίας’’ των υπαρχόντων κομμάτων. Δε τη θεωρώ καν κεντροαριστερά . Είναι  ένα ακραίο κέντρο , ορισμένες φορές σκληρότερο από τη λεγόμενη ‘’Λαική δεξιά’’ του Κώστα Καραμανλή.»

Πως αυτοπροσδιορίζεται πολιτικά;

«Η Αριστερά έχει συγκεκριμένες αξίες, αρχές και ιδεολογία. Παράγει πολιτικά αποτελέσματα και αν αυτά συμφωνούν με τις αξίες της, τότε παραμένει Αριστερά. Θέλω λοιπόν να πιστεύω  ότι ανήκω σ’αυτό το χώρο , που έχει κώδικα τιμής ηθικό και όχι μασονικό . Πρέπει ν’ αναζητήσουμε την Αριστερά του ‘’καλού’’ και να μην είμαστε τόσο γραφειοκράτες και στενοί στου όρους. Η Αριστερά είναι ηθική , είναι η άρνηση της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο και ένας αναλλοίωτος κώδικας αξιών. .Η καθημερινή πολιτική πρακτική κομμάτων που θεωρούνται Αριστερά πρέπει να κριθεί με βάση τις αρχές αυτής.»

Για το ‘’κόκκινο’’ μέλλον

«Πρέπει να επαληθευτεί διότι είναι μια αναγκαιότητα, είναι αίτημα και όχι βεβαιότητα. Ούτε ο Μάρξ , ούτε οι σοβαροί μελετητές του , μίλησαν ποτέ για βεβαιότητα. Δεν υπάρχουν βεβαιότητες  στην επιστήμη αν δε τις δούμε. Ο Μάρξ μίλησε για δυνατότητα της εργατικής τάξης ν ανατρέψει τον καπιταλισμό .»

Για στίχο Τριπολίτη: ‘’Μα επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε στο εξής θα παίζουμε σ’ αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα’’

«Ισχύει 100% σήμερα , είμαι ‘’Τριπολιτικός’’ και δε το κρύβω.»

Για την Κόντρα με τον Πάσχο Μανδραβέλη

«Δεν ‘έχω να βρώ τίποτα μαζί του. Δεν έχω χάσει τίποτα για να το βρώ .Δε παίρνω πίσω ούτε μια λέξη και δε προσθέτω κάποια άλλη. Πολλή διαφήμιση δε κάνουμε σε κάποιους ανθρώπους;»